The Body Languages Teachers Use in the Classroom and their Purposes / Öğretmenlerin Sınıfta Kullandıkları Beden Dilleri ve Kullanış Amaçları
Öz
It is necessary for the education to continue in a healthy way whether the messages that the teachers aim to give in the body language they use are perceived by the students as intended. In this research, it is important to determine the meanings that teachers attribute to the body language they use in their classrooms. This study aims to determine the body languages that classroom teachers use in the classroom and their usage purposes. The research was in convergent mixed methods design with the data-transformation variant. The study group of the research consisted of classroom teachers working in primary schools in the central districts of Antalya. The study group was determined in two stages using stratification and cluster sampling methods. Three districts from the central districts of Antalya and three schools from all three districts were selected. According to this distinction, a district with a low socio-economic status, a district with a medium status and a district with a high socio-economic status were randomly selected by cluster sampling. Three schools were taken from the selected districts by simple random method. A total of 45 classroom teachers, 23 female and 22 male, working in these designated schools were determined as the study group. Data were collected by semi-structured interview. The data were analyzed by content analysis. Teachers convey messages in the classroom using hand-arm movements, voice tone changes, body posture, touch/close contact, gestures/mimics, eyes and space. Teachers make more than one movement while using these bodily languages. When evaluated in general, it can be said that teachers use body language in the classroom for the purpose of conveying emotion, conveying information, attracting attention and behavior management. The transmission of emotions can be in the form of transmission of positive and negative emotions and also desired and undesirable behaviors in behavior management.
Anahtar Kelimeler
Communication in education Communication in classroom Verbal communication Nonverbal communication
Kaynakça
- Açıl, M. (2005). Öğretmenin beden dili: İstanbul: Armoni Yayıncılık.
- Adair, J. (2006). Etkili iletişim: (Çev: Ö. Çolakoğlu): İstanbul, Babıali Kültür Yayıncılık.
- Akgül K. P. (2006). Kişilerarası iletişimde dans ve beden dili işlevini etkileyen etmenler ve bir alan araştırması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, Türkiye.
- Aksoy, S. K. (2016). Sınıf öğretmenlerinin beden dilini kullanış amaçları ile öğrencilerin algılayışları arasındaki ilişki, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur, Türkiye.
- Anonim (2007). Milli Eğitim Bakanlığı mesleki eğitim ve öğretim sisteminin güçlendirilmesi projesi. Milli Eğitim Bakanlığı, Ankara.
- Babad, E. (2009). Teaching and nonverbal behavior in the classroom. In International handbook of research on teachers and teaching. 817-827. Springer, Boston, MA.
- Bağcı, M. (2008). Öğretmenlerin beden dilinin öğrenciler tarafından algılanması (Esenler Örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
- Balcı, S. (1996). Danışma becerileri eğitiminin üniversite öğrencilerinin iletişim beceri düzeyine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun, Türkiye.
- Baltaş, Z. & Baltaş, A. (1994). Bedenin dili. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Barati, L. (2015). The Impact of Eye-contact between Teacher and Student on L2 Learning. Journal of Applied Linguistics and Language Research Volume 2, Issue 7, 222-227.
- Başaran, İ. E. (2007). Eğitime giriş. Ankara, Ekinoks Yayınları.
- Benzer, A. (2015). Türkçe öğretiminde beden dili kullanımının öğrenme ve tutum üzerindeki rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 30(1), 33-47.
- Bolat, S. (1990). Yükseköğretimde öğretim elemanı-öğrenci iletişimi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Caradec, F. (2006). Beden dili sözlüğü. (Çev: C. Aktaş). İstanbul: İnsan ve Toplum Dizisi.
- Covey, S. R. (1997). Etkili insanların yedi alışkanlığı. Çev: G. İzveren, O. Deniztekin). İstanbul: Varlık Yayınları.
- Creswell, J. W., & Plano Clark, V. L. (2017). Designing and conducting mixed methods research (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education. Routledge.
- Cüceloğlu, D. (2000). İnsan insana. İstanbul, As Matbaacılık.
- Çalışkan, N. (2003). Sınıf öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum, Türkiye.
- Çalışkan, N. & Yeşil, R. (2005). Eğitim sürecinde öğretmenin beden dili. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 199-207.
- Çalışkan, N. (2010). Eğitim, iletişim ve öğretmenin beden dili. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Dilekmen, M., Başçı, Z.ve Bektaş, F. (2008). Eğitim fakültesi öğrencilerinin iletişim becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-227.
- Dökmen, Ü. (1986). Yüz ifadeleri konusunda verilen eğitimin duygusal yüz ifadelerini teşhis becerisi ve iletişim çatışmalarına girme eğilimi üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
- Durmaz, S. (2007). Öğretmenlerin sınıf içi iletişim becerilerine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya, Türkiye.
- Dutta, A. (2011). Beden dili. (Çev: Ali Beyaz). İstanbul: Arunas Yayıncılık.
- Erdem, O. (2009). Duygusal iletişim ve beden dili. İstanbul: Yakamoz Yayınları.
- Ergin, A. (2010). Eğitimde etkili iletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Erözkan, A. (2005, 21-23 Eylül). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini etkileyen faktörler. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bildiri Özetleri Kitapçığı, İstanbul, Türkiye. 182.
- Eryalçın, T. (2006). Yabancı dil olarak almanca öğretiminde beden dilinin önemi ve işlevi- uygulamalı bir çalışma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
- Gay, L.R. (1987). Education research. Colombus: Merrill Publishing Company.
- Geçer, A. K. (2002). Öğretmen yakınlığının öğrencilerin başarıları, tutumları ve güdülenme düzeyleri üzerindeki etkisi (Yayınlanmamaış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Gregersen, T. S. (2007). Language learning beyond words: Incorporating body language into classroom activities. Reflections on English Language Teaching, 6(1), 51-64
- Gunbayi, I. (2020). Systematic curriculum and instructional development for a mixed methods research: SCID-MMR. Journal of Mixed Methods Studies, Issue 1, 1-27.
- Haneef, M, Faisal, M. A., Alvi, A. K. & Zulfiqar, M. (2014) The role of non-verbal communıcatıon ın teachıng practıce, Scıence Internatıonal-(Lahore)) 26(1),513-517.
- Haviland, W. A., Prins, H. E., & McBride, B. (2016). Cultural anthropology: The human challenge. Cengage Learning.
- Hellriegel, J., Slocum, J. W. & Woodman, R. W. (1989). Organizational behavior, Fifth Edition: West Publishing Company.
- Hsu, L. & Roso, C. G. (2006). The relationship between teachers’ verbal and nonverbal ımmediacy behaviors and students’ willingness to speak in english in central taiwanese college classrooms. Taiwan: Graduate School of Education at Oral Roberts University, Tulsa.
- Hürmeriç, H. E. (2008). Beden eğitimi öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının öğrenci algılarına göre değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Ismail, R., Ahmad, B. S. & Kaur, S. (2014, December). Nonverbal communication strategies in dyadic oral ınteraction. International Conference on Economics, Education and Humanities (ICEEH'14). Bali, Indonesia.
- Kaya, İ. (2011). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin beden dili hareketlerinin öğrencilerin sosyal bilgiler dersine ilişkin tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans terzi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Antalya.
- Kožić, D., Žunac, A. G. &Tomić, L. B. (2013). Use of non-verbal communication channels in the classroom. Croatian Journal of Education, 15, 141-153.
- Miller, P. W. (1988). Nonverbal communication what research says to the teacher. National Education Association Washington, D.C. Thırd Edıtıon
- Miller, P. W. (2005). Body language in the classroom. Techniques: Connecting Education And Careers, 80(8): 28-30.
- Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Molcho, S. (2007). Çocukta beden dili (Çev: Rengin Suzan Köseoğlu). İstanbul: DeltaYayıncılık,
- Pease, A. (2003). Body language-beden dili, karşımızdakinin davranışlarından düşüncelerini anlamanın yolu. İstanbul: Rota Yayınları.
- Sillars, S. (1995). İletişim. (Çev. Nüzhet Akın), Ankara: Özgün Matbaa.
- Stuart, C. (2001). Etkili konuşma. (Çev. Ebru Kılıç), İstanbul: Alfa Basım.
- Şen, S. (2006). Sınıfiçi iletişimde beden dili (anadolu otelcilik ve turizm meslek lisesi öğretmenlerinin beden dilin kullanma düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. (Yayınlanmmamiş yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Tabacaru, C.D. (2016). Verbal and nonverbal communication of students with severe and profound disabilities. Research in Pedagogy, 6,111-119.
- Tayfun, R. (2011). Etkili iletişim ve beden dili. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Toprakçı, E. (2001) Okul müdürlerinin iletişim yeterliği. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 71(71), 29-33. Erişim: http://journals.iku.edu.tr/yed/index.php/yed/issue/view/86/83 ikinci erişim: https://www.erdaltoprakci.com.tr/wp-content/uploads/2019/09/OKUL-MÜDÜRLERİNİN-İLETİŞİM-YETERLİLİĞİ.pdf
- Toprakçı, E. (2017). Sınıf yönetimi. Ankara: PegemA Yayınları (3. Baskı)
- Teddlie, C., & Tashakkori, A. (2009). Foundations of mixed methods research: Integrating quantitative and qualitative approaches in the social and behavioral sciences. Thousand Oaks, CA: Sage.
- TUİK, (2016). İllerde yaşam endeksi 2015. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id =24561 adresinden alındı.
- Üstünsel, G. (2011). Etkili iletişim becerileri ve beden dili. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Namık Kemal Üniversitesi, Tekirdağ, Türkiye.
- Yıldızhan, N. (2014). Lise öğrencilerinin, coğrafya öğretmenlerinin beden dili hareketlerine yönelik görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Yin, R.K. (2014). Case study methods: design and methods (5. Baskı). Thousand Oaks: Sage Pbc.
- White, J.& Gardner, J. (2017). The classroom x factor: the power of body language and nonverbal communication in teaching. London and Newyork: Routledge.
Öğretmenlerin Sınıfta Kullandıkları Beden Dilleri ve Kullanış Amaçları / The Body Languages Teachers Use in the Classroom and their Purposes
Öz
Sınıf, öğretmenler ve öğrenciler arasında sürekli etkileşim alanıdır. Bu etkileşim iletişime dayanmaktadır. İletişim, bilgi, beceri, tutum ve duygularımızı paylaşmamızı sağlayan mesaj gönderme ve alma sürecidir. Bu anlamda iletişim sınıfta öğretmen-öğrenci arasında ilişkiyi güçlendirerek öğrencilerin hedeflerine ulaşmalarını kolaylaştırır. Öğretmenin rolü, öğrencilerin tüm alanlarda (akademik, sosyal, duygusal) ilerlemelerini ve başarılarını kolaylaştırmaktır. Bu anlamda öğretmenin öğrencilerin genel gelişimi için sorumluluğu çok yüksektir. Öğretmenlerin kullandıkları beden dilinde vermeyi amaçladıkları mesajların, öğrenciler tarafından amaçlandığı şekilde algılanıp algılanamaması eğitimin sağlıklı bir şekilde sürdürülebilmesi için gereklidir. İşte bu gereklilikten yola çıkılarak yapılan araştırma da öncelikle öğretmenlerin sınıflarında kullandıkları beden dillerine kendi içlerinde yükledikleri anlamların neler olduğunun belirlenmesi önem taşımaktadır. Bu genel çerçevede bu çalışma sınıf öğretmenlerinin sınıfta kullandıkları beden dilleri ve kullanış amaçlarını belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu Antalya ili merkez ilçelerdeki ilkokullarda görev yapan sınıf öğretmenleri oluşturmuştur. Belirlenen okullarda görev yapan 23’ü kadın, 22’si erkek toplam 45 sınıf öğretmeni çalışma grubu olarak belirlenmiştir. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme ile toplanmıştır. Veriler içerik analizi ile analiz edilmiştir. Öğretmenler sınıfta el-kol hareketleri, ses tonu değişimleri, beden duruşu, dokunma/yakın temas, jest/mimik, göz ve alan kullanarak mesajlar iletmektedirler. Öğretmenler bu bedensel dillerini kullanırken birden fazla hareket yapmaktadırlar. Öğretmenler sınıfta genel olarak beden dillerini, duyguların iletimi, davranış kontrolü ve davranışların yönetimi ve bilgi yönetimi amacıyla kullanmaktadırlar. Duyguların iletimi olumlu ve olumsuz duyguların iletimi şeklinde olabilmektedir. Yine davranış yönetiminde istenen ve istenmeyen davranışların yönetiminde beden dillerinin etkili kullandığı söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
Eğitimde iletişim Sınıfta iletişim Sözlü iletişim Sözsüz iletişim
Kaynakça
- Açıl, M. (2005). Öğretmenin beden dili: İstanbul: Armoni Yayıncılık.
- Adair, J. (2006). Etkili iletişim: (Çev: Ö. Çolakoğlu): İstanbul, Babıali Kültür Yayıncılık.
- Akgül K. P. (2006). Kişilerarası iletişimde dans ve beden dili işlevini etkileyen etmenler ve bir alan araştırması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, Türkiye.
- Aksoy, S. K. (2016). Sınıf öğretmenlerinin beden dilini kullanış amaçları ile öğrencilerin algılayışları arasındaki ilişki, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur, Türkiye.
- Anonim (2007). Milli Eğitim Bakanlığı mesleki eğitim ve öğretim sisteminin güçlendirilmesi projesi. Milli Eğitim Bakanlığı, Ankara.
- Babad, E. (2009). Teaching and nonverbal behavior in the classroom. In International handbook of research on teachers and teaching. 817-827. Springer, Boston, MA.
- Bağcı, M. (2008). Öğretmenlerin beden dilinin öğrenciler tarafından algılanması (Esenler Örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
- Balcı, S. (1996). Danışma becerileri eğitiminin üniversite öğrencilerinin iletişim beceri düzeyine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun, Türkiye.
- Baltaş, Z. & Baltaş, A. (1994). Bedenin dili. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Barati, L. (2015). The Impact of Eye-contact between Teacher and Student on L2 Learning. Journal of Applied Linguistics and Language Research Volume 2, Issue 7, 222-227.
- Başaran, İ. E. (2007). Eğitime giriş. Ankara, Ekinoks Yayınları.
- Benzer, A. (2015). Türkçe öğretiminde beden dili kullanımının öğrenme ve tutum üzerindeki rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 30(1), 33-47.
- Bolat, S. (1990). Yükseköğretimde öğretim elemanı-öğrenci iletişimi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Caradec, F. (2006). Beden dili sözlüğü. (Çev: C. Aktaş). İstanbul: İnsan ve Toplum Dizisi.
- Covey, S. R. (1997). Etkili insanların yedi alışkanlığı. Çev: G. İzveren, O. Deniztekin). İstanbul: Varlık Yayınları.
- Creswell, J. W., & Plano Clark, V. L. (2017). Designing and conducting mixed methods research (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education. Routledge.
- Cüceloğlu, D. (2000). İnsan insana. İstanbul, As Matbaacılık.
- Çalışkan, N. (2003). Sınıf öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum, Türkiye.
- Çalışkan, N. & Yeşil, R. (2005). Eğitim sürecinde öğretmenin beden dili. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 199-207.
- Çalışkan, N. (2010). Eğitim, iletişim ve öğretmenin beden dili. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Dilekmen, M., Başçı, Z.ve Bektaş, F. (2008). Eğitim fakültesi öğrencilerinin iletişim becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-227.
- Dökmen, Ü. (1986). Yüz ifadeleri konusunda verilen eğitimin duygusal yüz ifadelerini teşhis becerisi ve iletişim çatışmalarına girme eğilimi üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
- Durmaz, S. (2007). Öğretmenlerin sınıf içi iletişim becerilerine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya, Türkiye.
- Dutta, A. (2011). Beden dili. (Çev: Ali Beyaz). İstanbul: Arunas Yayıncılık.
- Erdem, O. (2009). Duygusal iletişim ve beden dili. İstanbul: Yakamoz Yayınları.
- Ergin, A. (2010). Eğitimde etkili iletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Erözkan, A. (2005, 21-23 Eylül). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini etkileyen faktörler. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bildiri Özetleri Kitapçığı, İstanbul, Türkiye. 182.
- Eryalçın, T. (2006). Yabancı dil olarak almanca öğretiminde beden dilinin önemi ve işlevi- uygulamalı bir çalışma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
- Gay, L.R. (1987). Education research. Colombus: Merrill Publishing Company.
- Geçer, A. K. (2002). Öğretmen yakınlığının öğrencilerin başarıları, tutumları ve güdülenme düzeyleri üzerindeki etkisi (Yayınlanmamaış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Gregersen, T. S. (2007). Language learning beyond words: Incorporating body language into classroom activities. Reflections on English Language Teaching, 6(1), 51-64
- Gunbayi, I. (2020). Systematic curriculum and instructional development for a mixed methods research: SCID-MMR. Journal of Mixed Methods Studies, Issue 1, 1-27.
- Haneef, M, Faisal, M. A., Alvi, A. K. & Zulfiqar, M. (2014) The role of non-verbal communıcatıon ın teachıng practıce, Scıence Internatıonal-(Lahore)) 26(1),513-517.
- Haviland, W. A., Prins, H. E., & McBride, B. (2016). Cultural anthropology: The human challenge. Cengage Learning.
- Hellriegel, J., Slocum, J. W. & Woodman, R. W. (1989). Organizational behavior, Fifth Edition: West Publishing Company.
- Hsu, L. & Roso, C. G. (2006). The relationship between teachers’ verbal and nonverbal ımmediacy behaviors and students’ willingness to speak in english in central taiwanese college classrooms. Taiwan: Graduate School of Education at Oral Roberts University, Tulsa.
- Hürmeriç, H. E. (2008). Beden eğitimi öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının öğrenci algılarına göre değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Ismail, R., Ahmad, B. S. & Kaur, S. (2014, December). Nonverbal communication strategies in dyadic oral ınteraction. International Conference on Economics, Education and Humanities (ICEEH'14). Bali, Indonesia.
- Kaya, İ. (2011). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin beden dili hareketlerinin öğrencilerin sosyal bilgiler dersine ilişkin tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans terzi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Antalya.
- Kožić, D., Žunac, A. G. &Tomić, L. B. (2013). Use of non-verbal communication channels in the classroom. Croatian Journal of Education, 15, 141-153.
- Miller, P. W. (1988). Nonverbal communication what research says to the teacher. National Education Association Washington, D.C. Thırd Edıtıon
- Miller, P. W. (2005). Body language in the classroom. Techniques: Connecting Education And Careers, 80(8): 28-30.
- Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Molcho, S. (2007). Çocukta beden dili (Çev: Rengin Suzan Köseoğlu). İstanbul: DeltaYayıncılık,
- Pease, A. (2003). Body language-beden dili, karşımızdakinin davranışlarından düşüncelerini anlamanın yolu. İstanbul: Rota Yayınları.
- Sillars, S. (1995). İletişim. (Çev. Nüzhet Akın), Ankara: Özgün Matbaa.
- Stuart, C. (2001). Etkili konuşma. (Çev. Ebru Kılıç), İstanbul: Alfa Basım.
- Şen, S. (2006). Sınıfiçi iletişimde beden dili (anadolu otelcilik ve turizm meslek lisesi öğretmenlerinin beden dilin kullanma düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. (Yayınlanmmamiş yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Tabacaru, C.D. (2016). Verbal and nonverbal communication of students with severe and profound disabilities. Research in Pedagogy, 6,111-119.
- Tayfun, R. (2011). Etkili iletişim ve beden dili. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Toprakçı, E. (2001) Okul müdürlerinin iletişim yeterliği. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 71(71), 29-33. Erişim: http://journals.iku.edu.tr/yed/index.php/yed/issue/view/86/83 ikinci erişim: https://www.erdaltoprakci.com.tr/wp-content/uploads/2019/09/OKUL-MÜDÜRLERİNİN-İLETİŞİM-YETERLİLİĞİ.pdf
- Toprakçı, E. (2017). Sınıf yönetimi. Ankara: PegemA Yayınları (3. Baskı)
- Teddlie, C., & Tashakkori, A. (2009). Foundations of mixed methods research: Integrating quantitative and qualitative approaches in the social and behavioral sciences. Thousand Oaks, CA: Sage.
- TUİK, (2016). İllerde yaşam endeksi 2015. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id =24561 adresinden alındı.
- Üstünsel, G. (2011). Etkili iletişim becerileri ve beden dili. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Namık Kemal Üniversitesi, Tekirdağ, Türkiye.
- Yıldızhan, N. (2014). Lise öğrencilerinin, coğrafya öğretmenlerinin beden dili hareketlerine yönelik görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Yin, R.K. (2014). Case study methods: design and methods (5. Baskı). Thousand Oaks: Sage Pbc.
- White, J.& Gardner, J. (2017). The classroom x factor: the power of body language and nonverbal communication in teaching. London and Newyork: Routledge.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Sayı Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 13 Sayı: 5 |
[email protected] http://www.e-ijer.com Adres: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Bornova/İzmir