Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EFFECTS OF PROFESSION EDUCATION INSPECTION ON INSPECTORS OF EDUCATION

Yıl 2011, Cilt: 2 Sayı: 3, 35 - 51, 22.02.2011

Öz

Extended Abstract

Problem: How education inspectors who are appointed to inspectorship profession are affected in this process and what type of contributions they have received by practicing this profession constitute the subject of the current research. The research is considered to be important for candidates to be appointed to inspectorship. Moreover, the research is supposed to contribute the literature in inspector development area. The purpose of the research: With this research, it is aimed at analyzing negative or positive contributions of inspectorship profession to education inspectors.
Research Methodology: The research is a qualitative study which aims at determining positive or negative contributions of inspectorship profession to education inspectors. Phenomenological design method is used in the study. Research sample includes 13 education inspectors. In the research, a study group of school principals was selected according to sampling of easily accessible state methods appropriate for qualitative research convention. For this purpose, the variation is obtained by sampling according to seniority in the profession, branch, and experience (number of years worked) in teachership. Semi-structured interview technique has been used as the data collection method. Data of the research was collected from the predetermined education inspectors by conducting interviews between October and December 2010. In this research, which had been designed in alignment with qualitative research approach, “content analysisâ€? was employed. The data were analyzed in four stages: 1. Codification of the data, 2. Determination of the themes in the codified data, 3. Organization of the codes and the themes, 4. Description and interpretation of the findings. The school principals who participated in the interviews were contacted again and the findings were shared and confirmed with them.
Findings and Results of the Research: When the views of education inspectors are analyzed, it is observed that positive contributions of inspectorship profession to them are focused in four themes. These are; 1) Contributions about knowledge, 2) Contributions about profession 3) Contributions about attitudes and behaviors 4) Individual or other contributions. The views of education inspectors who participated in the study are analyzed it is determined that knowledge about the profession is gained in the course of performing the profession. Obtaining knowledge while performing the profession could be explained by learning styles of the inspectors. When the contributions of the profession to education inspectors in terms of attitudes and behaviors are analyzed, it is observed that these are planned working practice induced by the obligation to renew oneself, working hard, self-confidence, and formalness in relationships. This finding could be related to the guidance task of inspectors. When the individual contributions of the profession are analyzed, it is observed that there are contributions in a total of 10 subjects some of which are dressing smart, gaining prestige, building a network, reading, and individual development. This finding suggests that the profession impels the education inspectors to individual change. Moreover, immaterial contribution, i.e. job satisfaction is mentioned as an individual contribution. When the negative contributions of the profession to education inspectors are analyzed, it is observed that there are a total of 12 coded subjects. The inspectors regard the greatest negativity in their professional life as travelling constantly. Another negativity area is the negative image. The issue of turning into an official personality is perceived as a negative contribution as it is given under attitudes and behaviors heading as well. This finding suggests that social and emotional attenuation brings along the negative image. This finding could be considered to be related to the structure of supervision.
Depending on the results of the study, since the positive contributions of inspectorship profession to education inspectors are more than negative contributions, it could be concluded that inspectorship is a preferable profession. Inspector education period can be rearranged to include transfer of knowledge about inspectorship profession before the appointment takes place.

Kaynakça

  • Arabacı, İ. B. (2010). Milli eğitim bakanlığı‟nın denetim politikası ve bu konuda ilköğretim müfettişlerinin görüşleri. I. Ulusal Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. Ankara.
  • Altun, S.A. ve Memişoğlu, S.P. (2010). İlköğretim müfettişlerinin denetimin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 9 (2), 643-657. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr
  • Bakioğlu, A. ve Demirel, A. (2001). İlköğretim müfettişlerinin kariyer gelişimleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı 13, Sayfa : 37-54.
  • Başar, H. (2000) ,Eğitim denetçisi, Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • Brewer, E. W. & Clippard, L.F. (2002). Burnout and Jop aticfaction Among Student Support Services Personel. Human Resources Development Quarterly, 13 (2) 169-186.
  • Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem AYayıncılık.
  • Doğan, S. ve Dur, C. (2011). Eğitim müfettiş yardımcılarının meslekte yetiştirilmelerine yönelik olarak yapılan hizmetiçi eğitim faaliyetlerine ilişkin algıları. III. Uluslar arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi.22-24 Haziran 2011. Mersin Üniversitesi.
  • Freidson, E. (1986). Professional powers: A study of the instituonalization of formal knowledge. Chicago: University of Chicago Press.
  • Glickman, C. D., Gordon, S. P., & Ross-Gordon, J. M. (2004). Supervision and instructional leadership:a development approach (6th ed. b.). Boston: Allyn and Bacon.
  • Göksu, M. Z., Sarıçam, İ. ve Kuru, M. (2010). İlköğretim müfettişlerini motive eden faktörler. I. Ulusal Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. Ankara.
  • Karaköse, T. ve Kılıç, L. (2010). İlköğretim denetmenlerinin mesleki gelişim ihtiyaçlarının belirlenmesine yönelik nitel bir çalışma. I. Ulusal Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. Ankara.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. 15. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Kayes, D. C. (2005). Internal validity and reliability of Kolb‟s learning style ınventory version 3, Journal of Business and Psychology, Vol.20, No.2, Winter The George Washington University.
  • Kuzgun, Y. (1982). Mesleki Rehberliğin Bireyin Yetenek ve İlgilerine Uygun Meslekleri Tanımalarına Etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Lunenburg F.C., Ornstein A.C. (1996). Educational Administration Concepts and Practice. Belmont: Wadsworth Publishing Company.
  • Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Devlet Memurları Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (2010). Resmi Gazete. Kanun No: 5984.
  • Oğuz, E. (2010). Denetmenlerin denetim sürecinde yaşadıkları sorunlar (Samsun İli Örneği). II. Uluslar Arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. 23-25 Haziran 2010. Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
  • Öztürk, S. (1996). Türkiye Eğitim Sisteminde Denetmen Yetiştirme Sürecinin Analizi, Bilim Uzmanlığı Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Pajak, E. (1989). Identification of supervisory proficiencies Project. Athens: College of Education, University of Georgia.
  • Sarıtaş, M. (2010). Eğitim denetçilerinin zeka alanları ve stresle mücadele arasındaki ilişki. II. Uluslar Arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. 23-25 Haziran 2010. Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
  • Tanhan, F, İpek, Y. ve Avcı, İ.(2011) Eğitim müfettişlerinin yaşam pozisyonları. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi.22-24 Haziran 2011. Mersin Üniversitesi.
  • Tutku, F.O.ve Koç, M. (2008). Mesleklere atfedilen kalıp yargılar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 41(1),255-273.
  • Ünal, A ve Kantar, Ş. (2011). İlköğretim denetçi yardımcılarının sorunları. İlköğretim Online 10 (1), 180- 196.
  • Ünal, A. ve Gürsel, M. (2007). İlköğretim denetçilerinin öğrenen organizasyon yaklaşımı açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (18), 463-482.
  • Wiles, J., & Bondi, J. (1996). Supervision:A guide to practice. Columbus, OH: C.E. Merril.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek H.( 2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
  • Yıldırım, N., (2007). İlköğretimde çalışan eğitimciler ve ilköğretim müfettişlerinin öğrenme stilleri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 1, 140-146.
  • Yıldırım, M. C. ve Demirtaş, H. (2010). Yapılandırmacı öğrenme paradigması açısından ilköğretim okullarında öğretmen denetiminin etkili olarak yapılabilmesine ilişkin çözüm önerileri. II. Uluslar arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi Bildiriler Kitabı (337-346). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldırım, M.C. Beycioğlu, K. ve Uğurlu, C.U., Sincar, M. (2011). Eğitim müfettişlerinin görev alanları boyutunda karşılanılan sorunlar. III. Uluslar arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi.22-24 Haziran 2011. Mersin Üniversitesi.

MÜFETTİŞLİK MESLEĞİNİN EĞİTİM MÜFETTİŞLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Yıl 2011, Cilt: 2 Sayı: 3, 35 - 51, 22.02.2011

Öz

Bu araştırmayla müfettişlik mesleğinin eğitim müfettişlerine olumlu katkılarının veya olumsuz etkilerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, müfettişliğe atanacak adaylar açısından önemli görülmektedir. Ayrıca araştırmanın müfettiş yetiştirme alan yazınına da katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Araştırma nitel bir çalışmadır. Çalışmada olgu bilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 13 eğitim müfettişi oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırma geleneğine uygun amaçlı örneklem yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemine uygun olarak eğitim müfettişlerinden çalışma grubu seçilmiştir. Veri toplama yöntemi olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Nitel araştırma yaklaşımı doğrultusunda tasarlanan bu araştırmada “içerik analiziâ€? yapılmıştır. Eğitim müfettişlerinin görüşleri incelendiğinde, müfettişlik mesleğinin kendilerine olumlu katkıları dört temada toplandığı görülmektedir. Bunlar; 1) Bilgiye ilişkin katkılar, 2) Mesleğe ilişkin katkılar 3) Tutum ve davranışa ilişkin katkılar 4) Bireysel veya diğer katkılar. Mesleğin olumsuz katkıları tek başlık halinde ve 11 konu olarak ele alınmaktadır. Araştırmada görülmektedir ki, mesleğin eğitim müfettişlerine 23'ü bilgiye ve mesleğe, 15'i tutum ve davranışa, 12'si de bireysel olmak üzere toplamda 46 alanda olumlu katkısı olduğu görülmektedir. Araştırmaya katılan eğitim müfettişlerinin görüşleri incelendiğinde göreve ilişkin bilgiler meslek içerisinde öğrenilmektedir. Mesleğin eğitim müfettişlerine kazandırdığı tutum ve davranışlar incelendiğinde; kendini yenilemek zorunda olmanın getirdiği planlı çalışma, çok çalışma, özgüven ve ilişkilerdeki resmiyet olduğu görülmektedir. Mesleğin bireysel getirileri incelendiğinde, güzel giyinme, saygınlık kazanma, çevre edinme, okuma bireysel gelişim olmak üzere toplam 10 konuda katkı görülmektedir. Mesleğin, eğitim müfettişlerine olumsuz etkileri incelendiğinde kodlanmış 12 konunun olduğu görülmektedir. Müfettişler meslek hayatındaki en büyük olumsuzluğu sürekli yolculuk yapmak olarak görmektedirler. Diğer bir olumsuzluk ise imajdır. Resmi bir kişiliğe dönüşme konusu tutum ve davranış başlığında da verildiği gibi olumsuz bir durum olarak algılanmaktadır. Araştırma sonuçlarına bağlı olarak; müfettişlik mesleğinin eğitim müfettişlerine kazandırdıkları olumlu durumlar olumsuzluklardan daha fazla olduğuna göre tercih edilebilir bir meslektir. Müfettişlerin olumsuz imajlarının giderilmesine yönelik çalışmalar yapılabilir. 

Kaynakça

  • Arabacı, İ. B. (2010). Milli eğitim bakanlığı‟nın denetim politikası ve bu konuda ilköğretim müfettişlerinin görüşleri. I. Ulusal Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. Ankara.
  • Altun, S.A. ve Memişoğlu, S.P. (2010). İlköğretim müfettişlerinin denetimin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 9 (2), 643-657. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr
  • Bakioğlu, A. ve Demirel, A. (2001). İlköğretim müfettişlerinin kariyer gelişimleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı 13, Sayfa : 37-54.
  • Başar, H. (2000) ,Eğitim denetçisi, Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • Brewer, E. W. & Clippard, L.F. (2002). Burnout and Jop aticfaction Among Student Support Services Personel. Human Resources Development Quarterly, 13 (2) 169-186.
  • Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem AYayıncılık.
  • Doğan, S. ve Dur, C. (2011). Eğitim müfettiş yardımcılarının meslekte yetiştirilmelerine yönelik olarak yapılan hizmetiçi eğitim faaliyetlerine ilişkin algıları. III. Uluslar arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi.22-24 Haziran 2011. Mersin Üniversitesi.
  • Freidson, E. (1986). Professional powers: A study of the instituonalization of formal knowledge. Chicago: University of Chicago Press.
  • Glickman, C. D., Gordon, S. P., & Ross-Gordon, J. M. (2004). Supervision and instructional leadership:a development approach (6th ed. b.). Boston: Allyn and Bacon.
  • Göksu, M. Z., Sarıçam, İ. ve Kuru, M. (2010). İlköğretim müfettişlerini motive eden faktörler. I. Ulusal Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. Ankara.
  • Karaköse, T. ve Kılıç, L. (2010). İlköğretim denetmenlerinin mesleki gelişim ihtiyaçlarının belirlenmesine yönelik nitel bir çalışma. I. Ulusal Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. Ankara.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. 15. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Kayes, D. C. (2005). Internal validity and reliability of Kolb‟s learning style ınventory version 3, Journal of Business and Psychology, Vol.20, No.2, Winter The George Washington University.
  • Kuzgun, Y. (1982). Mesleki Rehberliğin Bireyin Yetenek ve İlgilerine Uygun Meslekleri Tanımalarına Etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Lunenburg F.C., Ornstein A.C. (1996). Educational Administration Concepts and Practice. Belmont: Wadsworth Publishing Company.
  • Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Devlet Memurları Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (2010). Resmi Gazete. Kanun No: 5984.
  • Oğuz, E. (2010). Denetmenlerin denetim sürecinde yaşadıkları sorunlar (Samsun İli Örneği). II. Uluslar Arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. 23-25 Haziran 2010. Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
  • Öztürk, S. (1996). Türkiye Eğitim Sisteminde Denetmen Yetiştirme Sürecinin Analizi, Bilim Uzmanlığı Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Pajak, E. (1989). Identification of supervisory proficiencies Project. Athens: College of Education, University of Georgia.
  • Sarıtaş, M. (2010). Eğitim denetçilerinin zeka alanları ve stresle mücadele arasındaki ilişki. II. Uluslar Arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi. 23-25 Haziran 2010. Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
  • Tanhan, F, İpek, Y. ve Avcı, İ.(2011) Eğitim müfettişlerinin yaşam pozisyonları. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi.22-24 Haziran 2011. Mersin Üniversitesi.
  • Tutku, F.O.ve Koç, M. (2008). Mesleklere atfedilen kalıp yargılar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 41(1),255-273.
  • Ünal, A ve Kantar, Ş. (2011). İlköğretim denetçi yardımcılarının sorunları. İlköğretim Online 10 (1), 180- 196.
  • Ünal, A. ve Gürsel, M. (2007). İlköğretim denetçilerinin öğrenen organizasyon yaklaşımı açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (18), 463-482.
  • Wiles, J., & Bondi, J. (1996). Supervision:A guide to practice. Columbus, OH: C.E. Merril.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek H.( 2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
  • Yıldırım, N., (2007). İlköğretimde çalışan eğitimciler ve ilköğretim müfettişlerinin öğrenme stilleri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 1, 140-146.
  • Yıldırım, M. C. ve Demirtaş, H. (2010). Yapılandırmacı öğrenme paradigması açısından ilköğretim okullarında öğretmen denetiminin etkili olarak yapılabilmesine ilişkin çözüm önerileri. II. Uluslar arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi Bildiriler Kitabı (337-346). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldırım, M.C. Beycioğlu, K. ve Uğurlu, C.U., Sincar, M. (2011). Eğitim müfettişlerinin görev alanları boyutunda karşılanılan sorunlar. III. Uluslar arası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi.22-24 Haziran 2011. Mersin Üniversitesi.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Eğitim Bilimleri ve Alan Eğitimi Bilimleri
Yazarlar

Nail Yıldırım

Yayımlanma Tarihi 22 Şubat 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Yıldırım, N. (2011). MÜFETTİŞLİK MESLEĞİNİN EĞİTİM MÜFETTİŞLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 35-51.

Creative Commons Lisansı
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)


[email protected]        http://www.e-ijer.com       Adres: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi  Bornova/İzmir