Abstract
Purpose: Political influence on universities and the way rectors are chosen has always become a hot topic in Turkey. At the same time, the neutrality of Turkish Council of Higher Education (YÖK) and its effects on the rector-nomination system come under scrutiny. Researchers and higher education experts indicates the problems and recurrences of controversial candidate lists stem from YÖK's well-rooted antidemocratic system. The purpose of this study is to investigate the educational background of university rectors in Turkey. Universities were divided by Public and Private and whether it has Faculty of Medicine or not.
Methods: Acting rectors' educational backgrounds were searched and noted from the Turkish Council of Higher education (YÖK) web site in January 2011. Analyses showed that there were 102 public and 54 private and total 156 universities in Turkey.
Findings: Results indicated that educational background of present rectors in Turkey was mainly coming from Faculty of Engineering and Faculty of Medicine. Fifty percent of the present rectors were appointed from these two faculties. Educational background of present rectors was changed when the universities divided by Public and Private University. If universities were public universities, mainly rectors were coming from the Faculty of Medicine. On the other hand, when the universities were private universities, mainly rectors were coming from the Faculty of Engineering. In addition, if university has a Faculty of Medicine, half of the present rectors appointed from the Faculty of Medicine. Only if universities were “privateâ€? universities and have Faculty of Medicine, their rectors were mainly not coming from the “Faculty of Medicineâ€?.
Results and Suggestions: Analysis indicated that even though there were 32 different faculty types in Turkish universities, rectors were mainly coming from 13 different faculties. Results demonstrated that % 85 percent of the rectors' were appointed from four different faculties (Faculty of Engineering, Faculty of Medicine, Faculty of Arts and Sciences and Faculty of Business). Results indicated that the intensity of the faculty members play an important role in rectors appointment system in Turkey. Therefore, for example, there were none rectors appointed from the “Faculty of Communicationâ€?, “Faculty of Tourismâ€?, “Faculty of Maritimeâ€? or “Faculty of Technical Educationâ€? because of the limitation of faculty members. These findings suggest a proposed policy revision for rector appointment systems in Turkish Universities.
Keywords
University Administration Rector Election Public and Private University Higher Education Turkish Council of Higher Education
References
- Agresti, A. (1996). Introduction to categorical data analysis. NY: John Wiley and Sons.
- Aktan, C. C. (2007). Değişim çağında yüksek öğretim. Yaşar Üniversitesi Yayını. İzmir.
- Baskın, G. A. (2001). Türkiye’de yükseköğretimin gelişimi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1): 21-32.
- Çankaya, İ. & Töremen, F. (2010). Türkiye, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri üniversite yönetimlerinin karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13)., s. 151 – 163.
- Doğramacı, İ. (2007). Türkiye’de ve dünyada yükseköğretim yönetimi. Ankara: Meteksan Yayıncılık.
- Erdem, A. R. (2006). Dünyadaki Yükseköğretimin Değişimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 299–314
- Good, H. G. (1960). A history of western education. The MacMillan Company, NY.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınevi, Ankara
- Oruç, O. K., Çeken, E., Tenderis, A. E. & Özmen, H. İ. (2011). Yükseköğretimde kaynak dağılımı üzerine bir değerlendirme: Türkiye’deki devlet üniversitelerinin cari hizmet ödenekleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3(4): 19-34
- Üste, R. B. (2003). Üniversite rektörlük seçimine alternatif yaklaşım ve Dokuz Eylül üniversitesi örneği. Ege Akademik Bakış, 1(3): 39 – 46.
- Yavuz, A. (2007). Klasik Üniversite mi? Araştırma Üniversiteleri mi? -Yeni Üniversite Gerçeği Işığında Cumhuriyet Üniversitelerinin Gelişimi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 32(344):11-20
- Yıldız, G. (2004). Atatürk ve Üniversite Reformu. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi 5(7): 191 – 197.
- Yükseköğretim Kurulu. (2007). Türkiye’nin Yükseköğretim Stratejisi, Yayın No:2007-1, Ankara.
- Yükseköğretim Kurulu. (2011). htpp://www.yok.gov.tr, (ulaşım tarihi, 28.01.2011)
- EDUCATIONAL BACKGROUND OF UNIVERSITY RECTORS IN TURKEY
- Assoc. Prof. Dr. Ramazan BASTURK
- Pamukkale University – Turkey [email protected]
TÜRKİYE'DEKİ ÜNİVERSİTELERE ATANAN REKTÖRLERİN BAĞLI OLDUKLARI FAKÜLTELERE GÖRE DAĞILIMININ İNCELENMESİ
Abstract
Üniversitelere yapılan politik baskılar ve rektör atama yöntemi, Türkiye'de her zaman en önemli tartışma konularından birisi olmuştur. Yükseköğretim Kurumunun (YÖK) rektör belirleme aşamasındaki bazı müdahaleleri, kurumun tarafsızlık ilkesine gölge düşürdüğü yorumlarına da neden olmaktadır. Birçok eğitim araştırmacısı, YÖK'ün rektör belirlemedeki bazı uygulamalarını rektörlük seçim sistemine yapılan antidemokratik müdahaleler olarak değerlendirmektedir. Bu araştırmanın amacı, Türkiye'deki üniversitelerde görev yapan rektörlerinin bağlı bulundukları fakültelere göre dağılımlarını ortaya çıkarmaktır. Bu amaçla üniversiteler, idari yapılarına göre (Kamu – Vakıf) ve Tıp fakültesine sahip olma durumuna göre (Var – Yok) alt kategorilere ayrılarak incelenmiştir. Ocak 2011 tarihi itibari ile Türkiye'de var olan 102 Kamu ve 54 Vakıf olmak üzere toplam 156 üniversitede görev yapan rektörlere ait bilgiler Yükseköğretim Kurumu (YÖK) internet sitesinden taranmış, rektörlerin özgeçmişleri dikkate alınarak bağlı bulundukları fakülteler belirlenerek veriler elde edilmiştir. Sonuçlar incelendiğinde, tüm üniversiteler içerisinde görev yapan rektörlerin ağırlıklı olarak “Mühendislikâ€? ve “Tıpâ€? fakültesi kökenli oldukları belirlenmiştir. İdari yapılarına göre rektörlerin bağlı bulundukları fakülteler incelendiğinde, “Kamuâ€? üniversitelerine atanan rektörlerin ağırlıklı olarak “Tıpâ€? fakültelerinden “Vakıfâ€? üniversitelerine atanan rektörlerin ise ağırlıklı olarak “Mühendislikâ€? fakültelerinden atandıkları belirlenmiştir. Üniversiteler “Tıpâ€? fakültelerine sahip olma durumlarına göre ayrılarak incelendiğinde ise, “Tıpâ€? fakültesine sahip olan üniversite rektörlerinin yarısının “Tıpâ€? fakültesine bağlı öğretim üyelerinden atandıkları, “Tıpâ€? fakültesine sahip olmayan üniversitelerde ise rektörlerin ağırlıklı olarak “Mühendislikâ€? ve “İktisadi ve İdari Bilimlerâ€? fakültelerinden atandıkları belirlenmiştir. Sadece “Tıpâ€? fakültesine sahip olan “Vakıfâ€? üniversitelerindeki rektörlerin ağırlıklı olarak “Tıpâ€? fakültesi öğretim üyelerinden seçilmedikleri, “Tıpâ€? fakültesi öğretim üyeleri yanında “Mühendislikâ€? fakültelerinden rektör atandığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, mevcut rektör atama sisteminde fakültelerdeki öğretim üyelerinin kadro sayılarının çok önemli olduğu belirlenmiştir. Mevcut üniversitelerdeki rektörlerin % 85'inin “Mühendislikâ€?, “Tıpâ€?, Fen – Edebiyatâ€? ve “İktisadi ve İdari Bilimlerâ€? fakültelerinden atandığı belirlenmiştir. “İletişimâ€?, “Turizmâ€?, “Denizcilikâ€?, “Teknik ve Mesleki Eğitimâ€? gibi fakültelerdeki öğretim üyesi sayısının yeterli olmamasından dolayı bu fakültelerden hiç rektör atamasının yapılmadığı belirlenmiştir. Konu ile ilgili başka ayrıntılı analizlere de araştırmada yer verilerek sonuçlar tartışılmıştır.
Keywords
Üniversite Yönetimi Rektör Seçimi Kamu ve Vakıf Üniversiteleri Yükseköğretim Yükseköğretim Kurulu
References
- Agresti, A. (1996). Introduction to categorical data analysis. NY: John Wiley and Sons.
- Aktan, C. C. (2007). Değişim çağında yüksek öğretim. Yaşar Üniversitesi Yayını. İzmir.
- Baskın, G. A. (2001). Türkiye’de yükseköğretimin gelişimi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1): 21-32.
- Çankaya, İ. & Töremen, F. (2010). Türkiye, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri üniversite yönetimlerinin karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13)., s. 151 – 163.
- Doğramacı, İ. (2007). Türkiye’de ve dünyada yükseköğretim yönetimi. Ankara: Meteksan Yayıncılık.
- Erdem, A. R. (2006). Dünyadaki Yükseköğretimin Değişimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 299–314
- Good, H. G. (1960). A history of western education. The MacMillan Company, NY.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınevi, Ankara
- Oruç, O. K., Çeken, E., Tenderis, A. E. & Özmen, H. İ. (2011). Yükseköğretimde kaynak dağılımı üzerine bir değerlendirme: Türkiye’deki devlet üniversitelerinin cari hizmet ödenekleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3(4): 19-34
- Üste, R. B. (2003). Üniversite rektörlük seçimine alternatif yaklaşım ve Dokuz Eylül üniversitesi örneği. Ege Akademik Bakış, 1(3): 39 – 46.
- Yavuz, A. (2007). Klasik Üniversite mi? Araştırma Üniversiteleri mi? -Yeni Üniversite Gerçeği Işığında Cumhuriyet Üniversitelerinin Gelişimi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 32(344):11-20
- Yıldız, G. (2004). Atatürk ve Üniversite Reformu. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi 5(7): 191 – 197.
- Yükseköğretim Kurulu. (2007). Türkiye’nin Yükseköğretim Stratejisi, Yayın No:2007-1, Ankara.
- Yükseköğretim Kurulu. (2011). htpp://www.yok.gov.tr, (ulaşım tarihi, 28.01.2011)
- EDUCATIONAL BACKGROUND OF UNIVERSITY RECTORS IN TURKEY
- Assoc. Prof. Dr. Ramazan BASTURK
- Pamukkale University – Turkey [email protected]
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Studies on Education |
| Journal Section | Educational Sciences and Sciences of Field Education |
| Authors | |
| Publication Date | March 31, 2011 |
| Published in Issue | Year 2011Volume: 2 Issue: 2 |
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
[email protected] http://www.e-ijer.com Address: Ege University Faculty of Education İzmir/Türkiye