BibTex RIS Cite

Relationship between Teachers’ Humor Styles and Their Views on Organizational Cynicism

Year 2016, Issue: 32, 122 - 143, 30.12.2016

Kürşad Yılmaz Yahya Altınkurt

Abstract

This study was conducted in order to determine whether or not teachers’ humor styles predicted their perception of organizational cynicism. In accordance with this purpose, first of all the current situation was described and then, it was tried to determine at what level teachers’ humor styles predicted their perception of organizational cynicism. Besides, the sample of the study, which was designed as a survey model, consisted of 354 teachers working in the center of Kutahya province. The data was collected by using the Humor Styles Questionnaire and Organizational Cynicism Scale. For the data analysis descriptive statistics, t-test, ANOVA and multiple regression analysis were applied. The humor styles which teachers gave the highest scores were Affiliative Humor, Self-Enhancing Humor, Aggressive Humor and Self-Defeating Humor, respectively. In addition, the affiliative, self-enhancing, aggressive and self-defeating humor styles of teachers did not differ in terms of gender. In terms of seniority, the affiliative and self-defeating humor types of teachers did not differ whereas their self-enhancing and aggressive humor types differed significantly. On the other hand, teachers possessed the least cynicism perception in the dimension of affective cynicism, and it was followed respectively by the dimensions of cognitive and behavioral cynicism. Teachers’ cynicism perception did not differ significantly in terms of gender, however in terms of school type, subject matter and seniority teachers’ cynicism perception differed statistically and in a significant way in some dimensions. According to the results obtained from regression analysis, all humor styles of teachers gave a low, significant relationship with affective, cognitive and behavioral cynicism perceptions. Additionally, humor styles used by teachers explained nine percent of the total variance in cognitive cynicism perception, four percent in affective cynicism perception, and approximately thirteen percent in behavioral cynicism perception.

Keywords

Cynicism humor styles; organizational cynicism; teachers

References

  • Abraham, R. (2000). Organizational cynicism: Bases and consequences. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 126(3), 269-292.
  • Akın, U. (2015). Okullarda örgütsel sinizm ve güven ilişkisinin incelenmesi: Öğretmenler üzerinde bir araştırma. Eğitim ve Bilim, 40(181), 175-189.
  • Altınkurt, Y. ve Ekinci, C. E. (2016). Examining the relationships between occupational professionalism and organizational cynicism of teachers. Educational Process: International Journal, 5(3), 236-253.
  • Altınkurt, Y., ve Yılmaz, K. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 1-8.
  • Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2012). Being a female school administrator in Turkey: Views of teachers and administrators. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(4), 2227-2238.
  • Altınkurt, Y., ve Yılmaz, K. (2013). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin iş doyumu, tükenmişlik düzeyleri ve kişilik özellikleri (Kütahya ili örneği). Yayınlanmamış araştırma raporu, Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Andersson, L. (1996). Employee cynicism: An examination using a contract violation framework. Human Relations, 49, 1395-1418.
  • Andersson, L. M., ve Bateman, T. S. (1997). Cynicism in the workplace: Some causes and effects. The Journal of Organizational Behavior, 8, 449-470.
  • Aslan, H. (2006). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğrenilmiş güçlülük düzeyleri ve cinsiyetlerine göre mizah tarzlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bernerth, J. B., Armenakis, A. A., Feild, H. S., ve Walker, H. J. (2007). Justice, cynicism, and commitment: A study of important organizational change variables. The Journal of Applied Behavioral Science, 43(3), 303-326.
  • Brandes, P. ve Das, D. (2006). Locating behavioral cynicism at work: construct issues and performance implication. In P. L. Perrewe & D. C. Ganster (Eds.), Employee health, coping and methodologies. Research in occupational stress and wellbeing (pp. 233-266). UK: Elsevier.
  • Brandes, P., Dharwadkar, R., ve Dean, J. W. (1999). Does organizational cynicism matter? Employee and supervisor perspectives on outcomes. Eastern Academy of Management Proceedings, 150-153.
  • Dean, J. W. Jr., Brandes, P., ve Dharwadkar, R. (1998). Organizational cynicism. Academy of Management Review, 23(2), 341-352.
  • Doğan-Kılıç, E. (2013). İlköğretim okullarında sinisizm: Şanlıurfa. Bilim ve Kültür, 2, 58-70.
  • Eaton, J. A. (2000). A social motivation approach to organizational cynicism. Unpublished master dissertation, Graduate Program in Psychology, York University, Toronto. http://www.nlc-bnc.ca/obj/s4/f2/dsk2/ftp01/MQ59131.pdf.
  • Helvacı, M. A., ve Çetin, A. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin belirlenmesi (Uşak ili örneği). Turkish Studies, 7(3), 1475-1497.
  • James, M. S. L. (2005). Antecedents and consequences of cynicism in organizations: An examination of the potential positive and negative effects on school systems. Unpublished doctoral thesis, The Florida State University, USA.
  • Johnson, J. L., & O’Learly-Kelly, A. M. (2003). The effects of psychological contract breach and organizational cynicism: Not all social exchange violations are created equal. Journal of Organizational Behavior, 24, 627-647.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2006). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: Evrim.
  • Kalağan, G. (2009). Araştırma görevlilerinin örgütsel destek algıları ile örgütsel sinizm düzeyleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
  • Kalağan, G., ve Güzeller, C. O. (2010). Öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 83-97.
  • Kazarian, S. S., ve Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese university students. European Journal of Personality, 18, 209-219.
  • Kılıç, M. (2013). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeyleri ile iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
  • Kuiper, N. A., Grimshaw, M., Leite, C., ve Kirsh, G. (2004). Humor is not always the best medicine: Specific components of sense of humor and psychological well-being. Humor: International Journal of Humor Research, 17(1/2), 135-168.
  • Laursen, J. C. (2009). Cynicism then and now. European Journal of Philosophy and Public Debate, 1(2), 469-482.
  • Martin, R. A., ve Lefcourt, H. M. (1983). Sense of humor as a moderator of the relation between stressors and moods. Journal of Personality and Social Psychology, 45, 1313-1324.
  • Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Grey, J., ve Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75.
  • Mazella, D. (2007). The making of modern cynicism. University of Virginia Press.
  • Naus, F. (2007). Organizational cynicism: On the nature, antecedents, and consequences of employee cynicism toward the employing organization. Unpublished doctoral thesis, Maastricht University.
  • Naus, F., Iterson, A. V., ve Roe, R. (2007). Organizational cynicism: Extending the exit, voice, loyalty, and neglect model of employees’ responses to adverse conditions in the workplace. Human Relations, 60(5), 683-718.
  • Özdemir, S., ve Recepoğlu, E. (2010). Örgütsel sağlık ve mizah. V. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi. Antalya: Gazi Üniversitesi & EYEDDER. ss. 219-229.
  • Özdemir, S., Sezgin, F., Kaya, Z., ve Recepoğlu, E. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin stresle başa çıkma tarzları ile kullandıkları mizah tarzları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(3), 405-428.
  • Özgan, H., Çetin, B., ve Külekçi, E. (2011). İlköğretim kademesinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 11(17), 69-84.
  • Özgener, Ş., Öğüt, A., ve Kaplan, M. (2008). İş gören-işveren ilişkilerinde yeni bir paradigma: Örgütsel sinizm. İçinde M. Özdevecioğlu ve H. Karadal (Ed.), Örgütsel Davranışta Seçme Konular: Organizasyonların Karanlık Yönleri ve Verimlilik Azaltıcı Davranışlar (ss. 53-72). Ankara: İlke Yayınevi.
  • Polatcan, M. (2012). Okul yöneticilerinin liderlik davranışları ile öğretmenlerin örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki (Karabük ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Reichers, A. E., Wanous, J. P., ve Austin, J. T. (1997). Understanding and managing cynicism about organizational change. Academy of Management Executive, 11(1), 48-59.
  • Sağır, T., ve Oğuz, E. (2012). Öğretmenlere yönelik örgütsel sinizm ölçeğinin geliştirilmesi. International Journal of Human Sciences, 9(2), 1094-1106.
  • Sarı, T., ve Aslan, H. (2005). Mizah tarzları ve başaçıkma stratejileri arasındaki ilişki. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Marmara Üniversitesi, İstanbul. ss. 105-106.
  • Stanley, D. J., Meyer, J. P., ve Topolnytsky, L. (2005). Employee cynicism and resistance to organizational change. Journal of Business and Psychology, 19(4), 429-459.
  • Topkaya, N., Altınkurt, Y., Yılmaz, K., ve Dilek, S. A. (2013). Saygınlığını yitirme kaygısı ile örgütsel sinizm arasındaki ilişkiler. Akademik Bakış, 36, 1-20.
  • Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
  • Wanous, J. P., Reichers, A. E., ve Austin, J. T. (2000). Cynicism about organizational change. Group & Organization Management, 25(2), 132-153.
  • Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışmaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Yıldız, K. (2013). Örgütsel bağlılık ile örgütsel sinizm ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki. Turkish Studies, 8(6), 853-879.
  • Yıldız, K., Akgün, N., ve Yıldız, S. (2013). İşe yabancılaşma ile örgütsel sinizm arasındaki ilişki. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), 1253-1284.
  • Yılmaz, K. (2011). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 27-44.

Öğretmenlerin Mizah Tarzları İle Örgütsel Sinizme İlişkin Görüşleri Arasındaki İlişki

Year 2016, Issue: 32, 122 - 143, 30.12.2016

Kürşad Yılmaz Yahya Altınkurt

Abstract

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin mizah tarzları ile örgütsel sinizm düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Bu amaçla ilk önce mevcut durum betimlenmiş, daha sonra da öğretmenlerin mizah tarzlarının örgütsel sinizmi ne düzeyde yordadığı belirlenmeye çalışılmıştır. Tarama modelindeki araştırmanın örnekleminde, Kütahya ilinde görev yapan 354 öğretmen bulunmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Mizah Tarzları Ölçeği ve Örgütsel Sinizm Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t-testi, tek yönlü varyans analizi ve çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Öğretmenlerin en yüksek katılım gösterdiği mizah tarzları sırası ile katılımcı mizah, kendini geliştirici mizah, saldırgan mizah ve kendini yıkıcı mizahtır. Öğretmenlerin, katılımcı, kendini geliştirici, saldırgan ve kendini yıkıcı mizah tarzları cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılık göstermemektedir. Öğretmenlerin, katılımcı ve kendini yıkıcı mizah tarzları kıdeme göre anlamlı düzeyde farklılık göstermemekte; kendini geliştirici ve saldırgan mizah tarzında ise göstermektedir. Öğretmenler en az sinizm algısına duyuşsal, daha sonra sırasıyla bilişsel ve davranışsal boyutlarda sahiptir. Öğretmenlerin sinizm algısı cinsiyete göre farklılık göstermemekte; görev yapılan okul, branş ve kıdem değişkenine göre ise bazı boyutlarda anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır.  Regresyon analizi sonuçlarına göre, mizah tarzlarının tümü birlikte, öğretmenlerin bilişsel, duyuşsal ve davranışsal sinizmi ile düşük düzeyde ve anlamlı bir ilişki vermektedir.  Öğretmenlerin kullandığı mizah tarzları, bilişsel sinizmindeki toplam varyansın yüzde dokuzunu, duyuşsal sinizmdeki toplam varyansın yüzde dördünü ve davranışsal sinizmindeki toplam varyansın yaklaşık yüzde on üçünü açıklamaktadır. 

Keywords

Sinizm mizah; mizah tarzı; örgütsel sinizm; öğretmenler

References

  • Abraham, R. (2000). Organizational cynicism: Bases and consequences. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 126(3), 269-292.
  • Akın, U. (2015). Okullarda örgütsel sinizm ve güven ilişkisinin incelenmesi: Öğretmenler üzerinde bir araştırma. Eğitim ve Bilim, 40(181), 175-189.
  • Altınkurt, Y. ve Ekinci, C. E. (2016). Examining the relationships between occupational professionalism and organizational cynicism of teachers. Educational Process: International Journal, 5(3), 236-253.
  • Altınkurt, Y., ve Yılmaz, K. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 1-8.
  • Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2012). Being a female school administrator in Turkey: Views of teachers and administrators. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(4), 2227-2238.
  • Altınkurt, Y., ve Yılmaz, K. (2013). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin iş doyumu, tükenmişlik düzeyleri ve kişilik özellikleri (Kütahya ili örneği). Yayınlanmamış araştırma raporu, Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Andersson, L. (1996). Employee cynicism: An examination using a contract violation framework. Human Relations, 49, 1395-1418.
  • Andersson, L. M., ve Bateman, T. S. (1997). Cynicism in the workplace: Some causes and effects. The Journal of Organizational Behavior, 8, 449-470.
  • Aslan, H. (2006). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğrenilmiş güçlülük düzeyleri ve cinsiyetlerine göre mizah tarzlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bernerth, J. B., Armenakis, A. A., Feild, H. S., ve Walker, H. J. (2007). Justice, cynicism, and commitment: A study of important organizational change variables. The Journal of Applied Behavioral Science, 43(3), 303-326.
  • Brandes, P. ve Das, D. (2006). Locating behavioral cynicism at work: construct issues and performance implication. In P. L. Perrewe & D. C. Ganster (Eds.), Employee health, coping and methodologies. Research in occupational stress and wellbeing (pp. 233-266). UK: Elsevier.
  • Brandes, P., Dharwadkar, R., ve Dean, J. W. (1999). Does organizational cynicism matter? Employee and supervisor perspectives on outcomes. Eastern Academy of Management Proceedings, 150-153.
  • Dean, J. W. Jr., Brandes, P., ve Dharwadkar, R. (1998). Organizational cynicism. Academy of Management Review, 23(2), 341-352.
  • Doğan-Kılıç, E. (2013). İlköğretim okullarında sinisizm: Şanlıurfa. Bilim ve Kültür, 2, 58-70.
  • Eaton, J. A. (2000). A social motivation approach to organizational cynicism. Unpublished master dissertation, Graduate Program in Psychology, York University, Toronto. http://www.nlc-bnc.ca/obj/s4/f2/dsk2/ftp01/MQ59131.pdf.
  • Helvacı, M. A., ve Çetin, A. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin belirlenmesi (Uşak ili örneği). Turkish Studies, 7(3), 1475-1497.
  • James, M. S. L. (2005). Antecedents and consequences of cynicism in organizations: An examination of the potential positive and negative effects on school systems. Unpublished doctoral thesis, The Florida State University, USA.
  • Johnson, J. L., & O’Learly-Kelly, A. M. (2003). The effects of psychological contract breach and organizational cynicism: Not all social exchange violations are created equal. Journal of Organizational Behavior, 24, 627-647.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2006). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: Evrim.
  • Kalağan, G. (2009). Araştırma görevlilerinin örgütsel destek algıları ile örgütsel sinizm düzeyleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
  • Kalağan, G., ve Güzeller, C. O. (2010). Öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 83-97.
  • Kazarian, S. S., ve Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese university students. European Journal of Personality, 18, 209-219.
  • Kılıç, M. (2013). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeyleri ile iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
  • Kuiper, N. A., Grimshaw, M., Leite, C., ve Kirsh, G. (2004). Humor is not always the best medicine: Specific components of sense of humor and psychological well-being. Humor: International Journal of Humor Research, 17(1/2), 135-168.
  • Laursen, J. C. (2009). Cynicism then and now. European Journal of Philosophy and Public Debate, 1(2), 469-482.
  • Martin, R. A., ve Lefcourt, H. M. (1983). Sense of humor as a moderator of the relation between stressors and moods. Journal of Personality and Social Psychology, 45, 1313-1324.
  • Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Grey, J., ve Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75.
  • Mazella, D. (2007). The making of modern cynicism. University of Virginia Press.
  • Naus, F. (2007). Organizational cynicism: On the nature, antecedents, and consequences of employee cynicism toward the employing organization. Unpublished doctoral thesis, Maastricht University.
  • Naus, F., Iterson, A. V., ve Roe, R. (2007). Organizational cynicism: Extending the exit, voice, loyalty, and neglect model of employees’ responses to adverse conditions in the workplace. Human Relations, 60(5), 683-718.
  • Özdemir, S., ve Recepoğlu, E. (2010). Örgütsel sağlık ve mizah. V. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi. Antalya: Gazi Üniversitesi & EYEDDER. ss. 219-229.
  • Özdemir, S., Sezgin, F., Kaya, Z., ve Recepoğlu, E. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin stresle başa çıkma tarzları ile kullandıkları mizah tarzları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(3), 405-428.
  • Özgan, H., Çetin, B., ve Külekçi, E. (2011). İlköğretim kademesinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 11(17), 69-84.
  • Özgener, Ş., Öğüt, A., ve Kaplan, M. (2008). İş gören-işveren ilişkilerinde yeni bir paradigma: Örgütsel sinizm. İçinde M. Özdevecioğlu ve H. Karadal (Ed.), Örgütsel Davranışta Seçme Konular: Organizasyonların Karanlık Yönleri ve Verimlilik Azaltıcı Davranışlar (ss. 53-72). Ankara: İlke Yayınevi.
  • Polatcan, M. (2012). Okul yöneticilerinin liderlik davranışları ile öğretmenlerin örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki (Karabük ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Reichers, A. E., Wanous, J. P., ve Austin, J. T. (1997). Understanding and managing cynicism about organizational change. Academy of Management Executive, 11(1), 48-59.
  • Sağır, T., ve Oğuz, E. (2012). Öğretmenlere yönelik örgütsel sinizm ölçeğinin geliştirilmesi. International Journal of Human Sciences, 9(2), 1094-1106.
  • Sarı, T., ve Aslan, H. (2005). Mizah tarzları ve başaçıkma stratejileri arasındaki ilişki. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Marmara Üniversitesi, İstanbul. ss. 105-106.
  • Stanley, D. J., Meyer, J. P., ve Topolnytsky, L. (2005). Employee cynicism and resistance to organizational change. Journal of Business and Psychology, 19(4), 429-459.
  • Topkaya, N., Altınkurt, Y., Yılmaz, K., ve Dilek, S. A. (2013). Saygınlığını yitirme kaygısı ile örgütsel sinizm arasındaki ilişkiler. Akademik Bakış, 36, 1-20.
  • Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
  • Wanous, J. P., Reichers, A. E., ve Austin, J. T. (2000). Cynicism about organizational change. Group & Organization Management, 25(2), 132-153.
  • Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışmaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Yıldız, K. (2013). Örgütsel bağlılık ile örgütsel sinizm ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki. Turkish Studies, 8(6), 853-879.
  • Yıldız, K., Akgün, N., ve Yıldız, S. (2013). İşe yabancılaşma ile örgütsel sinizm arasındaki ilişki. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), 1253-1284.
  • Yılmaz, K. (2011). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 27-44.
There are 47 citations in total.

Details

Journal Section Articles
Authors

Kürşad Yılmaz

Yahya Altınkurt

Publication Date December 30, 2016
Submission Date August 8, 2016
Published in Issue Year 2016 Issue: 32

Cite

APA Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2016). Öğretmenlerin Mizah Tarzları İle Örgütsel Sinizme İlişkin Görüşleri Arasındaki İlişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(32), 122-143.
 Download Cover Image

by-nc.png

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.