Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN LEARNER AUTONOMY AND ATTITUDES TOWARDS E-LEARNING OF PREPARATORY CLASS STUDENTS

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 20, 9 - 22, 30.06.2022
https://doi.org/10.31455/asya.1089077

Öz

The aim of this study is to investigate the relationship between the learner autonomy levels and the attitudes towards online education of students who attend a preparatory school at a public university in Turkey. In this study, single and relational survey designs which are among the quantitative research designs were adopted as the design of the research. 135 students who attend the preparatory school at a government university during 2021-2022 education year were reached out in order to collect the data of the research. One of the data collection tools is “learner autonomy questionnaire” which consists of 33 questions. The other data collection tool is the questionnaire for the “attitudes toward online education” which consists of 35 questions. The data gathered were analyzed through SPSS package program. As the results of the study, the autonomy level of the English preparatory university students was found out to be medium. While learner autonomy level of the students showed differences in terms of the preparatory program (must or selective) and hours spent studying in a week, it showed no differences in terms of gender, faculty, English level, and numbers of books read in a month. Moreover, the level the attitudes of the English preparatory university students toward online education is low. In addition, attitudes of students toward online education showed no differences in terms of gender, level, preparation program (must or selective), hours spent studying in a week, numbers of books read in a month, and department. Lastly, the results of the study showed that there is a meaningful but low relationship in the positive way between the learner autonomy level of the English preparatory university students and their attitudes towards online education.

Kaynakça

  • Ağır, F. (2007). Özel Okullarda ve Devlet Okullarında Çalışan İlköğretim Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime Karşı Tutumlarının Belirlenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Aydın Okçu), Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Ateş, A. ve Altun, E. (2008). Bilgisayar Öğretmeni Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 125-145.
  • Aydoğdu, C. (2009). Yabancı Dil Öğretiminde Otonom Öğrenme: Neden ve Nasıl? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 68-74.
  • Baig, M. A. (2011). A Critical Study of Effectiveness of Online Learning On Students` Achievement. I-Manager's Journal of Educational Technology, 7(4), 28-34.
  • Barış, M. F. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Uzaktan Öğretime Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Namık Kemal Üniversitesi Örneği. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 36-46.
  • Benson, P. (2006). Learner Autonomy 8: Insider Perspectives on Autonomy in Language Learning and Teaching. Dublin: Authentik.
  • Benson, P. (2011). Teaching and Researching Autonomy in Language Learning. Great Britain: Pearson Education.
  • CoE (Council of Europe) (2001). Common European Framework of Reference for Language: Learning, Teaching, Assessment. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Cote, J. E. ve Allahar, A. (2011). Lowering Higher Education: The Rise of Corporate Universities and the Fall of Liberal Education. Toronto: University of Toronto Press.
  • Cotterall, S. (1995). Readiness For Autonomy: Investigating Learner Beliefs. System, 23(2), 195-205.
  • Çakır, R. ve Arslan, F. (2020). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Eş Zamanlı Sanal Sınıf Ortamlarını Kullanım Niyetleri ile Uzaktan Eğitime İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2020(15), 114-133.
  • Çibik, B. (2017). Tersyüz Eğitim Modelinin Öğrenen Özerkliği Üzerine Etkileri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Sezer Sabriye Ekiz), Muğla: Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çiftçi, F. Ş. (2011). Öğrenen Özerkliği ve Öz Yeterliliği ile Akademik Başarı Arasındaki İlişkinin İngilizce’nin Yabancı Dil Olarak Öğretildiği Sınıflarda Desteklenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Filiz Yalçın Tılfarlıoğlu), Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Dam, L. (1995). Learner Autonomy 3: From theory to Classroom Practice. Dublin: Authentik.
  • Dinçer, N. (2020). Ters-Yüz Edilmiş Öğrenim Modelinin İngilizce’yi Yabancı Dil Olarak Öğrenen Öğrencilerin Dilbilgisi Yeterliliği ve Öğrenen Özerkliği Üzerine Etkileri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Dr. Öğr. Üyesi Mustafa Polat), Ankara: Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ergür, D. O. (2010). Öğrenen Özerkliğinin Kazandırılmasında Öğretmenin Rolü. International Conference on New Trends in Education and Their Implications Bildiriler Kitabı, (11-13 Kasım 2010, Antalya) İçinde (s. 354-359). Antalya: Iconte.
  • Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2009). How to Design and Evaluate Research in Education. New York: Mcgraw-Hill.
  • Gagne, M. ve Deci, E. L. (2005). Self-Determination Theory and Work Motivation. Journal of Organizational Behavior, 26(4), 331-362.
  • George, D. ve Mallery, M. (2010). SPSS For Windows Step By Step: A Simple Guide And Reference. Boston: Pearson.
  • Gray, A. (1997). Consructivist Teaching and Learning. SSTA: Research Centre Report.
  • Güneş, S. (2018). İngilizce’nin Öğretiminde Öğrenen Özerkliği, Motivasyon ve Akademik Başarı Açısından Asenkron Uzaktan Öğrenme ve Harmanlanmış Öğrenme, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Nuray Alagözlü), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Harasim, L. (2000). Shift Happens: Online Education as a New Paradigm in Learning. The Internet And Higher Education, 3(1-2), 41-61.
  • Hedge, T. (2000). Teaching and Learning in The Language Classroom. Oxford: OUP.
  • Holec, H. (1981). Autonomy and Foreign Language Learning. Oxford: Pergamon.
  • Holmberg, B. (1995). Theory and Practice of Distance Education. London: Routledge.
  • Illes, E. (2012). Learner Autonomy Revisited. ELT Journal, 66(4), 505-513.
  • İşman, A. (2011). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • İnceoğlu, M. (2011). Tutum Algı İletişim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Jiao, L. (2005). Promoting Efl Learner Autonomy. Sino-Us English Teaching, 2(5), 27-30.
  • Jones, J. (2001). CALL And The Teacher's Role in Promoting Learner Autonomy. CALL-EJ Online, 3(1), 1-3.
  • Kaya, F. (2016). Öğrenen Özerkliği, Öz Yeterlik ve Akademik Başarı: Yükseköğretimde Yabancı Dil Öğrencilerinin Bir Örnek Olay İncelemesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Nuray Alagözlü), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kazazoğlu, S. (2013). Türkçe ve İngilizce Derslerine Yönelik Tutumun Akademik Başarıya Etkisi. Eğitim ve Bilim, 38(170), 294-307.
  • Keegan, D. (1996). Foundation of Distance Education. London: Routledge.
  • Kırık, A. M. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi, 0(21), 73-94.
  • Kışla, T. (2016). Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 17(1), 285-271.
  • Kızmaz, Z. (2019). İngilizce Öğreniminde Öğrenen Özerkliğini Geliştirmek İçin Bilgisayar Destekli Dil Öğreniminin Kullanılması, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Perihan Savaş), Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Knaldre, H. (2015). A Qualitative Document Analysis of Two Norwegian National Curricula, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Norway: University of Bergen Department of Foreign Languages.
  • Kürtüncü, M. ve Kurt, A. (2020). Covid-19 Pandemisi Döneminde Hemşirelik Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Konusunda Yaşadıkları Sorunlar. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 66-77.
  • Little, D. (1991). Learner Autonomy: Definitions, Issues and Problems. Dublin: Authentik.
  • McBurnie, G. (2002). Küreselleşme, GATS ve Ulus-Aşırı Eğitim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2(1), 169-190.
  • Moore, M. G. (1991). Editorial: Three Types of Interaction. American Journal of Distance Education, 3(2), 1-6.
  • Moore, M. ve Kearsley, G. (2012). Distance Education: A Systems View. Belmont, CA: Wadsworth.
  • Özarslan, Y. (2008). Uzaktan Eğitim Uygulamaları için Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri, Ankara: inet-tr’08- XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildiriler Kitabı, (22-23 Aralık 2008) İçinde (s. 55-60). Ankara: ODTÜ Yayınları.
  • Özer, B. (1998). Öğrenmeyi Öğretme. (Ed. A. Hakan). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler İçinde (s. 147-164). Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi.
  • Öztürk, İ. H. (2011). Curriculum Reform and Teacher Autonomy in Turkey: The Case of the History Teaching. International Journal of Instruction, 4(2), 113-128.
  • Reeve, J.; Bolt, E. ve Cai, Y. (1999). Autonomy-Supportive Teachers: How They Teach and Motivate Students. Journal of Educational Psychology, 91(3), 537-548.
  • Ryan, R. ve Deci, E. L. (2000). Self-Determination Theory and The Facilitation of Intrinsic Motivation, Social Development and Well- Being. American Psychologist, 55(1), 68-78.
  • Scharle, A. ve Szabó, A. (2000). Learner Autonomy. A Guide to Developing Learner Responsibility. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schmenk, B. (2005). Globalizing Learner Autonomy. Tesol Quarterly, 39(1), 107-118.
  • Trilling, B. ve Fadel, C. (2009). 21st Century Skills: Learning For Life in Our Times. San Francisco, CA: John Wiley & Sons.
  • Tuncer, Z. ve Çeliköz, N. (2021). Uzaktan Eğitimle Uygulamalı Ders Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi. Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(39), 598-605.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Üstünoğlu, E. (2009). Autonomy in Language Learning: Do Students Take Responsibility for Their Learning? Journal of Theory and Practice in Education, 5(2), 148-169.
  • Yağan, S. A. (2021). Üniversite Öğrencilerinin COVID-19 Salgını Sürecinde Yürütülen Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum ve Görüşleri. Academic Platform Journal Of Education And Change, 4(1), 147-174.
  • Yavuz, R. (2016). Eğitim Fakültesi 1. Sınıf Öğrencilerinin Uzaktan Eğitime İlişkin Tutumları ile İngilizce Dersine İlişkin Tutumları Arasındaki İlişki, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Sevilay Yıldız), Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Yıldız, S. (2015). Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 301-329.

HAZIRLIK SINIFI ÖĞRENCİLERİNİN ÖĞRENEN ÖZERKLİKLERİ İLE UZAKTAN ÖĞRENMEYE İLİŞKİN TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 20, 9 - 22, 30.06.2022
https://doi.org/10.31455/asya.1089077

Öz

Bu çalışmanın amacı bir devlet üniversitesindeki İngilizce hazırlık sınıfı öğrencilerinin öğrenen özerklik düzeyleri ile onların uzaktan eğitime ilişkin tutumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Nicel veri toplama yöntemlerinin kullanıldığı bu araştırmada tekil ve ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerini toplamak amacıyla 2021-2022 eğitim ve öğretim yılında üniversitede İngilizce hazırlık sınıfına devam eden 135 öğrenciye ulaşılmıştır. Veri toplama araçlarından biri 33 maddeden oluşan “Öğrenen Özerkliği Ölçeği”dir. Diğeri ise, 35 maddeden oluşan “Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği”dir. Elde edilen veriler SPSS paket programı ile analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, İngilizce hazırlık sınıfına devam eden üniversite öğrencilerinin öğrenen özerklik düzeyleri orta düzeyde bulunmuştur. Öğrenen özerklik düzeyleri ile cinsiyet, bölüm, İngilizce seviyesi ve aylık okunan kitap sayısına göre anlamlı fark bulunmazken, devam edilen program (zorunlu ya da isteğe bağlı) ve haftalık ders çalışma saatine göre anlamlı fark bulunmuştur. Araştırmanın sonucunda İngilizce hazırlık sınıfına devam eden üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitime ilişkin tutum düzeyleri ise düşük seviyede bulunurken, uzaktan eğitime ilişkin tutumları cinsiyet, İngilizce seviyesi, devam ettikleri hazırlık programı (zorunlu ya da isteğe bağlı), haftalık ders çalışma saati, aylık okudukları kitap sayısı ve bölümlerine göre anlamlı fark göstermemektedir. Son olarak, İngilizce hazırlık sınıfına devam eden üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitime ilişkin tutum düzeyleri ile öğrenen özerklik düzeyleri arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur.

Kaynakça

  • Ağır, F. (2007). Özel Okullarda ve Devlet Okullarında Çalışan İlköğretim Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime Karşı Tutumlarının Belirlenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Aydın Okçu), Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Ateş, A. ve Altun, E. (2008). Bilgisayar Öğretmeni Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 125-145.
  • Aydoğdu, C. (2009). Yabancı Dil Öğretiminde Otonom Öğrenme: Neden ve Nasıl? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 68-74.
  • Baig, M. A. (2011). A Critical Study of Effectiveness of Online Learning On Students` Achievement. I-Manager's Journal of Educational Technology, 7(4), 28-34.
  • Barış, M. F. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Uzaktan Öğretime Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Namık Kemal Üniversitesi Örneği. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 36-46.
  • Benson, P. (2006). Learner Autonomy 8: Insider Perspectives on Autonomy in Language Learning and Teaching. Dublin: Authentik.
  • Benson, P. (2011). Teaching and Researching Autonomy in Language Learning. Great Britain: Pearson Education.
  • CoE (Council of Europe) (2001). Common European Framework of Reference for Language: Learning, Teaching, Assessment. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Cote, J. E. ve Allahar, A. (2011). Lowering Higher Education: The Rise of Corporate Universities and the Fall of Liberal Education. Toronto: University of Toronto Press.
  • Cotterall, S. (1995). Readiness For Autonomy: Investigating Learner Beliefs. System, 23(2), 195-205.
  • Çakır, R. ve Arslan, F. (2020). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Eş Zamanlı Sanal Sınıf Ortamlarını Kullanım Niyetleri ile Uzaktan Eğitime İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2020(15), 114-133.
  • Çibik, B. (2017). Tersyüz Eğitim Modelinin Öğrenen Özerkliği Üzerine Etkileri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Sezer Sabriye Ekiz), Muğla: Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çiftçi, F. Ş. (2011). Öğrenen Özerkliği ve Öz Yeterliliği ile Akademik Başarı Arasındaki İlişkinin İngilizce’nin Yabancı Dil Olarak Öğretildiği Sınıflarda Desteklenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Filiz Yalçın Tılfarlıoğlu), Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Dam, L. (1995). Learner Autonomy 3: From theory to Classroom Practice. Dublin: Authentik.
  • Dinçer, N. (2020). Ters-Yüz Edilmiş Öğrenim Modelinin İngilizce’yi Yabancı Dil Olarak Öğrenen Öğrencilerin Dilbilgisi Yeterliliği ve Öğrenen Özerkliği Üzerine Etkileri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Dr. Öğr. Üyesi Mustafa Polat), Ankara: Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ergür, D. O. (2010). Öğrenen Özerkliğinin Kazandırılmasında Öğretmenin Rolü. International Conference on New Trends in Education and Their Implications Bildiriler Kitabı, (11-13 Kasım 2010, Antalya) İçinde (s. 354-359). Antalya: Iconte.
  • Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2009). How to Design and Evaluate Research in Education. New York: Mcgraw-Hill.
  • Gagne, M. ve Deci, E. L. (2005). Self-Determination Theory and Work Motivation. Journal of Organizational Behavior, 26(4), 331-362.
  • George, D. ve Mallery, M. (2010). SPSS For Windows Step By Step: A Simple Guide And Reference. Boston: Pearson.
  • Gray, A. (1997). Consructivist Teaching and Learning. SSTA: Research Centre Report.
  • Güneş, S. (2018). İngilizce’nin Öğretiminde Öğrenen Özerkliği, Motivasyon ve Akademik Başarı Açısından Asenkron Uzaktan Öğrenme ve Harmanlanmış Öğrenme, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Nuray Alagözlü), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Harasim, L. (2000). Shift Happens: Online Education as a New Paradigm in Learning. The Internet And Higher Education, 3(1-2), 41-61.
  • Hedge, T. (2000). Teaching and Learning in The Language Classroom. Oxford: OUP.
  • Holec, H. (1981). Autonomy and Foreign Language Learning. Oxford: Pergamon.
  • Holmberg, B. (1995). Theory and Practice of Distance Education. London: Routledge.
  • Illes, E. (2012). Learner Autonomy Revisited. ELT Journal, 66(4), 505-513.
  • İşman, A. (2011). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • İnceoğlu, M. (2011). Tutum Algı İletişim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Jiao, L. (2005). Promoting Efl Learner Autonomy. Sino-Us English Teaching, 2(5), 27-30.
  • Jones, J. (2001). CALL And The Teacher's Role in Promoting Learner Autonomy. CALL-EJ Online, 3(1), 1-3.
  • Kaya, F. (2016). Öğrenen Özerkliği, Öz Yeterlik ve Akademik Başarı: Yükseköğretimde Yabancı Dil Öğrencilerinin Bir Örnek Olay İncelemesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Nuray Alagözlü), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kazazoğlu, S. (2013). Türkçe ve İngilizce Derslerine Yönelik Tutumun Akademik Başarıya Etkisi. Eğitim ve Bilim, 38(170), 294-307.
  • Keegan, D. (1996). Foundation of Distance Education. London: Routledge.
  • Kırık, A. M. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi, 0(21), 73-94.
  • Kışla, T. (2016). Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 17(1), 285-271.
  • Kızmaz, Z. (2019). İngilizce Öğreniminde Öğrenen Özerkliğini Geliştirmek İçin Bilgisayar Destekli Dil Öğreniminin Kullanılması, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Perihan Savaş), Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Knaldre, H. (2015). A Qualitative Document Analysis of Two Norwegian National Curricula, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Norway: University of Bergen Department of Foreign Languages.
  • Kürtüncü, M. ve Kurt, A. (2020). Covid-19 Pandemisi Döneminde Hemşirelik Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Konusunda Yaşadıkları Sorunlar. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 66-77.
  • Little, D. (1991). Learner Autonomy: Definitions, Issues and Problems. Dublin: Authentik.
  • McBurnie, G. (2002). Küreselleşme, GATS ve Ulus-Aşırı Eğitim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2(1), 169-190.
  • Moore, M. G. (1991). Editorial: Three Types of Interaction. American Journal of Distance Education, 3(2), 1-6.
  • Moore, M. ve Kearsley, G. (2012). Distance Education: A Systems View. Belmont, CA: Wadsworth.
  • Özarslan, Y. (2008). Uzaktan Eğitim Uygulamaları için Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri, Ankara: inet-tr’08- XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildiriler Kitabı, (22-23 Aralık 2008) İçinde (s. 55-60). Ankara: ODTÜ Yayınları.
  • Özer, B. (1998). Öğrenmeyi Öğretme. (Ed. A. Hakan). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler İçinde (s. 147-164). Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi.
  • Öztürk, İ. H. (2011). Curriculum Reform and Teacher Autonomy in Turkey: The Case of the History Teaching. International Journal of Instruction, 4(2), 113-128.
  • Reeve, J.; Bolt, E. ve Cai, Y. (1999). Autonomy-Supportive Teachers: How They Teach and Motivate Students. Journal of Educational Psychology, 91(3), 537-548.
  • Ryan, R. ve Deci, E. L. (2000). Self-Determination Theory and The Facilitation of Intrinsic Motivation, Social Development and Well- Being. American Psychologist, 55(1), 68-78.
  • Scharle, A. ve Szabó, A. (2000). Learner Autonomy. A Guide to Developing Learner Responsibility. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schmenk, B. (2005). Globalizing Learner Autonomy. Tesol Quarterly, 39(1), 107-118.
  • Trilling, B. ve Fadel, C. (2009). 21st Century Skills: Learning For Life in Our Times. San Francisco, CA: John Wiley & Sons.
  • Tuncer, Z. ve Çeliköz, N. (2021). Uzaktan Eğitimle Uygulamalı Ders Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi. Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(39), 598-605.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Üstünoğlu, E. (2009). Autonomy in Language Learning: Do Students Take Responsibility for Their Learning? Journal of Theory and Practice in Education, 5(2), 148-169.
  • Yağan, S. A. (2021). Üniversite Öğrencilerinin COVID-19 Salgını Sürecinde Yürütülen Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum ve Görüşleri. Academic Platform Journal Of Education And Change, 4(1), 147-174.
  • Yavuz, R. (2016). Eğitim Fakültesi 1. Sınıf Öğrencilerinin Uzaktan Eğitime İlişkin Tutumları ile İngilizce Dersine İlişkin Tutumları Arasındaki İlişki, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Sevilay Yıldız), Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Yıldız, S. (2015). Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 301-329.
Toplam 56 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Şule Göksel 0000-0003-4673-9356

Abdullah Adıgüzel 0000-0001-7184-3644

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 26 Mart 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 20

Kaynak Göster

APA Göksel, Ş., & Adıgüzel, A. (2022). HAZIRLIK SINIFI ÖĞRENCİLERİNİN ÖĞRENEN ÖZERKLİKLERİ İLE UZAKTAN ÖĞRENMEYE İLİŞKİN TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ. Asya Studies, 6(20), 9-22. https://doi.org/10.31455/asya.1089077