Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 22 Sayı: 1, 365 - 373, 10.04.2018

Öz

Kaynakça

  • Acemoğlu, Y. (2006), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ve Türkiye Cumhuriyetindeki Güzel Sanatlar Liselerinde Okutulan Piyano Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması, Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi), Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Coetzee, C. (2008). Yeni Başlayanlar İçin Piyano. (1.Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Deniz, J. (2000). “Piyano eğitimi programının müzik eğitimi öğretmenliği öğrencilerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi”, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 12;115-134.
  • Ertem, Ş. (2011). Orta düzey piyano eğitimi için repertuvar seçme ilkeleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 1(2), 645-652.
  • Feridunoğlu, L. (2004). Müziğe Giden Yol. (4. Baskı). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Gasımova, T. (2010). Piyano Öğrenme ve Öğretme Teknikleri/Piano Technique-Techniques of Artistic Expression. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 25.
  • Ercan, N. (2013). Piyano eğitiminde öğretim eserleri ve basamakları. Piyano öğretiminde pedagojik yaklaşımlar.(Ed. Karakelle S). Ankara: Pegem Akademi, 1-42.
  • Gültek, B. (2007). Piyano Bir Çalgının Biyografisi. Ankara: Epilog Yayınları.
  • Harding, R. E. (2014). The Piano-forte. Cambridge University Press.
  • Hasanova, A. (2008). Türkiye’de ve Azerbaycan’da Müzik Eğitimi Veren Kurumların İlköğretim ve Ortaöğretim Düzeyinde Verilen Piyano Eğitimi Programlarının Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • İman, Y. (2011). Piyano Metodu. (7. Baskı). Ankara: Arkadaş: Yayınevi.
  • Jelen, B. (2013). Türkiye’de müzik öğretmeni yetiştirme sürecinde piyano eğitiminde karşılaşılan sorunlar. Rast Müzikoloji Dergisi/Rast Musicology Journal, 1(1), 258-285.
  • Kanca, Ş. F. (2009). Almanya, Azerbaycan ve Türkiye’deki Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumların Programlarında Yer Alan Piyano Dersinin İncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kaygısız, M. (2009). Müzik Tarihi. (3. Basım). İstanbul: Analiz Basım Yayıncılık.
  • Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi (3. Baskı). Ankara: Evrensel Müzikevi.

Türkiye’de Mesleki Müzik Eğitimi Veren Kurumlardaki Piyano Ders İçeriklerinin İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 22 Sayı: 1, 365 - 373, 10.04.2018

Öz

Bu araştırmada, Türkiye’de
mesleki müzik eğitimi veren kurumlardaki piyano ders içeriklerinin benzer ve
farklı yönlerinin ne düzeyde olduğunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma,
nitel bir araştırma olup genel çerçevesi, amacı ve yöntemi bakımından durum
tespitine yönelik literatür tarama modelini esas alan betimsel bir
araştırmadır. Bu bakımdan konu ile ilgili kitaplar, bilimsel yazılar, internet
verileri, tezler ve resmi dokümanlar incelenmiş, bölümlerdeki ilgili ders
hocalarından ve resmi web sitelerden gerekli olan veriler elde edilmiştir.
Araştırmada elde edilen veriler, kurumların müfredatlarında bulunan “piyano”
dersinin ders içerikleri ve lisans eğitimi döneminin ne şekilde olduğu analiz
edilmiş ve yapılan özel yetenek sınavları ile ilişkilendirilip açıklanmıştır.
Araştırmada mesleki müzik eğitimi veren kurumlardaki piyano ders içeriklerinin
benzer ve farklı yönlerinin ne düzeyde olduğu belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Acemoğlu, Y. (2006), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ve Türkiye Cumhuriyetindeki Güzel Sanatlar Liselerinde Okutulan Piyano Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması, Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi), Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Coetzee, C. (2008). Yeni Başlayanlar İçin Piyano. (1.Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Deniz, J. (2000). “Piyano eğitimi programının müzik eğitimi öğretmenliği öğrencilerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi”, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 12;115-134.
  • Ertem, Ş. (2011). Orta düzey piyano eğitimi için repertuvar seçme ilkeleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 1(2), 645-652.
  • Feridunoğlu, L. (2004). Müziğe Giden Yol. (4. Baskı). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Gasımova, T. (2010). Piyano Öğrenme ve Öğretme Teknikleri/Piano Technique-Techniques of Artistic Expression. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 25.
  • Ercan, N. (2013). Piyano eğitiminde öğretim eserleri ve basamakları. Piyano öğretiminde pedagojik yaklaşımlar.(Ed. Karakelle S). Ankara: Pegem Akademi, 1-42.
  • Gültek, B. (2007). Piyano Bir Çalgının Biyografisi. Ankara: Epilog Yayınları.
  • Harding, R. E. (2014). The Piano-forte. Cambridge University Press.
  • Hasanova, A. (2008). Türkiye’de ve Azerbaycan’da Müzik Eğitimi Veren Kurumların İlköğretim ve Ortaöğretim Düzeyinde Verilen Piyano Eğitimi Programlarının Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • İman, Y. (2011). Piyano Metodu. (7. Baskı). Ankara: Arkadaş: Yayınevi.
  • Jelen, B. (2013). Türkiye’de müzik öğretmeni yetiştirme sürecinde piyano eğitiminde karşılaşılan sorunlar. Rast Müzikoloji Dergisi/Rast Musicology Journal, 1(1), 258-285.
  • Kanca, Ş. F. (2009). Almanya, Azerbaycan ve Türkiye’deki Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumların Programlarında Yer Alan Piyano Dersinin İncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kaygısız, M. (2009). Müzik Tarihi. (3. Basım). İstanbul: Analiz Basım Yayıncılık.
  • Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi (3. Baskı). Ankara: Evrensel Müzikevi.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kamil Onur Karataş 0000-0002-4252-887X

Cengiz Şengül Bu kişi benim 0000-0002-4252-887X

Yayımlanma Tarihi 10 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 22 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karataş, K. O., & Şengül, C. (2018). Türkiye’de Mesleki Müzik Eğitimi Veren Kurumlardaki Piyano Ders İçeriklerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 365-373.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.