Research Article
Year 2022,
Issue: 62, 527 - 558, 01.05.2022
Abstract
Bu araştırmanın amacı sosyal bilgiler öğretmenlerinin web 2.0 teknolojileri hakkındaki görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubu Ankara ilinin farklı ilçelerinde 2017/2018 eğitim öğretim yılında görev yapan 49 sosyal bilgiler öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından geliştirilmiş olan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Nitel yöntemin izlendiği araştırmada olgu bilim deseni kullanılmış, elde edilen veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırmada sosyal bilgiler öğretmenlerinin web 2.0 teknolojileri konusunda kendilerini orta derecede yeterli gördükleri, web 2.0 teknolojilerinin derste kullanımına yönelik olumlu görüşlere sahip oldukları, web 2.0 teknolojilerini kullanmada teknik açıdan zorluklar yaşadıkları, ders süresinin yetersizliğine değindikleri, içerik oluşturmada sıkıntı yaşadıkları, web 2.0 teknolojilerini derste daha etkin şekilde kullanabilmek için eğitim almak istedikleri şeklinde sonuçlara ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarından hareketle sosyal bilgiler öğretmenlerinin web 2.0 teknolojilerini derste aktif olarak kullanabilmeleri için uygulama temelli çalışmalar yapılmasına ve bu yönde eğitimler verilmesine yönelik önerilerde bulunulmuştur.
References
- Ayaydın, Y. (2014). Sosyal bilgiler öğretiminde, öğretim teknolojilerinin kullanımına ilişkin hizmet içi ve hizmet öncesi sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Bal, H. (2019). Öğretmenlerin Eğitimde Yeni Teknolojileri ve Web 2.0 Araçlarını Kullanımlarının Değerlendirilmesi. Ankara: MEB Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü.
- Bıngımlas, K.A. (2017). Learning and teaching with web 2.0 applications in Saudi K-12 schools. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 16(3), 100-115.
- Çelik, T. (2020). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının web 2.0 teknolojilerini alanlarına entegre etme sürecine ilişkin algıları. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 21(2), 875- 915.
- Deperlioğlu, Ö. ve Köse, U. (2010). Web 2.0 teknolojilerinin eğitim üzerindeki etkileri ve örnek bir öğrenme yaşantısı. XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri kitabı içinde (ss. 437-441). Muğla: Muğla Üniversitesi.
- Elmas, R. ve Geban, Ö. (2012). Web 2.0 tools for 21st century teachers. International Online Journal of Educational Sciences. 4(1), 243-254.
- Ersoy, M. ve Çoklar, A. (2013). Teknopedagojik eğitimde değerlendirme. I. KabakçıYurdakul (Ed.), Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde (s.241-263). Ankara: Anı.
- Faizi R., Chiheb R.,El Afia A. (2015). Students’ perceptions towards using web 2.0 technologies in education. International Journal of Emerging Technologies in Learning (iJET), 10(6) 32-36 http://dx.doi.org/10.3991/ijet.v10i6.4858.
- Filiz, O. (2018). Eğitimde web 2.0 araçları. A. A. Kurt (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri içinde (s.115-147). Ankara: Nobel Akademi.
- Genç, Z. (2010). Web 2.0 yeniliklerinin eğitimde kullanımı: bir facebook eğitim uygulama örneği. XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri kitabı içinde (ss. 237-242). Muğla: Muğla Üniversitesi.
- Gömleksiz, M. N. ve Fidan, E. K. (2011). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin web pedagojik içerik bilgisine ilişkin öz-yeterlilik algı düzeyleri. Turkish Studies. 6(4), 593-620.
- Gün, S. (2015). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde web 2.0 sesli ve görüntülü görüşme (skype) uygulamalarının konuşma becerisine etkisi (Yüksek lisans tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- ISTE (2021). International society for technology in education. https://www.iste.org/standards/for-educators adresinden 29.05.2021 tarihinde erişilmiştir.
- Holcomb, L. B., ve Beal, C. M. (2010). Capitalizing on web 2.0 in the social studies context. TechTrends. 54(4), 28-33.
- Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 604-634.
- Jimoyiannis, A., Tsiotakis, P., Roussinos, D. ve Siorenta, A. (2013). Preparing teachers to integrate web 2.0 in school practice: Toward a framework for pedagogy 2.0. Australasian Journal of Educational Technology, 29(2), 248–267. doi:10.1234/ajet.v29i2.157.
- Karaca, F. ve Aktaş N. (2019). Ortaöğretim kurumu öğretmenlerinin web 2.0 uygulamaları için haberdarlıklarının, yeterlilik düzeylerinin, kullanım sıklıklarının ve eğitsel amaçlı kullanım biçimlerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 212-230.
- Korucu, A.T. ve Karalar, H. (2017). Sınıf eğitimi öğretim elemanlarının web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 456-474.
- Korucu, A. T. ve Sezer, C. (2016). Web 2.0 teknolojilerini kullanma sıklığının ders başarısı üzerindeki etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 379-394.
- Korucu, A. T. ve Çakır, H. (2015). Dinamik web teknolojileri ile geliştirilen işbirlikli öğrenme ortamını kullanan öğretmen adaylarının görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(19), 221-254.
- Lıvıngstone, K.A. (2015). Theimpact of Web 2.0 in Education and its potential for language learning and teaching. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning. 6(5), 1-27.
- MEB. (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr. adresinden 22.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
- MEB. (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı. https://mufredat.meb.gov.tr. adresinden 05.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi, Çev. S. Akbaba-Altun ve A. Ersoy, Ankara: Pegem.
- Norton, P. ve Hathaway, D. (2008). On its way to K–12 classrooms web 2.0 goes to graduate school. Computers in the Schools, 25(3-4), 163- 180. https://doi.org/10.1080/07380560802368116
- Şahin, Y.L. (2013). Teknopedagojik eğitimde web 2.0 araçları. I. Kabakçı yurdakul (Ed.). Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde (s.163-192). Ankara: Anı.
- Tatlı, Z., Altınışık, D. ve Akbulut, H. İ. (2016). The Impact of web 2.0 tools on pre-service teachers’ self confidence levels about TPCK. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 7(3), 659-678.
- Timur, S., Timur, B., Arcagök, S. ve Öztürk, G. (2020). Fen bilimleri öğretmenlerinin web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 63-108.
- Yaylak, E. ve İnan, S. (2018). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin eğitimde sosyal medyanın kullanılmasına yönelik görüşlerinin incelenmesi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi. 3(1), 1-32.
- Yeşiltaş, E. ve Turan, R. (2015). Sosyal Bilgiler öğretimine yönelik geliştirilen bilgisayar yazılımının akademik başarı ve tutuma etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(5), 1-23.
- Yeşiltaş, E. (2016). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal ağ kullanım profillerinin belirlenmesi. Turkish Studies, 11(3), 2387-2406.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
- Yükseltürk, E. ve Top, E. (2013). Web 2.0 teknolojilerinin öğretmen eğitiminde kullanımı. K. Çağıltay ve Y. Göktaş (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler içinde (s. 665-680). Ankara: Pegem.
Year 2022,
Issue: 62, 527 - 558, 01.05.2022
Abstract
This research aimed to analyse social studies teachers’ views on web 2.0 technologies. The sample consisted of 49 social studies teachers who were serving in various districts of the Ankara province in the 2017-2018 academic year. A semi-structured interview form developed by the researchers was used as a data collection tool in the study. The study used a qualitative phenomenological research design. The data were analysed using descriptive statistics. The analysis results showed that the sampled social studies teachers see themselves as moderately competent in web 2.0 technologies, have positive opinions about the use of web 2.0 technologies in classes, have technical difficulties in using web 2.0 technologies, they mentioned the inadequacy of the course duration, they had difficulties in creating content and wish to receive training to use web 2.0 technologies more effectively. Based on these results, an important practical recommendation is to undertake practice-based research and provide social studies teachers with training in how to effectively use web 2.0 technologies in classes.
References
- Ayaydın, Y. (2014). Sosyal bilgiler öğretiminde, öğretim teknolojilerinin kullanımına ilişkin hizmet içi ve hizmet öncesi sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Bal, H. (2019). Öğretmenlerin Eğitimde Yeni Teknolojileri ve Web 2.0 Araçlarını Kullanımlarının Değerlendirilmesi. Ankara: MEB Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü.
- Bıngımlas, K.A. (2017). Learning and teaching with web 2.0 applications in Saudi K-12 schools. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 16(3), 100-115.
- Çelik, T. (2020). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının web 2.0 teknolojilerini alanlarına entegre etme sürecine ilişkin algıları. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 21(2), 875- 915.
- Deperlioğlu, Ö. ve Köse, U. (2010). Web 2.0 teknolojilerinin eğitim üzerindeki etkileri ve örnek bir öğrenme yaşantısı. XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri kitabı içinde (ss. 437-441). Muğla: Muğla Üniversitesi.
- Elmas, R. ve Geban, Ö. (2012). Web 2.0 tools for 21st century teachers. International Online Journal of Educational Sciences. 4(1), 243-254.
- Ersoy, M. ve Çoklar, A. (2013). Teknopedagojik eğitimde değerlendirme. I. KabakçıYurdakul (Ed.), Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde (s.241-263). Ankara: Anı.
- Faizi R., Chiheb R.,El Afia A. (2015). Students’ perceptions towards using web 2.0 technologies in education. International Journal of Emerging Technologies in Learning (iJET), 10(6) 32-36 http://dx.doi.org/10.3991/ijet.v10i6.4858.
- Filiz, O. (2018). Eğitimde web 2.0 araçları. A. A. Kurt (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri içinde (s.115-147). Ankara: Nobel Akademi.
- Genç, Z. (2010). Web 2.0 yeniliklerinin eğitimde kullanımı: bir facebook eğitim uygulama örneği. XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri kitabı içinde (ss. 237-242). Muğla: Muğla Üniversitesi.
- Gömleksiz, M. N. ve Fidan, E. K. (2011). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin web pedagojik içerik bilgisine ilişkin öz-yeterlilik algı düzeyleri. Turkish Studies. 6(4), 593-620.
- Gün, S. (2015). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde web 2.0 sesli ve görüntülü görüşme (skype) uygulamalarının konuşma becerisine etkisi (Yüksek lisans tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- ISTE (2021). International society for technology in education. https://www.iste.org/standards/for-educators adresinden 29.05.2021 tarihinde erişilmiştir.
- Holcomb, L. B., ve Beal, C. M. (2010). Capitalizing on web 2.0 in the social studies context. TechTrends. 54(4), 28-33.
- Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 604-634.
- Jimoyiannis, A., Tsiotakis, P., Roussinos, D. ve Siorenta, A. (2013). Preparing teachers to integrate web 2.0 in school practice: Toward a framework for pedagogy 2.0. Australasian Journal of Educational Technology, 29(2), 248–267. doi:10.1234/ajet.v29i2.157.
- Karaca, F. ve Aktaş N. (2019). Ortaöğretim kurumu öğretmenlerinin web 2.0 uygulamaları için haberdarlıklarının, yeterlilik düzeylerinin, kullanım sıklıklarının ve eğitsel amaçlı kullanım biçimlerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 212-230.
- Korucu, A.T. ve Karalar, H. (2017). Sınıf eğitimi öğretim elemanlarının web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 456-474.
- Korucu, A. T. ve Sezer, C. (2016). Web 2.0 teknolojilerini kullanma sıklığının ders başarısı üzerindeki etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 379-394.
- Korucu, A. T. ve Çakır, H. (2015). Dinamik web teknolojileri ile geliştirilen işbirlikli öğrenme ortamını kullanan öğretmen adaylarının görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(19), 221-254.
- Lıvıngstone, K.A. (2015). Theimpact of Web 2.0 in Education and its potential for language learning and teaching. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning. 6(5), 1-27.
- MEB. (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr. adresinden 22.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
- MEB. (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı. https://mufredat.meb.gov.tr. adresinden 05.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi, Çev. S. Akbaba-Altun ve A. Ersoy, Ankara: Pegem.
- Norton, P. ve Hathaway, D. (2008). On its way to K–12 classrooms web 2.0 goes to graduate school. Computers in the Schools, 25(3-4), 163- 180. https://doi.org/10.1080/07380560802368116
- Şahin, Y.L. (2013). Teknopedagojik eğitimde web 2.0 araçları. I. Kabakçı yurdakul (Ed.). Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde (s.163-192). Ankara: Anı.
- Tatlı, Z., Altınışık, D. ve Akbulut, H. İ. (2016). The Impact of web 2.0 tools on pre-service teachers’ self confidence levels about TPCK. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 7(3), 659-678.
- Timur, S., Timur, B., Arcagök, S. ve Öztürk, G. (2020). Fen bilimleri öğretmenlerinin web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 63-108.
- Yaylak, E. ve İnan, S. (2018). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin eğitimde sosyal medyanın kullanılmasına yönelik görüşlerinin incelenmesi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi. 3(1), 1-32.
- Yeşiltaş, E. ve Turan, R. (2015). Sosyal Bilgiler öğretimine yönelik geliştirilen bilgisayar yazılımının akademik başarı ve tutuma etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(5), 1-23.
- Yeşiltaş, E. (2016). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal ağ kullanım profillerinin belirlenmesi. Turkish Studies, 11(3), 2387-2406.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
- Yükseltürk, E. ve Top, E. (2013). Web 2.0 teknolojilerinin öğretmen eğitiminde kullanımı. K. Çağıltay ve Y. Göktaş (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler içinde (s. 665-680). Ankara: Pegem.
There are 33 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | May 1, 2022 |
| Submission Date | November 17, 2021 |
| Published in Issue | Year 2022 Issue: 62 |
Cited By
SOSYAL BİLGİLERDE YAPAY ZEKÂ VE VERİ BİLİMİ OKURYAZARLIĞININ KULLANIMI
Izmir Democracy University Social Sciences Journal
https://doi.org/10.61127/idusos.1370409
Sosyal Bilgiler Öğretiminde Teknoloji Temelli Lisansüstü Tez Çalışmalarının Sistematik Analizi
Journal of Higher Education and Science
https://doi.org/10.5961/higheredusci.1267102
