Öz
Bu çalışmanın amacı Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmî kurumlarda görev yapan akıl ve zeka oyunları eğitmenlerinin akıl ve zekâ oyunlarının öğrencilere katkıları hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Analiz sonuçlarına göre akıl ve zekâ oyunları eğitmenlerinin zekâ oyunlarının öğrencilere katkısı ile ilgili görüşleri cinsiyet, yaş ve görevleri bakımından anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Ancak kıdem değişkeninde gruplar arası farklılıkların olduğu bulgulanmıştır. Bunun yanısıra akıl ve zekâ oyunları eğitmenlerine göre; akıl ve zeka oyunları matematik dersine karşı tutum, üst düzey düşünme becerileri, öğrenci başarısı ile matematiksel beceriler üzerinde olumlu yönde etkilidir. Son olarak katılımcılar; akıl ve zekâ eğitimi alan öğrencilerin matematik dersine karşı tutumları, üst düzey düşünme becerileri, başarıları ile matematiksel becerileri gibi özelliklerini birbirleriyle pozitif yönde ilişkili olduğunu belirtmişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Eğitim Bilimleri, akıl-zeka oyunları akıl yürütme problem çözme becerisi düşünme becerisi
Kaynakça
- Adalar. H. . Yüksel. İ. (2017). Sosyal Bilgiler. Fen Bilimleri Ve Diğer Branş Öğretmenlerinin Görüşleri Açısından Zekâ Oyunları Öğretim Programı. International Periodical for the Languages. Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 12/28. p. 1-24 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12428 ISSN: 1308-2140
- Alkan. A.. ve Mertol. H. (2017). Üstün yetenekli öğrenci velilerinim akıl-zeka oyunları ile ilgili düşünceleri. Ahi Evran Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 1(1). 57-62.
- Bottino. Ott. & Tavella. (2013). Investigating the Relationship Between School Performance and the Abilities to Play Mind Games. Paper
- Demirel. Turgay ve Karakuş Yılmaz. Türkan (2016). “Akıl Oyunlarının Matematik ve Türkçe Derslerinde Kullanılması: Geliştirme Süreci ve Öğretmen-Öğrenci Görüşleri”. XVIII. Akademik Bilişim Konferansı. Aydın. Türkiye. http://ab.org.tr/ab16/bildiri/80.pdf sitesinden 30.06.2020 tarihinde erişilmiştir.
- Devecioğlu. Y. ve Karadağ. Z. (2014). Amaç. Beklenti ve Öneriler Bağlamında Zekâ Oyunları Dersinin Değerlendirilmesi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9 (1). s.41-61.
- Ellis. H. C.. Hunt. R. R. (1993). Fundementals of cognitive psychology. Mc Graw Hill.
- Garris. R.. Ahlers. R.. & Driskell. J. (2002). Games. motivation. and learning: A research and practice model. Simulation & Gaming. 33(4). 441-467.
- Güneş. H. ve Demirtaş. H. (2002). Üçüncü Bin Yılda Üniversiteler ve Toplumsal Kalkınma. Eğitim Araştırmaları Dergisi. Sayı: 7. Yıl:2.
- Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (Scientific Research Methods ). Nobel Yayınları, Ankara.
- Kula. Selen. S. (2019). Zekâ Oyunlarının İlkokul 2. Sınıf Öğrencilerine Yansımaları. Millî Eğitim Dergisi. Cilt: 49. Sayı: 225. (253-282)
- Lester. F. K. (1994). Musing about mathematical problem solving researchs: 1970-1994. Journal for Research in Mathematics Education. 25(6). 660-675.
- Lou. Y.. Abrami. P.. & D'Apollonia. S. (2001). Small group and individual learning with technology: a meta-analysis. Review of Educational Research. 71(3). 449-521.
- Mackey. A. P..Hill. S. S.. Stone. S. I.. & Bunge. S. A. (2011). Differential effects of reasoning and speed training in children. Developmental Science. 14(3). 582-590. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1467-7687.2010.01005.x. Erişim Tarihi: 05.07.2020.
- Marangoz. D.. & Demirtaş. Z. (2017). Mekanik zekâ oyunlarının ilkokul 2.sınıf öğrencilerinin zihinsel beceri düzeylerine etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 10(53). 612-621.
- MEB.(2013). Zekâ Oyunları Dersi Öğretim Programı (5-8. Sınıflar) http://ttkb.meb.gov.tr/dosyalar/programlar/ilkogretim/zekâoyunlari.pdf sitesinden 28.06.2020 tarihinde erişilmiştir.
- Muller. A. A.. & Pearlmutter. M. (1985). Preschool children's problem-solving interactions at computers and jigsaw puzzles. Journal of Applied Developmental Psychology. 6(2). 173-186.
- National Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston. VA: Author.
- Ott. M.. & Pozzi. F. (2012). Digital games as creativity enablers for children. Behaviour & Information Technology. 31(10). 1011-1019.
- Rosas. R.. Nussbaum. M.. Cumsille. P.. Marianov. V.. Correa. M.. Flores. P.. & Salinas. M. (2003). Beyond Nintendo: design and assessment of educational video games for first and second grade students. Computer & Education. 40(1). 71-94.
- Ulusoy. Ç. A.. Saygı. E.. & Umay. A. (2017). İlköğretim Matematik Öğretmenlerinin Zeka Oyunları Dersi ile İlgili Görüşleri Views of Elementary Mathematics Teachers about Mental Games Course. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32(2). 280-294.
- Verschaffel. L.. De Corte. E.. Lasure. S.. Van Vaerenbergh. G.. Boagerts. H.. & Ratincky. E. (1999). Learning to solve mathematical application problems: A design experiment with fifth graders. Mathematical Thinking & Learning. 1(3). 195-229. doi: 10.1207/s15327833mtl0103_2.
- Zeybek. N. & Saygı. E. (2018). Apartmanlar oyununun ortaokul matematik öğretmen adaylarının uzamsal görselleştirme yeteneklerine olan etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 18 (4). 2541-2559.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 3 |
