BibTex RIS Cite

-

Year 2015, Volume: 5 Issue: 1, 70 - 80, 30.04.2015

Hakan Sarıçam Ahmet Akın

https://doi.org/10.19126/suje.03911
Cited By: 1

Abstract

The aim of this research is to adapt the Self Rumination Scale (Elliot & Coker, 2008) to Turkish and to examine its psychometric properties. The research was conducted on total 573 (286 ı+ 287) university students from two universities. The validity and reliability of scale was investigated by test re-test, Cronbach alpha, exploratory and confirmatory factor analysis and criterion related validity methods. Self-reflection Scale was used for the criterion related validity. Results confirmatory factor analyses demonstrated that 10 items yielded one factor as original form and that the one-dimensional model was well fit (x2= 53,97, df= 31, p= .006, RMSEA= .051, CFI= .99, GFI= .96, IFI= .99, NFI= .97, SRMR= .039). Factor loadings ranged from .44 ile .78. Cronbach alpha internal consistency coefficient was found as .86. In the concurrent validity significant relationships (r= .65) were found between the Self-rumination Scale and Self-reflection Scale. Testretest reliability coefficient was .76. Corrected item-total correlations ranged from .35 to .69. Overall results demonstrated that Self-rumination Scale can be named as a valid and reliable instrument that could be used in the field of psychology, psychiatry and education

Keywords

Self rumination validity reliability factor analysis

References

  • Akın, A., Satici, S. A., Kayıs, A. R., Çitemel, N., & Usta, F. (2012, July). A Turkish Version of Self-Reflection Scale. Paper presented at the 33rd International Conference of the Stress and Anxiety Research Society (STAR), July, 2-4, Palma de Mallorca, Spain.
  • Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Öl- çeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
  • Conway, M., Csank, P. A. R., Holm, S. L., & Blake, C. K. (2000). On assessing individual differences in rumination on sadness. Journal of Personality Assessment, 75, 404-425.
  • Elliot, I., & Coker, S. (2008). Independent self-construal, self-reflection, and self-rumination: A path mo- del for predicting happiness. Australian Journal of Psychology, 60(3), 127-134.
  • Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
  • Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-I. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Hu, L. T., & Bnetler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structural analysis: Conven- tional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
  • Jöreskog, K., & Sörbom, D. (1996). LISREL 8: User’s Reference Guide. Chicago, IL: Scientific Software International Inc.
  • Kashdan, T. B., & Roberts, J. E. (2007). Social anxiety, depressive symptoms, and post-event rumination: Affective consequences and social contextual influences. Journal of Anxiety Disorders, 21, 284-301.
  • Lyubomirsky, S., Tucker, K. L., Caldwell, N.D., & diğerleri. (1999). Why ruminators are poor problem solvers: Clues from the phenomenology of dysphoric rumination. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 1041-1060.
  • Lyubomirsky, S., Caldwell, N. D., & Nolen-Hoeksema, S. (1998). Effects of ruminative and distracting responses to depressed mood on retrieval of autobiographical memories. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 166-177.
  • Martin, L. L., & Tesser, A. (1996). Some ruminative thoughts. In: R. S. Wyer (ed.), Advances in social cogni- tion. (pp.1-47). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
  • Papageiorgio, C., & Wells, A. (2003). An empirical test of a clinical metacognitive model of rumination and depression. Cognitive Therapy and Research, 27, 261-273.
  • Papageiorgio, C., & Wells, A. (2004). Nature, functions and beliefs about depressive rumination: In Pa- pageiorgio, C, Wells A (editors). Depressive rumination nature, theory and treatment. West Sussex: John Wiley and sons Ltd.
  • Rush, A. J., & Thase, M. E. (1999). Psychotherapies for depressive disorders: A review: In M. Maj, N. Sartorius (Eds.), Depressive disorders (WPA Series in Evidence and Experience in Psychiatry). New York: Wiley.
  • Sarıçam, H. (2014a). Çözüm odaklı kısa süreli yaklaşıma dayalı bir müdahale programının ruminasyon üzerinde etkisi. (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Sarıçam, H. (2014b). Öz-derin düşünce. İçinde Akın, A., & Akın, Ü. (Eds), Çözüm odaklı kısa süreli grupla psikolojik danışma uygulamaları. Ankara, Nobel Akademi Yayınları.
  • Satici, S. A., & Akın, A. (2012). A Turkish adaptation study of Self-Rumination Scale. Paper presented at the 33rd International Conference of the Stress and Anxiety Research Society (STAR), 2-4 July, Palma de Mallorca, Spain.
  • Siegle, G. J., Moore, P. M., & Thase, M. E. (2004). Rumination: One construct, many features in healthy individuals, depressed individuals, and individuals with lupus. Cognitive Therapy and Research, 28(5), 645-668.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıla- rı, 3(6), 49-74.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları. Ekinoks Yayınla- rı, Ankara.
  • Trapnell, P. D., & Campbell, J. D. (1999). Private self-consciousness and the five-factor model of persona- lity: Distinguishing rumination from reflection. Journal of Personality and Social Psychology, 76, 284- 304.
  • Treynor, W., Gonzalez, R., & Nolen-Hoeksema, S. (2003). Rumination reconsidered: A psychometric analysis. Cognitive Therapy and Research, 27, 247-259.
  • Watkins, R. (2008). Constructive and unconstructive repetitive thought. Psychological Bulletin, 134(2), 163-206.

Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce Ölçeği Türkçe Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Year 2015, Volume: 5 Issue: 1, 70 - 80, 30.04.2015

Hakan Sarıçam Ahmet Akın

https://doi.org/10.19126/suje.03911
Cited By: 1

Abstract

Bu araştırmanın amacı Elliot & Coker (2008) tarafından geliştirilen Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce Ölçeğini Türkçeye uyarlamak ve ölçeğin geçerlik ve güvenirlik analizlerini yapmaktır. Araştırmaya iki ayrı üniversiteden (286 ­+ 287) toplam 573 üniversite öğrencisi katılmıştır. Ölçeğin psikometrik özellikleri, test-tekrar test, iç tutarlık, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ve ölçüt geçerliği yöntemleriyle incelenmiştir. Ölçüt bağıntılı geçerlik için Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce Ölçeği ile birlikte Öz-Düşünüm Ölçeği kullanılmıştır. KMO örneklem uygunluk katsayısı .82, Barlett testi χ2 değeri 665,102 (p< .001, sd= 36) bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliği için uygulanan doğrulayıcı faktör analizinde orijinal formla tutarlı olarak 10 maddenin tek boyutlu modelinin uyum indeksi değerleri (χ2= 53,97, sd= 31, p= .006,  RMSEA= .051, CFI= .99, GFI= .96, IFI= .99, NFI= .97, SRMR= .039) olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin faktör yükleri .44 ile .78 arasında sıralanmakta olup; Cronbach alfa iç tutarlık katsayı .86 olarak bulunmuştur. Ölçüt geçerliği çalışmasında Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce ile öz-düşünüm arasında pozitif (r= .65) ilişki olduğu görülmüştür. Test-tekrar test korelasyon katsayısı .76 olarak bulunmuş; ayrıca ölçeğin düzeltilmiş madde-toplam korelasyonlarının .35 ile .69  arasında sıralandığı görülmüştür. Bu sonuçlara dayanarak Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce Ölçeğinin psikoloji, psikiyatri ve eğitim alanında kullanılabilecek, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Keywords

Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce geçerlik güvenirlik faktör analizi

References

  • Akın, A., Satici, S. A., Kayıs, A. R., Çitemel, N., & Usta, F. (2012, July). A Turkish Version of Self-Reflection Scale. Paper presented at the 33rd International Conference of the Stress and Anxiety Research Society (STAR), July, 2-4, Palma de Mallorca, Spain.
  • Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Öl- çeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
  • Conway, M., Csank, P. A. R., Holm, S. L., & Blake, C. K. (2000). On assessing individual differences in rumination on sadness. Journal of Personality Assessment, 75, 404-425.
  • Elliot, I., & Coker, S. (2008). Independent self-construal, self-reflection, and self-rumination: A path mo- del for predicting happiness. Australian Journal of Psychology, 60(3), 127-134.
  • Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
  • Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-I. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Hu, L. T., & Bnetler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structural analysis: Conven- tional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
  • Jöreskog, K., & Sörbom, D. (1996). LISREL 8: User’s Reference Guide. Chicago, IL: Scientific Software International Inc.
  • Kashdan, T. B., & Roberts, J. E. (2007). Social anxiety, depressive symptoms, and post-event rumination: Affective consequences and social contextual influences. Journal of Anxiety Disorders, 21, 284-301.
  • Lyubomirsky, S., Tucker, K. L., Caldwell, N.D., & diğerleri. (1999). Why ruminators are poor problem solvers: Clues from the phenomenology of dysphoric rumination. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 1041-1060.
  • Lyubomirsky, S., Caldwell, N. D., & Nolen-Hoeksema, S. (1998). Effects of ruminative and distracting responses to depressed mood on retrieval of autobiographical memories. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 166-177.
  • Martin, L. L., & Tesser, A. (1996). Some ruminative thoughts. In: R. S. Wyer (ed.), Advances in social cogni- tion. (pp.1-47). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
  • Papageiorgio, C., & Wells, A. (2003). An empirical test of a clinical metacognitive model of rumination and depression. Cognitive Therapy and Research, 27, 261-273.
  • Papageiorgio, C., & Wells, A. (2004). Nature, functions and beliefs about depressive rumination: In Pa- pageiorgio, C, Wells A (editors). Depressive rumination nature, theory and treatment. West Sussex: John Wiley and sons Ltd.
  • Rush, A. J., & Thase, M. E. (1999). Psychotherapies for depressive disorders: A review: In M. Maj, N. Sartorius (Eds.), Depressive disorders (WPA Series in Evidence and Experience in Psychiatry). New York: Wiley.
  • Sarıçam, H. (2014a). Çözüm odaklı kısa süreli yaklaşıma dayalı bir müdahale programının ruminasyon üzerinde etkisi. (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Sarıçam, H. (2014b). Öz-derin düşünce. İçinde Akın, A., & Akın, Ü. (Eds), Çözüm odaklı kısa süreli grupla psikolojik danışma uygulamaları. Ankara, Nobel Akademi Yayınları.
  • Satici, S. A., & Akın, A. (2012). A Turkish adaptation study of Self-Rumination Scale. Paper presented at the 33rd International Conference of the Stress and Anxiety Research Society (STAR), 2-4 July, Palma de Mallorca, Spain.
  • Siegle, G. J., Moore, P. M., & Thase, M. E. (2004). Rumination: One construct, many features in healthy individuals, depressed individuals, and individuals with lupus. Cognitive Therapy and Research, 28(5), 645-668.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıla- rı, 3(6), 49-74.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları. Ekinoks Yayınla- rı, Ankara.
  • Trapnell, P. D., & Campbell, J. D. (1999). Private self-consciousness and the five-factor model of persona- lity: Distinguishing rumination from reflection. Journal of Personality and Social Psychology, 76, 284- 304.
  • Treynor, W., Gonzalez, R., & Nolen-Hoeksema, S. (2003). Rumination reconsidered: A psychometric analysis. Cognitive Therapy and Research, 27, 247-259.
  • Watkins, R. (2008). Constructive and unconstructive repetitive thought. Psychological Bulletin, 134(2), 163-206.
There are 25 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Hakan Sarıçam

Ahmet Akın This is me

Publication Date April 30, 2015
Published in Issue Year 2015 Volume: 5 Issue: 1

Cite

APA Sarıçam, H., & Akın, A. (2015). Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce Ölçeği Türkçe Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(1), 70-80. https://doi.org/10.19126/suje.03911

Cited By

The effect of group counseling program based on cognitive behavioral approach on adolescents’ rumination levels
Current Psychology
https://doi.org/10.1007/s12144-021-02481-1

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

COPE: https://publicationethics.org/about/our-organisation

WAME: https://www.wame.org/conflict-of-interest-in-peer-reviewed-medical-journals

ICMJE: https://www.icmje.org/about-icmje/

BOIA: https://www.budapestopenaccessinitiative.org/