Araştırma Makalesi
PDF EndNote BibTex RIS Kaynak Göster

5. Sınıf Türkçe Öğretim Programının Okuma Öğrenme Alanında Yer Alan Kazanımların Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi

Yıl 2017, Cilt 8, Sayı 3, 88 - 100, 26.12.2017
https://doi.org/10.19160/ijer.366165

Öz

Yapılandırmacı anlayışa göre düzenlen Türkçe öğretim programı, sözlü iletişim (dinleme ve konuşma), okuma ve yazma ile dilbilgisi öğrenme alanlarından oluşmaktadır. Her bir alana ilişkin kazanımlar o alanın öğretimsel hedeflerini oluşturmaktadır. Okuma öğrenme alanına yönelik kazanımlar üç başlık altında toplanmıştır: okuduğunu anlama, akıcı okuma, söz varlığını geliştirme. Programda bu alanlara yönelik okuma kuralları, okunan metinlerin anlaşılması ve çözümlenmesi, anlamlandırılması, okunan metinlerin değerlendirilmesi ve okumanın bir alışkanlık hâline dönüştürülmesine yönelik çeşitli kazanım ve etkinliklere yer verilmiştir (MEB, 2015:6,7). Dört temel dil becerilerinden biri olan okumanın amacı, anlamaktır (Akyol, Yıldırım, Ateş ve Çetinkaya, 2013: 41; Yılmaz ve Köksal, 2008:52). Anlamaktan kastedilen yüzeysel anlamda bire bir kelime anlamlarını bilmekten öte sözcük ve sözcük gruplarının metnin bağlamında değerlendirilerek anlamlandırılması, zihinde eleştirilmesi, üzerine düşünceler üretilmesi ve önceki öğrenmelerle karşılaştırılarak zihinde yapılandırılmasını sağlayacak aktif bir okumadır. Birey okuduğu ölçüde düşünür, düşündükçe kendini yeniler, geliştirir. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden tekil araştırma modeli kullanılmıştır. Sivas il merkezi ve merkeze bağlı köylerde görev yapan 20 Türkçe öğretmenlerinden oluşan bir çalışma grubu, veri toplama imkânı göz önünde bulundurularak seçilmiştir. Çalışma grubundaki öğretmenlerden 12’si kadın 8’i erkektir.  Tamamı lisans düzeyinde eğitim görmüş ve eğitim fakültesinden mezun olmuştur. Türkçe Öğretim Programında yer alan 5. Sınıf okuma öğrenme alanına ilişkin kazanımlar, hedeflerde bulunması gereken özellikler açısından öğretmen görüşleri alınarak değerlendirilmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi kullanılarak sorulara cevap aranmış ve veriler toplanmıştır. Programda yer alan kazanımlara ilişkin öğretmen görüşleri incelendiğinde öğretmenler genel olarak okuma öğrenme alanında yer alan kazanımların beşinci sınıf öğrencisinin seviyesinin üstünde zihinsel beceri gerektirdiği, onların hazırbulunuşluk düzeyinin üzerinde kaldığı bu nedenle de uygulamada sıkıntıların yaşandığı görüşündedir. Bireysel farklılıklar olmakla beraber beşinci sınıf öğrencilerinin Piaget’in zihinsel gelişim dönemlerinden somut işlemler döneminde oldukları (Çelik, 1996: 37) düşünülecek olursa sorgulama, eleştirel düşünme, soyut düşünme ve olaylardan düşünceleri soyutlama gibi becerileri istenen düzeyde neden kazanamadıkları daha iyi anlaşılabilir.

Kaynakça

  • Akpınar, B. (2010). Yapılandırmacı Yaklaşımda Öğretmenin,Öğrencinin ve Velinin Rolü. Eğitime Bakış, 16-20.
  • Akyol, H., Yıldırım, K., Ateş, S., ve Çetinkaya, Ç. (2013). Anlamaya Yönelik Ne Tür Sorular Soruyoruz? Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 41-56.
  • Anılan, H. (1998). Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersinde Okuduğunu Anlama Becerisiyle İlgili Hedef Davranışların Gerçekleşme Düzeyleri. Denizli.
  • Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 1-15.
  • Çelik, L. (1996). Piaget'in Zihinsel Gelişim Kuramına Göre İlköğretim Matematik Dersi Programının Değerlendirilmesi. Afyon.
  • Çiftçi , Ö., ve Temizyürek, F. (2008). İlköğretim 5. sınıf öğrencokuduğunu anlama becerilerinin ölçülmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 109-129.
  • Çiftçi, Ö. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Öğretim Programında Belirtilen Okuduğunu Anlamayla İlgili Kazanımlara Ulaşma Düzeyinin Belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
  • Demirel, Ö. (1991). Eğitimde nitelik geliştirmede işbirlikli öğrenme ve tam öğrenmenin etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3-10.
  • Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Program Geliştirme . Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Durukan, E. (2013). Öğretmen görüşleri açısından Türkçe dersi öğretim programı kazanımları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8).
  • Epçaçan, C., ve Demirel, Ö. (2011). Okuduğunu Anlama Öz Yeterlik Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan Yayınları.
  • Güneş, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırmacılık. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Karatay, H. (2009). Okuma Stratejileri Bilişsel Farkındalık Ölçeği. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
  • Kutlu, Ö., Yıldırım, Ö., Bilican, S., ve Kumandaş, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlamada başarılı olup-olmama durumlarının kestirilmesinde etkili olan değişkenlerin incelenmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 1(2), 132-139.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2005). Türkçe Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2015). Türkçe Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2016). PİSA 2015 Ulusal Nihai Rapor. Nisan 9, 2017 tarihinde http://pisa.meb.gov.tr. adresinden alındı
  • Özarslan, A. (2012). 9. Sınıf Öğrencilerinin 6-8. Sınıflar Türkçe Öğretim Programındaki “Okuduğu Metni Anlama ve Çözümleme” Kazanımlarına Ulaşma Düzeyleri.
  • Sönmez, V. (2003). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sönmez, V. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Taşpınar, M. (2009). Kuramdan Uygulamaya Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Data Yayıncılık.
  • Temizkan, M., ve Bağcı, H. (2008). 2005 İlköğretim Türkçe Dersi (5. Sınıflar) Öğretim Programı Öğrenme Alanlarının Öğretmen Görüüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Milli Eğitim(179), 178-194.
  • Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme "Teori ve Teknikler". Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
  • Yılmaz, M., ve Köksal, K. (2008). Tekrarlı okuma yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Milli Eğitim(179), 51-65.
  • Yurdakul, B. (2011). Yapılandırmacılık. Ö. Demirel içinde, Eğitimde Yeni Yönelimler (s. 39-64). Ankara: Pegem Akademi .

Evaluation of the Learning Outcomes related to Learning to Read of the Fifth Grade Turkish Curriculum According to Teacher Opinions

Yıl 2017, Cilt 8, Sayı 3, 88 - 100, 26.12.2017
https://doi.org/10.19160/ijer.366165

Öz

Extended Abstract

Problem 

Scientific and technological developments in the last century have also influenced the field of education and the point of views towards teacher, student and educational process have changed (Taşpınar, 2009: 198-199). Educational expectations have changed and there have been radical changes in the characteristics of individuals (Güneş, 2009: 3). It is possible to provide the educated human power that a country needs only through education. Activities planned in education are very important. Providing a planned education requires effective training programs. (Arrival, 1996: 14). Constructivist Understanding is a philosophical understanding that guides the educational programs as the product of this change.

The Turkish curriculum, organized according to the constructivist approach that started in 2005, consists of verbal communication (listening and speaking), reading and writing and grammar learning. Learning outcomes related to each field constitute instructional objectives of that field. Learning outcomes in the field of reading and learning are grouped under three headings: reading comprehension, fluent reading, developing vocabulary. The program includes reading rules for these areas, understanding and analyzing the texts read, interpretation of the texts read, explanation and evaluation of the texts read and various acquisitions and activities aimed at transforming the reading into a habitual state (MEB, 2015: 6,7).

The purpose of reading, one of the four basic language skills is to comprehend (Akyol, Yıldırım, Ates and Çetinkaya, 2013: 41, Yılmaz and Köksal, 2008: 52). What is meant by “comprehension” is that words and phrases are interpreted in the context of the text, criticized in mind to produce ideas on them, and structured in the mind by comparing them with previous learning through active reading, rather than knowing the meaning of an individual word in a superficial sense. Individuals think to the extent that they read, and develop themselves as they think.

According to the data obtained from the results of the PISA exams made in the international arena (2016), it seems that Turkey lags far behind the developed countries in the field of reading comprehension. The problems experienced in reading comprehension also negatively affect the academic achievement of the students (Çiftçi, 2007). This is because reading is a learning tool not only in Turkish but also in other lessons. Therefore, it is necessary to carry out studies that will reveal the problems that individuals experience in reading comprehension and the causes of these problems. In this research, it was aimed to evaluate the learning outcomes related to the field of learning to read in the 5th grade Turkish curriculum according to the teachers' opinions. In this way, it is aimed to detect the current problems and to develop a proposal for solution of these problems.

Method:              

In this study, the single research model was used as a qualitative research method. The data obtained by the single research are limited to the time it is obtained, cannot be generalized to the population, and provide estimations for the future (Karasar, 2014: 77). The study group consists of 20 Turkish teachers working in villages connected to Sivas-Center. Of the teachers in the study group, 12 are female and 8 are female. They all graduated from the faculty of education.

The learning outcomes related to the 5th grade reading learning area in the Turkish Curriculum were evaluated by taking the opinions of the teachers in terms of the properties that should be found in the targets.  The data were collected by using the semi-structured interview method.

Findings:

Many of the teachers think that only a fraction of the learning outcomes is inappropriate. It has been proposed that improper learning outcomes are not appropriate in terms of appropriateness and applicability to the level of development and readiness of students.

Results and Discussion:

When teachers' views on the learning outcomes in the program are examined, it is seen that the teachers in general have the difficulties in practice because the learning outcomes in the field of learning to read require mental skills above the level of the fifth-grade students and they are above the level of students’ readiness. With individual differences, if they are thought to be in the process of concrete processes during the period of mental development of Piaget, it can be better understood why fifth grade students do not achieve the desired level of competence in skills such as questioning, critical thinking, abstract thinking and abstraction of thoughts (Çelik, 1996: 37).

Based on the results of the research, it can be said that those who take part in program preparation should take the level of development and readiness levels of the students into consideration. Since the variables that influence the reading ability affect the applicability of the learning outcomes, the learning outcomes that can be achieved by the different students from all over the country in the social and cultural direction should be determined by considering these variables.


Keywords: Turkish curriculum, Reading, Learning outcomes and their content

Kaynakça

  • Akpınar, B. (2010). Yapılandırmacı Yaklaşımda Öğretmenin,Öğrencinin ve Velinin Rolü. Eğitime Bakış, 16-20.
  • Akyol, H., Yıldırım, K., Ateş, S., ve Çetinkaya, Ç. (2013). Anlamaya Yönelik Ne Tür Sorular Soruyoruz? Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 41-56.
  • Anılan, H. (1998). Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersinde Okuduğunu Anlama Becerisiyle İlgili Hedef Davranışların Gerçekleşme Düzeyleri. Denizli.
  • Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 1-15.
  • Çelik, L. (1996). Piaget'in Zihinsel Gelişim Kuramına Göre İlköğretim Matematik Dersi Programının Değerlendirilmesi. Afyon.
  • Çiftçi , Ö., ve Temizyürek, F. (2008). İlköğretim 5. sınıf öğrencokuduğunu anlama becerilerinin ölçülmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 109-129.
  • Çiftçi, Ö. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Öğretim Programında Belirtilen Okuduğunu Anlamayla İlgili Kazanımlara Ulaşma Düzeyinin Belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
  • Demirel, Ö. (1991). Eğitimde nitelik geliştirmede işbirlikli öğrenme ve tam öğrenmenin etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3-10.
  • Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Program Geliştirme . Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Durukan, E. (2013). Öğretmen görüşleri açısından Türkçe dersi öğretim programı kazanımları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8).
  • Epçaçan, C., ve Demirel, Ö. (2011). Okuduğunu Anlama Öz Yeterlik Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan Yayınları.
  • Güneş, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırmacılık. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Karatay, H. (2009). Okuma Stratejileri Bilişsel Farkındalık Ölçeği. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
  • Kutlu, Ö., Yıldırım, Ö., Bilican, S., ve Kumandaş, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlamada başarılı olup-olmama durumlarının kestirilmesinde etkili olan değişkenlerin incelenmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 1(2), 132-139.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2005). Türkçe Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2015). Türkçe Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2016). PİSA 2015 Ulusal Nihai Rapor. Nisan 9, 2017 tarihinde http://pisa.meb.gov.tr. adresinden alındı
  • Özarslan, A. (2012). 9. Sınıf Öğrencilerinin 6-8. Sınıflar Türkçe Öğretim Programındaki “Okuduğu Metni Anlama ve Çözümleme” Kazanımlarına Ulaşma Düzeyleri.
  • Sönmez, V. (2003). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sönmez, V. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Taşpınar, M. (2009). Kuramdan Uygulamaya Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Data Yayıncılık.
  • Temizkan, M., ve Bağcı, H. (2008). 2005 İlköğretim Türkçe Dersi (5. Sınıflar) Öğretim Programı Öğrenme Alanlarının Öğretmen Görüüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Milli Eğitim(179), 178-194.
  • Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme "Teori ve Teknikler". Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
  • Yılmaz, M., ve Köksal, K. (2008). Tekrarlı okuma yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Milli Eğitim(179), 51-65.
  • Yurdakul, B. (2011). Yapılandırmacılık. Ö. Demirel içinde, Eğitimde Yeni Yönelimler (s. 39-64). Ankara: Pegem Akademi .

Ayrıntılar

Konular Eğitim, Bilimsel Disiplinler
Bölüm Eğitim Bilimleri ve Alan Eğitimi Bilimleri
Yazarlar

Mustafa Ersoy> (Sorumlu Yazar)
CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ, EĞİTİM FAKÜLTESİ
Türkiye


Hatice Kurga>

Türkiye

Yayımlanma Tarihi 26 Aralık 2017
Yayınlandığı Sayı Yıl 2017, Cilt 8Sayı 3

Kaynak Göster

APA Ersoy, M. & Kurga, H. (2017). 5. Sınıf Türkçe Öğretim Programının Okuma Öğrenme Alanında Yer Alan Kazanımların Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi . e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 8 (3) , 88-100 . DOI: 10.19160/ijer.366165

Creative Commons Lisansı
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)


editor@e-ijer.com      http://www.e-ijer.com              Ege Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, 35040 Bornova / İzmir