Bilsem Denetim Rehberinin Yasal Belgeler ve Alanyazın Temelinde İncelenmesi

Yılmaz Tonbul; Figen Ata Çiğdem

doi:10.19160/ijer.804118

Research Article

The Investigation of Science and Arts Centers Supervisory Guideline on The Basis of Legal Documents and Literature

Year 2020, Volume: 11 Issue: 3, 36 - 62, 31.12.2020

Yılmaz Tonbul , Figen Ata Çiğdem

https://doi.org/10.19160/ijer.804118

Cited By: 4

Abstract

The aim of this research is to examine the Science and Art Centers supervisory guide published by the Board of Inspectors on the basis of literature and legal documents and to determine the inconsistencies and develop suggestions for the practitioners and researchers in this direction. In the study, document review, one of the qualitative research patterns, was used, and the data were analyzed by content analysis. In the study, the rate of the inconsistency of the BİLSEM supervisory guide to the legal documents found highly within the scope of the consistency theme of the BİLSEM supervisory guide with legal documents. The most inconsistency with legal documents was found in the codes of the uncertainty of legal basis, lack of date according to legal documents, and overexpression according to legal basis. It is seen that the BİLSEM supervision guide has a general consistency with the literature and the information produced in the science of supervision is included in the guide. However, there are deficiencies in the categories of contradictions in the supervision principles with respect to the manner in which the supervision principles are expressed, lack of references to scientific studies in some parts of the supervision guide, lack of content in the statements in the field but not in the supervision guide. The findings were interpreted and suggestions were developed, supported by related theories and the results of the field.

Keywords

Educational supervision,, Supervisory guide,, BİLSEM,, Supervisor,

References

Atay, K. (1995). İlköğretim müfettişlerinin yeterlikleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Aydın, M. (2014). Çağdaş Eğitim Denetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Avcı, N., & Ersoy, Ö. (2000). Özel gereksinimli olan çocuklar ve eğitimleri. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık.
Bapoğlu Dümenci, S., Gürsoy, F., & Aral, N. (2016). Türkiye’de okul öncesi dönemdeki üstün potansiyelli ve üstün zekâlı olan çocukların eğitimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2469-2480.
Başar, H. (2000). Eğitimde çağdaş denetim yaklaşımları. Eğitim denetçisi. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
Bursalıoğlu, Z. (2010). Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama. Ankara: Pegem A Yayınları, 9.Baskı.
Can, E. & Gündüz, Y. (2019). Eğitimin denetimi uzmanlığı gerektirir mi?. Millî Eğitim Dergisi, 48(221), 187-205.
Çakırer, I., Bilbay, A., Bagcivan, E., & Bayraktutan, I. (2010). Kuram ve uygulamada eğitim denetmenleri meslek etiği. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 5(1).
Çoban, G. S. (2018). Bilim ve sanat merkezleri yöneticilerinin yaşadıkları zorluklar ve çözüm yollarına ilişkin görüşleri: İstanbul örneği (Doctoral dissertation, İstanbul Kültür Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı).
Doğan, K. C. (2015). Yönetimin bir fonksiyonu olarak denetim ve kamu yönetimindeki yeri. Ombudsman Akademik, (3), 107-141
Friel, N. (2015). The cinderella of education: gifted and talented pupils, with a focus on double exceptionality. http://www.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2%3A838839&dswid=-8678
Gökçe, F. (1994). Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(10).
Göker, S. D., & Gündüz, Y. (2017). Eğitim denetimi sürecinde hesap verebilirlik ve şeffaflık uygulamaları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1), 83-93.
Gündüz, Y., & Balyer, A. (2012). Türkiye’de ve Bazı Avrupa ülkelerinde müfettişlerin yetiştirilme süreci ve karşılaşılan sorunlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 84-95.
Güneş, A. (2018). Türkiye’de Bilim Sanat Merkezleri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(6), 185-193.
Hızlı, E. (2014). Examining of gifted and talented education: Israeli Education. Journal of Gifted Education Research, 2(2), 52-62.
Hırıyappa, B. (2009). Organizational behavior. New Age International, Delphi.
İlğan, A. (2008). İlköğretim müfettişleri ve öğretmenlerinin farklılaştırılmış denetim modelini benimseme ve uygulanabilir bulma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 389-422.
Kayıkçı, K. (2005). Milli Eğitim Bakanlığı müfettişlerinin denetim sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 11(4), 507-527.
Kayıkçı, K., Özdemir, İ., & Özyıldırım, G. (2018). Okul yöneticisi seçme ve yerleştirme uygulamasına ilişkin bir değerlendirme: Görev süresi dolan okul müdürlerinin, yeniden görevlendirilme usullerine ilişkin görüşleri. Electronic Journal of Social Sciences, 17(67), 874-888.
Kayıkçı, K., & Emiroğlu, S. E. (2014). Görevsel örgüt yapısına göre düzenlenmiş eğitim denetimi gruplarının çalışmalarının değerlendirilmesi: İstanbul örnek uygulaması. Milli Eğitim Dergisi, 44(201), 60-82.
Kazu, İ.Y. & Şenol, C.(2012). Üstün yetenekliler eğitim programlarına ilişkin öğretmen görüşleri (BİLSEM Örneği). E-international Journal of Educational Research, 3(2),13-35.
Keskin, M. Ö., Samancı, N. K., ve Aydın, S. (2013). Bilim ve sanat merkezleri: Mevcut durumları, sorunları ve çözüm önerileri. Üstün Yetenekli Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(2), Özel Sayı, 78-96.
Kılıç, V. C. (2018). Üstün zekâlı ve yetenekli çocukların eğitiminde ülke politikaları ve eğitim uygulamaları. Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü. 135-143.
Koç, İ. (2016). Üstün zekâlı ve üstün yetenekli öğrenci velilerinin Bilim ve Sanat Merkezi’yle ilgili görüşleri: Bir BİLSEM örneği. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 3(3), 17-24.
Kurnaz, A. (2014). Yirminci yılında bilim ve sanat merkezlerinin raporlar ve yönetici görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1-22.
Lillis, K. M. (1992). Improving basic education: preconditions for successful inspection and supervision: implications for training.” International Institute for Educational Planning, UNESCO. http://birbhum.nic.in/DPSC/reference/95.pdf, 25 Eylül 2020.
MEB (1991). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri Raporu. Ankara.
MEB BİLSEM Yönergesi, (2019). Milli Eğitim Bakanlığı Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_03/04161158_FW__BYLYM_VE_SANAT_MERKEZLERY_YONERGESY_.zip , 10 Eylül 2020.
MEB (2018). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Resmi Gazete, 30471, 07.07. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180707-8.htm, 14 Eylül 2020
MEB. (2016). Milli eğitim bakanlığı rehberlik ve denetim başkanlığı ile maarif müfettişleri başkanlıkları yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik. Resmi Gazete, 16.03.2016 tarih 29655 sayı. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/03/20160316-7.htm 9 Ekim 2020.
MEB, (2017a). Milli Eğitim Bakanlığı Teftiş Kurulu Yönetmeliği, Tebliğler Dergisi, 30160.
MEB. (2020). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. https://orgm.meb.gov.tr, 18 Ağustos 2020.
MEB. (1997). Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.573.pdf, 17 Ağustos 2020 Milli Eğitim Bakanlığı. (2020). Teftiş Kurulu Başkanlığı Birimler. Erişim adresi: https://tkb.meb.gov.tr/ 14 Temmuz 2020.
Miles, J. (2016). Yönetim ve organizasyon kuramları. Nobel Akademik Yayıncılık.
NAGC. (2019). National Association for Gifted Children https://www.nagc.org/ 18 Haziran 2020.
Özen, F., & Hendekçi, E. A. (2016). Türkiye’de Eğitim Denetimi Alanında 2005–2015 Yılları Arasında Yayımlanan Makale ve Tezlerin Betimsel Analizi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(11), 619-650.
Özsoy, Y., Saldıroğlu, H., & Sever, M. (1991). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri Ön Raporu. Ankara: TC Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Dairesi Başkanlığı.
Öztemel, E. (2018). Eğitimde yeni yönelimlerin değerlendirilmesi ve Eğitim 4.0., Üniversite Araştırmaları Dergisi, 1(1), 25-30.
Resmi Gazete (1973). Kanun No. 1739. Kabul Tarihi, 14(06).
Resmi Gazete (2016a). Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik ve Denetim Başkanlığı ile Maarif Mü-fettişleri Başkanlıkları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (Sayı:29655).
Sabancı, A. vd. (2016). Eğitbilime Giriş. Editör: Erdal Toprakçı. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Sak, U., Ayas, M.B., Sezerel, B.B., Öpengin, E., Özdemir, N.N., & Gürbüz, D.Ş. (2015). Türkiye’de üstün yeteneklilerin eğitiminin eleştirel bir değerlendirmesi. Türk Üstün Zeka Ve Eğitim Dergisi, 5(2), 110-132.
Summak, S.M. & Şahin, Çelik, Ç. (2014). Türkiye’de Bilim ve Sanat Merkezlerinde standartların belirlenmesi ile ilgili görüşlerin incelenmesi, Asya öğretim Dergisi, 2(1), 1-15.
Şahin, A. (1998). Bürokrasi kuramı ve Türk bürokrasisi (Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Şahin, İ. (2017). Öğretmen ve müfettiş penceresinden rehberlik ve denetim çalışmalarına bakış. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi [Journal of Theoretical Educational Science], 10(2), 251-273.
Taymaz, H. (2015). Teftiş İlkeler Kavramlar Yön1emler. Ankara. Pegem Akademi.
Teftiş Kurulu Başkanlığı (TKB). (2020). Bilim ve Sanat Merkezleri Rehberlik ve Denetim Rehberi. Erişim adresi: http://tkb.meb.gov.tr/www/yayinlarimiz/icerik/13 18 Ağustos 2020
Teftiş Kurulu Başkanlığı (TKB). (2020a). Denetim Rehberi Hazırlama Süreci. http://tkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/30044813_y.3.docx 18 Ağustos 2020
Tonbul, Y.&Baysülen, E. (2017) Ders denetimi ile ilgili yönetmelik değişikliğinin maarif müfettişlerinin, okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri açısından değerlendirilmesi, İlköğretim Online, 16(1), 299-311.
Tonbul, Y. (2020). Eğitim kurumlarında yönetimsel sorunların analizi için kuram rehberi. Ankara: Anı Yayıncılık. Toprakçı, E.(2008). Sınıfa Dayalı Yönetim, Pegem Yayınları, Ankara.
Toprakçı, E., Çakırer, I., Bilbay, A., Bagcivan, E., & Bayraktutan, I. (2010). Kuram ve uygulamada eğitim denetmenleri meslek etiği. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 5(1).
Toprakçı, E., & Kadı, A. (2014). Türkiye’deki bakanlıkların eğitim yönetimi ve denetimi alanındaki faaliyetlerinin yasal belgeler eşliğinde analizi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(4), 1-18.
Toprakçı, E., & Akçay, A. (2016). Türkiye'de kamu yararına çalışan derneklerin eğitim faaliyetlerinin yönetimi ve denetimi (yasal belgeleri temelinde nitel bir analiz). Cumhuriyet International Journal of Education, 5(1), 29.
Toprakçı, E. (2020). Denetim kuramları ve teknikleri. Prof. Dr. Erdal Toprakçı’ya ait 2019 - 2020 Bahar Yarıyılı ders notları.
Tortop, H. (2012). Olağanüstü üstün yetenekli öğrencilerin eğitim sürecinde radikal hızlandırma ve Türkiye’nin durumu. Yükseköğretim ve bilim dergisi, 2(2), 106-113.
Tuncer, S. (1991). Değişik kaynaklardan yetişen ilköğretim müfettişlerinin rehberlik rollerinin değerlendirilmesi (Bursa Ili Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Yazgan, E. (2020). Bilim Sanat Merkezlerinin Bolman ve Deal’ın dört çerçeve modeli açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Projesi, Ege Üniversitesi.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yücel, A. G. H., & Toprakçı, E. (2009). Öğretmen denetiminin ihmal edilen boyutu olarak eğitsel denetim.
Weber, M. (1978). Economy and society: An outline of interpretive sociology (Vol. 1). Univ of California Press.
Weber, M. (2009). The theory of social and economic organization. Simon and Schuster.

Bilsem Denetim Rehberinin Yasal Belgeler ve Alanyazın Temelinde İncelenmesi

Year 2020, Volume: 11 Issue: 3, 36 - 62, 31.12.2020

Yılmaz Tonbul , Figen Ata Çiğdem

https://doi.org/10.19160/ijer.804118

Cited By: 4

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Teftiş Kurulu Başkanlığı tarafından yayınlanan Bilim ve Sanat Merkezleri denetim rehberinin, yurt içi alanyazın ve yasal belgeler temelinde incelenerek tutarsızlıkların saptanması ve bu doğrultuda uygulayıcılara ve araştırmacılara önerilerin geliştirilmesidir. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden doküman incelemesi kullanılmış, veriler içerik analiziyle çözümlenmiştir. Çalışmada, BİLSEM denetim rehberinin yasal belgelerle tutarlılık teması kapsamında, BİLSEM denetim rehberinin yasal belgelere tutarsızlık oranı %71’olarak bulunmuştur. Yasal belgelerle en fazla tutarsızlık, yasal dayanak belirsizliği, yasal belgelere göre güncel olmama ve yasal dayanağa göre fazla ifadelendirilmesi kodlarında bulunmuştur. BİLSEM denetim rehberinin alanyazınla genel olarak tutarlılığa sahip olduğu ve denetim bilimine ilişkin üretilen bilgilerin rehberde yer aldığı görülmüştür. Bununla birlikte denetim ilkelerinde alanyazınla aykırı durumlar ve denetim ilkelerinin ifade ediliş biçimi açısından kavram tutarsızlığı, denetim rehberinin bazı bölümlerinde bilimsel çalışmalara yeterince atıf yapmama, alanyazında olan ancak denetim rehberinde olmayan ifadelerde içerik eksikliği kategorilerinde eksikler saptanmıştır. Bulgular, ilişkili kuramlarla ve alanyazın sonuçları ile desteklenerek yorumlanmış ve öneriler geliştirilmiştir.

Keywords

Denetim rehberi, Bilim ve Sanat Merkezleri (BİLSEM), Denetmen

References

Atay, K. (1995). İlköğretim müfettişlerinin yeterlikleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Aydın, M. (2014). Çağdaş Eğitim Denetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Avcı, N., & Ersoy, Ö. (2000). Özel gereksinimli olan çocuklar ve eğitimleri. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık.
Bapoğlu Dümenci, S., Gürsoy, F., & Aral, N. (2016). Türkiye’de okul öncesi dönemdeki üstün potansiyelli ve üstün zekâlı olan çocukların eğitimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2469-2480.
Başar, H. (2000). Eğitimde çağdaş denetim yaklaşımları. Eğitim denetçisi. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
Bursalıoğlu, Z. (2010). Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama. Ankara: Pegem A Yayınları, 9.Baskı.
Can, E. & Gündüz, Y. (2019). Eğitimin denetimi uzmanlığı gerektirir mi?. Millî Eğitim Dergisi, 48(221), 187-205.
Çakırer, I., Bilbay, A., Bagcivan, E., & Bayraktutan, I. (2010). Kuram ve uygulamada eğitim denetmenleri meslek etiği. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 5(1).
Çoban, G. S. (2018). Bilim ve sanat merkezleri yöneticilerinin yaşadıkları zorluklar ve çözüm yollarına ilişkin görüşleri: İstanbul örneği (Doctoral dissertation, İstanbul Kültür Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı).
Doğan, K. C. (2015). Yönetimin bir fonksiyonu olarak denetim ve kamu yönetimindeki yeri. Ombudsman Akademik, (3), 107-141
Friel, N. (2015). The cinderella of education: gifted and talented pupils, with a focus on double exceptionality. http://www.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2%3A838839&dswid=-8678
Gökçe, F. (1994). Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(10).
Göker, S. D., & Gündüz, Y. (2017). Eğitim denetimi sürecinde hesap verebilirlik ve şeffaflık uygulamaları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1), 83-93.
Gündüz, Y., & Balyer, A. (2012). Türkiye’de ve Bazı Avrupa ülkelerinde müfettişlerin yetiştirilme süreci ve karşılaşılan sorunlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 84-95.
Güneş, A. (2018). Türkiye’de Bilim Sanat Merkezleri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(6), 185-193.
Hızlı, E. (2014). Examining of gifted and talented education: Israeli Education. Journal of Gifted Education Research, 2(2), 52-62.
Hırıyappa, B. (2009). Organizational behavior. New Age International, Delphi.
İlğan, A. (2008). İlköğretim müfettişleri ve öğretmenlerinin farklılaştırılmış denetim modelini benimseme ve uygulanabilir bulma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 389-422.
Kayıkçı, K. (2005). Milli Eğitim Bakanlığı müfettişlerinin denetim sisteminin yapısal sorunlarına ilişkin algıları ve iş doyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 11(4), 507-527.
Kayıkçı, K., Özdemir, İ., & Özyıldırım, G. (2018). Okul yöneticisi seçme ve yerleştirme uygulamasına ilişkin bir değerlendirme: Görev süresi dolan okul müdürlerinin, yeniden görevlendirilme usullerine ilişkin görüşleri. Electronic Journal of Social Sciences, 17(67), 874-888.
Kayıkçı, K., & Emiroğlu, S. E. (2014). Görevsel örgüt yapısına göre düzenlenmiş eğitim denetimi gruplarının çalışmalarının değerlendirilmesi: İstanbul örnek uygulaması. Milli Eğitim Dergisi, 44(201), 60-82.
Kazu, İ.Y. & Şenol, C.(2012). Üstün yetenekliler eğitim programlarına ilişkin öğretmen görüşleri (BİLSEM Örneği). E-international Journal of Educational Research, 3(2),13-35.
Keskin, M. Ö., Samancı, N. K., ve Aydın, S. (2013). Bilim ve sanat merkezleri: Mevcut durumları, sorunları ve çözüm önerileri. Üstün Yetenekli Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(2), Özel Sayı, 78-96.
Kılıç, V. C. (2018). Üstün zekâlı ve yetenekli çocukların eğitiminde ülke politikaları ve eğitim uygulamaları. Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü. 135-143.
Koç, İ. (2016). Üstün zekâlı ve üstün yetenekli öğrenci velilerinin Bilim ve Sanat Merkezi’yle ilgili görüşleri: Bir BİLSEM örneği. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 3(3), 17-24.
Kurnaz, A. (2014). Yirminci yılında bilim ve sanat merkezlerinin raporlar ve yönetici görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1-22.
Lillis, K. M. (1992). Improving basic education: preconditions for successful inspection and supervision: implications for training.” International Institute for Educational Planning, UNESCO. http://birbhum.nic.in/DPSC/reference/95.pdf, 25 Eylül 2020.
MEB (1991). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri Raporu. Ankara.
MEB BİLSEM Yönergesi, (2019). Milli Eğitim Bakanlığı Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_03/04161158_FW__BYLYM_VE_SANAT_MERKEZLERY_YONERGESY_.zip , 10 Eylül 2020.
MEB (2018). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Resmi Gazete, 30471, 07.07. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180707-8.htm, 14 Eylül 2020
MEB. (2016). Milli eğitim bakanlığı rehberlik ve denetim başkanlığı ile maarif müfettişleri başkanlıkları yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik. Resmi Gazete, 16.03.2016 tarih 29655 sayı. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/03/20160316-7.htm 9 Ekim 2020.
MEB, (2017a). Milli Eğitim Bakanlığı Teftiş Kurulu Yönetmeliği, Tebliğler Dergisi, 30160.
MEB. (2020). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. https://orgm.meb.gov.tr, 18 Ağustos 2020.
MEB. (1997). Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.573.pdf, 17 Ağustos 2020 Milli Eğitim Bakanlığı. (2020). Teftiş Kurulu Başkanlığı Birimler. Erişim adresi: https://tkb.meb.gov.tr/ 14 Temmuz 2020.
Miles, J. (2016). Yönetim ve organizasyon kuramları. Nobel Akademik Yayıncılık.
NAGC. (2019). National Association for Gifted Children https://www.nagc.org/ 18 Haziran 2020.
Özen, F., & Hendekçi, E. A. (2016). Türkiye’de Eğitim Denetimi Alanında 2005–2015 Yılları Arasında Yayımlanan Makale ve Tezlerin Betimsel Analizi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(11), 619-650.
Özsoy, Y., Saldıroğlu, H., & Sever, M. (1991). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri Ön Raporu. Ankara: TC Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Dairesi Başkanlığı.
Öztemel, E. (2018). Eğitimde yeni yönelimlerin değerlendirilmesi ve Eğitim 4.0., Üniversite Araştırmaları Dergisi, 1(1), 25-30.
Resmi Gazete (1973). Kanun No. 1739. Kabul Tarihi, 14(06).
Resmi Gazete (2016a). Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik ve Denetim Başkanlığı ile Maarif Mü-fettişleri Başkanlıkları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (Sayı:29655).
Sabancı, A. vd. (2016). Eğitbilime Giriş. Editör: Erdal Toprakçı. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Sak, U., Ayas, M.B., Sezerel, B.B., Öpengin, E., Özdemir, N.N., & Gürbüz, D.Ş. (2015). Türkiye’de üstün yeteneklilerin eğitiminin eleştirel bir değerlendirmesi. Türk Üstün Zeka Ve Eğitim Dergisi, 5(2), 110-132.
Summak, S.M. & Şahin, Çelik, Ç. (2014). Türkiye’de Bilim ve Sanat Merkezlerinde standartların belirlenmesi ile ilgili görüşlerin incelenmesi, Asya öğretim Dergisi, 2(1), 1-15.
Şahin, A. (1998). Bürokrasi kuramı ve Türk bürokrasisi (Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Şahin, İ. (2017). Öğretmen ve müfettiş penceresinden rehberlik ve denetim çalışmalarına bakış. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi [Journal of Theoretical Educational Science], 10(2), 251-273.
Taymaz, H. (2015). Teftiş İlkeler Kavramlar Yön1emler. Ankara. Pegem Akademi.
Teftiş Kurulu Başkanlığı (TKB). (2020). Bilim ve Sanat Merkezleri Rehberlik ve Denetim Rehberi. Erişim adresi: http://tkb.meb.gov.tr/www/yayinlarimiz/icerik/13 18 Ağustos 2020
Teftiş Kurulu Başkanlığı (TKB). (2020a). Denetim Rehberi Hazırlama Süreci. http://tkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/30044813_y.3.docx 18 Ağustos 2020
Tonbul, Y.&Baysülen, E. (2017) Ders denetimi ile ilgili yönetmelik değişikliğinin maarif müfettişlerinin, okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri açısından değerlendirilmesi, İlköğretim Online, 16(1), 299-311.
Tonbul, Y. (2020). Eğitim kurumlarında yönetimsel sorunların analizi için kuram rehberi. Ankara: Anı Yayıncılık. Toprakçı, E.(2008). Sınıfa Dayalı Yönetim, Pegem Yayınları, Ankara.
Toprakçı, E., Çakırer, I., Bilbay, A., Bagcivan, E., & Bayraktutan, I. (2010). Kuram ve uygulamada eğitim denetmenleri meslek etiği. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 5(1).
Toprakçı, E., & Kadı, A. (2014). Türkiye’deki bakanlıkların eğitim yönetimi ve denetimi alanındaki faaliyetlerinin yasal belgeler eşliğinde analizi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(4), 1-18.
Toprakçı, E., & Akçay, A. (2016). Türkiye'de kamu yararına çalışan derneklerin eğitim faaliyetlerinin yönetimi ve denetimi (yasal belgeleri temelinde nitel bir analiz). Cumhuriyet International Journal of Education, 5(1), 29.
Toprakçı, E. (2020). Denetim kuramları ve teknikleri. Prof. Dr. Erdal Toprakçı’ya ait 2019 - 2020 Bahar Yarıyılı ders notları.
Tortop, H. (2012). Olağanüstü üstün yetenekli öğrencilerin eğitim sürecinde radikal hızlandırma ve Türkiye’nin durumu. Yükseköğretim ve bilim dergisi, 2(2), 106-113.
Tuncer, S. (1991). Değişik kaynaklardan yetişen ilköğretim müfettişlerinin rehberlik rollerinin değerlendirilmesi (Bursa Ili Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Yazgan, E. (2020). Bilim Sanat Merkezlerinin Bolman ve Deal’ın dört çerçeve modeli açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Projesi, Ege Üniversitesi.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yücel, A. G. H., & Toprakçı, E. (2009). Öğretmen denetiminin ihmal edilen boyutu olarak eğitsel denetim.
Weber, M. (1978). Economy and society: An outline of interpretive sociology (Vol. 1). Univ of California Press.
Weber, M. (2009). The theory of social and economic organization. Simon and Schuster.

There are 61 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Studies on Education
Journal Section	Educational Sciences and Sciences of Field Education
Authors	Yılmaz Tonbul 0000-0003-3674-619X Figen Ata Çiğdem 0000-0003-1696-4587
Publication Date	December 31, 2020
Published in Issue	Year 2020Volume: 11 Issue: 3

Cite

APA	Tonbul, Y., & Ata Çiğdem, F. (2020). Bilsem Denetim Rehberinin Yasal Belgeler ve Alanyazın Temelinde İncelenmesi. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 11(3), 36-62. https://doi.org/10.19160/ijer.804118