Research Article
BibTex RIS Cite

Yeni Medyada Kaynağa Güven ve Kanaat Önderleri

Year 2021, Volume: 14 Issue: 1, 189 - 215, 15.01.2021
https://doi.org/10.18094/josc.817659

Abstract

Genel olarak teknoloji ama özellikle iletişim teknolojilerindeki gelişmeler medya kuruluşlarının etkileri ile ilgili tartışmaların da sorgulanmasını gündeme getirmiştir. Medya imkânlarının sınırlı olduğu dönemlerde kanaat önderleri olarak adlandırılan kişilerin, seçmenlerin siyasal tercihleri üzerinde medyadan daha etkili olduğu tezi, iletişim etki araştırmalarında önemli bir yer tutmaktadır. Ancak günümüzde internet tabanlı bilgi ve iletişim, kaynak ve ağlarının gelişmesine paralel olarak gelişen yeni medya araçları, bireyin medyaya ulaşımını kolaylaştırıp farklı araçlardan haber ve bilgi alma imkânını genişletmekte ve bununla birlikte bireylerin bilgi kirliliği ile karşılaşma riskini de ortaya çıkarmaktadır. Bu çalışmanın konusunu yeni medya çağında artan siyasi bilgi kaynaklarına duyulan güven ve kanaat önderleri oluşturmaktadır. Çalışmada yeni medya ortamlarında siyasi bilgi kaynaklarını belirlenmek, yeni medya ortamlarında kanaat önderlerinin etkisini incelenmek, siyasi bilgi kaynaklarına duyulan güven ve siyasi bilgi kaynaklarının oy tercihleri üzerindeki etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma verileri siyasal parti ve adaylar, kampanya yürütücüleri, medya ve akademisyenler kadar kamuoyunun bu konudaki bilgi ihtiyacını karşılayacağı için önemlidir. Çalışmanın amacına yönelik olarak 16 Nisan 2017 Referandumu öncesinde Ankara ilinde 400 kişi ile yüz yüze görüşme yöntemiyle bir alan araştırması gerçekleştirilmiştir. Yapılan alan araştırması sonucunda, kitle iletişim araçlarının gelişmesi ve yaygınlaşmasına rağmen bireylerin siyasal bilgi kaynağı olarak öncelikle yakın çevrelerine güven duyup, yakın çevrelerinden etkilendikleri belirlenmiştir. Ek olarak Türkiye’de kanaat önderleri varlığını sürdürmekle birlikte eğitim düzeylerinin artmasıyla kişilerin sosyal medyadan ve diğer yeni medya araçlarından faydalandıkları tespit edilmiştir.

References

  • Aslan, A., & Ünlü, D. G. (2016). Instagram fenomenleri ve reklam İlişkisi: Instagram fenomenlerinin gözünden bir değerlendirme. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3(2), 41-65. 09 23, 2019 tarihinde https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/304423 adresinden alındı
  • Balcı, Ş., Damlapınar, Z., Pınarbaşı, T. E., & Astam, F. K. (2016). Siyasal bilgilenmede medyanın rolü ve etkinliği: Üniversite öğrencileri araştırması. International Journal of Social Science(53), 111-125. doi:https://doi.org/10.9761/JASSS4870
  • Bargh, J. A., & McKenna, K. Y. (2004). The internet and social life. Annu Rev Psychol, 55, 573-590. doi:10.11.46/annurev.psych.55.090902.141922.
  • Berelson, B., Gaudet, H., & Lazarfeld, F. P. (1944). The people’s choice: How the voter makes up his mind in a presidential campaign. New York: Duell, Sloan, and Pearce.
  • Bimber, B. (1998). The internet and political transformation: Populism, community, and. Polity, 31(1), 133-160. doi:10.2307/3235370
  • Büyükaslan, A., & Kınık, M. A. (2017). Genel iletişim, sosyal medya ve sanat pazarı,. A. Büyükaslan, & M. A. Kınık içinde, Sosyalleşen birey sosyal medya araştırmaları 1. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Castells, M., & Ince, M. (2006). Manuel Castells’le Söyleşiler. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Demirtaş, Z. G. (2019a). Geleneksel medyadan yeni medyaya kamuoyu/kanaat önderleri. Yayınlamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Demirtaş, Z. G. (2019b). Dijital çağda influencer olarak instagram anneleri. H. Akgül, & E. Eke içinde, Dijital çocuk ve ebeveyler, dijital nesillerin teknoloji bağımlılığı (s. 177-204). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Dijk, V. J. (2018). Ağ toplumu. İstanbul, İstanbul: Kafka Yayınları.
  • Geray, H. (2003). İletişim ve teknoloji: Uluslararası birikim düzeninde yeni medya politikaları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Gündüz, U., & Pembecioğlu, N. (2013). Bilgi kaynağı olarak sosyal ağlar ve sosyal medya. M. Demir içinde, Yeni medya üzerine. Yeni iletişim teknolojileri (s. 311-338). Konya: Literatürk.
  • Güz, N. (2005). Haberde yönlendirme ve kamuoyu araştırmaları (1. b.). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Güz, N. (2018). News transformation from traditional media and new media. N. Güz, & C. Yegen içinde, Media with its news, approaches and fractions in the new media age. Berling: Peter Lang.
  • Güz, N., & Demirtaş, Z. G. (2019). Yeni medya çağında siyasi konuşma ve kanaat önderliği: 24 Haziran Cumhurbaşkanlığı Seçimi örneği. Yeni Medya,(7), 1-19.
  • Güz, N., & Yeğen, C. (2019). Sosyal Medyada Kanaat Önderliği ve Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencileri: Futbol Özelinde Bir Değerlendirme,. D. A. Arslan, M. Akhan, & M. Mirov (Dü.), 3. Uluslararası AkdenizSempozyumu Bildiri Tam Metinleri Kitabı 2. içinde Mersin: Ak Yayınları.
  • Huckfeldt, R. R., & Sprague, J. (1995). Citizen, politics and social communication, information. Newyork: Cambrige University Press.
  • Huckfeldt, R., Johnson, P. E., & Sprague, J. (2004). Political disagreement. NewYork: Cambridge University Press.
  • Hwang, Y. (2015). Does opinion leadership increase the followers on Twitter. International Journal of Social Science and Humanity, 5(3), 258-264. doi: 10.7763/IJSSH.2015.V5.464
  • Johnson, T. J., & Kaye, B. K. (2004). Wag the blog: How reliance on traditional media andthe trust the internet influence credibility perceptions of weblogs among blog users. Journalism & Mass Communicaiton Quarterly, 83(1), 622-644. doi:https://doi.org/10.1177/107769900408100310
  • Katz, E., & Lazarfeld, P. F. (1955). Personal influence (2. b.). USA: Transaction.
  • Kushin, M. J., & Yamamoto, M. (2010). Did social media really matter? College students' use of online media and political decision making in the 2008 election. Mass Communication and Society, 13, 622-624. doi:https://doi.org/10.1080/15205436.2010.516863
  • Ladd, M. J. (2010). The role of media distrust in partisan voting. Polit Behave,(32), 567-585. doi:10.1007/slll09-010-9123-z
  • Lin, T.-B., Li, J.-Y., Deng, F., & Lee, L. (2013). Understanding new media literacy: Anexplorative theoretical framework. Educational Technology & Society, 16(4), 160-170. https://www.jstor.org/stable/jeductechsoci.16.4.160?seq=1#metadata_info_tab_contents adresinden alındı
  • Manovich, L. (2001). The language of new media. USA: Massachusetts Institute of.
  • McMillan, J. S. (2006). Eploring Models of Interactivity from Multiple Research Traditions: Users, Documents and Systems. A. Lievrouv, & S. Livingstone içinde, Handbook of New Media: Social Shaping and Social Consequences of ICTs Leah (s. 205-299). London: Sage Publications.
  • Mutz, D. C., & Young, L. (2011). Communicaiton and public opinion plus ça change. Public Opinion Quarterly, 75(5), 1018-1044. doi:https://doi.org/10.1093/poq/nfr052
  • Newman, N., Fletcher, R., Levy, D. A., & Nielsen, R. K. (2016). Reuters institute digital. 12 3, 2019 tarihinde http://media.digitalnewsreport.org/wp-content/uploads/2018/11/Digital-News-Report-2016.pdf?x89475 adresinden alındı
  • Olkun, E. O., Yüksel, E., & Akdemir, G. Y. (2018). Sosyal medya ve siyasal katılım:2017. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(60), 992-100. doi:10.17719/jisr.2018.2850
  • Pavlik, J. (1998). New media technology: Cultural and commercial perspectives. Boston: Allyn and Bacon.
  • Peng, T.-Q., Liu, M., Wu, Y., & Liu, S. (2016). Follower-Followee Network, Communication networks and vote agreement of U.S. Communication Research, 43(7). doi:https://doi.org/10.1177/0093650214559601
  • Schäfer, M. S., & Taddicken, M. (2015). Mediatized opinion leaders: New patterns of opinion leadership in new media environments? International Journal of Communication, 9,(960-981). 10 11, 2019 tarihinde https://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/2778 adresinden alındı
  • Shah, D. V., Cho, J., Eveland, W. P., & Kwak, N. (2005). Information and expression in a digital age: Modeling internet effects on civic participation. Communication Research, 32(5), 531-565. doi: 10.1177/0093650205279209
  • Shah, D., Schmierbach, M. G., Hawkins, J., Espino, R., & Donavan, J. (2005). Nonrecursive models of internet use and community engagement: Questioning whether time spent online erodes social capital. Journalism & Mass Communication Quarterly, 79(4). doi:https://doi.org/10.1177/0093650205279209
  • Shearer, E. (2018). Social media outpaces print newspapers in the U.S. as a news source. 12 13, 2019 tarihinde Pew Recearch Center: https://www.pewresearch.org/fact-tank/2018/12/10/social-media-outpaces-print-newspapers-in-the-u-s-as-a-news-source/ adresinden alındı
  • Shirky, C. (2010). Herkes örgüt- internet gruplarının gücü. (P. Giraz, Çev.) İstanbul: Optimist yayın dağıtım.
  • Stroud, N. J., & Lee, J. K. (2013). Perception of calbe news credibility. Mass Communication and Society, 16(1), 67-88. doi:10.1080/15205436.2011.646449
  • Tailor, M., & Perry, C. D. (2005). Diffusion of traditional and new media tactics in crisis communication. Public Relations Review,(31), 209-217. doi:https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2005.02.018
  • Ulutaş, E. (2015). Toplumsal bir tip: Kanaat önderi. Yayımlanmamış doktora tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Wang, Y. (2017). Review for ıdentifying online opinion leaders. World Academy of Science,Engineering and Technology International Journal of Economics and Management, 11(10), 2519-2523. doi:10.5281/zenodo.1314506
  • Weiman, G. (1994). The influentials:People who influence people. Newyork: State Universityof New York Press.
  • Yıldızgörür, M. R. (2018). Sosyal medya güvenirlik algısının bilgi paylaşma davranışıyla ilişkisi: Anadolu üniversitesi öğrencileri örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Trust the Source in New Media and Opinion Leaders

Year 2021, Volume: 14 Issue: 1, 189 - 215, 15.01.2021
https://doi.org/10.18094/josc.817659

Abstract

Advances in communication technologies have led to questioning of the debate about the effects of media organizations. The thesis that opinion leaders are more effective than the media on voters ' political preferences during periods when media tools are more limited occupies an important place in Communication Impact Research. But today, New Media tools facilitate a person's access to the media and expand the opportunity to receive news and information from different tools. This increases the risk that individuals will face information pollution. The subject of this study is the confidence and opinion leaders in the growing sources of political information in the new media age. The aim of the study was to determine the sources of political information in new media environments, to examine the influence of opinion leaders in new media environments, to determine the confidence in political information sources and the influence of political information sources on voting preferences. for this purpose, a face-to-face survey was conducted with 400 people in Ankara province before the 16 April referendum election. As a result of the research, it was found that despite the development and spread of mass media, individuals trust their immediate environment as a source of political information and are influenced by their immediate environment. In addition, although opinion leaders continue to exist in Turkey, it has been found that people are taking advantage of social media and other New Media tools as educational thinking increases.

References

  • Aslan, A., & Ünlü, D. G. (2016). Instagram fenomenleri ve reklam İlişkisi: Instagram fenomenlerinin gözünden bir değerlendirme. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3(2), 41-65. 09 23, 2019 tarihinde https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/304423 adresinden alındı
  • Balcı, Ş., Damlapınar, Z., Pınarbaşı, T. E., & Astam, F. K. (2016). Siyasal bilgilenmede medyanın rolü ve etkinliği: Üniversite öğrencileri araştırması. International Journal of Social Science(53), 111-125. doi:https://doi.org/10.9761/JASSS4870
  • Bargh, J. A., & McKenna, K. Y. (2004). The internet and social life. Annu Rev Psychol, 55, 573-590. doi:10.11.46/annurev.psych.55.090902.141922.
  • Berelson, B., Gaudet, H., & Lazarfeld, F. P. (1944). The people’s choice: How the voter makes up his mind in a presidential campaign. New York: Duell, Sloan, and Pearce.
  • Bimber, B. (1998). The internet and political transformation: Populism, community, and. Polity, 31(1), 133-160. doi:10.2307/3235370
  • Büyükaslan, A., & Kınık, M. A. (2017). Genel iletişim, sosyal medya ve sanat pazarı,. A. Büyükaslan, & M. A. Kınık içinde, Sosyalleşen birey sosyal medya araştırmaları 1. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Castells, M., & Ince, M. (2006). Manuel Castells’le Söyleşiler. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Demirtaş, Z. G. (2019a). Geleneksel medyadan yeni medyaya kamuoyu/kanaat önderleri. Yayınlamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Demirtaş, Z. G. (2019b). Dijital çağda influencer olarak instagram anneleri. H. Akgül, & E. Eke içinde, Dijital çocuk ve ebeveyler, dijital nesillerin teknoloji bağımlılığı (s. 177-204). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Dijk, V. J. (2018). Ağ toplumu. İstanbul, İstanbul: Kafka Yayınları.
  • Geray, H. (2003). İletişim ve teknoloji: Uluslararası birikim düzeninde yeni medya politikaları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Gündüz, U., & Pembecioğlu, N. (2013). Bilgi kaynağı olarak sosyal ağlar ve sosyal medya. M. Demir içinde, Yeni medya üzerine. Yeni iletişim teknolojileri (s. 311-338). Konya: Literatürk.
  • Güz, N. (2005). Haberde yönlendirme ve kamuoyu araştırmaları (1. b.). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Güz, N. (2018). News transformation from traditional media and new media. N. Güz, & C. Yegen içinde, Media with its news, approaches and fractions in the new media age. Berling: Peter Lang.
  • Güz, N., & Demirtaş, Z. G. (2019). Yeni medya çağında siyasi konuşma ve kanaat önderliği: 24 Haziran Cumhurbaşkanlığı Seçimi örneği. Yeni Medya,(7), 1-19.
  • Güz, N., & Yeğen, C. (2019). Sosyal Medyada Kanaat Önderliği ve Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencileri: Futbol Özelinde Bir Değerlendirme,. D. A. Arslan, M. Akhan, & M. Mirov (Dü.), 3. Uluslararası AkdenizSempozyumu Bildiri Tam Metinleri Kitabı 2. içinde Mersin: Ak Yayınları.
  • Huckfeldt, R. R., & Sprague, J. (1995). Citizen, politics and social communication, information. Newyork: Cambrige University Press.
  • Huckfeldt, R., Johnson, P. E., & Sprague, J. (2004). Political disagreement. NewYork: Cambridge University Press.
  • Hwang, Y. (2015). Does opinion leadership increase the followers on Twitter. International Journal of Social Science and Humanity, 5(3), 258-264. doi: 10.7763/IJSSH.2015.V5.464
  • Johnson, T. J., & Kaye, B. K. (2004). Wag the blog: How reliance on traditional media andthe trust the internet influence credibility perceptions of weblogs among blog users. Journalism & Mass Communicaiton Quarterly, 83(1), 622-644. doi:https://doi.org/10.1177/107769900408100310
  • Katz, E., & Lazarfeld, P. F. (1955). Personal influence (2. b.). USA: Transaction.
  • Kushin, M. J., & Yamamoto, M. (2010). Did social media really matter? College students' use of online media and political decision making in the 2008 election. Mass Communication and Society, 13, 622-624. doi:https://doi.org/10.1080/15205436.2010.516863
  • Ladd, M. J. (2010). The role of media distrust in partisan voting. Polit Behave,(32), 567-585. doi:10.1007/slll09-010-9123-z
  • Lin, T.-B., Li, J.-Y., Deng, F., & Lee, L. (2013). Understanding new media literacy: Anexplorative theoretical framework. Educational Technology & Society, 16(4), 160-170. https://www.jstor.org/stable/jeductechsoci.16.4.160?seq=1#metadata_info_tab_contents adresinden alındı
  • Manovich, L. (2001). The language of new media. USA: Massachusetts Institute of.
  • McMillan, J. S. (2006). Eploring Models of Interactivity from Multiple Research Traditions: Users, Documents and Systems. A. Lievrouv, & S. Livingstone içinde, Handbook of New Media: Social Shaping and Social Consequences of ICTs Leah (s. 205-299). London: Sage Publications.
  • Mutz, D. C., & Young, L. (2011). Communicaiton and public opinion plus ça change. Public Opinion Quarterly, 75(5), 1018-1044. doi:https://doi.org/10.1093/poq/nfr052
  • Newman, N., Fletcher, R., Levy, D. A., & Nielsen, R. K. (2016). Reuters institute digital. 12 3, 2019 tarihinde http://media.digitalnewsreport.org/wp-content/uploads/2018/11/Digital-News-Report-2016.pdf?x89475 adresinden alındı
  • Olkun, E. O., Yüksel, E., & Akdemir, G. Y. (2018). Sosyal medya ve siyasal katılım:2017. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(60), 992-100. doi:10.17719/jisr.2018.2850
  • Pavlik, J. (1998). New media technology: Cultural and commercial perspectives. Boston: Allyn and Bacon.
  • Peng, T.-Q., Liu, M., Wu, Y., & Liu, S. (2016). Follower-Followee Network, Communication networks and vote agreement of U.S. Communication Research, 43(7). doi:https://doi.org/10.1177/0093650214559601
  • Schäfer, M. S., & Taddicken, M. (2015). Mediatized opinion leaders: New patterns of opinion leadership in new media environments? International Journal of Communication, 9,(960-981). 10 11, 2019 tarihinde https://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/2778 adresinden alındı
  • Shah, D. V., Cho, J., Eveland, W. P., & Kwak, N. (2005). Information and expression in a digital age: Modeling internet effects on civic participation. Communication Research, 32(5), 531-565. doi: 10.1177/0093650205279209
  • Shah, D., Schmierbach, M. G., Hawkins, J., Espino, R., & Donavan, J. (2005). Nonrecursive models of internet use and community engagement: Questioning whether time spent online erodes social capital. Journalism & Mass Communication Quarterly, 79(4). doi:https://doi.org/10.1177/0093650205279209
  • Shearer, E. (2018). Social media outpaces print newspapers in the U.S. as a news source. 12 13, 2019 tarihinde Pew Recearch Center: https://www.pewresearch.org/fact-tank/2018/12/10/social-media-outpaces-print-newspapers-in-the-u-s-as-a-news-source/ adresinden alındı
  • Shirky, C. (2010). Herkes örgüt- internet gruplarının gücü. (P. Giraz, Çev.) İstanbul: Optimist yayın dağıtım.
  • Stroud, N. J., & Lee, J. K. (2013). Perception of calbe news credibility. Mass Communication and Society, 16(1), 67-88. doi:10.1080/15205436.2011.646449
  • Tailor, M., & Perry, C. D. (2005). Diffusion of traditional and new media tactics in crisis communication. Public Relations Review,(31), 209-217. doi:https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2005.02.018
  • Ulutaş, E. (2015). Toplumsal bir tip: Kanaat önderi. Yayımlanmamış doktora tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Wang, Y. (2017). Review for ıdentifying online opinion leaders. World Academy of Science,Engineering and Technology International Journal of Economics and Management, 11(10), 2519-2523. doi:10.5281/zenodo.1314506
  • Weiman, G. (1994). The influentials:People who influence people. Newyork: State Universityof New York Press.
  • Yıldızgörür, M. R. (2018). Sosyal medya güvenirlik algısının bilgi paylaşma davranışıyla ilişkisi: Anadolu üniversitesi öğrencileri örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
There are 42 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Articles
Authors

Nurettin Güz 0000-0002-2038-5652

Zeynep Gazali Demirtaş 0000-0003-3460-2977

Publication Date January 15, 2021
Submission Date October 28, 2020
Published in Issue Year 2021 Volume: 14 Issue: 1

Cite

APA Güz, N., & Demirtaş, Z. G. (2021). Yeni Medyada Kaynağa Güven ve Kanaat Önderleri. Selçuk İletişim, 14(1), 189-215. https://doi.org/10.18094/josc.817659