The Opinions of Educational Supervisors about Supervision and the reasons of their Profession Preference
Abstract
EXTENDED ABSTRACT
Purpose: The purpose of supervision in the educational system is to provide and sustain the efficiency of schools. For this reason, it is important to know how positive opinions educational supervisors have about their profession and for what reasons they choose the profession. The aim of this study is to explore the opinions of educational supervisors about their profession and the reasons for choosing this profession as well as to determine whether their opinions vary in terms of their personal and professional qualities.
Method: A descriptive survey model was used in the study and the data were collected via the quantitative data collection technique. The study was conducted on the population with the whole count method. 135 of the 157 supervisors working for the provincial directorate for national education in Izmir completed and handed in the survey. The data were collected via ttwo questionnaires called “Opinions of Educational Supervisors about Their Profession” and “Educational Supervisors’ Reasons for Choosing Supervision as a Profession” which were developed by the researchers. For parametric and non-parametric methods, t-test, Mann Whitney U-Test and analysis of variance, Kruskal Wallis H-Test were used in order to determine any significant difference between the scores derived from two or more groups. The significance level was accepted as p<05.
Findings: The opinions of educational supervisors about their profession: According to the scores of the opinions of educational supervisors, the arithmetic mean of the perception scale is ((X)) ̅ 3.97. The opinions of educational supervisors do not vary in terms of their gender, self-efficacy for their profession, the school they graduated from, the period of their professional service, their reasons for choosing this profession and their educational background for supervising. The analysis shows that the scores of the supervisors from the perception scale differ significantly in terms of the level of their love for their profession. The supervisors who have the most negative opinions are the ones who do not love their profession.
Educational supervisors’ reasons for choosing supervision as a profession: According to the scores of supervisors’ reasons for choosing supervision, the arithmetic mean of the reasons for choosing supervision scale is ((X)) ̅ 3.28. The supervisors’ reasons for choosing supervision as a profession do not vary significantly in terms of their gender or self-efficacy for their profession, their level of education, the level of their love for their profession or their educational background for supervising. However, there is significant difference among the supervisors’ reasons for choosing supervision as a profession in terms of their reasons for choosing this profession and it is found that the score for the career as a reason is higher than the other options. In other words, it can be said that teachers consider supervision as a career step and choose this profession to build their career.
According to these findings, first, supervision is generally preferred by males, and the reasons behind this situation can be searched and females can be encouraged to prefer supervision as a profession. Second, the reasons for not loving supervision as a profession can be investigated and so with the help of the feedback received from the supervisors who do not love their profession, some solutions can be suggested for the practitioners so that they can eliminate the problems.
Keywords
Supervision supervisor profession perceptions about the profession reasons for choosing the profession.
References
- Açıkgöz, K. (1990). Malatya, Mardin, Diyarbakır illerinde görevli ilköğretim denetmenlerinin çağdaş denetim etkinliklerini uygulama dereceleri ve denetim sürecinde karşılaşılan güçlükler. İnönü Üniversitesi Araştırma Raporu, Malatya.
- Akbaba-Altun. S. ve Memişoğlu S. P. (2010). İlköğretim denetmenlerinin denetimin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online Dergisi, 9(2), 643–657.
- Aküzüm, C. ve Özmen, F. (2013). Eğitim denetmenlerinin rollerini gerçekleştirme yeterlikleri: Bir meta-sentez çalışması. Ekev Akademi Dergisi, 17 ( 56), 97-120.
- Altunay, Arlı, Öz & Yalçınkaya (2013). Continuity in educational supervision: A case study, Procedia - Social and Behavioral Sciences 106, 723 – 729
- Atay, K. (1996). İlköğretim denetmenlerinin yeterlilikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(1), 25–38.
- Aydın, M. (2007). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu.
- Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetimi (6. Baskı). Ankara: Gazi Kitapevi.
- Aypay, A. (2010). Denetici profiline ilişkin sorunlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(3), 593–622.
- Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi nitelikli okul. Ankara: Feryal Matbaası.
- Beach, D. M., & Reinhartz, J. (2000). Supervisory leadership: Focus on instruction. Massachusetts: Allynand Bacon.
- Bilir, M. (1992). Teftiş sisteminin Yapı ve işleyişi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 251– 284.
- Bursalıoğlu, Z. (1982). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No:107.
- Calabrese, R. L., & Zepeda, S. J. (1997). The reflective supervisior: A practical guide for educators. New York: Eye on Education.
- Can, N. (2004). İlköğretim öğretmenlerinin denetimi ve sorunları. Millî Eğitim Dergisi, 31(161), 112–122.
- Canlı, S., Demirtaş, H. Bozak, A. ve Doruk, S. (2013). Eğitim denetmenliğinde kadın olmak: Mesleğe ilişkin düşünceler ve sorunlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(4), 543-574.
- Cerit, Y. (1996). İlköğretim denetmenlerinin eğitim öğretim faaliyetlerini geliştirme etkinlikleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Garubo, R. C. & Rothstein, S. W. (1998). Supportive supervision in schools. Westport, Connecticut: Greenwood Press.
- Gökçe, F. (1994). Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 73–78.
- Gökyer, N. (1997). İlköğretim okulları II: kademe öğretmenlerinin ilköğretim denetmenlerinin yeterlik alanlarına ilişkin algıları (İstanbul örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Günbayı, İ. (1999). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu (Malatya ili örneği). Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Gündüz, Y., ve Balyer, A. (2012). Türkiye’de ve bazı Avrupa ülkelerinde denetmenlerin yetiştirilme süreci ve karşılaşılan sorunlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 84–95.
- Hoy, W. K. & Forsyth, P. B. (1986). Effective supervision: Theory into practice. New York.
- Karagözoğlu, G. (1977). İlköğretimde teftiş uygulamaları. Ankara: Özel Basım.
- Karakaya, N. (1998). İlköğretimde teftiş ve güçlükler. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Karakuş, A. (1999). Etkili eğitim denetimi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Kaya, Y. K. (1993). Eğitim yönetimi. Ankara: Set Ofset.
- Kayıkçı, K. (2004). Millî Eğitim Bakanlığı denetmenlerinin denetim alt sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Ankara: Tem-Sen.
- Kayıkçı, K. (2005). Millî eğitim bakanlığı denetmenlerinin denetim sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 44, 507–27.
- MEB. (2011b). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, Kararname Numarası 652, Resmi Gazete, 14/09/2011 tarih ve 28054 sayı.
- Memduhoğlu, H. B. (2012). Öğretmen, yönetici, denetmen ve öğretim üyelerinin görüşlerine göre Türkiye’de eğitim denetimi sorunsalı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (1), 135-156.
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (1999). İlköğretim müfettişliği başkanlıkları rehberlik ve teftiş yönergesi. Resmî Gazete, 13.8.1999/23785, [Internet 06.03.2012] http://mevzuat.meb.gov.tr/html/55.html
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2001). İlköğretim müfettişliği başkanlıkları rehberlik ve teftiş yönergesi. Tebliğler http://mevzuat.meb.gov.tr/html/54.html Şubat-2001/2521),
- [Internet-04.04.2010]
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2010). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, Kararname Numarası 652, Resmi Gazete, 13/06/2011 tarih ve 27610sayı.
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2011). Mevzuat: Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Müfettişleri Yönetmeliği. Resmî Gazete, 24.06.2011/27974, [Internet-14.03.2012] http://mevzuat.meb.gov.tr/html/54.html
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2014). Millî Eğitim Temel kanunu ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, No: 6528. Resmî Gazete, 12.03.2014/28941, [Internet-28.04.2014] www.resmigazete.com.tr/eskiler/2014/03/20140314-1.htlm
- Oğuz, E., Yılmaz, K., ve Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim Okulu yöneticilerinin denetim inançları. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 39–52.
- Özdemir, T.Y. ve Boydak-Özan, M. (2013). İlköğretim denetmenlerinin unvanlarında yapılan değişikliğin iş doyumu ve motivasyonlarına etkisi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23 (2), 147-158.
- Özer, N. ve Yılmaz, A. (2015). Maarif müfettişlerinin inceleme-soruşturma çalışmalarını yürütürken karşılaştıkları sorunlar, Eğitime Bakış Drgisi, 11(33), 56-62.
- Özer, Z. (2015). Teftiş sistemimizde hukuki çelişkiler, Kamudan Haber, [Internet 16.10.2015] “http://www.kamudanhaber.com/teftis-sistemimizde-hukuki-celiskiler-makale,2666.html
- Polat, S. ve Uğurlu, C. T. (2009). İlköğretim müfettişlerinin örgütsel bağlılık, mesleki tükenmişlik ve işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişki. 1.Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, 01-03 Mayıs, sayı: 293, 15-20. Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
- Sarpkaya, R. (2004). İlköğretim denetmenlerinin denetim süresince karşılaştıkları sorunlar. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(8), 114–129.
- Sencer, M. ve Irmak, Y. (1984). Toplumbilimlerinde Yöntem. İstanbul: Say Kitap Pazarlama.
- Söbü, A. (2005). İlköğretim denetmenlerinin sorunları (IV. Hizmet Bölgesi Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
- Şahin, S., Aydoğdu, B., ve Yoldaş, C. (2012). Eğitim denetmenlerinin iş doyumu düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 332–353.
- Şahin, S., Çek, F., ve Zeytin, N. (2011). Eğitim denetmenlerinin mesleki memnuniyet ve memnuniyetsizlikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 17(2), 221–246.
- Taymaz, H. (2005). Eğitim sisteminde teftiş. kavramlar, ilkeler, yöntemler. Ankara: Pegem A.
- Tok, N. T. (2004). İlköğretim denetmenlerinin iş doyumu ve örgütsel bağlılıklar. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Tok, T. N. (2013). Türkiye’de Eğitim Denetmenlerinin Profili. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 119–138.
- Tok, T.N. (2013). Türkiye’de eğitim müfettişlerinin profili, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (I), 119-138.
- Toprakçı, Erdal, I.Çakırer, A.Bilbay, E.Bagcivan, I.Bayraktutan (2010) Kuram ve Uygulamada Eğitim Denetmenleri Meslek Etiği. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi Volume 5, Number 1 January 2010 ss.14-23 http://www.inased.org/epasad/index.html
- Ünal, A. (2010). Analysis of perception on supervisors in primary education, Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 5028-5033.
- Yavuz, Y. (1995). Öğretmenlerin denetim etkinliklerini klinik denetim ilkeleri açısından değerlendirmeleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Yıldırım, N. (2011). Müfettişlik mesleğinin eğitim müfettişleri üzerindeki etkileri. E-International Journal of Educational Research, 2(3), 35–51.
- Yılmaz, S. (1994). İlköğretim ve ortaöğretimde denetim uygulamaları. Çağdaş Eğitim, 19 (205), 44–45.
- Zepeda, S. J. (2006). High stakes supervision: We must do more. The International Journal of Leadership in Education, 9(1), 61–73.
Abstract
Bu araştırmanın amacı, eğitim denetmenlerinin mesleklerine ilişkin görüşlerini ve denetmenlik mesleğini tercih etme nedenlerini belirlemek ve görüşlerinin onların bireysel ve mesleki özelliklerine göre farklılık gösterip göstermediğini ortaya koymaktır. Tarama modelinde nicel yöntem kullanılan araştırmanın örneklemi tamsayım yöntemi ile belirlenmiştir. Örneklemi 2011–2012 yılında İzmir İl Millî Eğitim Müdürlüğü’nde çalışan 135 denetmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri “Eğitim Denetmenlerinin Mesleklerine İlişkin Görüşleri” ve “Eğitim Denetmenlerin Mesleklerini Tercih Nedenleri” ölçekleri ile toplanmıştır. Verilerin analizinde Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Denetmenlerin mesleklerine ilişkin görüşleri cinsiyetlerine, öğrenim düzeyine, eğitim yönetimi ve denetimi (EYD) eğitim durumlarına, mesleklerini seçme nedenleri ve mesleki yeterliliklerine göre farklılık göstermezken; mesleğini sevmeyen denetmenlerin mesleklerini olumsuz değerlendirdikleri görülmektedir. Mesleklerini tercih nedenlerinde de benzer sonuçlar elde edilmiş, farklı olarak yalnız mesleği seçme nedeninde gruplar arasında fark bulunmuştur. Bu bağlamda denetmenler mesleklerini daha çok kariyer için seçmişlerdir
References
- Açıkgöz, K. (1990). Malatya, Mardin, Diyarbakır illerinde görevli ilköğretim denetmenlerinin çağdaş denetim etkinliklerini uygulama dereceleri ve denetim sürecinde karşılaşılan güçlükler. İnönü Üniversitesi Araştırma Raporu, Malatya.
- Akbaba-Altun. S. ve Memişoğlu S. P. (2010). İlköğretim denetmenlerinin denetimin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online Dergisi, 9(2), 643–657.
- Aküzüm, C. ve Özmen, F. (2013). Eğitim denetmenlerinin rollerini gerçekleştirme yeterlikleri: Bir meta-sentez çalışması. Ekev Akademi Dergisi, 17 ( 56), 97-120.
- Altunay, Arlı, Öz & Yalçınkaya (2013). Continuity in educational supervision: A case study, Procedia - Social and Behavioral Sciences 106, 723 – 729
- Atay, K. (1996). İlköğretim denetmenlerinin yeterlilikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(1), 25–38.
- Aydın, M. (2007). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu.
- Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetimi (6. Baskı). Ankara: Gazi Kitapevi.
- Aypay, A. (2010). Denetici profiline ilişkin sorunlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(3), 593–622.
- Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi nitelikli okul. Ankara: Feryal Matbaası.
- Beach, D. M., & Reinhartz, J. (2000). Supervisory leadership: Focus on instruction. Massachusetts: Allynand Bacon.
- Bilir, M. (1992). Teftiş sisteminin Yapı ve işleyişi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 251– 284.
- Bursalıoğlu, Z. (1982). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No:107.
- Calabrese, R. L., & Zepeda, S. J. (1997). The reflective supervisior: A practical guide for educators. New York: Eye on Education.
- Can, N. (2004). İlköğretim öğretmenlerinin denetimi ve sorunları. Millî Eğitim Dergisi, 31(161), 112–122.
- Canlı, S., Demirtaş, H. Bozak, A. ve Doruk, S. (2013). Eğitim denetmenliğinde kadın olmak: Mesleğe ilişkin düşünceler ve sorunlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(4), 543-574.
- Cerit, Y. (1996). İlköğretim denetmenlerinin eğitim öğretim faaliyetlerini geliştirme etkinlikleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Garubo, R. C. & Rothstein, S. W. (1998). Supportive supervision in schools. Westport, Connecticut: Greenwood Press.
- Gökçe, F. (1994). Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 73–78.
- Gökyer, N. (1997). İlköğretim okulları II: kademe öğretmenlerinin ilköğretim denetmenlerinin yeterlik alanlarına ilişkin algıları (İstanbul örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Günbayı, İ. (1999). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu (Malatya ili örneği). Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Gündüz, Y., ve Balyer, A. (2012). Türkiye’de ve bazı Avrupa ülkelerinde denetmenlerin yetiştirilme süreci ve karşılaşılan sorunlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 84–95.
- Hoy, W. K. & Forsyth, P. B. (1986). Effective supervision: Theory into practice. New York.
- Karagözoğlu, G. (1977). İlköğretimde teftiş uygulamaları. Ankara: Özel Basım.
- Karakaya, N. (1998). İlköğretimde teftiş ve güçlükler. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Karakuş, A. (1999). Etkili eğitim denetimi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Kaya, Y. K. (1993). Eğitim yönetimi. Ankara: Set Ofset.
- Kayıkçı, K. (2004). Millî Eğitim Bakanlığı denetmenlerinin denetim alt sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Ankara: Tem-Sen.
- Kayıkçı, K. (2005). Millî eğitim bakanlığı denetmenlerinin denetim sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 44, 507–27.
- MEB. (2011b). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, Kararname Numarası 652, Resmi Gazete, 14/09/2011 tarih ve 28054 sayı.
- Memduhoğlu, H. B. (2012). Öğretmen, yönetici, denetmen ve öğretim üyelerinin görüşlerine göre Türkiye’de eğitim denetimi sorunsalı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (1), 135-156.
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (1999). İlköğretim müfettişliği başkanlıkları rehberlik ve teftiş yönergesi. Resmî Gazete, 13.8.1999/23785, [Internet 06.03.2012] http://mevzuat.meb.gov.tr/html/55.html
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2001). İlköğretim müfettişliği başkanlıkları rehberlik ve teftiş yönergesi. Tebliğler http://mevzuat.meb.gov.tr/html/54.html Şubat-2001/2521),
- [Internet-04.04.2010]
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2010). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, Kararname Numarası 652, Resmi Gazete, 13/06/2011 tarih ve 27610sayı.
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2011). Mevzuat: Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Müfettişleri Yönetmeliği. Resmî Gazete, 24.06.2011/27974, [Internet-14.03.2012] http://mevzuat.meb.gov.tr/html/54.html
- Millî Eğitim Bakanlığı [MEB] (2014). Millî Eğitim Temel kanunu ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, No: 6528. Resmî Gazete, 12.03.2014/28941, [Internet-28.04.2014] www.resmigazete.com.tr/eskiler/2014/03/20140314-1.htlm
- Oğuz, E., Yılmaz, K., ve Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim Okulu yöneticilerinin denetim inançları. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 39–52.
- Özdemir, T.Y. ve Boydak-Özan, M. (2013). İlköğretim denetmenlerinin unvanlarında yapılan değişikliğin iş doyumu ve motivasyonlarına etkisi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23 (2), 147-158.
- Özer, N. ve Yılmaz, A. (2015). Maarif müfettişlerinin inceleme-soruşturma çalışmalarını yürütürken karşılaştıkları sorunlar, Eğitime Bakış Drgisi, 11(33), 56-62.
- Özer, Z. (2015). Teftiş sistemimizde hukuki çelişkiler, Kamudan Haber, [Internet 16.10.2015] “http://www.kamudanhaber.com/teftis-sistemimizde-hukuki-celiskiler-makale,2666.html
- Polat, S. ve Uğurlu, C. T. (2009). İlköğretim müfettişlerinin örgütsel bağlılık, mesleki tükenmişlik ve işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişki. 1.Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, 01-03 Mayıs, sayı: 293, 15-20. Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
- Sarpkaya, R. (2004). İlköğretim denetmenlerinin denetim süresince karşılaştıkları sorunlar. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(8), 114–129.
- Sencer, M. ve Irmak, Y. (1984). Toplumbilimlerinde Yöntem. İstanbul: Say Kitap Pazarlama.
- Söbü, A. (2005). İlköğretim denetmenlerinin sorunları (IV. Hizmet Bölgesi Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
- Şahin, S., Aydoğdu, B., ve Yoldaş, C. (2012). Eğitim denetmenlerinin iş doyumu düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 332–353.
- Şahin, S., Çek, F., ve Zeytin, N. (2011). Eğitim denetmenlerinin mesleki memnuniyet ve memnuniyetsizlikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 17(2), 221–246.
- Taymaz, H. (2005). Eğitim sisteminde teftiş. kavramlar, ilkeler, yöntemler. Ankara: Pegem A.
- Tok, N. T. (2004). İlköğretim denetmenlerinin iş doyumu ve örgütsel bağlılıklar. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Tok, T. N. (2013). Türkiye’de Eğitim Denetmenlerinin Profili. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 119–138.
- Tok, T.N. (2013). Türkiye’de eğitim müfettişlerinin profili, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (I), 119-138.
- Toprakçı, Erdal, I.Çakırer, A.Bilbay, E.Bagcivan, I.Bayraktutan (2010) Kuram ve Uygulamada Eğitim Denetmenleri Meslek Etiği. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi Volume 5, Number 1 January 2010 ss.14-23 http://www.inased.org/epasad/index.html
- Ünal, A. (2010). Analysis of perception on supervisors in primary education, Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 5028-5033.
- Yavuz, Y. (1995). Öğretmenlerin denetim etkinliklerini klinik denetim ilkeleri açısından değerlendirmeleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Yıldırım, N. (2011). Müfettişlik mesleğinin eğitim müfettişleri üzerindeki etkileri. E-International Journal of Educational Research, 2(3), 35–51.
- Yılmaz, S. (1994). İlköğretim ve ortaöğretimde denetim uygulamaları. Çağdaş Eğitim, 19 (205), 44–45.
- Zepeda, S. J. (2006). High stakes supervision: We must do more. The International Journal of Leadership in Education, 9(1), 61–73.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Studies on Education |
| Journal Section | Educational Sciences and Sciences of Field Education |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015Volume: 6 Issue: 2 |
This journal uses a CC BY-NC-SA license.
[email protected] http://www.e-ijer.com Address: Ege University Faculty of Education İzmir/Türkiye