Yıl 2014,
Cilt: 5 Sayı: 2, 31 - 56, 30.11.2014
Öz
-
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akbay, G. (1995). Açılış konuşması. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 9-11). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimler araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
- Aslan, Ö. (2001). Hoşgörü ve tolerans kavramlarına etimolojik açıdan analitik bir yaklaşım. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2), 1-26, http://eskidergi.cumhuriyet.edu.tr/makale/325.pdf adresinden 20 Mayıs 2013 tarihinde alınmıştır.
- Başaran, İ. E. (1995). Hoşgörü ve eğitim. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 47-56). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Büyükkaragöz, S., ve Kesici, Ş. (1996). Öğretmenlerin hoşgörü ve demokratik tutumları. Eğitim Yönetimi, 3, 353-365.
- Canto-Sperber, M. (1996). How far can tolerance go? Diogenes, 44(4), 175-188. Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design choosing among five approaches. London: Sage.
- Colesante, R. J., & Biggs, D. A. (1999). Teaching about tolerance with stories and arguments. Journal of Moral Education, 28(2), 185-199.
- Çalışkan, H., ve Sağlam, H. İ. (2012). Hoşgörü eğilim ölçeğinin geliştirilmesi ve ilköğretim öğrencilerinin hoşgörü eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 122, 1431-1446.
- Deveci, H. (2002). Sosyal bilgiler dersinde probleme dayalı öğrenmenin öğrencilerin derse ilişkin tutumlarına, akademik başarılarına ve hatırlama düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu (Çev. Edt.). Ankara: Anı Yayıncılık. (Özgün çalışma, 2011)
- Gözübüyük, M. (2002). Türkiye’de demokrasi ve hoşgörü kültür ve eğitiminin yaygınlaşmasında sivil toplum kuruluşlarının yeri ve önemi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- Gürkan, T. (1995). Üniversite öğrencilerinin hoşgörü kavramına bakışı. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 69-78). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Gürkaynak, İ. (1995). Farklı boyutları ile hoşgörü. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 34-38). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Güven, A. ve Akkuş, Z. (2004). Demokratik değer kazanımında okulların rolü. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 217-224.
- Karataş, E. (1995, Haziran). Açılış konuşması. Uluslararası Hoşgörü Kongresi, Antalya.
- Kavcar, C. (1995). Açılış konuşması. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 1-4). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Kaymakcan, R. (2007). Bir değer olarak hoşgörü ve eğitimi. Değerler Eğitimi Merkezi Dergisi, 2(6), 114-119.
- Kepenekçi, K. Y. (2004). Sınıf öğretmenlerine göre hoşgörü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, 250-265.
- Khitruk, V. V., & Ulianova, O. A. (2012). Inclusive tolerance as a basis of professional competence of prospective teachers. Problems of Education in The 21st Century, 43, 21-32.
- Kıroğlu, K., Elma, C., Kesten, A., ve Egüz, Ş. (2012). Üniversitede demokratik bir değer olarak hoşgörü. Journal of Social Studies Education Research, 3(2), 86-104.
- Köknel, Ö. (1996). Hoşgörünün ruhsal-toplumsal temelleri. B. Onur (Ed.). Hoşgörü ve eğitim içinde (ss. 67-78). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
- Kuçuradi, İ. (1996). On tolerance and the limits of toleration. Diogenes, 44(4), 163-174.
- Liamputtong, P. (2009). Qualitative data analysis: conceptual and practical considerations. Health Promotion Journal of Australia, 20(2), 133-139.
- Lintner, T. (2005). A world of difference: Teaching tolerance through photographs in elementary school. The Social Studies, January/February, 34-37.
- Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage.
- Munzur, F. (1995). Okulda hoşgörü. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 79-86). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Özdoğan, B. (1995). Ailede hoşgörü. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 63-68). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Pasamonik, B. (2004). The paradoxes of tolerance. The Social Studies, September/October, 206-210.
- Rice, S. (2009). Education for toleration in an era of zero tolerance school policies: A dewey an analysis. Educational Studies, 45, 556–571. Ricoeur, P. (1996). Obstacles and limits to tolerance. Diogenes, 44, 161–163.
- Stevens, R. & Charles, J. (2005). Preparing teachers to teach tolerance. Multicultural Perspectives, 7(1), 17–25.
- Şahin, Ç. (2011). Perceptions of prospective teachers about tolerance education. Educational Research and Reviews, 6(1), 77-86.
- Tatar, A. F. (2009). Okul öncesi eğitiminde (5–6 yaş) hoşgörü eğitimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- UNESCO (1995). The declaration of principles on tolerance. http://unesdoc.unesco.org/images/0015/001518/151830eo.pdf 20 Kasım 2012 tarihinde alınmıştır.
- UNESCO (1994). Tolerance: The threshold of peace. http://unesdoc.unesco.org/images/0009/000981/098178e.pdf2 5 Ocak 2012 tarihinde alınmıştır.
- Weidenfeld, W. (2002). Constructive conflicts: tolerance learning as the basis for democracy. Prospects, 32(1), 95-102.
- Welton, D., & Mallan, J. T. (1999). Children and their world: strategies for teaching social studies. New York: Houghton Mifflin Company.
- Widmalm, S. (2005). Trust and tolerance in India: findings from Madhya Pradesh and Kerala. India Review, 4, 233-257.
- Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yürüşen, M. (1996). Liberal bir değer olarak ahlaki ve siyasi hoşgörü. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Yıl 2014,
Cilt: 5 Sayı: 2, 31 - 56, 30.11.2014
Öz
Bu araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörü algısını belirlemektir.Bu araştırmada, nitel araştırma desenlerinden olgubilimden yararlanılmıştır. Araştırmaya 10 Sosyal Bilgiler öğretmeni katılmıştır. Araştırmada veriler yarı-yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmış ve tematik olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda,Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörüyü; düşünce, değer, inanç ve davranışlara saygı duymak, cinsiyet, ırk ve gelişim özellikleri gibi farklılıkları kabul etmek, hataları kabul etmek, insana değer vermek ve nesnel olmak olarak tanımladıkları ortaya çıkmıştır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri hoşgörünün sınırlarını, bireylere ve ülkeye zarar verme olarak vurgulamışlardır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri hoşgörü algılarının gelişiminde ailesinin, yaşının, deneyimlerinin ve okuduğu kitapların etkili olduğunu belirtmişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akbay, G. (1995). Açılış konuşması. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 9-11). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimler araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
- Aslan, Ö. (2001). Hoşgörü ve tolerans kavramlarına etimolojik açıdan analitik bir yaklaşım. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2), 1-26, http://eskidergi.cumhuriyet.edu.tr/makale/325.pdf adresinden 20 Mayıs 2013 tarihinde alınmıştır.
- Başaran, İ. E. (1995). Hoşgörü ve eğitim. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 47-56). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Büyükkaragöz, S., ve Kesici, Ş. (1996). Öğretmenlerin hoşgörü ve demokratik tutumları. Eğitim Yönetimi, 3, 353-365.
- Canto-Sperber, M. (1996). How far can tolerance go? Diogenes, 44(4), 175-188. Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design choosing among five approaches. London: Sage.
- Colesante, R. J., & Biggs, D. A. (1999). Teaching about tolerance with stories and arguments. Journal of Moral Education, 28(2), 185-199.
- Çalışkan, H., ve Sağlam, H. İ. (2012). Hoşgörü eğilim ölçeğinin geliştirilmesi ve ilköğretim öğrencilerinin hoşgörü eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 122, 1431-1446.
- Deveci, H. (2002). Sosyal bilgiler dersinde probleme dayalı öğrenmenin öğrencilerin derse ilişkin tutumlarına, akademik başarılarına ve hatırlama düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu (Çev. Edt.). Ankara: Anı Yayıncılık. (Özgün çalışma, 2011)
- Gözübüyük, M. (2002). Türkiye’de demokrasi ve hoşgörü kültür ve eğitiminin yaygınlaşmasında sivil toplum kuruluşlarının yeri ve önemi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- Gürkan, T. (1995). Üniversite öğrencilerinin hoşgörü kavramına bakışı. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 69-78). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Gürkaynak, İ. (1995). Farklı boyutları ile hoşgörü. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 34-38). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Güven, A. ve Akkuş, Z. (2004). Demokratik değer kazanımında okulların rolü. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 217-224.
- Karataş, E. (1995, Haziran). Açılış konuşması. Uluslararası Hoşgörü Kongresi, Antalya.
- Kavcar, C. (1995). Açılış konuşması. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 1-4). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Kaymakcan, R. (2007). Bir değer olarak hoşgörü ve eğitimi. Değerler Eğitimi Merkezi Dergisi, 2(6), 114-119.
- Kepenekçi, K. Y. (2004). Sınıf öğretmenlerine göre hoşgörü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, 250-265.
- Khitruk, V. V., & Ulianova, O. A. (2012). Inclusive tolerance as a basis of professional competence of prospective teachers. Problems of Education in The 21st Century, 43, 21-32.
- Kıroğlu, K., Elma, C., Kesten, A., ve Egüz, Ş. (2012). Üniversitede demokratik bir değer olarak hoşgörü. Journal of Social Studies Education Research, 3(2), 86-104.
- Köknel, Ö. (1996). Hoşgörünün ruhsal-toplumsal temelleri. B. Onur (Ed.). Hoşgörü ve eğitim içinde (ss. 67-78). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
- Kuçuradi, İ. (1996). On tolerance and the limits of toleration. Diogenes, 44(4), 163-174.
- Liamputtong, P. (2009). Qualitative data analysis: conceptual and practical considerations. Health Promotion Journal of Australia, 20(2), 133-139.
- Lintner, T. (2005). A world of difference: Teaching tolerance through photographs in elementary school. The Social Studies, January/February, 34-37.
- Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage.
- Munzur, F. (1995). Okulda hoşgörü. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 79-86). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Özdoğan, B. (1995). Ailede hoşgörü. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 63-68). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
- Pasamonik, B. (2004). The paradoxes of tolerance. The Social Studies, September/October, 206-210.
- Rice, S. (2009). Education for toleration in an era of zero tolerance school policies: A dewey an analysis. Educational Studies, 45, 556–571. Ricoeur, P. (1996). Obstacles and limits to tolerance. Diogenes, 44, 161–163.
- Stevens, R. & Charles, J. (2005). Preparing teachers to teach tolerance. Multicultural Perspectives, 7(1), 17–25.
- Şahin, Ç. (2011). Perceptions of prospective teachers about tolerance education. Educational Research and Reviews, 6(1), 77-86.
- Tatar, A. F. (2009). Okul öncesi eğitiminde (5–6 yaş) hoşgörü eğitimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- UNESCO (1995). The declaration of principles on tolerance. http://unesdoc.unesco.org/images/0015/001518/151830eo.pdf 20 Kasım 2012 tarihinde alınmıştır.
- UNESCO (1994). Tolerance: The threshold of peace. http://unesdoc.unesco.org/images/0009/000981/098178e.pdf2 5 Ocak 2012 tarihinde alınmıştır.
- Weidenfeld, W. (2002). Constructive conflicts: tolerance learning as the basis for democracy. Prospects, 32(1), 95-102.
- Welton, D., & Mallan, J. T. (1999). Children and their world: strategies for teaching social studies. New York: Houghton Mifflin Company.
- Widmalm, S. (2005). Trust and tolerance in India: findings from Madhya Pradesh and Kerala. India Review, 4, 233-257.
- Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yürüşen, M. (1996). Liberal bir değer olarak ahlaki ve siyasi hoşgörü. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Values Education |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 5 Sayı: 2 |
