Research Article
BibTex RIS Cite

Prospective Biology Teachers’ Opinions about Outdoor Learning Activities within the Scope of Nature and Environmental Education / Biyoloji Öğretmen Adaylarının Doğa ve Çevre Eğitimi Kapsamında Gerçekleştirilen Okul Dışı Etkinlikler Hakkında Görüşleri

Year 2022, Volume: 13 Issue: 2, 108 - 125, 30.04.2022
https://doi.org/10.19160/e-ijer.933160

Abstract

Outdoor learning activities enable individuals to increase their sensitivity, awareness and responsibility for nature and the environment. The aim of this study is to determine the opinions of prospective biology teachers about the outdoor learning activities within the scope of nature and environmental education. The study group of the research consists of 78 prospective teachers selected by convenience sampling and registered in the Biology Education Department of a state university. The participants were selected on a voluntary basis. A case study, which is one of the qualitative research methods, was applied in this study. Within the scope of the research, the data were obtained from a semi-structured interview form. In the analysis of the data, the content analysis technique was applied to review and assess the opinions of the prospective biology teachers by using the ATLAS.ti program. The encoder reliability for the study was calculated as (56/62) *100) = 90.3%. According to the results of the study, the prospective biology teachers’ opinions about outdoor learning activities towards nature and environmental education were categorized as: the variety of these activities, the importance of these activities in the education system, the contribution of these activities to their professional development, the interesting aspects of these activities, and the difficulties of these activities. As a result of this study, it was determined that field trips and nature walks were mostly included in outdoor learning activities in terms of the variety of nature and environmental education. It was emphasized that these activities caused an increase in sensitivity and awareness towards the environment, enabled the realization of permanent learning, provided the opportunity to learn by doing and to examine living things in nature, and created more fun learning environments in terms of the place and importance of outdoor learning activities in education. It was also stated that these activities contribute to teachers’ professional development, as they enable teachers to gain experience in the teaching profession and to gain more knowledge about nature and the environment. Thanks to the outdoor learning activities carried out in accordance with their purpose, a more interesting, effective and permanent learning environment can be realized in an interactive environment. It is recommended that based on the integration of education in different areas of life, departments can carry out outdoor learning activities which are directly related to their fields and prospective teachers can be directed towards the outdoor learning course, which is an elective course in their departments.

References

  • Aktekin, S. (2008). Müze uzmanlarının okulların eğitim amaçlı müze ziyaretlerine ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 103-111.
  • Aslan Efe, H., ve Baran, M. (2017). Atık maddelerden öğretim materyali geliştirme sürecinin öğretmen adaylarının çevresel tutum, davranış ve algılarına etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 22-46. http://dx.doi.org/10.23891/yyuni.2017.1
  • Bakioğlu, B. ve Karamustafaoğlu, O. (2014). Outdoor science education: Technical visit to a dialysis center. Turkish Journal of Teacher Education, 3(2), 15-26.
  • Bakioğlu, B. ve Karamustafaoğlu, O. (2016). Impact of science lessons carried out in out-of-school environments on students’ attitudes. Participatory Educational Research, Special Issue (3), 108-114.
  • Balkan-Kıyıcı, F. ve Atabek-Yiğit, E. (2010). Sınıf duvarlarının ötesinde fen eğitimi: Rüzgâr santrallerine teknik gezi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1), 225-243.
  • Balkan-Kıyıcı, F., Atabek-Yiğit, E. ve Darçın, E. S. (2014). Doğa eğitimi ile öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerindeki değişimin ve görüşlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1),17-27.
  • Bogner, F.X. (1998). The influence of short-term outdoor ecology education on long-term variables of environmental perspective. The Journal of Environmental Education, 29(4), 17-29. https://doi.org/10.1080/00958969809599124
  • Bozdoğan, A. E. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim merkezlerini fen öğretimi açısından de¬ğerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 19-41.
  • Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim amaçlı gezilerin planlanmasına ilişkin fen bilgisi öğretmen adaylarının uygulamaları: Altı farklı alan gezisinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1049-1072.
  • Bozdoğan, A. E. (2019). Bilim merkezlerinde fen eğitimi. Artun, H. ve Aydın-Günbatar, S. (Ed.) Çağdaş Yaklaşımlarla Destekli Fen Öğretimi: Teoriden Uygulamaya Etkinlik Örnekleri (s.149-166). Ankara: Pegem Akademi.
  • Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir fabrika gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 1-12.
  • Bozkurt, F. (2021). Öğretmen adaylarının sınıf dışı sosyal bilgiler deneyimleri. Journal of Qualitative Research in Education, 28, 183-203. https://doi.org/10.14689/enad.28.8.
  • Braund, M., & Reiss, M. (2006). Towards a more authentic science curriculum: The contribution of out-of-school learning. International Journal of Science Education, 28, 1373-1388. https://doi.org/10.1080/09500690500498419.
  • Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları, S. B. Demir (Çev. Ed.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Çabuk, B. (2019). Çevre eğitimi. D. Kahriman Pamuk (Ed.) Erken çocukluk döneminde çevre eğitimi ve sürdürülebilirlik içinde (s. 1-50). Ankara: Anı yayıncılık.
  • Çiçek, Ö. ve Saraç, E. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarındaki yaşantıları ile ilgili görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 504-522.
  • Çokadar, H., Türkoğlu, A. ve Gezer, K. (2009). Çevre sorunları, M. Aydoğdu (Ed.) Çevre bilimi. (s.86-96). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Demir, E. ve Yalçın, H. (2014). Türkiye’de çevre eğitimi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 7(2), 07-18.
  • Erdoğan, M. (2011). Ekoloji temelli yaz doğa eğitimi programının ilköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik bilgi, duyuşsal eğilimler ve sorumlu davranışlarına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 2223-2237.
  • Erentay, N., ve Erdoğan, M. (2006). The unique and universal project. M. F. Costa, & B. V. Dorrío (Eds.). Science education and sustainable development (p.390-398). University of Minho: Portugal.
  • Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16, 171-190. https://doi.org/10.1007/s10956-006-9027-1.
  • Falk, J.H., & Adelman, L.M. (2003). Investigating the impact of prior knowledge and interest on aquarium visitor learning. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 163-176. https://doi.org/10.1002/tea.10070
  • Fančovičová, J., & Prokop, P. (2011) Plants have a chance: outdoor educational programmes alter students' knowledge and attitudes towards plants. Environmental Education Research, 17(4), 537-551. https://doi.org/10.1080/13504622.2010.545874.
  • Farmer, J., Knapp, D., Benton, M. G. (2007). An elementary school environmental education field trip: long-term effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The Journal of Environmental Education. 38(3), 33-42. https://doi.org/10.3200/JOEE.38.3.33-42
  • Flick, U. (2007). Designing qualitative research. London: Sage Publications.
  • Gerber, B.L., Marek, E.A. & Cavallo, A.M.L. (2001). Development of an informal learning opportunities assay. International Journal of Science Education 23(6), 569-583. https://doi.org/10.1080/09500690116959
  • Gökçe, N., Kaya, E., Atay, S. ve Özden, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik tutumları. İlköğretim Online Dergisi, 6(3), 452-468.
  • Görgülü Arı, A. (2019). Çevre sorunları, H.G. Hastürk (Ed.) Çevre eğitimi (s.115-140). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Graham, H., Beall, D., Lussier, M., McLaughlin, P. & Zidenberg-Cherr, S. (2005). Use of school gardens in academic instruction. Journal of Nutrition Education and Behavior, 37(3), 147-151. https://doi.org/10.1016/s1499-4046(06)60269-8
  • Güler, T. (2009). Ekoloji temelli bir çevre eğitiminin öğretmenlerin çevre eğitimine karşı görüşlerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 34, 146-151
  • Hamilton-Ekeke, J. T. (2007). Relative effectiveness of expository and field trip methods of teaching on students’ achievement in ecology. International Journal of Science Education 29(15),1869–1889. https://doi.org/10.1080/09500690601101664.
  • Han, B. ve Bilican, K. (2016). Bilim merkezlerinde bilimin doğası öğretimi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, USOS 2016 Özel Sayısı, 1-27. https://doi.org/10.24315/trkefd.363976.
  • Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında okul dışı öğrenme etkinliklerini gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Karademir, E. (2018). Okul dışı ortamlarda fen öğretimi. O. Karamustafaoğlu, Ö. Tezel ve U. Sarı (Ed.), Güncel yaklaşım ve yöntemlerle destekli fen öğretimi (s.426-449). Ankara: Pegem Akademi.
  • Karakaya-Akçadağ, Ç. ve Çobanoğlu, E. O. (2020). Sınıf dışı öğretim ile öğrencilerin çevre okuryazarlıklarının geliştirilmesi: Fen bilimleri dersi 7.sınıf “İnsan ve Çevre” ünitesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(4), 1834-1852. https://dx.doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.58249-816405
  • Keçeci, G., Kırbağ Zengin F. & Alan, B. (2019). Tübitak 4004 “Küçük bilim insanları Elâzığ Hazar Gölü ekosistemini keşfediyor” projesinin ortaokul öğrencilerinin çevresel tutumlarına etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(1), 41-63. https://doi.org/10.15869/itobiad.482979
  • Keleş, Ö., Uzun, N. ve Uzun, F.V. (2010). Öğretmen adaylarının çevre bilinci, çevresel tutum, düşünce ve davranışlarının doğa eğitimi projesine bağlı değişimi ve kalıcılığının değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 384-401.
  • Kıyıcı, F. B., Yiğit, E. A. ve Darçın, E. S. (2014). Doğa eğitimi ile öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerindeki değişimin ve görüşlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 17-27.
  • Knapp, D. ve Barrie, E. (2001). Content evaluation of an environmental science field trip. Journal of Science Education and Technology, 10(4), 351-357. https://doi.org/10.1023/A:1012247203157
  • Köseoğlu, P., Mercan, G. ve Pehlivanoğlu, E. (2020). 9. Sınıf lise öğrencilerine yönelik okul dışı ortamda gerçekleştirilen ağaç bilim eğitimi projesinin değerlendirilmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 904- 931. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020..-559901.
  • Kubat, U. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları hakkında fen bilgisi öğretmen adaylarının görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135. https://doi.org/10.21764/maeuefd.429575.
  • Laçin Şimşek, C. (2011). Giriş. C. Laçin-Şimşek (Ed.), Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları (s.1-17). Ankara: Pegem.
  • Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 88-90. https://doi.org/10.1080/00219266.2006.9656021
  • Lieberman, G. A. (2013). Education and the Environment: Creating Standards-Based Programs in Schools and Districts. Harvard Education Press.
  • Martin, L. M. W. (2004). An emerging research framework for studying informal learning and schools. Science Education, 88(1), 71-82. https://doi.org/10.1002/sce.20020
  • Marulcu, İ, Saylan, A., ve Güven, E. (2014). 6. ve 7. sınıf öğrenciler için gerçekleştirilen “Küçük Bilginler Bilim Okulu” nun değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 341-352.
  • Melber, L.M. (2006). Informal Science Education: Where we were…, where should we go? Science Activities, 43(2), 3-4. https://doi.org/10.3200/SATS.43.2.3-4.
  • Menteşe, S. (2017). Çevresel sürdürülebilirlik açısından toprak, su ve hava kirliliği: teorik bir inceleme. Journal of International Social Research, 10(53). 381- 389. http://dx.doi.org/ 10.17719/jisr.20175334127
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and ımplementation. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
  • Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage Publications.
  • Miller, D. L. (2007). The seeds of learning: Young children develop ımportant skills through their gar¬dening activities at a midwestern early education program. Applied Environmental Education and Communication, 6(1), 49-66. https://doi.org/10.1080/15330150701318828.
  • Okur, E. (2012). Sınıfdışı deneyimsel öğretim: Ekoloji uygulaması (Yayımlanmamış doktora tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, Türkiye.
  • Olsen J. K. Cox-Peterson, A. M. & McComas, W. F. (2001). The inclusion of informal environments in science teacher preparation. Journal of Science Teacher Education, 12(3), 155–173. https://doi.org/10.1023/A:1016715127697
  • Osborne, J. & Dillon, J. (2007). Research on learning in informal con-texts: Advancing the field. International Journal of Science Education, 29(12),1441-1445. https://doi.org/10.1080/09500690701491122.
  • Ozaner, F. S. (2004). Türkiye’de okul dışı çevre eğitimi ne durumda ve neler yapılmalı? V.Ulusal Ekoloji ve Çevre Kongresi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi ve Biyologlar Derneği, Abant- Bolu. Bildiri Kitabı (Doğa ve Çevre), 67-98, Biyologlar Derneği, İzmir.
  • Özdemir, O. (2010). Doğa deneyimine dayalı çevre eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin çevrelerine yönelik algı ve davranışlarına etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri, M. Bütün ve S. Demir (Çev. Ed.) Ankara: Pegem.
  • Phenice, L. A. ve Griffore, R. J. (2003). Young children and the natural world. Contemporary Issues in Early Childhood, 4(2), 167-171. https://doi.org/10.2304/ciec.2003.4.2.6.
  • Ramey-Gassert, L., Walberg, H. & Walberg, H. J. (1994). Museums as science learning environments: Reexamining connections. Science Education, 78(4), 345-363.
  • Randler, C., Baumgärtner, S., Eisele, H. & Kienzle, W. (2007). Learning at workstations in the zoo: A controlled evaluation of cognitive and affective outcomes. Visitor Studies, 10(2), 205–216. https://doi.org/10.1080/10645570701585343.
  • Sarıoğlan, A. B. ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2 (1), 1-15.
  • Smith-Sebasto, N.J., & Cavern, L. (2006) Effects of pre- and posttrip activities associated with a residential environmental education experience on students' attitudes toward the environment. The Journal of Environmental Education, 37(4), 3-17. https://doi.org/10.3200/JOEE.37.4.3-17
  • Sontay, G., Tutar M. ve Karamustafaoğlu O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi 1(1), 1-24.
  • Stapp, W.B. (2001). The concept of environmental education, in: H. R. Hungerford, et al. (Eds.), Essential readings in environmental education, US: Stipes Publishing.
  • Stern, M.J., Powell, R.B. & Ardoin, N.M. (2008). What difference does it make? Assessing outcomes from participation in a residential environmental education program. Journal of Environmental Education 39 (4), 31–43. https://doi.org/10.3200/JOEE.39.4.31-43.
  • Sturm, H., & Bogner, F. X. (2010). Learning at workstations in two different environments: A museum and a classroom. Studies in Educational Evaluation, 36, 14-19. https://doi.org/10.1016/j.stueduc.2010.09.002
  • Şen, A. İ. (2019). Okul dışı öğrenme ortamları. Ankara: Pegem.
  • Taflı, T. (2021). Doğada STEM eğitimi. B. Bakioğlu ve M. Çevik (Ed.), Okul dışı öğrenme ortamlarında uygulamalı STEM eğitimi (s.393-422). Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 882-896.
  • Taylor, E.W., & Caldarelli, M. (2004). Teaching beliefs of non-formal environmental educators: A perspective from state and local parks in the United States. Environmental Education Research, 10(4), 451-469. https://doi.org/10.1080/1350462042000291001.
  • Tidball, KG. & Krasny, M. E. (2010). Urban environmental education from a social-ecological perspective: Conceptual framework for civic ecology education. Cities and the Environment, 3(1),1-20. https://doi.org/10.15365/cate.31112010.
  • Tofield, S., Coll, R. K., Vyle, B. & Bolstad, R. 2003. Zoos as a source of free choice learning. Research in Science and Technological Education, 21(1), 67–99. https://doi.org/10.1080/02635140308342
  • Toprakçı, E. (2017) Sınıf yönetimi Ankara: Pegem Yayınları 3. Baskı
  • Türkmen, H. (2015). İlkokul öğretmenlerin sınıf dışı ortamlardaki fen öğretimine bakış açıları. Journal of European Education, 5(2), 47-55.
  • Türkmen, L. (2008). Ekolojik konu ve sorunlar. O. Bozkurt (Ed.). Çevre Eğitimi (s.145-170). Ankara: Pegem Akademi.
  • Uyanık, G. (2016). Dönüşümsel öğrenme kuramına dayalı çevre eğitiminin çevre sorunlarına yönelik tutum ve duyarlılığa etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 760-784.
  • Vaughan, C., Gack, J., Solorazano, H. & Ray, R. (2003). The effect of environmental education on schoolchildren, their parents, and community members: A study of ıntergenerational and ıntercommunity learning. Journal of Environmental Education, 34(3), 12–21. https://doi.org/10.1080/00958960309603489.
  • Weinstein, M., Whitesell, E. R. & Schwartz, A. E. (2014). Museums, zoos, and gardens: How for¬mal-informal partnerships can impact urban students’ performance in science. Evaluation Review, 38(6), 514-545. https://doi.org/10.1177/0193841X14553299.
  • Wiegand, F., Kubisch, A., & Heyne, T. (2013). Out- of- school learning in the botanical garden: guided or self – determined learning at work stations? Studies in Educational Evaluation, 39, 161-168. https://doi.org/10.1016/j.stueduc.2013.06.001.
  • Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Sakarya, Türkiye.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık.

Biyoloji Öğretmen Adaylarının Doğa ve Çevre Eğitimi Kapsamında Gerçekleştirilen Okul Dışı Etkinlikler Hakkında Görüşleri / Prospective Biology Teachers’ Opinions about Outdoor Learning Activities within the Scope of Nature and Environmental Education

Year 2022, Volume: 13 Issue: 2, 108 - 125, 30.04.2022
https://doi.org/10.19160/e-ijer.933160

Abstract

Okul dışı öğrenme faaliyetleri bireylerin doğayı ve çevreyi anlayarak ona karşı duyarlılığının, bilincin ve sorumluluğun artırılmasını sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı doğa ve çevre eğitimi kapsamında gerçekleştirilen okul dışı etkinlikleri hakkındaki biyoloji öğretmen adaylarının görüşlerinin belirlenmesidir. Bu araştırmanın çalışma grubunu; bir devlet üniversitesinin Biyoloji Eğitimi Anabilim Dalında kayıtlı olan, gönüllülük esasına göre katılan, kolay ulaşılabilir durum örneklemesini oluşturan 78 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada yöntem olarak biyoloji öğretmen adaylarının doğa ve çevre eğitimi kapsamında yapılan okul dışı etkinlikler hakkındaki görüşlerini incelemek ve değerlendirmek amacıyla nitel araştırma tekniklerinden durum çalışması kullanılmıştır. Araştırma kapsamında veriler yarı yapılandırılmış görüşme formundan elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen verilerin analizi içerik analizi tekniğine göre ATLAS.ti programı kullanılarak yapılmıştır. Araştırma için kodlayıcı güvenirliği (56/62) *100) =%90,3 olarak hesaplanmıştır. Araştırmada doğa ve çevre eğitimi kapsamında yapılan okul dışı etkinliklerin neler olabileceği, etkinliklerin eğitimdeki yeri ve önemi, etkinliklerin öğretmen adaylarının mesleki gelişimleri açısından sağladığı katkıları, etkinliklerin ilgi çekici yönleri ile etkinliklerin zorlukları ve sıkıntıları konuları değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; doğa ve çevre eğitimi kapsamında yapılan okul dışı etkinlikler açısından en çok arazi gezileri ve doğa yürüyüşlerine yer verildiği tespit edilmiştir. Okul dışı öğrenme etkinliklerin eğitimdeki yeri ve önemi açısından; çevreye karşı duyarlılığın ve farkındalığın artmasına ve kalıcı öğrenmenin gerçekleşmesine neden olduğu vurgulanırken yaparak yaşayarak öğrenmeye fırsat sunarak canlıların doğada incelenmesi ve daha eğlenceli öğrenme ortamları oluşturması açılarından daha ilgi çekici olduğu hususlarına dikkat çekilmiştir. Bu faaliyetler sayesinde öğretmenlik mesleğine yönelik tecrübe kazanılmasına, doğa ve çevre hakkında daha fazla bilgi sahibi olunmasına neden olduğu için mesleki gelişimlerine katkı sağladığı belirtilmiştir. Böylece amacına uygun gerçekleştirilen okul dışı faaliyetleri sayesinde interaktif bir ortamda daha ilgi çekici, etkili ve kalıcı bir öğrenme ortamı gerçekleştirilmektedir. Eğitimin yaşamın farklı alanlarda bütünleştirilmesinden hareketle bölümlerin doğrudan kendi alanlarıyla ilgili olan okul dışı öğrenme etkinlikleri gerçekleştirmesi ve seçmeli ders olarak yürütülen okul dışı eğitim ortamları dersine öğretmen adaylarının daha çok yönlendirilmesi önerilmektedir.

References

  • Aktekin, S. (2008). Müze uzmanlarının okulların eğitim amaçlı müze ziyaretlerine ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 103-111.
  • Aslan Efe, H., ve Baran, M. (2017). Atık maddelerden öğretim materyali geliştirme sürecinin öğretmen adaylarının çevresel tutum, davranış ve algılarına etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 22-46. http://dx.doi.org/10.23891/yyuni.2017.1
  • Bakioğlu, B. ve Karamustafaoğlu, O. (2014). Outdoor science education: Technical visit to a dialysis center. Turkish Journal of Teacher Education, 3(2), 15-26.
  • Bakioğlu, B. ve Karamustafaoğlu, O. (2016). Impact of science lessons carried out in out-of-school environments on students’ attitudes. Participatory Educational Research, Special Issue (3), 108-114.
  • Balkan-Kıyıcı, F. ve Atabek-Yiğit, E. (2010). Sınıf duvarlarının ötesinde fen eğitimi: Rüzgâr santrallerine teknik gezi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1), 225-243.
  • Balkan-Kıyıcı, F., Atabek-Yiğit, E. ve Darçın, E. S. (2014). Doğa eğitimi ile öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerindeki değişimin ve görüşlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1),17-27.
  • Bogner, F.X. (1998). The influence of short-term outdoor ecology education on long-term variables of environmental perspective. The Journal of Environmental Education, 29(4), 17-29. https://doi.org/10.1080/00958969809599124
  • Bozdoğan, A. E. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim merkezlerini fen öğretimi açısından de¬ğerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 19-41.
  • Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim amaçlı gezilerin planlanmasına ilişkin fen bilgisi öğretmen adaylarının uygulamaları: Altı farklı alan gezisinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1049-1072.
  • Bozdoğan, A. E. (2019). Bilim merkezlerinde fen eğitimi. Artun, H. ve Aydın-Günbatar, S. (Ed.) Çağdaş Yaklaşımlarla Destekli Fen Öğretimi: Teoriden Uygulamaya Etkinlik Örnekleri (s.149-166). Ankara: Pegem Akademi.
  • Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir fabrika gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 1-12.
  • Bozkurt, F. (2021). Öğretmen adaylarının sınıf dışı sosyal bilgiler deneyimleri. Journal of Qualitative Research in Education, 28, 183-203. https://doi.org/10.14689/enad.28.8.
  • Braund, M., & Reiss, M. (2006). Towards a more authentic science curriculum: The contribution of out-of-school learning. International Journal of Science Education, 28, 1373-1388. https://doi.org/10.1080/09500690500498419.
  • Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları, S. B. Demir (Çev. Ed.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Çabuk, B. (2019). Çevre eğitimi. D. Kahriman Pamuk (Ed.) Erken çocukluk döneminde çevre eğitimi ve sürdürülebilirlik içinde (s. 1-50). Ankara: Anı yayıncılık.
  • Çiçek, Ö. ve Saraç, E. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarındaki yaşantıları ile ilgili görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 504-522.
  • Çokadar, H., Türkoğlu, A. ve Gezer, K. (2009). Çevre sorunları, M. Aydoğdu (Ed.) Çevre bilimi. (s.86-96). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Demir, E. ve Yalçın, H. (2014). Türkiye’de çevre eğitimi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 7(2), 07-18.
  • Erdoğan, M. (2011). Ekoloji temelli yaz doğa eğitimi programının ilköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik bilgi, duyuşsal eğilimler ve sorumlu davranışlarına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 2223-2237.
  • Erentay, N., ve Erdoğan, M. (2006). The unique and universal project. M. F. Costa, & B. V. Dorrío (Eds.). Science education and sustainable development (p.390-398). University of Minho: Portugal.
  • Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16, 171-190. https://doi.org/10.1007/s10956-006-9027-1.
  • Falk, J.H., & Adelman, L.M. (2003). Investigating the impact of prior knowledge and interest on aquarium visitor learning. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 163-176. https://doi.org/10.1002/tea.10070
  • Fančovičová, J., & Prokop, P. (2011) Plants have a chance: outdoor educational programmes alter students' knowledge and attitudes towards plants. Environmental Education Research, 17(4), 537-551. https://doi.org/10.1080/13504622.2010.545874.
  • Farmer, J., Knapp, D., Benton, M. G. (2007). An elementary school environmental education field trip: long-term effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The Journal of Environmental Education. 38(3), 33-42. https://doi.org/10.3200/JOEE.38.3.33-42
  • Flick, U. (2007). Designing qualitative research. London: Sage Publications.
  • Gerber, B.L., Marek, E.A. & Cavallo, A.M.L. (2001). Development of an informal learning opportunities assay. International Journal of Science Education 23(6), 569-583. https://doi.org/10.1080/09500690116959
  • Gökçe, N., Kaya, E., Atay, S. ve Özden, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik tutumları. İlköğretim Online Dergisi, 6(3), 452-468.
  • Görgülü Arı, A. (2019). Çevre sorunları, H.G. Hastürk (Ed.) Çevre eğitimi (s.115-140). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Graham, H., Beall, D., Lussier, M., McLaughlin, P. & Zidenberg-Cherr, S. (2005). Use of school gardens in academic instruction. Journal of Nutrition Education and Behavior, 37(3), 147-151. https://doi.org/10.1016/s1499-4046(06)60269-8
  • Güler, T. (2009). Ekoloji temelli bir çevre eğitiminin öğretmenlerin çevre eğitimine karşı görüşlerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 34, 146-151
  • Hamilton-Ekeke, J. T. (2007). Relative effectiveness of expository and field trip methods of teaching on students’ achievement in ecology. International Journal of Science Education 29(15),1869–1889. https://doi.org/10.1080/09500690601101664.
  • Han, B. ve Bilican, K. (2016). Bilim merkezlerinde bilimin doğası öğretimi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, USOS 2016 Özel Sayısı, 1-27. https://doi.org/10.24315/trkefd.363976.
  • Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında okul dışı öğrenme etkinliklerini gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Karademir, E. (2018). Okul dışı ortamlarda fen öğretimi. O. Karamustafaoğlu, Ö. Tezel ve U. Sarı (Ed.), Güncel yaklaşım ve yöntemlerle destekli fen öğretimi (s.426-449). Ankara: Pegem Akademi.
  • Karakaya-Akçadağ, Ç. ve Çobanoğlu, E. O. (2020). Sınıf dışı öğretim ile öğrencilerin çevre okuryazarlıklarının geliştirilmesi: Fen bilimleri dersi 7.sınıf “İnsan ve Çevre” ünitesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(4), 1834-1852. https://dx.doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.58249-816405
  • Keçeci, G., Kırbağ Zengin F. & Alan, B. (2019). Tübitak 4004 “Küçük bilim insanları Elâzığ Hazar Gölü ekosistemini keşfediyor” projesinin ortaokul öğrencilerinin çevresel tutumlarına etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(1), 41-63. https://doi.org/10.15869/itobiad.482979
  • Keleş, Ö., Uzun, N. ve Uzun, F.V. (2010). Öğretmen adaylarının çevre bilinci, çevresel tutum, düşünce ve davranışlarının doğa eğitimi projesine bağlı değişimi ve kalıcılığının değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 384-401.
  • Kıyıcı, F. B., Yiğit, E. A. ve Darçın, E. S. (2014). Doğa eğitimi ile öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerindeki değişimin ve görüşlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 17-27.
  • Knapp, D. ve Barrie, E. (2001). Content evaluation of an environmental science field trip. Journal of Science Education and Technology, 10(4), 351-357. https://doi.org/10.1023/A:1012247203157
  • Köseoğlu, P., Mercan, G. ve Pehlivanoğlu, E. (2020). 9. Sınıf lise öğrencilerine yönelik okul dışı ortamda gerçekleştirilen ağaç bilim eğitimi projesinin değerlendirilmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 904- 931. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020..-559901.
  • Kubat, U. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları hakkında fen bilgisi öğretmen adaylarının görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135. https://doi.org/10.21764/maeuefd.429575.
  • Laçin Şimşek, C. (2011). Giriş. C. Laçin-Şimşek (Ed.), Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları (s.1-17). Ankara: Pegem.
  • Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 88-90. https://doi.org/10.1080/00219266.2006.9656021
  • Lieberman, G. A. (2013). Education and the Environment: Creating Standards-Based Programs in Schools and Districts. Harvard Education Press.
  • Martin, L. M. W. (2004). An emerging research framework for studying informal learning and schools. Science Education, 88(1), 71-82. https://doi.org/10.1002/sce.20020
  • Marulcu, İ, Saylan, A., ve Güven, E. (2014). 6. ve 7. sınıf öğrenciler için gerçekleştirilen “Küçük Bilginler Bilim Okulu” nun değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 341-352.
  • Melber, L.M. (2006). Informal Science Education: Where we were…, where should we go? Science Activities, 43(2), 3-4. https://doi.org/10.3200/SATS.43.2.3-4.
  • Menteşe, S. (2017). Çevresel sürdürülebilirlik açısından toprak, su ve hava kirliliği: teorik bir inceleme. Journal of International Social Research, 10(53). 381- 389. http://dx.doi.org/ 10.17719/jisr.20175334127
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and ımplementation. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
  • Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage Publications.
  • Miller, D. L. (2007). The seeds of learning: Young children develop ımportant skills through their gar¬dening activities at a midwestern early education program. Applied Environmental Education and Communication, 6(1), 49-66. https://doi.org/10.1080/15330150701318828.
  • Okur, E. (2012). Sınıfdışı deneyimsel öğretim: Ekoloji uygulaması (Yayımlanmamış doktora tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, Türkiye.
  • Olsen J. K. Cox-Peterson, A. M. & McComas, W. F. (2001). The inclusion of informal environments in science teacher preparation. Journal of Science Teacher Education, 12(3), 155–173. https://doi.org/10.1023/A:1016715127697
  • Osborne, J. & Dillon, J. (2007). Research on learning in informal con-texts: Advancing the field. International Journal of Science Education, 29(12),1441-1445. https://doi.org/10.1080/09500690701491122.
  • Ozaner, F. S. (2004). Türkiye’de okul dışı çevre eğitimi ne durumda ve neler yapılmalı? V.Ulusal Ekoloji ve Çevre Kongresi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi ve Biyologlar Derneği, Abant- Bolu. Bildiri Kitabı (Doğa ve Çevre), 67-98, Biyologlar Derneği, İzmir.
  • Özdemir, O. (2010). Doğa deneyimine dayalı çevre eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin çevrelerine yönelik algı ve davranışlarına etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri, M. Bütün ve S. Demir (Çev. Ed.) Ankara: Pegem.
  • Phenice, L. A. ve Griffore, R. J. (2003). Young children and the natural world. Contemporary Issues in Early Childhood, 4(2), 167-171. https://doi.org/10.2304/ciec.2003.4.2.6.
  • Ramey-Gassert, L., Walberg, H. & Walberg, H. J. (1994). Museums as science learning environments: Reexamining connections. Science Education, 78(4), 345-363.
  • Randler, C., Baumgärtner, S., Eisele, H. & Kienzle, W. (2007). Learning at workstations in the zoo: A controlled evaluation of cognitive and affective outcomes. Visitor Studies, 10(2), 205–216. https://doi.org/10.1080/10645570701585343.
  • Sarıoğlan, A. B. ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2 (1), 1-15.
  • Smith-Sebasto, N.J., & Cavern, L. (2006) Effects of pre- and posttrip activities associated with a residential environmental education experience on students' attitudes toward the environment. The Journal of Environmental Education, 37(4), 3-17. https://doi.org/10.3200/JOEE.37.4.3-17
  • Sontay, G., Tutar M. ve Karamustafaoğlu O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi 1(1), 1-24.
  • Stapp, W.B. (2001). The concept of environmental education, in: H. R. Hungerford, et al. (Eds.), Essential readings in environmental education, US: Stipes Publishing.
  • Stern, M.J., Powell, R.B. & Ardoin, N.M. (2008). What difference does it make? Assessing outcomes from participation in a residential environmental education program. Journal of Environmental Education 39 (4), 31–43. https://doi.org/10.3200/JOEE.39.4.31-43.
  • Sturm, H., & Bogner, F. X. (2010). Learning at workstations in two different environments: A museum and a classroom. Studies in Educational Evaluation, 36, 14-19. https://doi.org/10.1016/j.stueduc.2010.09.002
  • Şen, A. İ. (2019). Okul dışı öğrenme ortamları. Ankara: Pegem.
  • Taflı, T. (2021). Doğada STEM eğitimi. B. Bakioğlu ve M. Çevik (Ed.), Okul dışı öğrenme ortamlarında uygulamalı STEM eğitimi (s.393-422). Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 882-896.
  • Taylor, E.W., & Caldarelli, M. (2004). Teaching beliefs of non-formal environmental educators: A perspective from state and local parks in the United States. Environmental Education Research, 10(4), 451-469. https://doi.org/10.1080/1350462042000291001.
  • Tidball, KG. & Krasny, M. E. (2010). Urban environmental education from a social-ecological perspective: Conceptual framework for civic ecology education. Cities and the Environment, 3(1),1-20. https://doi.org/10.15365/cate.31112010.
  • Tofield, S., Coll, R. K., Vyle, B. & Bolstad, R. 2003. Zoos as a source of free choice learning. Research in Science and Technological Education, 21(1), 67–99. https://doi.org/10.1080/02635140308342
  • Toprakçı, E. (2017) Sınıf yönetimi Ankara: Pegem Yayınları 3. Baskı
  • Türkmen, H. (2015). İlkokul öğretmenlerin sınıf dışı ortamlardaki fen öğretimine bakış açıları. Journal of European Education, 5(2), 47-55.
  • Türkmen, L. (2008). Ekolojik konu ve sorunlar. O. Bozkurt (Ed.). Çevre Eğitimi (s.145-170). Ankara: Pegem Akademi.
  • Uyanık, G. (2016). Dönüşümsel öğrenme kuramına dayalı çevre eğitiminin çevre sorunlarına yönelik tutum ve duyarlılığa etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 760-784.
  • Vaughan, C., Gack, J., Solorazano, H. & Ray, R. (2003). The effect of environmental education on schoolchildren, their parents, and community members: A study of ıntergenerational and ıntercommunity learning. Journal of Environmental Education, 34(3), 12–21. https://doi.org/10.1080/00958960309603489.
  • Weinstein, M., Whitesell, E. R. & Schwartz, A. E. (2014). Museums, zoos, and gardens: How for¬mal-informal partnerships can impact urban students’ performance in science. Evaluation Review, 38(6), 514-545. https://doi.org/10.1177/0193841X14553299.
  • Wiegand, F., Kubisch, A., & Heyne, T. (2013). Out- of- school learning in the botanical garden: guided or self – determined learning at work stations? Studies in Educational Evaluation, 39, 161-168. https://doi.org/10.1016/j.stueduc.2013.06.001.
  • Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Sakarya, Türkiye.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık.
There are 81 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Studies on Education
Journal Section Issue Articles
Authors

Tuğba Taflı 0000-0001-6208-2468

Tahir Atıcı 0000-0001-6208-2468

Publication Date April 30, 2022
Published in Issue Year 2022Volume: 13 Issue: 2

Cite

APA Taflı, T., & Atıcı, T. (2022). Biyoloji Öğretmen Adaylarının Doğa ve Çevre Eğitimi Kapsamında Gerçekleştirilen Okul Dışı Etkinlikler Hakkında Görüşleri / Prospective Biology Teachers’ Opinions about Outdoor Learning Activities within the Scope of Nature and Environmental Education. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 13(2), 108-125. https://doi.org/10.19160/e-ijer.933160

Creative Commons Lisansı
This journal uses a CC BY-NC-SA license.


[email protected]                http://www.e-ijer.com    Address: Ege University Faculty of Education İzmir/Türkiye