The current study aimed to examine the advisor-advisee relationship from the perspectives of both advisees and advisors throughout the doctoral education process, deciphering the internal mechanisms of universities related to doctoral advisement and the role of the advisor-advisee relationship in the development of future scientists. A qualitative phenomenological research design was used through interviews conducted with 13 doctoral students and 18 faculty members at two high-ranking public research universities with well-established advisor-advisee processes and strong organizational cultures. The results demonstrate the expectations of both parties from each other and themselves throughout the process as well as the effects of the advisor-advisee relationship on the efficiency of the process, advisees’ future academic careers, and identities. Advisees generally focused on communication and planning thesis work with advisors while the advisors stressed how different dimensions of the supervising process affect the understanding of scientist identity. Additionally, it was concluded that students feel closer to being a scientist/researcher when they feel the support of their advisor and have a close relationship with their advisor, and the discourses of advisors extend this argument to feeling the support of all faculty members as a team. The study highlights the important role of advisors in raising future scientists which demonstrates the need for universities to find ways to support faculty members in developing their supervisory skills.
Bu çalışma, üniversitelerin doktora danışmanlığı ile ilgili iç mekanizmalarını ve danışan-danışman ilişkisinin geleceğin bilim insanlarının gelişimindeki rolünü deşifre ederek, doktora eğitimi süreci boyunca danışan-danışman ilişkisini hem danışan hem de danışman perspektifinden kapsamlı bir şekilde incelemeyi amaçlamıştır. Araştırmada nitel olgubilim deseni kullanılmıştır. Türkiye’de iyi kurulmuş danışan-danışman süreçleri ve güçlü organizasyon kültürleri ile uluslararası düzeyde kabul görmüş, tanınırlığı yüksek iki araştırma üniversitesinde 13 doktora öğrencisi ve 18 öğretim üyesi ile görüşmeler yapılmıştır. Sonuçlar, süreç boyunca her iki tarafın birbirinden ve kendisinden beklentilerinin yanı sıra danışan-danışman ilişkisinin sürecin verimliliğine, danışanların gelecekteki akademik kariyerlerine ve kimliklerine etkisini ortaya koymaktadır. Danışanlar genel olarak danışmanları ile olan iletişim ve çalışma planlarını vurgularken, danışmanlar da danışmanlık sürecinin farklı boyutlarının bilim insanı kimliği anlayışını nasıl etkilediğini vurgulamışlardır. Ayrıca, öğrencilerin danışmanlarının desteğini hissettiklerinde ve danışmanları ile yakın bir ilişki içinde olduklarında kendilerini bilim insanı/araştırmacı olmaya daha yakın hissettikleri ve danışmanların söylemlerinin bu argümanı tüm öğretim üyelerinin desteğini bir bütün olarak hissetmek şeklinde genişlettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma, danışmanların geleceğin bilim insanlarını yetiştirmedeki önemli rolünü vurgulayarak, üniversitelerin öğretim üyelerinin danışmanlık becerilerini geliştirmelerini desteklemenin yollarını bulma ihtiyacını ortaya koymaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Studies on Education |
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Early Pub Date | September 29, 2023 |
Publication Date | October 13, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 13 Issue: 2 |