Research Article
Middle School Students’ Digital Game Addictions and Social Tendencies / Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılıkları ve Sosyal Eğilimleri
Abstract
In this study, it is aimed to examine the level of digital game addiction of secondary school 6th, 7th and 8th grade students, and whether the digital game addiction levels of the students make a difference in terms of their social tendencies (social adaptation, tendency to avoid substance and violence, school and family status, goals and ideals). 987 middle school students studying in public middle schools from Mersin participated in the research. The data of the study were obtained through two scales called “Social Tendency Scale for 11-20 Years Old Students” and “Online Game Addiction of Secondary Education Students” and an information form asking students' demographic characteristics and digital game playing characteristics. According to the findings obtained from the research, more than half of the secondary school students participating in the research are in the risk group of digital game addiction. As a result of the research, there was no significant relationship between the digital game addiction levels of the participants and their family income, mother and father education status and age, on the other hand, a statistically significant relationship was found between gender, game type and game playing time. It was observed that there was a significant difference in the social tendencies of middle school students in terms of social cohesion, substance avoidance and family status sub-dimensions according to their digital game addiction levels, but no significant difference was observed in violence avoidance, school status and goals and ideals sub-dimensions.
References
- Akçayır, M. (2013). Dijital oyunlarda şiddet. M. A. Ocak (Ed.), Eğitsel Dijital Oyunlar içinde (s. 249-262). Ankara. Pegem A Yayıncılık.
- Aksel, N. (2018). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ile öz denetim ve sosyal eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ordu.
- Aktaş, B. (2018). Ortaokul öğrencilerinde internet ve dijital oyun bağımlılığının psikolojik sağlamlık ve saldırganlıkla ilişkisi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kafkas Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kars.
- Anderson, C. A. & Bushman, B. J. (2002). Human aggression. Annual Review of Psychology, 53, 27-51. https://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev.psych.53.100901.135231
- Anderson, C. A., Gentile, D. A. & Buckley, K. E. (2007). Violent video game effects on children and adolescents: Theory, research, and public policy. London, UK: Oxford University.
- Bekir, S. (2018). Üniversite öğrencilerinde çevrimiçi oyun bağımlılığı düzeyinin duygusal şemalar, eylemli kişilik ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Binali, R. (2015). Lise öğrencilerinin kişilik özellikleri ile internet bağımlılığı ve akademik başarı durumu arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İstanbul.
- Binark, M. (2009). Türkiye’de yeni bir yaratıcı endüstri: oyun stüdyoları ve dijital oyunlarda değer zincirinin üretilmesi. M. Binark, G. Bayraktutan-Sütçü, I. B. Fidaner (Ed.). Dijital oyun rehberi oyun tasarımı türler ve oyuncu (s.123- 166) içinde. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
- Can-Bilgili, H. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Denizli.
- Can, H.C. & Tekkurşun-Demir, G. (2020). Sporcuların ve e-spor oyuncularının dijital oyun bağımlılığı ve dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalık düzeyleri. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(4), 364-384. https://doi.org/10.31680/gaunjss.770600
- Çakır, H. (2013). Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerinin belirlenmesi, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 138-150. https://dergipark.org.tr/tr/pub/mersinefd/issue/17383/181584
- Çavuş, S., Ayhan, B., & Tuncer, M. (2016). Bilgisayar oyunları ve bağımlılık: üniversite öğrencileri üzerine bir alan araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 43, 265-289.
- Çetinkaya, A. (2019). Dijital çağda oyun. https://www.egitimreformugirisimi.org/dijital-cagda-oyun/
- Dinç, M. (2015). Teknoloji bağımlılığı ve gençlik. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3(3), 31-65.
- Dolu, O., Büker, H. & Uludağ, Ş. (2010), Şiddet içerikli video oyunlarının çocuklar ve gençler üzerindeki etkileri: saldırganlık, şiddet ve suça dair bir değerlendirme. Adli Bilimler Dergisi, 9, (4), 54-75.
- Evcin, S. (2010). Bilgisayar oyunlarının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin saldırganlık eğilimine etkisinin incelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Festl, R., Scharkow, M. & Quand, T. (2013). Problematic computer game use among adolescents, younger and older adults. Addiction, 108(3), 592. https://doi.10.1111/add.12016
- Gönültaş, O. & Atıcı, M. (2014). Ortaokul son sınıf öğrencilerinin öfke düzeyleri ve saldırganlık düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(1), 370-386. https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/32277/358309
- Grüsser, S. M. & Thalemann, R. (2006, Aralık). Computer spielsüchtig? Bern: Hans Huber Verlag. First Level Up Digital Games Research Conference, University of Utrecht, The Netherland.
- Güvendi, B., Tekkurşun Demir G., & Keskin, B. (2019). Ortaokul öğrencilerinde Dijital Oyun Bağımlılığı ve Saldırganlık. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-International Journal of Society Researches.11,(18). 1194-1217, https://doi.10.26466/opus.547092.
- Hazar, Z. & Hazar, M. (2017). Çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği. Journal of Human Sciences, 14(1), 203-216. https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/4387
- Horzum, M.B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(159), 56-68.
- İnal, Y. & Kiraz, E. (2008) Bilgisayar oyunları ideoloji içerir mi? Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 523-544. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tebd/issue/26111/275104
- Kalaycı, Ş. (2016). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayınları.
- Karaboğa, M. T. (2019). Dijital oyun sarmalında çocuk. S. Sönmez, E. Özçoban, D. Balkan, H. Karakuş (Ed. ), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler-2 Alanında Yeni Ufuklar içinde (s.319-347). Ankara: Gece kitaplığı.
- Karacaoğlu, D. (2019). Çocuklarda bilgisayar oyun bağımlılığı ile aile ilişkileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi. İstanbul.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (15. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
- Kasatura, İ. (2002). Anne baba davranışlarının duygusal gelişimdeki rolü. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi,1, 21-37.
- Kelleci, M. (2008). İnternet, cep telefonu, bilgisayar oyunlarının çocuk ve gençlerin ruh sağlığına etkileri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7,(3), 253-256.
- Kinzie, M. B. & Joseph, D. R. D. (2008). Gender differences in game activity preferences of middle school children: Implications for educational game design. Educational Technology Research and Development, 56(5-6), 643–663.https://doi.org/10.1007/s11423-007-9076-z
- Koçak, H. & Köse, Z. (2014). Ergenlerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve sosyalleşme süreçleri üzerine bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Kütahya özel sayısı, 21-32. https://dergipark.org.tr/tr/pub/dpusbe/issue/31943/352201
- Köseliören, M. (2017). İnternet, online oyun ve bağımlılık. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Kurtbeyoğlu, E.(2018).Çocuklarda dijital oyun bağımlılığı ve obezite arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
- Manap, A. & Durmuş, E. (2021). Dijital Ebeveynlik Farkındalığının Aile içi Roller ve Çocukta İnternet Bağımlılığına Göre İncelenmesi. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12 (1) , 141-156 . DOI: 10.19160/ijer.837749
- Mentzoni, R. A., Brunborg, G. S., Molde, H. & Myrseth, H. (2011). Problematic video game use: Estimated prevalence and associations with mental and physical health, Behavior, and Social Networking, 14, 591-596. https://doi.org/10.1089/cyber.2010.0260
- Orhan, E. (2018). 10-14 Yaş arasındaki çocukların fiziksel aktivite seviyesi, dijital oyun bağımlılığı ve dikkat düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
- Quaiser-Pohl, C., Geiser, C. & Lehmann, W. (2006). The relationship between computer-game preference, gender, and mental-rotation ability. Personality and Individual Differences, 40(3), 609–619. https://doi.org/10.1016/j.paid.2005.07.015
- Roe, K. & Muijs, D. (1998). Children and computer games: A profile of the heavy user. European Journal of Communication, 13(2), 181-200. https://doi.org/10.1177/0267323198013002002
- Sağlık Bakanlığı [SB], (2018). Dijital oyun bağımlılığı çalıştayı sonuç raporu. https://www.guvenliweb.org.tr/dosya/usxdh.pdf
- Sherry, J. L. (2001). The effects of violent video games on aggression a meta-analysis. International Human Communication, (27), 409-431. https://ocw.metu.edu.tr/pluginfile.php/2362/mod_resource/content/1/Sherry_MetaAnalysis.pdf
- Solter, A. (2018). Oyun oynama sanatı (T. Özer, Çev.). İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık.
- Şakiroğlu, M. & Akyol Poyraz, C. (2018). Çocukları sanal dünyadan koruma kılavuzu. İstanbul: Hayygrup Yayıncılık.
- Şimşek, E. & Karakuş-Yılmaz T. (2020). Türkiye'de yürütülen dijital oyun bağımlılığı çalışmalarındaki yöntem ve sonuçların sistematik incelemesi. Kastamonu Education Journal, 28(4), 1851-1866. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3920
- Talan, T. & Kalınkara, Y. (2020). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun oynama eğilimlerinin ve bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin incelenmesi: Malatya ili örneği. Journal of Instructional Technologies and Teacher Education 9(1) ,1-13. https://dergipark.org.tr/tr/pub/jitte/issue/55183/714996
- Tekin, O., Özkara, A., Cebeci, S., Işık, B., Çatal, F., G. Doğan, D., Bilgici, M. & Kara, S. (2007). 11-20 Yaş Öğrencilerde Sosyal Eğilimler Anketi (308 Öğrenci Üzerinde Pilot Çalışma). Yeni Tıp Dergisi, (24), 198-204. https://toad.halileksi.net/olcek/11-20-yas-ogrencilerde-sosyal-egilimler-anketi
- Toprakçı, E. (2017). Sınıf Yönetimi. Pegem Akademi Yayınevi, 3.Baskı
- Ünübol, H., Koç, A. Ş., Hızlı-Sayar G., Stavropoulos V., Kircaburun K. & Griffiths, M. D. (2020). Measurement, profiles, prevalence, and psychological risk factors of problematic gaming among the Turkish community: A large-scale national study. International Journal of Mental Health and Addiction, 18, (3) 525–547. https://link.springer.com/article/10.1007/s11469-020-00254-8
- Vessey, A.J., Yim-Chiplis, P.K. & Mackenzie, N.R. (1998). Effectes of television viewing on children’s development. Pediatric Nursing Jurnal, 23(5), 483–486. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9832910/
- Vollmer C. & Randler C. (2014). Computer game addiction in adolescents and its relationship to chronotype and personality, SAGE Open, 4(1), 1-9. https://doi.org/10.1177/2158244013518054
- Wikipedia, (2020). Video oyunu türü. https://tr.wikipedia.org/wiki/Video_oyunu_t%C3%BCr%C3%BC
- World Health Organization (WHO) (2018, 14 Eylül). Addictive behaviours: Gaming disorder. https://www.who.int/news-room/q-a-detail/addictive-behaviours-gaming-disorder
- Yılmaz, B. (2008, Mayıs). İlköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin bilgisayara yönelik bağımlılık gösterme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. 6.International Educational Technology Conference, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. https://www.academia.edu/25452497/%C4%B0lk%C3%B6%C4%9Fretim_6_ve_7_S%C4%B1n%C4%B1f_%C3%96%C4%9Frencilerinin_Bilgisayara_Y%C3%B6nelik_Ba%C4%9F%C4%B1ml%C4%B1l%C4%B1k_G%C3%B6sterme_E%C4%9Filimlerinin_Farkl%C4%B1_De%C4%9Fi%C5%9Fkenlere_G%C3%B6re_%C4%B0ncelenmesi
- Young, K. (2009). Understanding online gaming addiction and treatment ıssues for adolescents. The American Journal of Family Therapy, (37), 355–372. https://doi.org/10.1080/01926180902942191
- Young, K. (2011). Clinical assessment of internet-addicated clients. Hoboken; John Wiley & Sons Inc.
- Zamani, E., Kheradmand, A., Cheshmi, M., Abedi, A. & Hedayati, N. (2010). Comparing the social skills of students addicted to computer games with normal students. Journal Ofaddiction And Health, 2 (3-4), 59-64. https://doi.org/10.1016/S0924-9338(12)74212-8
Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılıkları ve Sosyal Eğilimleri / Middle School Students’ Digital Game Addictions and Social Tendencies
Abstract
Bu araştırmada ortaokul 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıklarının ne düzeyde olduğu, öğrencilerin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin sosyal eğilimleri (sosyal uyumları, madde ve şiddetten kaçınma eğilimleri, okul ve aile statüleri, hedef ve idealleri) açısından bir fark yaratıp yaratmadığını incelemek amaçlamıştır. Araştırmaya Mersin genelinden kamu ortaokullarında eğitim gören 987 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Araştırmanın verileri “11-20 Yaş Öğrencilerde Sosyal Eğilimler Ölçeği” ile “Ortaöğretim Öğrencilerinin Online Oyun Bağımlılığı adlı iki ölçek ve öğrencilerin demografik özellikleri ve dijital oyun oynama özelliklerinin sorulduğu bir bilgi formu aracılığı ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, araştırmaya katılan ortaokul öğrencilerinin yarısından fazlası dijital oyun bağımlılığı risk grubunda yer almaktadır. Araştırma sonucunda, katılımcıların dijital oyun bağımlılık düzeyleri ile aile gelirleri, anne ve baba eğitim durumu ve yaşları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamış diğer taraftan cinsiyet, oyun türü ile oyun oynama süresi arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılık düzeylerine göre sosyal eğilimlerinde sosyal uyum, maddeden kaçınma ve aile statüleri alt-boyutları açısından anlamlı bir farklılık olduğu gözlemlenmiş ancak şiddetten kaçınma, okul statüsü ve hedef ve idealler alt-boyutlarında ise anlamlı bir farklılık gözlemlenmemiştir.
References
- Akçayır, M. (2013). Dijital oyunlarda şiddet. M. A. Ocak (Ed.), Eğitsel Dijital Oyunlar içinde (s. 249-262). Ankara. Pegem A Yayıncılık.
- Aksel, N. (2018). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ile öz denetim ve sosyal eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ordu.
- Aktaş, B. (2018). Ortaokul öğrencilerinde internet ve dijital oyun bağımlılığının psikolojik sağlamlık ve saldırganlıkla ilişkisi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kafkas Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kars.
- Anderson, C. A. & Bushman, B. J. (2002). Human aggression. Annual Review of Psychology, 53, 27-51. https://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev.psych.53.100901.135231
- Anderson, C. A., Gentile, D. A. & Buckley, K. E. (2007). Violent video game effects on children and adolescents: Theory, research, and public policy. London, UK: Oxford University.
- Bekir, S. (2018). Üniversite öğrencilerinde çevrimiçi oyun bağımlılığı düzeyinin duygusal şemalar, eylemli kişilik ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Binali, R. (2015). Lise öğrencilerinin kişilik özellikleri ile internet bağımlılığı ve akademik başarı durumu arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İstanbul.
- Binark, M. (2009). Türkiye’de yeni bir yaratıcı endüstri: oyun stüdyoları ve dijital oyunlarda değer zincirinin üretilmesi. M. Binark, G. Bayraktutan-Sütçü, I. B. Fidaner (Ed.). Dijital oyun rehberi oyun tasarımı türler ve oyuncu (s.123- 166) içinde. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
- Can-Bilgili, H. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Denizli.
- Can, H.C. & Tekkurşun-Demir, G. (2020). Sporcuların ve e-spor oyuncularının dijital oyun bağımlılığı ve dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalık düzeyleri. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(4), 364-384. https://doi.org/10.31680/gaunjss.770600
- Çakır, H. (2013). Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerinin belirlenmesi, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 138-150. https://dergipark.org.tr/tr/pub/mersinefd/issue/17383/181584
- Çavuş, S., Ayhan, B., & Tuncer, M. (2016). Bilgisayar oyunları ve bağımlılık: üniversite öğrencileri üzerine bir alan araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 43, 265-289.
- Çetinkaya, A. (2019). Dijital çağda oyun. https://www.egitimreformugirisimi.org/dijital-cagda-oyun/
- Dinç, M. (2015). Teknoloji bağımlılığı ve gençlik. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3(3), 31-65.
- Dolu, O., Büker, H. & Uludağ, Ş. (2010), Şiddet içerikli video oyunlarının çocuklar ve gençler üzerindeki etkileri: saldırganlık, şiddet ve suça dair bir değerlendirme. Adli Bilimler Dergisi, 9, (4), 54-75.
- Evcin, S. (2010). Bilgisayar oyunlarının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin saldırganlık eğilimine etkisinin incelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Festl, R., Scharkow, M. & Quand, T. (2013). Problematic computer game use among adolescents, younger and older adults. Addiction, 108(3), 592. https://doi.10.1111/add.12016
- Gönültaş, O. & Atıcı, M. (2014). Ortaokul son sınıf öğrencilerinin öfke düzeyleri ve saldırganlık düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(1), 370-386. https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/32277/358309
- Grüsser, S. M. & Thalemann, R. (2006, Aralık). Computer spielsüchtig? Bern: Hans Huber Verlag. First Level Up Digital Games Research Conference, University of Utrecht, The Netherland.
- Güvendi, B., Tekkurşun Demir G., & Keskin, B. (2019). Ortaokul öğrencilerinde Dijital Oyun Bağımlılığı ve Saldırganlık. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-International Journal of Society Researches.11,(18). 1194-1217, https://doi.10.26466/opus.547092.
- Hazar, Z. & Hazar, M. (2017). Çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği. Journal of Human Sciences, 14(1), 203-216. https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/4387
- Horzum, M.B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(159), 56-68.
- İnal, Y. & Kiraz, E. (2008) Bilgisayar oyunları ideoloji içerir mi? Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 523-544. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tebd/issue/26111/275104
- Kalaycı, Ş. (2016). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayınları.
- Karaboğa, M. T. (2019). Dijital oyun sarmalında çocuk. S. Sönmez, E. Özçoban, D. Balkan, H. Karakuş (Ed. ), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler-2 Alanında Yeni Ufuklar içinde (s.319-347). Ankara: Gece kitaplığı.
- Karacaoğlu, D. (2019). Çocuklarda bilgisayar oyun bağımlılığı ile aile ilişkileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi. İstanbul.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (15. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
- Kasatura, İ. (2002). Anne baba davranışlarının duygusal gelişimdeki rolü. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi,1, 21-37.
- Kelleci, M. (2008). İnternet, cep telefonu, bilgisayar oyunlarının çocuk ve gençlerin ruh sağlığına etkileri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7,(3), 253-256.
- Kinzie, M. B. & Joseph, D. R. D. (2008). Gender differences in game activity preferences of middle school children: Implications for educational game design. Educational Technology Research and Development, 56(5-6), 643–663.https://doi.org/10.1007/s11423-007-9076-z
- Koçak, H. & Köse, Z. (2014). Ergenlerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve sosyalleşme süreçleri üzerine bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Kütahya özel sayısı, 21-32. https://dergipark.org.tr/tr/pub/dpusbe/issue/31943/352201
- Köseliören, M. (2017). İnternet, online oyun ve bağımlılık. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Kurtbeyoğlu, E.(2018).Çocuklarda dijital oyun bağımlılığı ve obezite arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
- Manap, A. & Durmuş, E. (2021). Dijital Ebeveynlik Farkındalığının Aile içi Roller ve Çocukta İnternet Bağımlılığına Göre İncelenmesi. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12 (1) , 141-156 . DOI: 10.19160/ijer.837749
- Mentzoni, R. A., Brunborg, G. S., Molde, H. & Myrseth, H. (2011). Problematic video game use: Estimated prevalence and associations with mental and physical health, Behavior, and Social Networking, 14, 591-596. https://doi.org/10.1089/cyber.2010.0260
- Orhan, E. (2018). 10-14 Yaş arasındaki çocukların fiziksel aktivite seviyesi, dijital oyun bağımlılığı ve dikkat düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
- Quaiser-Pohl, C., Geiser, C. & Lehmann, W. (2006). The relationship between computer-game preference, gender, and mental-rotation ability. Personality and Individual Differences, 40(3), 609–619. https://doi.org/10.1016/j.paid.2005.07.015
- Roe, K. & Muijs, D. (1998). Children and computer games: A profile of the heavy user. European Journal of Communication, 13(2), 181-200. https://doi.org/10.1177/0267323198013002002
- Sağlık Bakanlığı [SB], (2018). Dijital oyun bağımlılığı çalıştayı sonuç raporu. https://www.guvenliweb.org.tr/dosya/usxdh.pdf
- Sherry, J. L. (2001). The effects of violent video games on aggression a meta-analysis. International Human Communication, (27), 409-431. https://ocw.metu.edu.tr/pluginfile.php/2362/mod_resource/content/1/Sherry_MetaAnalysis.pdf
- Solter, A. (2018). Oyun oynama sanatı (T. Özer, Çev.). İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık.
- Şakiroğlu, M. & Akyol Poyraz, C. (2018). Çocukları sanal dünyadan koruma kılavuzu. İstanbul: Hayygrup Yayıncılık.
- Şimşek, E. & Karakuş-Yılmaz T. (2020). Türkiye'de yürütülen dijital oyun bağımlılığı çalışmalarındaki yöntem ve sonuçların sistematik incelemesi. Kastamonu Education Journal, 28(4), 1851-1866. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3920
- Talan, T. & Kalınkara, Y. (2020). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun oynama eğilimlerinin ve bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin incelenmesi: Malatya ili örneği. Journal of Instructional Technologies and Teacher Education 9(1) ,1-13. https://dergipark.org.tr/tr/pub/jitte/issue/55183/714996
- Tekin, O., Özkara, A., Cebeci, S., Işık, B., Çatal, F., G. Doğan, D., Bilgici, M. & Kara, S. (2007). 11-20 Yaş Öğrencilerde Sosyal Eğilimler Anketi (308 Öğrenci Üzerinde Pilot Çalışma). Yeni Tıp Dergisi, (24), 198-204. https://toad.halileksi.net/olcek/11-20-yas-ogrencilerde-sosyal-egilimler-anketi
- Toprakçı, E. (2017). Sınıf Yönetimi. Pegem Akademi Yayınevi, 3.Baskı
- Ünübol, H., Koç, A. Ş., Hızlı-Sayar G., Stavropoulos V., Kircaburun K. & Griffiths, M. D. (2020). Measurement, profiles, prevalence, and psychological risk factors of problematic gaming among the Turkish community: A large-scale national study. International Journal of Mental Health and Addiction, 18, (3) 525–547. https://link.springer.com/article/10.1007/s11469-020-00254-8
- Vessey, A.J., Yim-Chiplis, P.K. & Mackenzie, N.R. (1998). Effectes of television viewing on children’s development. Pediatric Nursing Jurnal, 23(5), 483–486. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9832910/
- Vollmer C. & Randler C. (2014). Computer game addiction in adolescents and its relationship to chronotype and personality, SAGE Open, 4(1), 1-9. https://doi.org/10.1177/2158244013518054
- Wikipedia, (2020). Video oyunu türü. https://tr.wikipedia.org/wiki/Video_oyunu_t%C3%BCr%C3%BC
- World Health Organization (WHO) (2018, 14 Eylül). Addictive behaviours: Gaming disorder. https://www.who.int/news-room/q-a-detail/addictive-behaviours-gaming-disorder
- Yılmaz, B. (2008, Mayıs). İlköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin bilgisayara yönelik bağımlılık gösterme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. 6.International Educational Technology Conference, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. https://www.academia.edu/25452497/%C4%B0lk%C3%B6%C4%9Fretim_6_ve_7_S%C4%B1n%C4%B1f_%C3%96%C4%9Frencilerinin_Bilgisayara_Y%C3%B6nelik_Ba%C4%9F%C4%B1ml%C4%B1l%C4%B1k_G%C3%B6sterme_E%C4%9Filimlerinin_Farkl%C4%B1_De%C4%9Fi%C5%9Fkenlere_G%C3%B6re_%C4%B0ncelenmesi
- Young, K. (2009). Understanding online gaming addiction and treatment ıssues for adolescents. The American Journal of Family Therapy, (37), 355–372. https://doi.org/10.1080/01926180902942191
- Young, K. (2011). Clinical assessment of internet-addicated clients. Hoboken; John Wiley & Sons Inc.
- Zamani, E., Kheradmand, A., Cheshmi, M., Abedi, A. & Hedayati, N. (2010). Comparing the social skills of students addicted to computer games with normal students. Journal Ofaddiction And Health, 2 (3-4), 59-64. https://doi.org/10.1016/S0924-9338(12)74212-8
There are 55 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Studies on Education |
| Journal Section | Issue Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021Volume: 12 Issue: 5 |
Cited By
DİJİTAL OYUNUN SOSYAL DUYGUSAL GELİŞİMİNE ETKİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi
https://doi.org/10.54557/karataysad.1267380
This journal uses a CC BY-NC-SA license.
[email protected] http://www.e-ijer.com Address: Ege University Faculty of Education İzmir/Türkiye