Research Article
BibTex RIS Cite

Aile, Sınıf ve Okul Öğrenme Ortamlarının Öğretim Programlarında Yer Alan Bilişsel, Duyuşsal, Psikomotor Kazanımlar Açısından Yeterliği

Year 2020, Volume: 11 Issue: 1, 1 - 19, 07.05.2020
https://doi.org/10.19160/ijer.666003

Abstract

Bu araştırmanın konusu öğrencinin yaşadığı aile, sınıf ve okul öğrenme ortamlarının öğretim programlarında yer alan kazanımlar açısından yeterliğidir. Bu bağlamda araştırmanın amacı öğretmen görüşleri açısından sınıf, okul, aile öğrenme ortamlarının öğretim programlarında yer alan bilişsel, duyuşsal, psikomotor alan kazanımları açısından yeterlik düzeyini ortaya koymaktır. Bu araştırmada tarama modellerinden, nedensel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini uygun örnekleme yöntemi ile seçilen 295 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri öğretmenler için hazırlanan öğretim programlarının kazanımları açısından “öğrenme ortamları yeterlik anketi” ile toplanmıştır. Öğretmenler öğrencinin ailesindeki, sınıfındaki, okulundaki öğrenme ortamlarından biri olan aile ortamını (çalışma ortamı, bilgiye erişim imkanları), bilişsel, duyuşsal ve psikomotor alan basamaklarındaki kazanımlar açısından daha yetersiz görürlerken, sınıf ve okul ortamlarını orta düzeyde yeterli görmektedirler. Araştırma sonuçlarına göre programın bilişsel, duyuşsal, psikomotor kazanımları açısından aile, sınıf, okul birer öğrenme çevresi olarak ele alındığında bu ortamların yetersiz olduğu durumların araştırılması önerilebilir.

References

  • Anderson, L. W. ve Krathwohl, D. R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: a revision of Bloom's taxonomy of educational objectives. New York: Longman.
  • Arkün, S. ve Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 32-43.
  • Başbay, A. ve Bektaş, Y. (2009). Çok kültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve öğretmen yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34(152), 30-43.
  • Bradley, R. H., Corwyn, R. F., Caldwell, B. M., Whiteside-Mansell, L., Wasserman, G. A. ve Mink, I. T. (2000). Measuring the home environments of children in early adolescence. Journal of Research on Adolescence, 10(3), 247-288.
  • Brooks, J. G. ve Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. ASCD.
  • Bursalıoğlu, Z. (2008). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem.
  • Celep, C. (2008). Sınıf yönetiminde kuram ve uygulama. Ankara: Pegem.
  • Coleman, V. (2017). On the reliability of applying educational taxonomies. Research Matters, 24, 30-37.
  • Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim-Online, 2(2), 28-34.
  • Demirtaş, Z. (2010). Okul kültürü ile öğrenci başarısı arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 35(158), 3-13.
  • Diaz Soto, L. (1988). The home environment and puerto rican children's achievement: A researcher's diary. https://eric.ed.gov/?id=ED299341
  • Dönmez, B. (2008). Okul ve sınıf ergonomisi ya da insanı öncelemek. Eğitime Bakış: Eğitim- Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 11, 10-15.
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Engin, A.O., Özen, Ş. ve Bayoğlu, V. (2009). Öğrencilerin okul öğrenme başarılarını etkileyen bazı temel değişkenler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 125-156.
  • Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
  • Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3),399-431.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal bir sorun: Suçlu çocuklar ve ailenin önemi. Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ersoy, Ö. ve Şahin, F.T. (1999). 0-6 yaş döneminde anne-baba eğitiminin önemi. Mesleki Eğitim Dergisi, 1(1), 58-62. Fer, S. (2015). Öğretim tasarımı. Ankara: Anı.
  • Hathaway, W. E. (1988). Educational facilities: neutral with respect to learning and human performance. CEFP Journal, 26(4), 8-12.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (14.Ed.) Ankara: Nobel.
  • Keser, Ö. F. Ve Akdeniz, H. R. (2001). Öğrenme ortamı tasarımında mevcut durumun belirlenmesine yönelik bir yaklaşım, yeni bir yolun başlangıcında Türkiye’de fen bilimleri eğitimi sempozyumu, Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 7-8 Eylül, İstanbul, Bildiriler kitapçığı s:528-534.
  • Keser, Ö. F. ve Akdeniz, A. R. (2002). Bütünleştirici öğrenme ortamlarının çoklu araştırma yaklaşımıyla değerlendirilmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara.
  • Kiouri, C. ve Skoumios, M. (2017). Dimensions of scientific literacy in Greek upper secondary education physics curricula. Journal of Education & Social Policy, 4(4), 116-125.
  • McRobbie, C. J. ve Thomas, G. P. (2000). Changing the learning environment to enhance explaining and understanding in a year 12 chemistry classroom. Learning Environments Research, 3(3), 209-227.
  • Perkıns, D. N. (1996). Minds in the ‘Hood, Brent G. Wilson (Ed.),’ Constructivist learning environments: Case studies in instructional design, USA: Educational Technology Publications.
  • Senemoğlu, N. (2014). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Yargı
  • Shaw, C. A. (2008). A study of the relationship of parental involvement to student achievement in a Pennsylvania career and technology center. Unpublished doctoral dissertation. The Pennsylvania State University, Pennsylvania, USA.
  • Terry, J. S. (2001). Understanding trust: A phenomenological experience in constructivist education. Unpublished doctoral dissertation. University of Hudson, USA.
  • Toker Gökçe, A. ve Bülbül, T. (2014). Okul bir insan bedenidir: Meslek lisesi öğrencilerinin okul algılarına yönelik bir metafor çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 63-88.
  • Toprakçı, E. (2017). Sınıf Yönetimi. Ankara: PegemA Yayınları, 3.Baskı.
  • Uludağ, Z. ve Odacı, H. (2002). Eğitim öğretim faaliyetlerinde fiziksel mekân. Milli Eğitim Dergisi, 29, 153-154.
  • Verschaffel, L., De Corte, E., Lasure, S., Vaerenbergh, G. V., Bogaerts ve Ratinckx, E. (1999). Learning to solve mathematical application problems: A design experiment with fifth graders. Mathematical Thinking and Learning, 1(3),195-229.
  • Yapıcı, Ş. (2010). Türk toplumunda aile ve eğitim ilişkisi. Turkish Studies, 5(4), 1543-1570.
  • Yüksel, S. (2007). Bilişsel alanın sınıflamasında (taksonomi) yeni gelişmeler ve sınıflamalar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 479-509.

The Competency of Family, Class and School Learning Environments in Terms of The Cognitive, Affective and Psychomotor Objectives of The Curricula / Aile, Sınıf ve Okul Öğrenme Ortamlarının Öğretim Programlarında Yer Alan Bilişsel, Duyuşsal, Psikomotor Kazanımlar Açısından Yeterliği

Year 2020, Volume: 11 Issue: 1, 1 - 19, 07.05.2020
https://doi.org/10.19160/ijer.666003

Abstract

The subject of this study is related to the competency of the learning environments such as family, class, and school in terms of the objectives available in the curricula. In this regard, the aim of the research is to identify the level of competency of classroom, school, and family learning environments in terms of cognitive, affective, and psychomotor objectives incorporated within the curricula in terms of teacher opinions. In this study, causal survey model, one of the scanning models, was used. The sample held a total of 295 teachers who were selected by convenience sampling method. The data of the research were collected with “A survey for the learning environments competency in terms of the objectives of the curricula” developed for the teachers. While teachers consider the family environment (working environment, access to information opportunities), which is one of the learning environments in the student's family, class, school, to be more inadequate in terms of achievements in cognitive, affective and psychomotor areas, they consider the classroom and school environments sufficient at a medium level. According to the research results, considering the family, class and school as learning environments, studies can be conducted to deal with the subjects regarding the inadequacy of the curriculum in terms of cognitive, affective, and psychomotor objectives.

References

  • Anderson, L. W. ve Krathwohl, D. R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: a revision of Bloom's taxonomy of educational objectives. New York: Longman.
  • Arkün, S. ve Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 32-43.
  • Başbay, A. ve Bektaş, Y. (2009). Çok kültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve öğretmen yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34(152), 30-43.
  • Bradley, R. H., Corwyn, R. F., Caldwell, B. M., Whiteside-Mansell, L., Wasserman, G. A. ve Mink, I. T. (2000). Measuring the home environments of children in early adolescence. Journal of Research on Adolescence, 10(3), 247-288.
  • Brooks, J. G. ve Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. ASCD.
  • Bursalıoğlu, Z. (2008). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem.
  • Celep, C. (2008). Sınıf yönetiminde kuram ve uygulama. Ankara: Pegem.
  • Coleman, V. (2017). On the reliability of applying educational taxonomies. Research Matters, 24, 30-37.
  • Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim-Online, 2(2), 28-34.
  • Demirtaş, Z. (2010). Okul kültürü ile öğrenci başarısı arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 35(158), 3-13.
  • Diaz Soto, L. (1988). The home environment and puerto rican children's achievement: A researcher's diary. https://eric.ed.gov/?id=ED299341
  • Dönmez, B. (2008). Okul ve sınıf ergonomisi ya da insanı öncelemek. Eğitime Bakış: Eğitim- Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 11, 10-15.
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Engin, A.O., Özen, Ş. ve Bayoğlu, V. (2009). Öğrencilerin okul öğrenme başarılarını etkileyen bazı temel değişkenler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 125-156.
  • Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
  • Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3),399-431.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal bir sorun: Suçlu çocuklar ve ailenin önemi. Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ersoy, Ö. ve Şahin, F.T. (1999). 0-6 yaş döneminde anne-baba eğitiminin önemi. Mesleki Eğitim Dergisi, 1(1), 58-62. Fer, S. (2015). Öğretim tasarımı. Ankara: Anı.
  • Hathaway, W. E. (1988). Educational facilities: neutral with respect to learning and human performance. CEFP Journal, 26(4), 8-12.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (14.Ed.) Ankara: Nobel.
  • Keser, Ö. F. Ve Akdeniz, H. R. (2001). Öğrenme ortamı tasarımında mevcut durumun belirlenmesine yönelik bir yaklaşım, yeni bir yolun başlangıcında Türkiye’de fen bilimleri eğitimi sempozyumu, Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 7-8 Eylül, İstanbul, Bildiriler kitapçığı s:528-534.
  • Keser, Ö. F. ve Akdeniz, A. R. (2002). Bütünleştirici öğrenme ortamlarının çoklu araştırma yaklaşımıyla değerlendirilmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara.
  • Kiouri, C. ve Skoumios, M. (2017). Dimensions of scientific literacy in Greek upper secondary education physics curricula. Journal of Education & Social Policy, 4(4), 116-125.
  • McRobbie, C. J. ve Thomas, G. P. (2000). Changing the learning environment to enhance explaining and understanding in a year 12 chemistry classroom. Learning Environments Research, 3(3), 209-227.
  • Perkıns, D. N. (1996). Minds in the ‘Hood, Brent G. Wilson (Ed.),’ Constructivist learning environments: Case studies in instructional design, USA: Educational Technology Publications.
  • Senemoğlu, N. (2014). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Yargı
  • Shaw, C. A. (2008). A study of the relationship of parental involvement to student achievement in a Pennsylvania career and technology center. Unpublished doctoral dissertation. The Pennsylvania State University, Pennsylvania, USA.
  • Terry, J. S. (2001). Understanding trust: A phenomenological experience in constructivist education. Unpublished doctoral dissertation. University of Hudson, USA.
  • Toker Gökçe, A. ve Bülbül, T. (2014). Okul bir insan bedenidir: Meslek lisesi öğrencilerinin okul algılarına yönelik bir metafor çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 63-88.
  • Toprakçı, E. (2017). Sınıf Yönetimi. Ankara: PegemA Yayınları, 3.Baskı.
  • Uludağ, Z. ve Odacı, H. (2002). Eğitim öğretim faaliyetlerinde fiziksel mekân. Milli Eğitim Dergisi, 29, 153-154.
  • Verschaffel, L., De Corte, E., Lasure, S., Vaerenbergh, G. V., Bogaerts ve Ratinckx, E. (1999). Learning to solve mathematical application problems: A design experiment with fifth graders. Mathematical Thinking and Learning, 1(3),195-229.
  • Yapıcı, Ş. (2010). Türk toplumunda aile ve eğitim ilişkisi. Turkish Studies, 5(4), 1543-1570.
  • Yüksel, S. (2007). Bilişsel alanın sınıflamasında (taksonomi) yeni gelişmeler ve sınıflamalar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 479-509.
There are 34 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Studies on Education
Journal Section Educational Sciences and Sciences of Field Education
Authors

Veda Yar Yıldırım

Publication Date May 7, 2020
Published in Issue Year 2020Volume: 11 Issue: 1

Cite

APA Yar Yıldırım, V. (2020). Aile, Sınıf ve Okul Öğrenme Ortamlarının Öğretim Programlarında Yer Alan Bilişsel, Duyuşsal, Psikomotor Kazanımlar Açısından Yeterliği. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 11(1), 1-19. https://doi.org/10.19160/ijer.666003

Creative Commons Lisansı
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)


[email protected]                http://www.e-ijer.com    Address: Ege University Faculty of Education İzmir/Türkiye