Abstract
Bu çalışmanın amacı, 1924’ten günümüze kadar Türkiye’de uygulanmış olan ilkokul programlarını inceleyerek gelişim süreçlerini belirlemektir. Çalışma doküman incelemesi modeli ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma için 1924’den günümüze kadar Türkiye’de uygulanmış olan ilkokul ve ilköğretim okulları öğretim programları Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı ve MEB Yayımlar Dairesinden elde edilmiştir. Çalışmanın bulgularına göre; Ülkemizde 1924 eğitim programı savaş sonrası, kısa süreli ve ön çalışma süreci kısa tutulmuş bir programdır. Fakirleşmiş ve nüfusu azalmış bir toplumun geleceğinin inşasında eğitimin önemi üzerine uygulamaya konmuş milli kavramlara önem vermiştir. 1926 yılında ise Latin harfleri ile batılı anlayış ve laiklik üzerine inşa başlamıştır. 1936 yılı inkılaplar sonrası dönem olup özel amaç ve hedeflerin oluşturulduğu dönemdir. 1948 yılında demokrasi adımları atıldığı için demokrasi bilincinin, insana saygı ve sevgi anlayışının aşılanması görüşleri hâkimdir. 1968 yılında gençlerin toplumsal ve kişisel yararları üzerinde durulmuştur. 1997 önceki programlara çok benzerdir. 2005 yılında uygulamaya başlanan program ile çağın gereklerine uygun düşünen, problem çözen, üreten bireyler yetiştirilmesi için genel ve özel amaçlar belirlenmiştir. Bu amaçlara ulaşmada öncülük edecek dersler ve ders içerikleri müfredata eklenmiştir.
Keywords
References
- Akınoğlu, O. (2005). Türkiye’de uygulanan ve değişen eğitim programlarının psikolojik temelleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 31-46.
- Akyüz, Y. (2015). Türk eğitim tarihi (28. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Arsal, S. (1947) Türk tarihi ve hukuk. İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
- Ayas, A. (1993). Study of Teachers’ and Students’ View of the Upper Secondary Curriculum and Students’ Understanding of Introductory Chemistry Concepts In the East.
- Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED),5(2), 368-388.
- Başgöz, I. ve Wilson, H. E. (1968). Educational problems in Turkey https://www.proquest.com/openview/d00a3dbb70f2f1eb96bde652a074cda7/1?pqorigsite= gscholar&cbl=1817606
- Binbaşıoğlu, C. (2014). Başlangıçtan günümüze Türk eğitim tarihi (2.Baskı). Ankara: Anı. 1920-1940.
- Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: İlköğretim ve ortaöğretim. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2),99-114
- Demirel, Ö. (2011). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (15.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Dewey, J. (2010). Okul ve toplum (2. Baskı, Çev. H. A. Başman). Ankara: Pegem Akademi.
- EARGED (2005). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
- Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder
- Ergin, O. N. (1977). Türk maarif tarihi. İstanbul: Eser.
- Ertürk, S. (1984). Türkiye’deki bazı eğitim sorunları üzerine düşünceler. Ankara: Yelkentepe
- Gökçe, E. (1997). Eğitim programlarının geliştirilmesinde öğretmenin rolü. Uluslararası Dünya Öğretmen Konferansı, Ankara: MEB. ss. 205-216.
- Güler, A. (1999). Türk eğitim sisteminin eğitim politikaları ve felsefi boyutları. 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi. Eğitimde Yansımalar V Ulusal Sempozyumu. 4-7. Ankara: Tekışık Yayıncılık.
- Güven, İ. (2015). Türk eğitim tarihi (6. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
- Kumral, O. ve Saracaloğlu, A. S. (2011). Eğitim programlarının değerlendirilmesi ve eğitsel eleştiri modeli. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(2), 27-35.
- Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (2005). Temel eğitim destek programı ilköğretim 1-5. Sınıflar değerlendirme raporları. Ankara: MEB.
- Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (2005). Temel eğitim destek programı ilköğretim 6. Sınıflar değerlendirme raporları. Ankara: MEB.
- Turan, S (2000). John Dewey’s Report of 1924 and his Recommendations on The Turkish Educational System Revisited. History of Education, 29(6), 543-555.
- Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme teori ve teknikleri. Ankara: Kitapçılık.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5.Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Abstract
References
- Akınoğlu, O. (2005). Türkiye’de uygulanan ve değişen eğitim programlarının psikolojik temelleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 31-46.
- Akyüz, Y. (2015). Türk eğitim tarihi (28. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Arsal, S. (1947) Türk tarihi ve hukuk. İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
- Ayas, A. (1993). Study of Teachers’ and Students’ View of the Upper Secondary Curriculum and Students’ Understanding of Introductory Chemistry Concepts In the East.
- Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED),5(2), 368-388.
- Başgöz, I. ve Wilson, H. E. (1968). Educational problems in Turkey https://www.proquest.com/openview/d00a3dbb70f2f1eb96bde652a074cda7/1?pqorigsite= gscholar&cbl=1817606
- Binbaşıoğlu, C. (2014). Başlangıçtan günümüze Türk eğitim tarihi (2.Baskı). Ankara: Anı. 1920-1940.
- Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: İlköğretim ve ortaöğretim. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2),99-114
- Demirel, Ö. (2011). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (15.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Dewey, J. (2010). Okul ve toplum (2. Baskı, Çev. H. A. Başman). Ankara: Pegem Akademi.
- EARGED (2005). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
- Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder
- Ergin, O. N. (1977). Türk maarif tarihi. İstanbul: Eser.
- Ertürk, S. (1984). Türkiye’deki bazı eğitim sorunları üzerine düşünceler. Ankara: Yelkentepe
- Gökçe, E. (1997). Eğitim programlarının geliştirilmesinde öğretmenin rolü. Uluslararası Dünya Öğretmen Konferansı, Ankara: MEB. ss. 205-216.
- Güler, A. (1999). Türk eğitim sisteminin eğitim politikaları ve felsefi boyutları. 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi. Eğitimde Yansımalar V Ulusal Sempozyumu. 4-7. Ankara: Tekışık Yayıncılık.
- Güven, İ. (2015). Türk eğitim tarihi (6. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
- Kumral, O. ve Saracaloğlu, A. S. (2011). Eğitim programlarının değerlendirilmesi ve eğitsel eleştiri modeli. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(2), 27-35.
- Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (2005). Temel eğitim destek programı ilköğretim 1-5. Sınıflar değerlendirme raporları. Ankara: MEB.
- Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (2005). Temel eğitim destek programı ilköğretim 6. Sınıflar değerlendirme raporları. Ankara: MEB.
- Turan, S (2000). John Dewey’s Report of 1924 and his Recommendations on The Turkish Educational System Revisited. History of Education, 29(6), 543-555.
- Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme teori ve teknikleri. Ankara: Kitapçılık.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5.Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | History Education |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 3 Issue: 2 |
Journal of Turkic Civilization Studies © 2022 by TUAUM is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International
Journal of Turkic Civilization Studies by TUAUM is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International
