Araştırma Makalesi
Determining of Personal Hygiene and Hand Washing Practices Among Primary School Students / İlkokul Öğrencilerinin Kişisel Hijyen ve El Yıkama Alışkanlıklarının Belirlenmesi
Öz
The COVID- 19 severe pandemic, has revealed the vital importance of cleanliness and personal hygiene. This research aims to determine the level of practices toward personal hygiene, hand washing skills among primary school students. The sampling of the research study is provided by 145 primary school students who instruct 2th and 3rd grade students in a Primary School in Adıyaman Kahta City Center during 2020–2021 educational years. Within the scope of the research, students were given a survey consisting of 19 questions regarding the sociodemographic features of their families, as well as their own hygiene habits. The data gathered from the research has been evaluated using the software SPSS 22.0; frequency, percentage, one way ANOVA and paired t test have been used in the analysis of the data. The level of significance was set at P< 0.05. It is seen in the research result that the cleanliness, hygiene level of the students is inadequate. It is seen that approximately half of the students are educated about cleanliness and hygiene.It is seen that there is no highly statistical differentiation between the students general level of cleanliness and hygiene according to their gender, their parents state of job. It is seen that there is statistical differentiation between the students general level of cleanliness and hygiene according to their parents state of education. In the elementary school, students' personal hygiene and hand washing behavior have shown that further training is required in this area. Personal hygiene education should be given to students in primary school and their parents.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abay, Ş. & Özvarış, Ş. (2018). İlkokul öğrencilerinin genel hijyen konusundaki ihtiyaçlarının saptanması. STED, 27(5), 352-357.
- Ahmadu BU, Rimamchika M, Ibrahim A, Nnanubumom AA, Godiya A, Emmanuel P (2013) State of personal hygiene among primary school children: A community based cohort study. Sudan J Pediatric 13(1): 38–42
- ALBashtawy, M. (2015). Personal hygiene in school children aged 6–12 years in Jordan. British Journal of School Nursing. 10. 395-398. 10.12968/bjsn.2015.10.8.395
- Arat A. (2013). Yatılı ilköğretim bölge okulu II. kademe öğrencilerinin kişisel hijyen uygulamaları. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Assefa M, Kumie A ( 2014) Assessment of factors influencing hygiene behaviour among school children in Mereb-Leke District, Northern Ethiopia: A cross-sectional study. BMC Public Health 14: 1000 doi:10.1186/1471-2458-14-1000
- Aydın, A. (1996). Okul çağı çocuklarının beslenme, ağız ve genel vücut hijyenine ilişkin uygulamaları ve var olan sağlık sorunlarının belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Ayhan, E., Gökler, ME., Işıklı, B., Önsüz, FM., Özay, Ö., Aydın, E., Durmaz G. &Kalyoncu, C. (2015). Eskişehir Kırsalı ilköğretim öğrencilerinde el hijyeni bilgi ve uygulaması: Müdahale çalışması. STED, 24(3), 99-108.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları
- Curtis V, Cairncross S.(2003). Effect of washing hands with soap on diarrhoea risk in the community: a systematic review. Lancet Infect Dis. 3, 275–281.
- Çan, G., Topbaş, M. & Kapucu, M. (2004). Trabzon’da iki farklı yerleşim yerindeki ilköğretim öğrencilerinin kişisel hijyen alışkanlıkları, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 3(8),170-177.
- Çelik, E. (2018) Ortaokul öğrencilerinin temizlik ve hijyen konusundaki farkındalıklarının ve tutumlarının belirlenmesi (Kars ili örneği).(Yüksek Lisans Tezi), Kafkas Üniversitesi, Kars, Türkiye.
- Çetinkaya, S., Arslan, S., Nur, N., Demir, ÖF. Özdemir, L ve Sümer, H. (2005). Sivas il merkezinde sosyoekonomik düzeyi farklı üç ilköğretim okulu öğrencilerinde kişisel hijyen alışkanlıkları, STED, 14(10), 229-236.
- Department of Health. (2003). Winning ways: Working together to reduce health care associated infection in England. London: The Stationary Office.
- Elliott, P. (2003). Recognising the psychosocial issues involved in hand hygiene. The Journal of the Promotion of Health, 123(2), 88–94.
- Ertürk, T.(2020) Bir kırsaldaki ilkokul 4. sınıf öğrencilerine ve okul personeline verilen okul temelli bir Hijyen ve El yikama programının sınıf ortamı hijyenine ve öğrenci sağlığına Etkisi: Randomize Kontrollü Çalişma. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi) Sakarya üniversitesi, Sakarya, Türkiye.
- Hass, J., & Larson, E. (2007). Measurement of compliance with hand hygiene. Journal of Hospital Infection, 66(1), 6–14.
- Ghanim, M. Dash, N. Abdullah, B. Issaı, H & Albarazzi, R. (2016). Knowledge and Practice of Personal Hygiene among Primary School Students in Sharjah-UAE. Journal of Science 2016(65), 67-73.
- Güleç, M., Topbaş, M., Kır, T. & Hadse, M. (2000). Ankara’da sosyoekonomik düzeyi farklı iki yerleşim yerindeki iki ilköğretim okulundan seçilen öğrencilerde el yıkama alışkanlıkları, Türk Hijyen Den Biyoloji Dergisi, 57(2), 71-76.
- Gün, TZ. (2019). Çalışan adölesanların kişisel hijyen bilgi ve davranışları (Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın, Türkiye.
- Joshi KB. (2019). Effectiveness of school based educational Program on knowledge and attitude regarding personal hygiene among primary school going children of selected Govt. and private school. Int J Aesthet Health Rejuvenation, 2(3), 40-4.
- Kabalak, A. (2017). Hastanın kişisel bakımı (s. 174-179). Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul.
- Kalıncı, N. (2006). Zonguldak il merkezi ilköğretim 5.sınıf öğrencilerinin el hijyenine yönelik davranışlarının belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak, Türkiye.
- Kaya, M., Büyükserbetçi, M,. Meriç, MB., Çelebi, AE., Boybeyi, Ö., Isık, A., Bozkurt, _H., Vaizoglu, SA. & Güler, Ç. (2006). Ankara'da bir lisenin 9 ve 10. sınıf öğrencilerinin kişisel hijyen konusunda davranışlarının belirlenmesi, STED,15(10), 179-183.
- Luby SP, Agboatwalla M, Feikin DR, Painter J, Billhimer W, Altaf A, Hoekstra RM. Effect of handwashing on child health: a randomised controlled trial. Lancet, 366 (9481), 225-33.
- Making every school a health-promoting school, 2020. World Health Organization. Retrived 18.12.2021 fromHer okulu sağlığı teşvik eden bir okul haline getirmek (who.int)
- Oğuzöncül AF, Bulut İ, Pirinçci E, Yurt N. & Deveci, SE.(2020). Kırsalda yaşayan ilköğretim yaşındaki çocukların hijyen ve beslenme davranışlarının değerlendirilmesi. ESTÜDAM Halk Sağlığı Dergisi, 5(1),73-83.
- Oyibo, P. G. (2012). Basic personal hygıene: knowledge and practıces among school children aged 6-14 years in Abraka, Delta State, Nigeria. Continental Journal of Tropical Medicine, 6(1), 5-11.
- Önsüz MF. &Hıdıroğlu S. (2008). İstanbul’da farklı iki ilköğretim okulundaki öğrencilerin kişisel hijyen alışkanlıklarının belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 9(1):,9-17.
- Özel, S., Erbil, S. &Önal, E.(2008). İlköğretim öğrencilerinin kişisel hijyene yönelik bilgi ve davranışları. Nobel Medicus, 5 (1), 45-48.
- Özhan, N. (1993). Hacettepe Üniversitesi hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin bazı bireysel hijyen alışkanlıkları, Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 9(3).
- Sağlık Bakanlığı (2012). Sağlık hizmetlerinde okul sağlığı kitabı, Ankara.
- Sarkar M. Personal hygiene among primary school children living in a slum of Kolkata, India. Journal of Preventive Medicine and Hygiene, 54(3), 153-158.
- Schmidt, W ,Curtis, V.A.,., Luby, S., Florrez, R., Toure, O. & Biran A. (2011). Hygiene: New Hopes, New Horizons. Lancet Infect Dis, 11, 312-321.
- Seçilmiş Çetinçakmak, Ö. (2022). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin hijyen davranışlarının öğrenci veli öğretmen görüşlerine ve öğretim programlarına göre değerlendirilmesi.(Yüksek LisansTezi), İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya, Türkiye.
- Soydaş, E. (2007). Okul çocuklarına hijyen alışkanlığı kazandırma.(Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Şimşek, D. (2012). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerine verilen planlı el yıkama eğitiminin el yıkama davranışı üzerine etkisinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Başkent Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Tahiroğlu, M. (2011). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde doğa sevgisi, temizlik ve sağlıklı olma değerlerinin öğretimi ve değerlere ilişkin öğrenci tutumlarının belirlenmesi.(Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Tayar, M. & Kılıç, V. (2014). Gıda endüstrisinde hijyen ve sanitasyon. Dora Yayıncılık, Bursa.
- Toprakçı, E. ve Meşe, Ö.F. (2019) Türkiye’de bireylerin eğitim düzeyi ile sağlığı arasındaki ilişki: ulusal veriler ışığında bir analiz/Relationship between education and health of induvaduals in Turkey: an analysis in the light of national data. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 118-143. Erişim: 14 (4), 213-229. DOI: https://10.19160/e-ijer.1287638
- Tutar, H. ve Tuncay, A. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri Ve –Spss Uygulamaları. (1.baskı) içinde(s.58-137). Ankara: Seçkin Yayıncılık
- TUIK, (2020) https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Cocuk-2020-37228
- UNICEF. Motivating Better Hygiene Behaviour: Importance for Public Health Mechanisms of Chan
- Vivas A, Gelaye B, Aboset N, Kumie A, Berhane Y, Williams MA. Knowledge, attitudes, and practices (KAP) of Hygiene among school children in Angolela, Ethiopia. J Prev Med Hyg. 2010; 51(2), 73–79.
- WHO (2011) http://www.who.int/features /factfiles/sanitation/facts/en /index.html
- WHO, (2018) The Top 10 Causes of Death: World Health Organization; 2018, https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/the-top-10-causes-of-death
- Yılmaz, E. & Özkan, S. (2009). Bir ilçede iki farklı yerleşim yerindeki ilköğretim okulu öğrencilerinin kişisel hijyen alışkanlıklarının karşılaştırılması. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(10), 1-18.
İlkokul Öğrencilerinin Kişisel Hijyen ve El Yıkama Alışkanlıklarının Belirlenmesi / Determining of Personal Hygiene and Hand Washing Practices Among Primary School Students
Öz
Okullarda formal ve informal olarak verilen temizlik ve kişisel eğitimlerinin davranışa dönüştürülebilmesinin önemi günümüzde yaşamı olumsuz etkileyen salgın hastalık olan COVID-19 döneminde daha da belirginleşmiştir. Bu çalışmada ilkokul öğrencilerinin kişisel hijyen ve el yıkama alışkanlıklarının belirlenmesi hedeflenmiştir. Araştırmada nicel ve nitel sorulardan oluşan karma tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen Adıyaman ili Kahta İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı ilçe merkezindeki bir ilkokulun 2. ve 3. sınıflarında öğrenim görmekte olan toplam 145 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacıyla, araştırmacı tarafından alan yazın taraması yapılmış 19 sorudan oluşan kişisel hijyen ve el yıkama bilgi formu hazırlanmıştır. Araştırma verilerin analizinde SPSS 22.0 programı uygulanmıştır. Öğrencilerin temizlik ve hijyen tutum düzeylerine ilişkin bazı sorulara verdikleri yanıtlara ilişkin tanımlayıcı istatistik sonuçlar, frekans ve yüzdeler olarak tablo haline getirilerek değerlendirilmiştir. Normal dağılım gösterdiği tespit edilen testlerde toplam puanın değişkenlere göre karşılaştırılmasında parametrik analizler kullanılmıştır. Sonuçlara bakıldığında el yıkama alışkanlığı, el yıkadıktan sonra kurulama, diş fırçalama, banyo yapma, tırnak kesme sıklığı ve ayak yıkama alışkanlıklarının belirlenmesine yönelik soruların yer aldığı kişisel hijyen ve el yıkama alışkanlıkları düzeylerine ilişkin Puan Ortalaması 14-30 arasında değişirken, ortalaması 23,0±3.14 olarak hesaplanmıştır. Öğrencilerin yarısına yakın bir bölümünün okullarında temizlik ve hijyen konularında eğitim aldığı, öğrencilerin Kişisel Hijyen Alışkanlıkları ile cinsiyet arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı, anne ve baba eğitim seviyesi yükseldikçe öğrencilerin hijyen puanlarının arttığı da ulaşılan bulgular arasındadır. Çalışmalarda anne eğitim seviyesinin çocuklarının genel hijyen davranışlarında anlamlı bir farklılığa sahip olmasından dolayı özellikle annelere yönelik eğitim programları düzenlenebilir, annelerin diğer annelerle eğitsel açıdan etkileşimini sağlamak için bölgesel koşullara uygun sosyal destek modelleri geliştirilebilir. Öğrencilere rol model olmalarından dolayı da öğretmenlerin daha dikkatli olmaları gerektiği ve öğrencilere ilkokulda kişisel hijyen eğitimi verilmesi gerektiği önerilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abay, Ş. & Özvarış, Ş. (2018). İlkokul öğrencilerinin genel hijyen konusundaki ihtiyaçlarının saptanması. STED, 27(5), 352-357.
- Ahmadu BU, Rimamchika M, Ibrahim A, Nnanubumom AA, Godiya A, Emmanuel P (2013) State of personal hygiene among primary school children: A community based cohort study. Sudan J Pediatric 13(1): 38–42
- ALBashtawy, M. (2015). Personal hygiene in school children aged 6–12 years in Jordan. British Journal of School Nursing. 10. 395-398. 10.12968/bjsn.2015.10.8.395
- Arat A. (2013). Yatılı ilköğretim bölge okulu II. kademe öğrencilerinin kişisel hijyen uygulamaları. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Assefa M, Kumie A ( 2014) Assessment of factors influencing hygiene behaviour among school children in Mereb-Leke District, Northern Ethiopia: A cross-sectional study. BMC Public Health 14: 1000 doi:10.1186/1471-2458-14-1000
- Aydın, A. (1996). Okul çağı çocuklarının beslenme, ağız ve genel vücut hijyenine ilişkin uygulamaları ve var olan sağlık sorunlarının belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Ayhan, E., Gökler, ME., Işıklı, B., Önsüz, FM., Özay, Ö., Aydın, E., Durmaz G. &Kalyoncu, C. (2015). Eskişehir Kırsalı ilköğretim öğrencilerinde el hijyeni bilgi ve uygulaması: Müdahale çalışması. STED, 24(3), 99-108.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları
- Curtis V, Cairncross S.(2003). Effect of washing hands with soap on diarrhoea risk in the community: a systematic review. Lancet Infect Dis. 3, 275–281.
- Çan, G., Topbaş, M. & Kapucu, M. (2004). Trabzon’da iki farklı yerleşim yerindeki ilköğretim öğrencilerinin kişisel hijyen alışkanlıkları, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 3(8),170-177.
- Çelik, E. (2018) Ortaokul öğrencilerinin temizlik ve hijyen konusundaki farkındalıklarının ve tutumlarının belirlenmesi (Kars ili örneği).(Yüksek Lisans Tezi), Kafkas Üniversitesi, Kars, Türkiye.
- Çetinkaya, S., Arslan, S., Nur, N., Demir, ÖF. Özdemir, L ve Sümer, H. (2005). Sivas il merkezinde sosyoekonomik düzeyi farklı üç ilköğretim okulu öğrencilerinde kişisel hijyen alışkanlıkları, STED, 14(10), 229-236.
- Department of Health. (2003). Winning ways: Working together to reduce health care associated infection in England. London: The Stationary Office.
- Elliott, P. (2003). Recognising the psychosocial issues involved in hand hygiene. The Journal of the Promotion of Health, 123(2), 88–94.
- Ertürk, T.(2020) Bir kırsaldaki ilkokul 4. sınıf öğrencilerine ve okul personeline verilen okul temelli bir Hijyen ve El yikama programının sınıf ortamı hijyenine ve öğrenci sağlığına Etkisi: Randomize Kontrollü Çalişma. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi) Sakarya üniversitesi, Sakarya, Türkiye.
- Hass, J., & Larson, E. (2007). Measurement of compliance with hand hygiene. Journal of Hospital Infection, 66(1), 6–14.
- Ghanim, M. Dash, N. Abdullah, B. Issaı, H & Albarazzi, R. (2016). Knowledge and Practice of Personal Hygiene among Primary School Students in Sharjah-UAE. Journal of Science 2016(65), 67-73.
- Güleç, M., Topbaş, M., Kır, T. & Hadse, M. (2000). Ankara’da sosyoekonomik düzeyi farklı iki yerleşim yerindeki iki ilköğretim okulundan seçilen öğrencilerde el yıkama alışkanlıkları, Türk Hijyen Den Biyoloji Dergisi, 57(2), 71-76.
- Gün, TZ. (2019). Çalışan adölesanların kişisel hijyen bilgi ve davranışları (Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın, Türkiye.
- Joshi KB. (2019). Effectiveness of school based educational Program on knowledge and attitude regarding personal hygiene among primary school going children of selected Govt. and private school. Int J Aesthet Health Rejuvenation, 2(3), 40-4.
- Kabalak, A. (2017). Hastanın kişisel bakımı (s. 174-179). Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul.
- Kalıncı, N. (2006). Zonguldak il merkezi ilköğretim 5.sınıf öğrencilerinin el hijyenine yönelik davranışlarının belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak, Türkiye.
- Kaya, M., Büyükserbetçi, M,. Meriç, MB., Çelebi, AE., Boybeyi, Ö., Isık, A., Bozkurt, _H., Vaizoglu, SA. & Güler, Ç. (2006). Ankara'da bir lisenin 9 ve 10. sınıf öğrencilerinin kişisel hijyen konusunda davranışlarının belirlenmesi, STED,15(10), 179-183.
- Luby SP, Agboatwalla M, Feikin DR, Painter J, Billhimer W, Altaf A, Hoekstra RM. Effect of handwashing on child health: a randomised controlled trial. Lancet, 366 (9481), 225-33.
- Making every school a health-promoting school, 2020. World Health Organization. Retrived 18.12.2021 fromHer okulu sağlığı teşvik eden bir okul haline getirmek (who.int)
- Oğuzöncül AF, Bulut İ, Pirinçci E, Yurt N. & Deveci, SE.(2020). Kırsalda yaşayan ilköğretim yaşındaki çocukların hijyen ve beslenme davranışlarının değerlendirilmesi. ESTÜDAM Halk Sağlığı Dergisi, 5(1),73-83.
- Oyibo, P. G. (2012). Basic personal hygıene: knowledge and practıces among school children aged 6-14 years in Abraka, Delta State, Nigeria. Continental Journal of Tropical Medicine, 6(1), 5-11.
- Önsüz MF. &Hıdıroğlu S. (2008). İstanbul’da farklı iki ilköğretim okulundaki öğrencilerin kişisel hijyen alışkanlıklarının belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 9(1):,9-17.
- Özel, S., Erbil, S. &Önal, E.(2008). İlköğretim öğrencilerinin kişisel hijyene yönelik bilgi ve davranışları. Nobel Medicus, 5 (1), 45-48.
- Özhan, N. (1993). Hacettepe Üniversitesi hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin bazı bireysel hijyen alışkanlıkları, Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 9(3).
- Sağlık Bakanlığı (2012). Sağlık hizmetlerinde okul sağlığı kitabı, Ankara.
- Sarkar M. Personal hygiene among primary school children living in a slum of Kolkata, India. Journal of Preventive Medicine and Hygiene, 54(3), 153-158.
- Schmidt, W ,Curtis, V.A.,., Luby, S., Florrez, R., Toure, O. & Biran A. (2011). Hygiene: New Hopes, New Horizons. Lancet Infect Dis, 11, 312-321.
- Seçilmiş Çetinçakmak, Ö. (2022). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin hijyen davranışlarının öğrenci veli öğretmen görüşlerine ve öğretim programlarına göre değerlendirilmesi.(Yüksek LisansTezi), İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya, Türkiye.
- Soydaş, E. (2007). Okul çocuklarına hijyen alışkanlığı kazandırma.(Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Şimşek, D. (2012). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerine verilen planlı el yıkama eğitiminin el yıkama davranışı üzerine etkisinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Başkent Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Tahiroğlu, M. (2011). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde doğa sevgisi, temizlik ve sağlıklı olma değerlerinin öğretimi ve değerlere ilişkin öğrenci tutumlarının belirlenmesi.(Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Tayar, M. & Kılıç, V. (2014). Gıda endüstrisinde hijyen ve sanitasyon. Dora Yayıncılık, Bursa.
- Toprakçı, E. ve Meşe, Ö.F. (2019) Türkiye’de bireylerin eğitim düzeyi ile sağlığı arasındaki ilişki: ulusal veriler ışığında bir analiz/Relationship between education and health of induvaduals in Turkey: an analysis in the light of national data. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 118-143. Erişim: 14 (4), 213-229. DOI: https://10.19160/e-ijer.1287638
- Tutar, H. ve Tuncay, A. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri Ve –Spss Uygulamaları. (1.baskı) içinde(s.58-137). Ankara: Seçkin Yayıncılık
- TUIK, (2020) https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Cocuk-2020-37228
- UNICEF. Motivating Better Hygiene Behaviour: Importance for Public Health Mechanisms of Chan
- Vivas A, Gelaye B, Aboset N, Kumie A, Berhane Y, Williams MA. Knowledge, attitudes, and practices (KAP) of Hygiene among school children in Angolela, Ethiopia. J Prev Med Hyg. 2010; 51(2), 73–79.
- WHO (2011) http://www.who.int/features /factfiles/sanitation/facts/en /index.html
- WHO, (2018) The Top 10 Causes of Death: World Health Organization; 2018, https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/the-top-10-causes-of-death
- Yılmaz, E. & Özkan, S. (2009). Bir ilçede iki farklı yerleşim yerindeki ilköğretim okulu öğrencilerinin kişisel hijyen alışkanlıklarının karşılaştırılması. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(10), 1-18.
Toplam 46 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Eğitim Bilimleri ve Alan Eğitimi Bilimleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023Cilt: 14 Sayı: 4 |
Kaynak Göster
[email protected] http://www.e-ijer.com Adres: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Bornova/İzmir