Öz
Çankırı İlinde bulunan bir ilköğretim kurumunun 2. kademe öğrencileri üzerinde yürütülen ve 16 hafta süren bu çalışmanın amacı, spor eğitimi modeli doğrultusunda işlenen ders dışı futbol eğitim (egzersiz) çalışmalarının, öğrencilerin beden eğitimi ve spora yönelik olan tutumlarına etkisini incelemektir. Araştırmada deneysel modellerden ön test – son test kontrol gruplu model kullanılmıştır. Bu amaçla, Çankırı İlinde bulunan bir ilköğretim okulunun 2. kademesinde öğrenim gören öğrenciler, yansız atama yöntemi ile spor eğitimi modelinin kullanılacağı deney grubu ve geleneksel öğretim yaklaşımının kullanılacağı kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Deney grubuna spor eğitimi modeli ile hazırlanan çalışma programı uygulanırken, kontrol grubuna geleneksel öğretim yaklaşımı ile hazırlanan çalışma programı uygulanmıştır. Çalışma deney grubunda 24, kontrol grubunda 24 olmak üzere toplam 48 erkek öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın başında ve sonunda deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin beden eğitimi ve spora olan tutumlarını ölçmek için Demirhan ve Altay (2001) tarafından geliştirilen “Beden Eğitimi ve Spor Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Spor eğitimi modeli ile hazırlanan çalışma programı uygulanan deney grubu ve geleneksel öğretim yaklaşımı ile hazırlanan çalışma programı uygulanan kontrol grubu öğrencilerinin ön test ve son test tutum puanları incelendiğinde, hem kontrol hem de deney grubunda tutum giriş ve çıkış davranışlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir (Kontrol grubu: t (1, 23) =1.267, p>0.05), Deney grubu: t (1, 23) =1.552, p>0.05). Kontrol ve deney grubunda bulunan öğrencilerin tutum son test puanları karşılaştırıldığında ise yine iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark elde edilmemiştir (t (1, 46) = -.264, p>0.05). Hem geleneksel öğretim yaklaşımı hem de spor eğitimi modeli, öğrencilerin tutumlarının gelişimi üzerinde olumlu etkiler yaratmamıştır
Anahtar Kelimeler
Eğitim Beden eğitimi Spor eğitimi modeli Geleneksel öğretim Tutum
Kaynakça
- Büyükkaragöz, S.ve Çivi, C. (1999). Genel Öğretim Metotları. Ankara: Besa Yayın Dağıtım.
- Candan, N. (2005). Sporla eğitim-okul sporu sorunları ve okul sporunda yeni bir yapılandırma önerisi. 10-11 Haziran Bursa, 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri.
- Çelen, A. (2012). Spor Eğitimi Modeli İle İşlenen Voleybol Derslerinin Öğrencilerin Bilişsel, Duyuşsal ve Psikomotor Erişi Düzeylerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Ankara:Türkiye.
- Demirhan, G. (2006). Spor Eğitiminin Temelleri. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi – Bağırgan Yayınevi.
- Demirhan, G. ve Altay, F. (2001). Lise 1. sınıfların beden eğitimi ve spora ilişkin tutumları ölçeği II. Spor Bilimleri Dergisi, 10(2): 9-20.
- Doğu, S. ve Altay, F. (2010). Dans eğitiminde spor eğitim modelinin ritim becerileri gelişimine etkisi. 10- 12 Kasım Antalya, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi’nde sunulmuş bildiri.
- Fidan, N. (1986). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- GSB, (2012). Futbol Küçük (Erkek) – Yıldız – Genç (Erkek & Kız) Genel Açıklamalar. Gençlik ve Spor Bakanlığı, Spor Genel Müdürlüğü, Spor Faaliyetleri Dairesi Başkanlığı [Internet-10.12.2012 okulspor.sgm.gov.tr/talimatlar/futbol.htm].
- Güllü, M. ve Korucu, G. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin beden eğitimi derslerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. 10-11 Haziran Bursa, 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri.
- Hünük, İ. (2006). Ankara İli Merkez İlçelerindeki İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine İlişkin Tutumlarının Sınıf Düzeyi, Öğrenci Cinsiyeti, Öğretmen Cinsiyeti ve Spora Aktif Katılımları Açısından Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Bilimleri ve Teknolojisi Programı, Ankara:Türkiye.
- Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Evrim Yayınları.
- Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Macnaughton, G. and Williams, G. (1998). Techniques for Teaching Young Children in Theory and Practice. Australia: Addison Wesley Longman.
- MacPhail, A., Kirk, D. and Kinchin, G. (2004). Sport education: promoting team affiliation through physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 23, 106-122.
- Özer D. ve Aktop A.(2003). İlköğretim öğrencileri için hazırlanmış bir beden eğitimi dersi tutum ölçeğinin adaptasonu. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 14 (2): 67-82.
- Schneider, R. C. and Marriott, S. T. (2010). Applying spor education model to basketball. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 81(2).
- Siedentop, D. (1982). Movement and Sport Education: Current Reflections and Future İmages, Paper Presented at the Commonwealth and International Conference on Sport, Physical Education, Recreation and Dance, Brisbane, Australia.
- Siedentop, D. (1994). Sport Education: Quality PE through positive sport experiences. Champaign, IL: Human Kinetics.
- Siedentop, D. (1998). What is sport education and how does it work? Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 69(4), 18- 20.
- Subramaniam, P. R. and Silverman, S. (2007). Middle school students’ attitudes toward physical education. Teaching and Teacher Education, 23.
- Şahinel, M. (2003). Etkin Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Wallhead, T. L. and Ntoumanis, N. (2004). Effects of a sport education intervention on students’ motivational responses in physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 23, 4-18.
- Yavaş, M. ve İlhan, A. (1997). Beden Eğitimi ve Sporda Özel Öğretim Yöntemleri. Bursa: Melisa Matbaacılık, 2. Baskı.
The Effect of the Sports Education Model on the Attitudes of Students towards Physical Education and Sports
Öz
Extended Abstract
Purpose: The purpose of this study was to investigate the effects of extracurricular football training (exercise) performed according to a sport education model on the Middle School students' attitudes towards physical education and sports. This study conducted in the Çankırı for a period of 16 weeks.
Method: An experimental model with pre-test and post-test design mode was used. In this context, students in the middle school in the Çankırı were impartially assigned either to the experiment group, in which the sport education model was used, or to the control group, in which the traditional teaching approach was used. While an exercise program conducted according to a sports education program was implemented in the experimental group, traditional teaching approach was conducted to the control group. The study was performed with a total of 48 male students, with 24 students in the experimental group and 24 students in the control group. In order to assess the attitudes of the students from the experimental and control groups both at the beginning and the end of the study, the “Physical Education and Sport Attitude Scale" developed by Demirhan and Altay (2001) was used. For the analysis of the obtained data, the SPSS version 17.0 package program was used and the significance level for the statistical procedures was accepted as 0.05. The Kolmogorov-Smirnov Test and the Levene Test were used in order to determine the statistical procedures that would be performed on the data obtained from the control and experiment group students. To determine the progress achieved by the control and experimental groups in themselves, arithmetic means, standard deviations and the independent group t test were utilized. To determine whether there were any differences between the post- tests attitude values by the control and experimental groups, arithmetic means, standard deviations and the dependent group t test were used.
Results: When it was looked at the pre-test and post-test attitude scores of students from the experiment and control groups, no statistically significant difference was observed in both the control and experimental groups (Control group: t (1, 23) =1.267, p>0.05), Experiment group: t (1, 23) =1.552, p>0.05). When the attitude post-tests scores of students from both the control and experiment groups were compared, no statistically significant difference was observed between the two groups (t (1, 46) = -.264, p>0.05).
Conclusion: Both the traditional teaching approach and the sport education model have not generated positive effects on the development of students' attitudes towards physical education and sport.
Anahtar Kelimeler
Education Physical education Sport Education Model Traditional Teaching Attitude
Kaynakça
- Büyükkaragöz, S.ve Çivi, C. (1999). Genel Öğretim Metotları. Ankara: Besa Yayın Dağıtım.
- Candan, N. (2005). Sporla eğitim-okul sporu sorunları ve okul sporunda yeni bir yapılandırma önerisi. 10-11 Haziran Bursa, 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri.
- Çelen, A. (2012). Spor Eğitimi Modeli İle İşlenen Voleybol Derslerinin Öğrencilerin Bilişsel, Duyuşsal ve Psikomotor Erişi Düzeylerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Ankara:Türkiye.
- Demirhan, G. (2006). Spor Eğitiminin Temelleri. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi – Bağırgan Yayınevi.
- Demirhan, G. ve Altay, F. (2001). Lise 1. sınıfların beden eğitimi ve spora ilişkin tutumları ölçeği II. Spor Bilimleri Dergisi, 10(2): 9-20.
- Doğu, S. ve Altay, F. (2010). Dans eğitiminde spor eğitim modelinin ritim becerileri gelişimine etkisi. 10- 12 Kasım Antalya, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi’nde sunulmuş bildiri.
- Fidan, N. (1986). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- GSB, (2012). Futbol Küçük (Erkek) – Yıldız – Genç (Erkek & Kız) Genel Açıklamalar. Gençlik ve Spor Bakanlığı, Spor Genel Müdürlüğü, Spor Faaliyetleri Dairesi Başkanlığı [Internet-10.12.2012 okulspor.sgm.gov.tr/talimatlar/futbol.htm].
- Güllü, M. ve Korucu, G. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin beden eğitimi derslerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. 10-11 Haziran Bursa, 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri.
- Hünük, İ. (2006). Ankara İli Merkez İlçelerindeki İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine İlişkin Tutumlarının Sınıf Düzeyi, Öğrenci Cinsiyeti, Öğretmen Cinsiyeti ve Spora Aktif Katılımları Açısından Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Bilimleri ve Teknolojisi Programı, Ankara:Türkiye.
- Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Evrim Yayınları.
- Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Macnaughton, G. and Williams, G. (1998). Techniques for Teaching Young Children in Theory and Practice. Australia: Addison Wesley Longman.
- MacPhail, A., Kirk, D. and Kinchin, G. (2004). Sport education: promoting team affiliation through physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 23, 106-122.
- Özer D. ve Aktop A.(2003). İlköğretim öğrencileri için hazırlanmış bir beden eğitimi dersi tutum ölçeğinin adaptasonu. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 14 (2): 67-82.
- Schneider, R. C. and Marriott, S. T. (2010). Applying spor education model to basketball. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 81(2).
- Siedentop, D. (1982). Movement and Sport Education: Current Reflections and Future İmages, Paper Presented at the Commonwealth and International Conference on Sport, Physical Education, Recreation and Dance, Brisbane, Australia.
- Siedentop, D. (1994). Sport Education: Quality PE through positive sport experiences. Champaign, IL: Human Kinetics.
- Siedentop, D. (1998). What is sport education and how does it work? Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 69(4), 18- 20.
- Subramaniam, P. R. and Silverman, S. (2007). Middle school students’ attitudes toward physical education. Teaching and Teacher Education, 23.
- Şahinel, M. (2003). Etkin Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Wallhead, T. L. and Ntoumanis, N. (2004). Effects of a sport education intervention on students’ motivational responses in physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 23, 4-18.
- Yavaş, M. ve İlhan, A. (1997). Beden Eğitimi ve Sporda Özel Öğretim Yöntemleri. Bursa: Melisa Matbaacılık, 2. Baskı.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Eğitim Bilimleri ve Alan Eğitimi Bilimleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013Cilt: 4 Sayı: 2 |
[email protected] http://www.e-ijer.com Adres: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Bornova/İzmir