Okulöncesi Öğretmenlerinin Okula Bağlılık ve Örgütsel Güven Düzeylerinin Okul Yöneticilerinin Liderlik Uygulamalarına Göre İncelenmesi / Examination of Organizational Commitment and Trust Levels of Preschool Teachers According to Leadership Practices

Sema Nur Arabikoğlu; Doç.dr.kamile Demir

doi:10.19160/e-ijer.27899

Research Article

Examination of Organizational Commitment and Trust Levels of Preschool Teachers According to Leadership Practices / Okulöncesi Öğretmenlerinin Okula Bağlılık ve Örgütsel Güven Düzeylerinin Okul Yöneticilerinin Liderlik Uygulamalarına Göre İncelenmesi

Year 2014, Volume: 5 Issue: 4, 83 - 98, 23.01.2015

Sema Nur Arabikoğlu Doç.dr.kamile Demir

https://doi.org/10.19160/e-ijer.27899

Cited By: 4

Abstract

Principals have a crucial role to play in the formation of an effective and efficient school. It is extremely important that the school administrators have the leading features in order to achieve such a significant role. A school administrator with leadership characteristics may affect teachers to spend voluntary efforts to achieve the school's development and objectives. From this point of view, it can be said that leadership behaviors of principals might have an effect on both commitment to organization and trust to organization. Purpose of this research is to determine if there is a significant difference between commitment level of preschool teachers to their schools and organizational trust levels according to teachers' opinions regarding leadership practices of their principals.
Method: Participants of the research includes 158 preschool teachers working in city center and districts of 254 preschool teachers working in Burdur. In research a questionnaire was used as data collection tool. At first part personal information about preschool teachers were asked. In data collection tool there are three scales. In research firstly organizational trust of preschool teachers at school will be measured with “Organizational Trust Scale” of Daboval, Comish, Swindle and Gaster (1994). The said scale was adapted into Turkish by Kamer (2001) and used. Polat (2007) tested validity and reliability of the scale again. Teachers' opinions about leadership practices of principals at preschool institutions and primary schools will be gathered with Leadership Practices Inventory developed by Kouzes and Posner (2003). Scale was adapted into Turkish by Yavuz (2010). In order to rate organizational commitment level of preschool teachers at schools Organizational Commitment Questionnaire (OCQ) developed by Meyer and Allen (1997) was used. Validity and reliability of this scale which was developed to apply generally in all organizations in measuring organizational commitment of teachers to their schools were examined by Yalçın (2009).
Data to be acquired was analyzed through SPSS 15.0 (Statistical Packages for The Social Sciences) computer program. Data were analyzed by using descriptive statistics and MANOVA.
Results: According to the findings, there is a significant difference in teachers' evaluations regarding leadership practices of principals about organizational trust and organizational commitment of preschool teachers (Wilks' Lambda= 0.677, F(4-269)=15.920, p<.05, Æž2=0.17). When Æž2 value of leadership practices of principal is examined, it is seen that effects of leadership practices on organizational trust and commitment are high. When organizational trust and commitment variables are examined individually, it is seen that there is significant difference in organizational trust of teachers according to the teachers evaluations about leadership practices of principals (F(2-149)=29.095, Æž2=0.28, p<.01). Also it is seen that commitment grades of teachers differ greatly according to teachers evaluations about leadership practices of principals (F(2-149)=16.741, Æž2=0.18, p<.01).
Conclusion: It was found that teachers' organizational trust and commitments show a significant difference according to evaluation of teachers about leadership practices of principals. As seen leadership behaviors of directors directly affect positive interaction required for teachers' showing trust and commitment to their school. As a conclusion, it is obvious that leadership behaviors of principals at preschool institutions change organizational trust and commitments of teachers in a positive way. Thus it can be suggested that principals carry out studies to enhance organizational trust and commitment besides leadership skills and should be trained accordingly.

Keywords

Organizational trust, Organizational commitment, Leadership practices, Preschool teachers

References

Arslan, Y. (2009). Kurumsallaşma ve örgütsel güven ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Arslantaş, C.C. ve Dursun, M. (2008). Etik liderlik davranışının yöneticiye duyulan güven ve psikolojik güçlendirme üzerindeki etkisinde etkileşim adaletinin dolaylı rolü. Anadolu Üniversitesi SosyalBilimler Dergisi, 8(1), 111-128.
Artuksi, E. (2009). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin okulun örgütsel düzeyine ilişkin algılar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, A., Sarıer, Y. ve Uysal, Ş. (2013). The effect of school principals’ leadership styles on teachers’ organizational commitment and job satisfaction, Educational Sciences: Theory & Practice, 13(2), 806-811.
Balay, R. (2000). Yönetici ve öğretmenlerde örgütsel bağlılık. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
Balcı, A.(2003). Örgütsel sosyalleşme: kuram, strateji ve taktikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bogler, R. and Somech, A. (2004). Influence of teacher empowerment on teachers’ organizational commitment, professional commitment and organizational citizenship behavior in schools. Teaching and Teacher Education, 20, 277–289.
Börü, D. (2001). Örgütlerde güven ortamın yaratılmasında ilk adım. 9. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı ( 23-26 Mayıs), İstanbul, 189.
Buluç, B. (2009). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(57), 5-34.
Çekmecelioğlu, H.G. (2006). Örgüt iklimi, duygusal bağlılık ve yaratıcılık arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi: bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2), 295- 310.
Choi, P. L., Yee, S., and Tang, F.(2009) Teacher commitment trends: Cases of Hong Kong teachers from 1997 to 2007. Teaching and Teacher Education, 25, 767–777.
Çubukçu, K. ve Tarakçıoğlu, S. (2010). Örgütsel güven ve bağlılık ilişkisinin otelcilik ve turizm meslek lisesi öğretmenleri üzerinde incelenmesi, İşletme Araştırmaları Dergisi, 2 (4), 57-78.
Daboval, J., Comish, R., Swindle, B., and Caster, W. (1994). A trust ınventory for small businesses. Small Businesses Symposium, http:/www.sbaer.uca.edu/docs/ proceedings /94swi031. Txt.
Demircan, N. ve Ceylan, A. (2003). Örgütsel güven kavramı: nedenleri ve sonuçları. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(2), 139-150.
Eser, G. (2007). Etik iklim ve yöneticiye güvenin örgüte bağlılığa etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fullan, M. and Hargreaves, A. (1996). What’s worth fighting for in your school? New York: Teachers College Press.
Gök, S. G. (2011). Örgütsel güven ile örgütsel bağlılık ve örgütsel bağlılığın alt boyutları arasındaki ilişkinin saptanmasına yönelik ampirik bir çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gümüş, H. (2010). Liderlik ve örgütsel güven arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Hoy, W.K. and Tschannen-Moran, M. (1999). The five faces of trust: An empirical confirmation in urban elementary schools. Journal of School Leadership, 9, 184-208.
Hulpia, H. and Devos, G. (2010). How distributed leadership can make a difference in teachers organizational commitment: a qualitative study. Teaching and Teacher Education, 26, 565–575
Kamer, M. (2001). Örgütsel güven, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Nobel Yayınları.
Kılınç, A. Ç. (2010). Okul yöneticilerinin etik liderlik davranışları gösterme düzeyleri ile öğretmenlerin yaşadıkları örgütsel güven ve yıldırma arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kouzes, J.M. and Posner, B.Z. (2003). The leadership inventory: observer. San Fransisco: Josey-Bass.
Makiewicz, M. K. (2011). An investigation of teacher trust in the principal. PhD Thesis. California:University of California Riverside.
Meyer, J. P. and Allen, N. J. (1997). Commitment in the workplace: Theory, research, and application. CA: Sage Publications.
Moolenaar, N. M. and Sleegers, P. J. C. (2010). Social Networks, trust, and innovation. How social relationships support trust and innovative climates in Dutch schools. In A. J. Daly (Ed.), Social network theory and educational change. Cambridge: Harvard University Press.
Mowday, R.T., Steers, R.M. and Porter, L.W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behaviour, 14, 224-247.
Neves, P. and Caetano, A. (2006). Social exchange processes in organizational change: the role of trust and control. Journal of Change Management, 6(4), 351-364
Özer, N., Demirtaş, H., Üstüner, M. ve Cömert, M. (2006). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel güven algıları, Ege Eğitim Dergisi, 7(1), 103-124.
Özutku. H. A. ve ,Cevrioğlu. E. (2007). Lider-üye etkileşim teorisi çerçevesinde yönetici-ast etkileşimi ile örgütsel bağlılık boyutları ve iş performansı arasındaki ilişki: ampirik bir inceleme. XV. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, (25-27 Mayıs). Sakarya: SakaryaÜniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi.
Park, I. (2005). Teacher commitment and its effects on student achievement in American high schools. Educational Research and Evaluation, 11(5), 461-485.
Polat, S. (2007). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları, örgütsel güven düzeyleri ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Rousseau, D., Sitkin, S., Burt, R., and Camerer, C. (1998). Not so different after all: A cross-discipline view of trust. Academy of Management Review, 23, 393–404.
Sağlam Arı, G. (2003). Yöneticiye duyulan güven örgütsel bağlılığı arttırır mı? Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 17- 36.
Samancı, G. (2007). Örgütsel güven ve örgütsel vatandaşlık davranışı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem Yayınevi.
Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Pearson Education.
Taşkın, F. and Dilek, R. (2010). Örgütsel güven ve örgütsel bağlılık üzerine bir alan araştırması. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(1), 37-46.
Topaloğlu, I. G. (2010). İşgörenlerin adalet ve etik algıları açısından örgütsel güven ile örgütsel bağlılık ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Troman, G. and Raggl, A. (2008). Primary teacher commitment and the attractions of teaching. Pedagogy, Culture and Society,16(1), 85-99.
Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39(4), 308–331.
Tschannen-Moran, M. (2003). Fostering organizational citizenship: Transformational leadership and trust. Studies in Leading and Organizing Schools, (Eds. W.K. Hoy & C.G. Miskel,), 157–179. Information Age Publishing: Greenwich: CT.
Tschannen-Moran, M. (2004). What’s trust got to do with ıt? The role of faculty and principal trust in fostering student achievement University Council for Educational Administration Conference. Annual Convention, Kansas City.
Tschannen-Moran, M., Hoy, W.A., and Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research, 68, 202–248.
Tsui, K. T. and Cheng, Y.C. (1999). School organizational health and teacher commitment: a contingecy study with multi-level analysis. Educational Research and Evaluation, 5(3), 249 268.
Tüzün, İ. K. (2006). Örgütsel güven, örgütsel kimlik ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi: Uygulamalı bir çalışma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uygur, A. (2007). Örgütsel bağlılık ile işgören performansına ilişkin incelemeye yönelik bir alan araştırması. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 71-85.
Van Maele, D., Van Houtte, M., and Forsyth, P. B (eds). (2014). Trust as a matter of equity and excellence in education. Trust and School Life: The Role of Trust for Learning, Teaching, Leading, and Bridging, 1-33. NY: Springer.
Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen’in üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik analizi, 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi (25-27 Mayıs). Nevşehir, 401-410.
Yalçın, B. (2009).Eğitim örgütlerinde Meyer ve Allen üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yavuz, M. (2010). Adaptation of the leadership practices inventory (LPI) to turkish. Eğitim ve Bilim Dergisi, 35 (158), 143-157.
Yılmaz, E. (2006). Okullardaki örgütsel güven düzeyinin okul yöneticilerinin etik liderlik özellikleri ve bazı değişken açısından incelenmesi. Yayınlanmış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Okulöncesi Öğretmenlerinin Okula Bağlılık ve Örgütsel Güven Düzeylerinin Okul Yöneticilerinin Liderlik Uygulamalarına Göre İncelenmesi / Examination of Organizational Commitment and Trust Levels of Preschool Teachers According to Leadership Practices

Year 2014, Volume: 5 Issue: 4, 83 - 98, 23.01.2015

Sema Nur Arabikoğlu Doç.dr.kamile Demir

https://doi.org/10.19160/e-ijer.27899

Cited By: 4

Abstract

Etkili ve verimli bir okulun oluşturulmasında yöneticiler son derece önemli bir role sahiptirler. Böyle önemli bir rolü gerçekleştirebilmek için okul yöneticisinin lider özelliklerine sahip olması son derece önemlidir. Lider özelliklerine sahip bir okul yöneticisi okulunu etkili ve verimli kılmak için, okul için paylaşılan bir vizyon oluşturarak, öğretmenleri okulun gelişimi ve hedeflerine ulaşmak için gönüllü çaba harcama yönünde etkileyebilir. Ancak okul yöneticisinin bunu başarabilmesi için öğretmenler için okulda güvenli bir ortam oluşturması, onların güvenini kazanması ve okula bağlılık düzeylerini artırması önemli görülmektedir. Bu araştırma okulöncesi öğretmenlerinin çalıştıkları okula bağlılık ve örgütsel güven düzeylerinin, okul yöneticilerinin liderlik uygulamalarına ilişkin görüşlerine göre incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Çalışma grubu, Burdur’da il ve ilçe merkezlerinde resmi bağımsız anaokulları ve anasınıflarında görev yapmakta olan 158 okulöncesi öğretmeninden oluşmaktadır. Çalışmanın veri toplama aracında kişisel bilgilerin yanı sıra üç ölçek yer almaktadır. Bunlar sırasıyla “Örgütsel Güven Ölçeği”, “Liderlik Uygulama Envanteri” ve “Örgütsel Bağlılık Ölçeği”dir. Ölçme araçlarının uygulanmasıyla elde edilen veriler MANOVA tekniğiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın başlıca bulgusu okulöncesi öğretmenlerinin örgütsel güvenlerinin ve örgüte bağlılıklarının birlikte okul yöneticilerinin liderlik uygulamalarına ilişkin öğretmen değerlendirmelerine göre anlamlı farklılık göstermesidir. Bu doğrultuda araştırmanın sonucunda okul yöneticisinin liderlik uygulamalarının örgütsel güven ve örgüte bağlılık üzerindeki etki düzeyinin yüksek olduğu görülmüştür. Okul yöneticisinin liderlik uygulamalarını sıklıkla sergilediğini belirten okulöncesi öğretmenlerin örgüte güvenlerinin, orta ve düşük düzeyde sergilediğini belirten öğretmenlere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Aynı şekilde okul yöneticisinin liderlik uygulamalarını sıklıkla sergilediğini belirten okulöncesi öğretmenlerin öğretmenlerinin örgüte bağlılık düzeyleri, orta ve düşük düzeyde sergilediğini belirten öğretmenlere göre daha yüksektir. Bu bağlamda okul yöneticilerine örgüte güven düzeyini arttırma ve örgüte bağlılığın sağlanması konusunda da çalışmalar yapması ve liderlik becerilerini geliştirme yönünde yetiştirilmesi önerilmektedir

Keywords

Örgütselgüven, Örgütsel bağlılık, Liderlik uygulamaları, Okul öncesi öğretmenleri

References

Arslan, Y. (2009). Kurumsallaşma ve örgütsel güven ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Arslantaş, C.C. ve Dursun, M. (2008). Etik liderlik davranışının yöneticiye duyulan güven ve psikolojik güçlendirme üzerindeki etkisinde etkileşim adaletinin dolaylı rolü. Anadolu Üniversitesi SosyalBilimler Dergisi, 8(1), 111-128.
Artuksi, E. (2009). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin okulun örgütsel düzeyine ilişkin algılar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, A., Sarıer, Y. ve Uysal, Ş. (2013). The effect of school principals’ leadership styles on teachers’ organizational commitment and job satisfaction, Educational Sciences: Theory & Practice, 13(2), 806-811.
Balay, R. (2000). Yönetici ve öğretmenlerde örgütsel bağlılık. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
Balcı, A.(2003). Örgütsel sosyalleşme: kuram, strateji ve taktikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bogler, R. and Somech, A. (2004). Influence of teacher empowerment on teachers’ organizational commitment, professional commitment and organizational citizenship behavior in schools. Teaching and Teacher Education, 20, 277–289.
Börü, D. (2001). Örgütlerde güven ortamın yaratılmasında ilk adım. 9. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı ( 23-26 Mayıs), İstanbul, 189.
Buluç, B. (2009). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(57), 5-34.
Çekmecelioğlu, H.G. (2006). Örgüt iklimi, duygusal bağlılık ve yaratıcılık arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi: bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2), 295- 310.
Choi, P. L., Yee, S., and Tang, F.(2009) Teacher commitment trends: Cases of Hong Kong teachers from 1997 to 2007. Teaching and Teacher Education, 25, 767–777.
Çubukçu, K. ve Tarakçıoğlu, S. (2010). Örgütsel güven ve bağlılık ilişkisinin otelcilik ve turizm meslek lisesi öğretmenleri üzerinde incelenmesi, İşletme Araştırmaları Dergisi, 2 (4), 57-78.
Daboval, J., Comish, R., Swindle, B., and Caster, W. (1994). A trust ınventory for small businesses. Small Businesses Symposium, http:/www.sbaer.uca.edu/docs/ proceedings /94swi031. Txt.
Demircan, N. ve Ceylan, A. (2003). Örgütsel güven kavramı: nedenleri ve sonuçları. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(2), 139-150.
Eser, G. (2007). Etik iklim ve yöneticiye güvenin örgüte bağlılığa etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fullan, M. and Hargreaves, A. (1996). What’s worth fighting for in your school? New York: Teachers College Press.
Gök, S. G. (2011). Örgütsel güven ile örgütsel bağlılık ve örgütsel bağlılığın alt boyutları arasındaki ilişkinin saptanmasına yönelik ampirik bir çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gümüş, H. (2010). Liderlik ve örgütsel güven arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Hoy, W.K. and Tschannen-Moran, M. (1999). The five faces of trust: An empirical confirmation in urban elementary schools. Journal of School Leadership, 9, 184-208.
Hulpia, H. and Devos, G. (2010). How distributed leadership can make a difference in teachers organizational commitment: a qualitative study. Teaching and Teacher Education, 26, 565–575
Kamer, M. (2001). Örgütsel güven, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Nobel Yayınları.
Kılınç, A. Ç. (2010). Okul yöneticilerinin etik liderlik davranışları gösterme düzeyleri ile öğretmenlerin yaşadıkları örgütsel güven ve yıldırma arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kouzes, J.M. and Posner, B.Z. (2003). The leadership inventory: observer. San Fransisco: Josey-Bass.
Makiewicz, M. K. (2011). An investigation of teacher trust in the principal. PhD Thesis. California:University of California Riverside.
Meyer, J. P. and Allen, N. J. (1997). Commitment in the workplace: Theory, research, and application. CA: Sage Publications.
Moolenaar, N. M. and Sleegers, P. J. C. (2010). Social Networks, trust, and innovation. How social relationships support trust and innovative climates in Dutch schools. In A. J. Daly (Ed.), Social network theory and educational change. Cambridge: Harvard University Press.
Mowday, R.T., Steers, R.M. and Porter, L.W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behaviour, 14, 224-247.
Neves, P. and Caetano, A. (2006). Social exchange processes in organizational change: the role of trust and control. Journal of Change Management, 6(4), 351-364
Özer, N., Demirtaş, H., Üstüner, M. ve Cömert, M. (2006). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel güven algıları, Ege Eğitim Dergisi, 7(1), 103-124.
Özutku. H. A. ve ,Cevrioğlu. E. (2007). Lider-üye etkileşim teorisi çerçevesinde yönetici-ast etkileşimi ile örgütsel bağlılık boyutları ve iş performansı arasındaki ilişki: ampirik bir inceleme. XV. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, (25-27 Mayıs). Sakarya: SakaryaÜniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi.
Park, I. (2005). Teacher commitment and its effects on student achievement in American high schools. Educational Research and Evaluation, 11(5), 461-485.
Polat, S. (2007). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları, örgütsel güven düzeyleri ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Rousseau, D., Sitkin, S., Burt, R., and Camerer, C. (1998). Not so different after all: A cross-discipline view of trust. Academy of Management Review, 23, 393–404.
Sağlam Arı, G. (2003). Yöneticiye duyulan güven örgütsel bağlılığı arttırır mı? Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 17- 36.
Samancı, G. (2007). Örgütsel güven ve örgütsel vatandaşlık davranışı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem Yayınevi.
Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Pearson Education.
Taşkın, F. and Dilek, R. (2010). Örgütsel güven ve örgütsel bağlılık üzerine bir alan araştırması. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(1), 37-46.
Topaloğlu, I. G. (2010). İşgörenlerin adalet ve etik algıları açısından örgütsel güven ile örgütsel bağlılık ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Troman, G. and Raggl, A. (2008). Primary teacher commitment and the attractions of teaching. Pedagogy, Culture and Society,16(1), 85-99.
Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39(4), 308–331.
Tschannen-Moran, M. (2003). Fostering organizational citizenship: Transformational leadership and trust. Studies in Leading and Organizing Schools, (Eds. W.K. Hoy & C.G. Miskel,), 157–179. Information Age Publishing: Greenwich: CT.
Tschannen-Moran, M. (2004). What’s trust got to do with ıt? The role of faculty and principal trust in fostering student achievement University Council for Educational Administration Conference. Annual Convention, Kansas City.
Tschannen-Moran, M., Hoy, W.A., and Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research, 68, 202–248.
Tsui, K. T. and Cheng, Y.C. (1999). School organizational health and teacher commitment: a contingecy study with multi-level analysis. Educational Research and Evaluation, 5(3), 249 268.
Tüzün, İ. K. (2006). Örgütsel güven, örgütsel kimlik ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi: Uygulamalı bir çalışma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uygur, A. (2007). Örgütsel bağlılık ile işgören performansına ilişkin incelemeye yönelik bir alan araştırması. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 71-85.
Van Maele, D., Van Houtte, M., and Forsyth, P. B (eds). (2014). Trust as a matter of equity and excellence in education. Trust and School Life: The Role of Trust for Learning, Teaching, Leading, and Bridging, 1-33. NY: Springer.
Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen’in üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik analizi, 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi (25-27 Mayıs). Nevşehir, 401-410.
Yalçın, B. (2009).Eğitim örgütlerinde Meyer ve Allen üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yavuz, M. (2010). Adaptation of the leadership practices inventory (LPI) to turkish. Eğitim ve Bilim Dergisi, 35 (158), 143-157.
Yılmaz, E. (2006). Okullardaki örgütsel güven düzeyinin okul yöneticilerinin etik liderlik özellikleri ve bazı değişken açısından incelenmesi. Yayınlanmış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

There are 53 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Studies on Education
Journal Section	Educational Sciences and Sciences of Field Education
Authors	Sema Nur Arabikoğlu Doç.dr.kamile Demir
Publication Date	January 23, 2015
Published in Issue	Year 2014Volume: 5 Issue: 4

Cite

APA	Nur Arabikoğlu, S., & Demir, D. (2015). Okulöncesi Öğretmenlerinin Okula Bağlılık ve Örgütsel Güven Düzeylerinin Okul Yöneticilerinin Liderlik Uygulamalarına Göre İncelenmesi / Examination of Organizational Commitment and Trust Levels of Preschool Teachers According to Leadership Practices. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 83-98. https://doi.org/10.19160/e-ijer.27899