Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effects of Environmental Pressure Groups on School Management (Sample of Adıyaman City) / Çevresel Baskı Gruplarının Okul Yönetimine Etkileri (Adıyaman İli Örneği)

Yıl 2014, Cilt: 5 Sayı: 1, 88 - 113, 13.03.2014
https://doi.org/10.19160/e-ijer.25836

Öz

Pressure groups are considered as important factors in a democratic society. These groups can function at local, national and global frame and they began to be effective especially with the construction of modern state. These groups are effective both in macro level educational policies and school level management processes. Apart from groups outside the school, administrators, teachers and students are known as inner pressure groups. Besides, parent-teacher associations, endowments and unions are accepted as outer presssure groups. Although groups directly affect school management and politicies in democratic societies, schools should resist against their pressures. In order to react of these pressures, schools should have strong principles. However, it is a matter of discussion if these pressure groups have any contributions to schools. Therefore, the main purpose of this study is to identify the contribution of these groups to schools. It is also aimed to find out what their pressures and and expectations were.
Through this research, the answers of the following questions were researched:
1. Do you feel any pressure from environmental endowments, associations, unions, politicians, bureaucrats to your school?
2. Who are effective in parent-teacher associations? Do these groups contribute to your school? Do these groups have any expectations from your school?
3. What are the teachers' expectations from the school management?
4. How do you meet these groups' expectations without causing a demage in school values?
Method: In this research, phenomological design was used. Eleven primary and secondary school principals were interviewed in this study. They were chosen by purposive sampling method. The data were collected by using a semi-structured interview method. The participants' answers were written down. The data were analyzed by two seperate researchers by using content analysis method. The rate of coding similarity was calculated as 94%. After the analysis, the pressure groups were deteremined as employers' organizations, trade unions, endowments, associations, business organizations and parent-teacher associations. Their expectations, contributions and pressures were also identified, determined. The data were presented here as frequency and percentages.
Results: Results reveal that while pressure groups like public enterprises, some big business enterprises, stationeries, courses and parents contribute to the schools, trade unions, endowments, associations do not. It seems that expectations, contributions and pressure of the enviromental pressure groups on the schools differentiate in accordance with the level of school. This means that the effects of pressure groups can change according to the level and the type of school, location, success and parents' profile. The parents who contribute to the schools have much more pressure on it. These parents generally have pressure on schools about students' scores, the place the student sits, relations with classmates and branch changes. The parents who are not satisfied by the school administrators generally complain them to the authorities. The teachers' expect from principals to give them a good schedule, the day and the place of shift, the choice of class. Finally, it can be concluded that school adminstrators should have objectives, be accountable, ethical and dsefend legal approach in order to minimize these expectations. As a result of this research, it is understood that the school administrators should benefit from these groups' pressures by establishimng goood communication and cooperation with them without giving harm to the school principles.
Keywords: Educational administration, Pressure groups, School administrators, Types of schools.

Kaynakça

  • Abadan, N. (1959). Devlet idaresinde menfaat gruplarının rolü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 16 (1), 233-248.
  • Akad, M. (1979). Çoğulcu demokrasilerde siyasal iktidar ve baskı grupları. İstanbul: Z Yayınları.
  • Akçalı, N. (1995). Siyaset bilimine giriş, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Açıkalın, A. (1995). Toplumsal kurumsal ve teknik yönleriyle okul yöneticiliği, İkinci Basım, Ankara: Personel Geliştirme Merkezi Yayın No: 10.
  • Aktan, C.C.; Ay, H. ve Çoban, H. (2007). Siyasal karar alma süreçlerinde çıkar grupları, Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Akyüz, Y. (2001). Türk eğitim tarihi. Sekizinci Basım. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Arabacı, A. (2008). Avrupa Birliği’nde çıkar temsilinin gelişimi, Uluslararası İlişkiler, 5(17), 73-103.
  • Aydın, M. (2004). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
  • Aydın, İ. (2006). Eğitim ve öğretimde etik. İkinci Basım, Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Baas, A. (1990). The role of business in education. ERIC Digest Series Number: 47: 1-7. 12 Ocak 2014 tarihinde www.corpschoolpartners.org/pdf/hal_school_beverage_guidelines.pdf, adresinden alınmıştır.
  • Bailey, K. D. (1994). Methods of social research. (4th ed.). New York: The Free Press.
  • Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi: nitelikli okul. Ankara: Feyyal Matbaası.
  • Bentley, A.F. (1908). Theprocess of Goverment, A Study of SocialPressures, The University of Chicago Press. 2 Ocak 2014 tarihinde https://archive.org/stream/processofgovernm00bent#page/n9/mode/2up adresinden alınmıştır.
  • Brown, J.A.C. (1992). Siyasal propaganda, (Yusuf Yazar, çev.). İstanbul: Ağaç Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (1998). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Onbirinci Basım. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çağlar, Ş. (1997). Baskı gruplarının siyasal iktidar üzerindeki etkileri, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi.(6), 279-295.
  • Çam, E. (1991). Siyaset bilimine giriş, İstanbul: Der Yayınları.
  • Canöz, K. (2007). Halkla ilişkiler uygulaması olarak lobicilik, İstanbul: NKM Yayınları.
  • Cohen, L, Manion, L ve Morrison, K.(2007). Research methods in education, (6th ed.) London: Routledge.
  • Creswell, J. W. (2002). Educational research: planning, conducting, and evaluatingquantitative and, qualitative research. Upper Saddle Creek, NJ: Pearson Education.
  • Dinçer, M.K. (1998). Lobicilik, Birinci Basım, İzmir: Alfa Yayınevi.
  • Doğan, S.; Uğurlu, C.T. ve Kaya, H. (2013, Eylül). Okul ve çevre ilişkilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, 22.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayında sunulan bildiri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Ehrmann, H.W. (1962). Batı demokrasilerinde bürokrasi ve menfaat grupları, (Erdoğan Güçbilmez, Çev.), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi 17(3), 425-45, (Orijinal Yayın, 1960).
  • Emiroğlu, M. (1996). Türk milli eğitiminde sorunlar ve tedbirler. Yeni Türkiye Özel Sayısı, 2(7), 183-187.
  • Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N.(2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3), 399-431.
  • Gemici, Y. (2002). Eğitim sendikalarının okul geliştirme sürecine etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Göksu, T. ve Bilgiç, V.K. ( 2003). Baskı grupları ve karar alma mekanizmalarına etkileri, Amme İdaresi Dergisi, 36 (2), 51-66.
  • Granados, F.J. ve Knoke, D. (2010). Örgütlü çıkar grupları ve politik ağlar, 14. Bölüm, (Mehmet Said Türk, Çev.), Siyaset sosyolojisi, devletler, sivil toplum ve küreselleşme. Ankara: Phonix Yayınevi.
  • Gül, H. (2006).Çevresel baskı gruplarının okulun genel işleyişine etkileri,(Kocaeli-İzmit Örneği). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 71-84.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, G.C. (2010). Eğitim yönetimi: teori, araştırma ve uygulama, (Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kapani, M. (2013). Kamu hürriyetleri, Yedinci Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları,
  • Kapani, M.(2005). Politika bilimine giriş. Onyedinci Basım. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Kazancı, M. (2001) Halkla ilişkiler, kurumsal ve uygulamaya ilişkin sorunlar, Ankara: Savaş Yayınları.
  • Kışlalı, A.T. (2007). Siyaset bilimi, Yedinci Baskı, Ankara: İmge Kitapevi.
  • Kodaloğlu, A. (1994). A.B.D.’de Lobi ve Lobicilik, Avrasya Dosyası, 1(4), 30-33.
  • Kuzu, B. (1985). Kamu yönetiminde baskı gruplarının rolü, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Leslie, L. (1984). Demokratik uygarlık. (Haldun Günalp, Çev.). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları No.264.
  • Masri, M. W. (1998, March). The changing demand of the world of work, International Conference, Vocational Education in the Asia-Pacific Region, Adelaide Institute of the South Australia. 31- 39.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (1995). Milli Eğitim Şurası Yönetmeliği, 25.09.1995 ve 2539 sayılı Tebliğler Dergisi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı.(1996). Mesleki Eğitim Kanunu, 19.06.1986 tarih ve 19139 sayılı T.C. Resmi Gazete.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2012). Mesleki ve Teknik Eğitim Çalıştayı, 24-24 Şubat 2012, Antalya. Mesleki ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü Yayın No: 5834.
  • MEGEP. (2006).Türkiye’deki mesleki eğitim ve öğretimi sisteminde sosyal ortaklar ve sosyal diyalogun rolünün güçlendirilmesi politika belgesi, Milli Eğitim Bakanlığı Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirme Projesi Yayını, Ankara.
  • MESS, (1999). Milenyum eşiğinde mesleki teknik ve eğitim, Metal İşçileri Sendikası Yayınları No: 314, İstanbul: Kelebek Matbaası.
  • Nural, E. (2002). Okul ve sınıf ortamı. E. Toprakçı (Ed.), Eğitim Üzerine (291-320), Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Oguz, Ş.K. (1992). Avrupa topluluğunda ve Türkiye’de mesleki eğitim, İstanbul: İktisadi Kalkınma Vakfı Yayınları.
  • Opfer, V.D.(2001). Beyond self-interest: educational interest groups and congressional influence, Educatıonal Policy, 15(1),135-152.
  • Okutan, C. (2006). Küreselleşme olgusu karşısında Türkiye’de baskı gruplarının değişen niteliği, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, 10 (1-2), 155-164.
  • Özcan, K. (2006). Mesleki ve teknik eğitimde finansman harcamalar ve maliyet, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, İstanbul.
  • Özer, A. (1996). Baskı Gruplarını gelişimi sınıflandırılması ve faaliyetleri, Ankara Barosu Dergisi, (4), 532-559.
  • Öztekin, A. (2003). Siyaset bilimine giriş, Dördüncü Basım. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Perris, L. (1998). Implementing education reforms in New Zeland:1987-97, A case study, Education World Bank, The Education Reform and Management Series, 1(1), 1-38.
  • Psacharopoulos, G. (1990). Priorities in the financing of education. International Journal of Educational Development,10 (2-3):157-162.
  • Tezcan, M.(2012). Sosyolojiye giriş, Yedinci Basım, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Tezcan, M.(2010). Eğitimin Toplumsal Temelleri, V. Sönmez (Ed.), Eğitim bilimine giriş. Yedinci Basım. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • The Copenhagen Declaration. (2002, November). Declaration of the european ministers of vocational education and training, 5 Temmuz 2002 tarihinde http://www.bmbf.de/pubRD/copenhagen_declaration_eng_final.pdf adresinden alınmıştır.
  • The American Federation of Teachers (2002). Do charter schools measure up? The charter school experiment after 10 years: charter school study, Washington, DC.
  • Thomas, C.S. (2004). Research guide to U.S. and international interest groups, Clive S. Thomas (Eds.). Interest groups and the socioeconomic and political system (pp. 67-93), London: Praeger Publishers.
  • Toprakçı, E. (2002). Sınıf örgütünün yönetimi, Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Toprakçı, E. (2001). Güç merkezleri açısından okulun örgütsel farklılıkları, Eğitim Yönetimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Bahar sayısı, 277-287.
  • Tunaya, T.Z. (1982). Siyasal kurumlar ve anayasa hukuku, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Turan, İ. (1987). Siyasal demokrasi, siyasal katılma, baskı grupları ve sendikalar. Eğitim Dizisi: 6. İstanbul: Türkiye Belediye-İş Sendikası.
  • Tuş, M.(1995). Osmanlıda baskı gruplarının rolü üzerine bir deneme, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, (6), 319-324.
  • Uluç, A. (1999). Türkiye’de siyasal iktidarı etkileyen baskı grubu olarak medya. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
  • Watts, D.(2007). Pressure groups: politics study guides, Edinburg: Edinburg University Press.
  • Winterton, J. (2000). Social dialogue over vocational training in market-led systems. International Journal of Training and Development, 4(1): 26-41.
  • Zengingönül, O.(1998). Avrupa Birliği’nde mesleki teknik eğitime yeni yaklaşımlar ve Türkiye için bir uyum analizi, Ankara: TOBB Yayınları.

Çevresel Baskı Gruplarının Okul Yönetimine Etkileri (Adıyaman İli Örneği) / The Effects of Environmental Pressure Groups on School Management (Sample of Adıyaman City)

Yıl 2014, Cilt: 5 Sayı: 1, 88 - 113, 13.03.2014
https://doi.org/10.19160/e-ijer.25836

Öz

Her devirde görülen ancak sanayileşme süreci ve modern devletlerin kurulmasıyla etkililiği artan baskı grupları, demokrasinin vazgeçilmez unsurlarından biri olarak kabul edilmektedir. Bu gruplar birçok alanda olduğu gibi küresel, ulusal, bölgesel ve yerel yapılanmaları ile makro düzeydeki eğitim politikalarından, okulların yönetilmesi süreçlerine kadar etkili olabilmektedirler. Okullara bu grupların baskılarının yön verdiği, bu baskıların olmadığı toplum ve eğitimin demokratik olamayacağı ileri sürülmektedir. Buna karşın baskı gruplarının istek ve beklentilerinin okulun işleyiş ve değerlerine zarar vermemesi için okulların güçlü bir felsefeye sahip olması gerekir. Bu çalışma, çevresel baskı gruplarının okul yönetimine etkilerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseni kullanılmıştır. Araştırmaya amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklem tekniğiyle belirlenen toplam 14 okul yöneticisi katılmıştır. Veriler, yarı-yapılandırılmış görüşme formu ile yüz yüze görüşülerek elde edilmiş ve yazılı olarak kaydedilmiştir. Veriler iki araştırmacı tarafından ayrı ayrı içerik analizi ile çözümlenerek kodlama benzerlikleri ve farklılıklarının uyuşum oranı belirlenmiştir. Analiz sonucunda konuya ilişkin temalar ana-kategoriler ve alt-kategoriler şeklinde frekans ve yüzde olarak verilmiştir. Ayrıca doğrudan alıntılarla katılımcı görüşleri betimlenmiştir. Çevredeki baskı gruplarından kamu kurumları, bazı büyük işletmeler, kırtasiyeciler, dershaneler ve velilerin okullara katkı sağlamalarına karşın, eğitim sendikalarının, vakıflar, dernekler vs. okullara maddi veya manevi katkılarının olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda ilkokul, ortaokul ve lise kademelerine göre çevresel baskı guruplarının okullara katkıları, beklentileri ve baskılarının farklılaştığı görülmektedir. Baskı gruplarının etkileri okul türü ve kademesi, bulunduğu bölge, başarısı, öğrenci ve veli profiline göre değişebilmektedir. Okula katkı sağlayan velilerin okuldan beklentileri artmakta hatta bu bazen baskıya dönüşebilmektedir. Bu baskılar genellikle öğrenciye yüksek not verilmesi, oturulacak yer ve sıra arkadaşının seçilmesi ile şube değişimi konularında olmaktadır. Bu ve benzeri beklentileri karşılanmayan bazı veliler, yöneticileri, üst makamlara şikâyet edebilmektedirler. Öğretmenlerin okul yönetiminden ders programları, nöbet günü ve yerinin seçilmesi ile belli gün ve saatlerde ders verilmemesi konusunda beklentileri olmaktadır. Okul yöneticileri, baskı gruplarının okulun kültürüne aykırı olan beklentilerini en aza indirebilmek için açık, tarafsız ve hesap verebilir yönetim yaklaşımlarını uyguladıkları sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda, baskı gruplarının okula katkılarının sağlanması, buna karşın beklentilerinin okulun işleyiş ve değerlerine zarar vermeden karşılanabilmesi için iletişim ve işbirliğinin geliştirilmesi yönündeki çalışmalara gereksinim olduğu belirlenmiştir

Kaynakça

  • Abadan, N. (1959). Devlet idaresinde menfaat gruplarının rolü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 16 (1), 233-248.
  • Akad, M. (1979). Çoğulcu demokrasilerde siyasal iktidar ve baskı grupları. İstanbul: Z Yayınları.
  • Akçalı, N. (1995). Siyaset bilimine giriş, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Açıkalın, A. (1995). Toplumsal kurumsal ve teknik yönleriyle okul yöneticiliği, İkinci Basım, Ankara: Personel Geliştirme Merkezi Yayın No: 10.
  • Aktan, C.C.; Ay, H. ve Çoban, H. (2007). Siyasal karar alma süreçlerinde çıkar grupları, Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Akyüz, Y. (2001). Türk eğitim tarihi. Sekizinci Basım. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Arabacı, A. (2008). Avrupa Birliği’nde çıkar temsilinin gelişimi, Uluslararası İlişkiler, 5(17), 73-103.
  • Aydın, M. (2004). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
  • Aydın, İ. (2006). Eğitim ve öğretimde etik. İkinci Basım, Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Baas, A. (1990). The role of business in education. ERIC Digest Series Number: 47: 1-7. 12 Ocak 2014 tarihinde www.corpschoolpartners.org/pdf/hal_school_beverage_guidelines.pdf, adresinden alınmıştır.
  • Bailey, K. D. (1994). Methods of social research. (4th ed.). New York: The Free Press.
  • Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi: nitelikli okul. Ankara: Feyyal Matbaası.
  • Bentley, A.F. (1908). Theprocess of Goverment, A Study of SocialPressures, The University of Chicago Press. 2 Ocak 2014 tarihinde https://archive.org/stream/processofgovernm00bent#page/n9/mode/2up adresinden alınmıştır.
  • Brown, J.A.C. (1992). Siyasal propaganda, (Yusuf Yazar, çev.). İstanbul: Ağaç Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (1998). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Onbirinci Basım. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çağlar, Ş. (1997). Baskı gruplarının siyasal iktidar üzerindeki etkileri, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi.(6), 279-295.
  • Çam, E. (1991). Siyaset bilimine giriş, İstanbul: Der Yayınları.
  • Canöz, K. (2007). Halkla ilişkiler uygulaması olarak lobicilik, İstanbul: NKM Yayınları.
  • Cohen, L, Manion, L ve Morrison, K.(2007). Research methods in education, (6th ed.) London: Routledge.
  • Creswell, J. W. (2002). Educational research: planning, conducting, and evaluatingquantitative and, qualitative research. Upper Saddle Creek, NJ: Pearson Education.
  • Dinçer, M.K. (1998). Lobicilik, Birinci Basım, İzmir: Alfa Yayınevi.
  • Doğan, S.; Uğurlu, C.T. ve Kaya, H. (2013, Eylül). Okul ve çevre ilişkilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, 22.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayında sunulan bildiri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Ehrmann, H.W. (1962). Batı demokrasilerinde bürokrasi ve menfaat grupları, (Erdoğan Güçbilmez, Çev.), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi 17(3), 425-45, (Orijinal Yayın, 1960).
  • Emiroğlu, M. (1996). Türk milli eğitiminde sorunlar ve tedbirler. Yeni Türkiye Özel Sayısı, 2(7), 183-187.
  • Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N.(2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3), 399-431.
  • Gemici, Y. (2002). Eğitim sendikalarının okul geliştirme sürecine etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Göksu, T. ve Bilgiç, V.K. ( 2003). Baskı grupları ve karar alma mekanizmalarına etkileri, Amme İdaresi Dergisi, 36 (2), 51-66.
  • Granados, F.J. ve Knoke, D. (2010). Örgütlü çıkar grupları ve politik ağlar, 14. Bölüm, (Mehmet Said Türk, Çev.), Siyaset sosyolojisi, devletler, sivil toplum ve küreselleşme. Ankara: Phonix Yayınevi.
  • Gül, H. (2006).Çevresel baskı gruplarının okulun genel işleyişine etkileri,(Kocaeli-İzmit Örneği). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 71-84.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, G.C. (2010). Eğitim yönetimi: teori, araştırma ve uygulama, (Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kapani, M. (2013). Kamu hürriyetleri, Yedinci Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları,
  • Kapani, M.(2005). Politika bilimine giriş. Onyedinci Basım. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Kazancı, M. (2001) Halkla ilişkiler, kurumsal ve uygulamaya ilişkin sorunlar, Ankara: Savaş Yayınları.
  • Kışlalı, A.T. (2007). Siyaset bilimi, Yedinci Baskı, Ankara: İmge Kitapevi.
  • Kodaloğlu, A. (1994). A.B.D.’de Lobi ve Lobicilik, Avrasya Dosyası, 1(4), 30-33.
  • Kuzu, B. (1985). Kamu yönetiminde baskı gruplarının rolü, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Leslie, L. (1984). Demokratik uygarlık. (Haldun Günalp, Çev.). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları No.264.
  • Masri, M. W. (1998, March). The changing demand of the world of work, International Conference, Vocational Education in the Asia-Pacific Region, Adelaide Institute of the South Australia. 31- 39.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (1995). Milli Eğitim Şurası Yönetmeliği, 25.09.1995 ve 2539 sayılı Tebliğler Dergisi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı.(1996). Mesleki Eğitim Kanunu, 19.06.1986 tarih ve 19139 sayılı T.C. Resmi Gazete.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2012). Mesleki ve Teknik Eğitim Çalıştayı, 24-24 Şubat 2012, Antalya. Mesleki ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü Yayın No: 5834.
  • MEGEP. (2006).Türkiye’deki mesleki eğitim ve öğretimi sisteminde sosyal ortaklar ve sosyal diyalogun rolünün güçlendirilmesi politika belgesi, Milli Eğitim Bakanlığı Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirme Projesi Yayını, Ankara.
  • MESS, (1999). Milenyum eşiğinde mesleki teknik ve eğitim, Metal İşçileri Sendikası Yayınları No: 314, İstanbul: Kelebek Matbaası.
  • Nural, E. (2002). Okul ve sınıf ortamı. E. Toprakçı (Ed.), Eğitim Üzerine (291-320), Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Oguz, Ş.K. (1992). Avrupa topluluğunda ve Türkiye’de mesleki eğitim, İstanbul: İktisadi Kalkınma Vakfı Yayınları.
  • Opfer, V.D.(2001). Beyond self-interest: educational interest groups and congressional influence, Educatıonal Policy, 15(1),135-152.
  • Okutan, C. (2006). Küreselleşme olgusu karşısında Türkiye’de baskı gruplarının değişen niteliği, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, 10 (1-2), 155-164.
  • Özcan, K. (2006). Mesleki ve teknik eğitimde finansman harcamalar ve maliyet, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, İstanbul.
  • Özer, A. (1996). Baskı Gruplarını gelişimi sınıflandırılması ve faaliyetleri, Ankara Barosu Dergisi, (4), 532-559.
  • Öztekin, A. (2003). Siyaset bilimine giriş, Dördüncü Basım. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Perris, L. (1998). Implementing education reforms in New Zeland:1987-97, A case study, Education World Bank, The Education Reform and Management Series, 1(1), 1-38.
  • Psacharopoulos, G. (1990). Priorities in the financing of education. International Journal of Educational Development,10 (2-3):157-162.
  • Tezcan, M.(2012). Sosyolojiye giriş, Yedinci Basım, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Tezcan, M.(2010). Eğitimin Toplumsal Temelleri, V. Sönmez (Ed.), Eğitim bilimine giriş. Yedinci Basım. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • The Copenhagen Declaration. (2002, November). Declaration of the european ministers of vocational education and training, 5 Temmuz 2002 tarihinde http://www.bmbf.de/pubRD/copenhagen_declaration_eng_final.pdf adresinden alınmıştır.
  • The American Federation of Teachers (2002). Do charter schools measure up? The charter school experiment after 10 years: charter school study, Washington, DC.
  • Thomas, C.S. (2004). Research guide to U.S. and international interest groups, Clive S. Thomas (Eds.). Interest groups and the socioeconomic and political system (pp. 67-93), London: Praeger Publishers.
  • Toprakçı, E. (2002). Sınıf örgütünün yönetimi, Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Toprakçı, E. (2001). Güç merkezleri açısından okulun örgütsel farklılıkları, Eğitim Yönetimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Bahar sayısı, 277-287.
  • Tunaya, T.Z. (1982). Siyasal kurumlar ve anayasa hukuku, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Turan, İ. (1987). Siyasal demokrasi, siyasal katılma, baskı grupları ve sendikalar. Eğitim Dizisi: 6. İstanbul: Türkiye Belediye-İş Sendikası.
  • Tuş, M.(1995). Osmanlıda baskı gruplarının rolü üzerine bir deneme, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, (6), 319-324.
  • Uluç, A. (1999). Türkiye’de siyasal iktidarı etkileyen baskı grubu olarak medya. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
  • Watts, D.(2007). Pressure groups: politics study guides, Edinburg: Edinburg University Press.
  • Winterton, J. (2000). Social dialogue over vocational training in market-led systems. International Journal of Training and Development, 4(1): 26-41.
  • Zengingönül, O.(1998). Avrupa Birliği’nde mesleki teknik eğitime yeni yaklaşımlar ve Türkiye için bir uyum analizi, Ankara: TOBB Yayınları.
Toplam 66 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Eğitim Bilimleri ve Alan Eğitimi Bilimleri
Yazarlar

Kenan Özcan

Yayımlanma Tarihi 13 Mart 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özcan, K. (2014). Çevresel Baskı Gruplarının Okul Yönetimine Etkileri (Adıyaman İli Örneği) / The Effects of Environmental Pressure Groups on School Management (Sample of Adıyaman City). E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 88-113. https://doi.org/10.19160/e-ijer.25836

This journal uses a CC BY-NC-SA license.


[email protected]        http://www.e-ijer.com       Adres: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi  Bornova/İzmir