Kindarlık, kişinin
bir bedel ödemesi söz konusu olsa bile, bir başka kişiye zarar verme
kararlılığı olarak tanımlanmaktadır. Bu araştırmanın amacı Marcus vd.
(2014) tarafından geliştirilen kindarlık ölçeğini Türk kültürüne uyarlamak ve
kindarlığın çeşitli demografik faktörlerle ilişkisini saptamaktır. Türkçeye
çeviri çalışmasında Brislin vd. (1973)’nin önerdiği aşamalar uygulanmıştır. Uyarlama ile
ilgili analizler %46.3’ü kadın, %57.3’ü erkek toplam 501 katılımcıdan toplanan
veriler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Demografik faktör analizleri için bu
sayı 398’dir. Uyum geçerliğini sınamak için saldırganlık, bencillik, karanlık
üçlü, bağışlama, benlik saygısı ve empati ölçeklerinin kullanıldığı araştırmada
analiz yöntemi olarak AFA, DFA ve yapısal eşitlik modellemesi uygulanmıştır.
Çalışmanın sonunda kindarlık ölçeği Türkçe sürümünün uyum iyiliği indeks
değerlerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu görülmüştür (RMSEA= 0.060; GFI=
0.952; AGFI= 0.928; CFI= 0.944; χ2= 2.804). Uyarlanan ölçeğin toplam varyansın
%40’ını açıkladığı saptanmış, iç tutarlık katsayısı ise 0.857 olarak
hesaplanmıştır. Kindarlık ölçeğinin tek boyutlu yapısı ile geçerli ve güvenilir
bilgiler verebilecek bir araç olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Uyarlanan ölçek
kullanılarak yapılan çalışmada da kindarlık ile cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi ve
medeni durum değişkenleri arasındaki ilişkiler saptanmıştır. Kindarlık
düzeyinin ve bu konudaki bireysel farkların saptanması günlük yaşamda
davranışları tahmin etmekte önemli katkılar sağlayabileceği gibi, kişilik
bozukluklarının teşhisine katkıda bulunabileceği umulmaktadır.
Kindarlık Kindarlık ölçeği Ölçek uyarlama Kindarlık ve demografik faktörler
Aim:
Spitefulness is defined as the determination to harm another person even if the
avenging person is to pay a price. The aim of this study was to adapt the
spitefulness scale developed by Marcus et al. (2014) to Turkish culture and to
determine the relationship between spitefulness and demographic factors. Method:
In the translation study to Turkish, the steps suggested by Brislin et al.
(1973) were applied. The analyzes related to the adaptation were carried out on
the data collected from a total of 501 participants, 46.3 percent of whom were
females and 57.3 percent were males. This number was 398 for demographic factor
analysis. In the study where aggression, selfishness, dark triad, forgiveness,
self-esteem and empathy scales were used to test the fit validity, EFA, CFA and
structural equation modeling were used as the analysis method. Findings: As a
result of the study, it was seen that the goodness of fit index values of the
Turkish version of the spitefulness scale were acceptable (RMSEA= 0.060; GFI= 0.952;
AGFI= 0.928; CFI= 0.944; χ2= 2.804). It was found that the adapted scale
explained 40% of the total variance, and the internal consistency coefficient
was calculated as 0.857. It was concluded that the Spitefulness Scale was a
tool that could give valid and reliable information with its one-dimensional
structure. In the study conducted by using the adapted scale, the relationships
between spitefulness and the variables of gender, age, education level and
marital status were determined. Implications for Research and Practice: We hope
that determining the level of spitefulness and the individual differences on
this subject will provide important contributions to predict behavior in daily
life and contribute to the diagnosis of personality disorders.
Spitefulness Spitefulness scale Scale adaptation Spitefulness and demographic factors
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Eğitim Bilimleri ve Alan Eğitimi Bilimleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
[email protected] http://www.e-ijer.com Adres: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Bornova/İzmir