Öz
Kaynakça
- Albuz, A. (2001). Viyola öğretiminde geleneksel Türk müziği ses sistemine ilişkin dizilerin kullanımı ve bu sistem kaynaklı çokseslilik yaklaşımları. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Akpınar, M. (2005). Keman eğitimi için makamsal ezgiler albümü. Ankara: Türk Hava Kurumu Basımevi.
- Bulut, F. (2008). Piyano eğitiminde geleneksel Türk halk müziği kaynaklı eserlerin seslendirilmesine yönelik oluşturulan bir “çoklu analiz modeli” ve bu modelin öğrenci başarısı üzerine etkileri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı.
- Çilden, Ş. (1982). Türk halk ezgilerini keman ile çalma ve yorumlama yöntemleri. (Asistanlık Tezi). Ankara: Gazi Yüksek Öğretmen Okulu Müzik Bölümü.
- Çilden, Ş. (2002). “Problems related to usage of Turkish folk music in violin education” [Bildiri]. Uluslararası Avrupa’da ve Türk Cumhuriyetleri’nde Müzik Kültür ve Eğitimi Kongresi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Derican, B. (2008). Viyola öğretiminde kullanılan Türk müziği dizilerine dayalı etütlerin, içerik-yöntem bakımından incelenmesi ve değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı.
- Dikener, Ş. (2009). “Amerikalı ve Türk bestecilerin karşılaştırmalı eserleri” [Konferans Resital]. Kısa Notlar. Ankara: Gazi Konser Salonu.
- Efe, M. (2007). Geleneksel Türk sanat müziği kemani bestekârlarının eserlerindeki batı müziğine ait müzikal unsurlar ve keman eğitiminde kullanılabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı.
- Erol, M. (2007). Nihavent ezgilerin istatistiksel metodlara dayalı olarak kemana uygunluğunun belirlenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Müzik Öğretmenliği Anabilim Dalı.
- Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
- Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. 17. Baskı. Ankara. Nobel Yayın.
- Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
- Özen, N. (1996). Okul müzik eğitiminde çalgı eğitiminin önemi. Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, Sayı 18.
- Özmenteş, S. (2009, 15 Mayıs). Müzik eğitiminin boyutları ve çalgı eğitimi. Mavi Nota e-gazetesi. Erişim Adresi: http://www.mavi-nota.com/index.php?-link=yazi&no=1342
- Randel, D, M. (2003). The Harvard dictionary of music. England: The Belknap Press of Harvard University Press.
- Tanrıverdi, A. (1997). “Güzel sanatlar eğitiminde müzik eğitimine bakış ve müzik eğitimi içerisinde çalgı eğitiminin toplumsal boyutu”. Filarmoni Sanat Dergisi, 142, 21-23.
- Uçan, A., Günay, E. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi-1. Ankara: Dağarcık Yayınları.
Keman Eğitiminde Çağdaş Türk Müziği Eserlerinin Seslendirilmesinde Hazırlayıcı Alıştırmaların Etkililik Yönünden İncelenmesi
Öz
Bu
araştırmada, keman öğretiminde kullanılmakta olan Çağdaş Türk Müziği
eserlerinin seslendirilmesine yönelik oluşturulan hazırlayıcı
alıştırmaların, etkililik yönünden incelenmesi ele alınmıştır.
Keman
öğretiminde kullanılmakta olan çağdaş Türk müziği eserlerinin seslendirilmesine
yönelik oluşturulan hazırlayıcı alıştırmaların etkililik düzeylerini ölçmek
amacıyla, ön test-son test kontrol gruplu model kullanılmıştır. Bu modele
ilişkin; kontrol ve deney grubu ortalama farklılıkları için eşleştirilmiş “t”
testi uygulanmış olup; elde edilen istatistiksel verilere göre, deney grubunun
aritmetik ortalamalarında anlamlı farklılıklar tespit edilmiş ve bu sonuca göre
oluşturulan hazırlayıcı alıştırmaların etkililiğinin yüksek olduğu kanaatine
ulaşılmıştır. Bestecilerin oluşturacakları çağdaş Türk müziği eserlerinin
seslendirilmelerini kolaylaştırıcı özellikte alıştırma ve etütleri, eserle
birlikte hazırlamaları ve ayrıca keman öğretimi sürecinde kullanılabilecek bir
ders kitabı olarak eğitim ve öğretime kazandırmaları yararlı görülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Albuz, A. (2001). Viyola öğretiminde geleneksel Türk müziği ses sistemine ilişkin dizilerin kullanımı ve bu sistem kaynaklı çokseslilik yaklaşımları. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Akpınar, M. (2005). Keman eğitimi için makamsal ezgiler albümü. Ankara: Türk Hava Kurumu Basımevi.
- Bulut, F. (2008). Piyano eğitiminde geleneksel Türk halk müziği kaynaklı eserlerin seslendirilmesine yönelik oluşturulan bir “çoklu analiz modeli” ve bu modelin öğrenci başarısı üzerine etkileri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı.
- Çilden, Ş. (1982). Türk halk ezgilerini keman ile çalma ve yorumlama yöntemleri. (Asistanlık Tezi). Ankara: Gazi Yüksek Öğretmen Okulu Müzik Bölümü.
- Çilden, Ş. (2002). “Problems related to usage of Turkish folk music in violin education” [Bildiri]. Uluslararası Avrupa’da ve Türk Cumhuriyetleri’nde Müzik Kültür ve Eğitimi Kongresi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Derican, B. (2008). Viyola öğretiminde kullanılan Türk müziği dizilerine dayalı etütlerin, içerik-yöntem bakımından incelenmesi ve değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı.
- Dikener, Ş. (2009). “Amerikalı ve Türk bestecilerin karşılaştırmalı eserleri” [Konferans Resital]. Kısa Notlar. Ankara: Gazi Konser Salonu.
- Efe, M. (2007). Geleneksel Türk sanat müziği kemani bestekârlarının eserlerindeki batı müziğine ait müzikal unsurlar ve keman eğitiminde kullanılabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı.
- Erol, M. (2007). Nihavent ezgilerin istatistiksel metodlara dayalı olarak kemana uygunluğunun belirlenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Müzik Öğretmenliği Anabilim Dalı.
- Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
- Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. 17. Baskı. Ankara. Nobel Yayın.
- Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
- Özen, N. (1996). Okul müzik eğitiminde çalgı eğitiminin önemi. Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, Sayı 18.
- Özmenteş, S. (2009, 15 Mayıs). Müzik eğitiminin boyutları ve çalgı eğitimi. Mavi Nota e-gazetesi. Erişim Adresi: http://www.mavi-nota.com/index.php?-link=yazi&no=1342
- Randel, D, M. (2003). The Harvard dictionary of music. England: The Belknap Press of Harvard University Press.
- Tanrıverdi, A. (1997). “Güzel sanatlar eğitiminde müzik eğitimine bakış ve müzik eğitimi içerisinde çalgı eğitiminin toplumsal boyutu”. Filarmoni Sanat Dergisi, 142, 21-23.
- Uçan, A., Günay, E. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi-1. Ankara: Dağarcık Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Nisan 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Mart 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 40 |
- Makale Dosyaları
Etik kurallarla ilgili maddelerin uygulanması konusunda etik kurul izni gerektiren çalışmalar için izinlerin alınıp, izinle ilgili bilgilere makalede yer verilmesi hususu kriterlere eklenmiştir. Bu doğrultuda dergimize gönderilen ve aşağıda belirtilen koşullara uyan makaleler için Etik Kurul İzni alınması gerekmektedir.
• Anket, mülakat, odak grup çalışması, gözlem, deney, görüşme teknikleri kullanılarak katılımcılardan veri toplanmasını gerektiren nitel ya da nicel yaklaşımlarla yürütülen her türlü araştırmalar.
Ayrıca;
• Başkalarına ait ölçek, anket, fotoğrafların kullanımı için sahiplerinden izin alınması ve belirtilmesi,
• Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine uyulduğunun belirtilmesi gerekmektedir.