Web 2.0 Araçları ile İlgili Eğitim Çalışmalarının İncelenmesi

Sibel Yazıcı; İjlal Ocak; Münevvere Bozkurt

doi:10.51725/etad.1009299

Review

Analysis of Educational Studies on Web 2.0 Tools

Year 2021, Volume: 8 Issue: 2, 474 - 487, 29.12.2021

Sibel Yazıcı İjlal Ocak Münevvere Bozkurt

https://doi.org/10.51725/etad.1009299

Cited By: 5

Abstract

The study aimed to examine the educational studies on web 2.0 tools carried out between the years 2010-2021. Document analysis, one of the qualitative research methods, was used in the research, and in line with the purpose of the study, “web, web 2.0, web 2.0 tools, web 2.0 tools training” keywords were searched at Yök Thesis Center and Ulakbim National Databases, and a total of 64 studies comprising 43 articles, 20 master's theses and 1 doctoral, thesis were evaluated. In order to evaluate the publications, the “Web 2.0 Tools Educational Publication Classification Form (WTEPCF)” was created and the data were analyzed using the content analysis method. The results obtained from the research show that educational studies have gained importance in recent years with web 2.0, and that there has been an increase in both article and thesis studies since 2019. It has been determined that studies on "the use of web 2.0 tools and opinions about" are more prominent, and that qualitative research is preferred the most as a method. Interview and survey methods are the most preferred data collection tools. It has been observed that the data are mostly resolved by using content and descriptive analysis. Among the sample groups, secondary school students, teachers and teacher candidates are the first groups to be studied.

Keywords

Educational technology, Education tools, Web 2.0 tools

References

Abramovich, S. ve Brouwer, P. (2008). Task stream as a web 2.0 tool for interactive communication in teacher education. International Journal of Technology in Teaching and Learning, 4(2), 97-108.
Alper, A. ve Gulbahar, Y. (2009). Trends and issues in educational technologies: A review of recent research in TOJET. Online Submission, 8(2), 124-135.
Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi. Akademik Bilişim, 10, 10-12.
Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 231-274.
Baran, B. ve Ata, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin web 2.0 teknolojileri kullanma durumları, beceri düzeyleri ve eğitsel olarak faydalanma durumları. Eğitim ve Bilim, 38(169), 192-208. http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/1937 sayfasından erişilmiştir.
Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe dersinde motivasyona ve başarıya etkisi: Kahoot örneği. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bicen, H. ve Çavuş, N. (2011). Social network sites usage habits of undergraduate students: Case study of Facebook. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 28, 943-947.
Buluç, B. (2012). Eğitim bilimleri enstitüsünde yaşanan sorunlar ve yeniden yapılandırma ihtiyacı. Eğitime Bakış Dergisi, 8 (23), 135-139.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Çavuş, N. ve Kanbul, S. (2010). Designation of Web 2.0 tools expected by the students on technology-based learning environment. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 5824-5829.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2017). Research methods in education. New York: Routledge.
Deperlioğlu, Ö. ve Köse, U. (2010). Web 2.0 teknolojilerinin eğitim üzerindeki etkileri ve örnek bir öğrenme yaşantısı. Akademik Bilişim, 10, 10-12.
Dohn, N. B. (2009). Web 2.0: Inherent tensions and evident challenges for education. International Journal of Computer-Supported Collaborative Learning, 4(3), 343-363.
Drexler, W., Baralt, A. ve Dawson, K. (2008). The teach Web 2.0 consortium: A tool to promote educational social networking and Web 2.0 use among educators. Educational Media International, 45(4), 271-283.
Fırat, M., Kabakçı-Yurdakul, I. ve Ersoy, A. (2014). Bir eğitim teknolojisi araştırmasına dayalı olarak karma yöntem araştırması deneyimi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 2(1), 65-86.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2000). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
Genç, Z. (2010). Web 2.0 yeniliklerinin eğitimde kullanımı: Bir Facebook eğitim uygulama örneği. Akademik Bilişim, 10, 10-12.
Göktaş, Y., Küçük, S., Aydemir, M., Telli, E., Arpacık, Ö., Yıldırım, G. ve Reisoğlu, İ. (2012). Türkiye’de eğitim teknolojileri araştırmalarındaki eğilimler: 2000-2009 dönemi makalelerinin içerik analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(1), 177-199.
Greenhow, C., Robelia, B. ve Hughes, J. E. (2009). Learning, teaching, and scholarship in a digital age: Web 2.0 and classroom research: What path should we take now? Educational Researcher, 38(4), 246-259.
Grosseck, G. (2009). To use or not to use web 2.0 in higher education? Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 478-482.
Herner-Patnode, L. M. ve Lee, H. J. (2009). A capstone experience for preservice teachers: Building a web-based portfolio. Journal of Educational Technology & Society, 12(2), 101-110.
Hew, K. F. ve Cheung, W. S. (2013). Use of Web 2.0 technologies in K-12 and higher education: The search for evidence-based practice. Educational research review, 9, 47-64.
Hew, K. F., Kale, U. ve Kim, N. (2007). Past research in instructional technology: Results of a content analysis of empirical studies published in three prominent instructional technology journals from the year 2000 through 2004. Journal of Educational Computing Research, 36(3), 269-300.
Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
Hrastinski, S. ve Keller, C. (2007). An examination of research approaches that underlie research on educational technology: A review from 2000 to 2004. Journal of Educational Computing Research, 36(2), 175-190.
İşman, A. ve Hamutoğlu, N. B. (2013). Sosyal ağların eğitim-öğretim sürecinde kullanılması ile ilgili karma öğrenme öğrencilerinin görüşleri: Sakarya Üniversitesi örneği. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education (IJTASE) ISSN: 2146-9466, 2(3).
Karaman, S., Yıldırım, S. ve Kaban, A. (2008). Öğrenme 2.0 yaygınlaşıyor: Web 2.0 uygulamalarının eğitimde kullanımına ilişkin araştırmalar ve sonuçları. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, 35-40.
Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
Kılıç-Çakmak, E. , Kukul, V. , Çetin, E. , Berikan, B. , Kandemir, B. , Pamukçu, B., ... & Marangoz, M. (2015). 2013 yılı eğitim teknolojileri araştırmalarının incelenmesi: AJET, BJET, C&E, ETRD, ETS ve L&I Dergileri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 126-160.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170-189.
Kıyıcı, F. B. (2010). The definitions and preferences of science teacher candidates concerning Web 2.0 tools: A phenomenological research study. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2), 185-195.
Korucu, A. T. ve Gündoğdu, M. M. (2017). Eğitim teknolojilerinde web 2.0 kullanımı 2007–2015 dönemi makalelerin içerik analizi. Journal of Turkish Science Education, 11(1), 3-23.
Korucu, A. T. ve Karalar, H. (2017). Sınıf eğitimi öğretim elemanlarının web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 456-474.
Köse, U. (2010). A blended learning model supported with Web 2.0 technologies. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2794-2802.
Mete, F. ve Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
Ross, S. M., Morrison, G. R. ve Lowther, D. L. (2010). Educational technology research past and present: Balancing rigor and relevance to impact school learning. Contemporary Educational Technology, 1(1), 17-35.
Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M. ve Dündar, H. (2014). Eğitim ve bilim dergisinde yayınlanan araştırmaların eğilimleri: içerik analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173), 428-449.
Sözbilir, M. ve Kutu, H. (2008). Development and current status of science education research in Turkey. Essays in Education, 24(1), 3.
Şahin, Ç. ve Karakuş, G. (2019). Katılımcıları seçme: Evren ve örneklem. G. Ocak (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (s. 180-214). Ankara: A Pegem Akademi.
Şengür, S. (2020). Sınıf öğretmenlerinin bilişim teknolojilerini kullanım düzeyleri ve eğitimde web 2.0 uygulamalarının kullanımına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Teclehaimanot, B. ve Hickman, T. (2011). Student-teacher interaction on Facebook: What students find appropriate. TechTrends, 55(3), 19.
Topuz, A. C., Yıldırım, Ö., Topu, F. B. ve Göktaş, Y. ( 2015). Öğrenme teorileri üzerine inşa edilen web 2.0 uygulamaları: Science direct veri tabanı incelenmesi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 8(2), 59-69.
Winn, W. (2002). Research into practice: Current trends in educational technology research: The study of learning environments. Educational Psychology Review, 14(3), 331-351.

Web 2.0 Araçları ile İlgili Eğitim Çalışmalarının İncelenmesi

Year 2021, Volume: 8 Issue: 2, 474 - 487, 29.12.2021

Sibel Yazıcı İjlal Ocak Münevvere Bozkurt

https://doi.org/10.51725/etad.1009299

Cited By: 5

Abstract

Çalışma 2010-2021 yılları arasında web 2.0 araçlarıyla ilgili yapılan eğitim çalışmalarının incelenmesini amaçlamıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmış, çalışma amacı doğrultusunda “web, web 2.0, web 2.0 araçları, web 2.0 araçları eğitim” anahtar kelimeleri üzerinden Yök Tez Merkezi ve Ulakbim Ulusal Veri Tabanları taranarak 43 makale, 20 yüksek lisans ve bir doktora tezi olmak üzere toplam 64 çalışma değerlendirmeye alınmıştır. Yayınların değerlendirilebilmesi için “Web 2.0 Araçları Eğitim Yayın Sınıflama Formu (WAEYSF)” oluşturulmuş, veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; web 2.0 ile ilgili eğitim çalışmalarının son yıllarda önem kazanmaya başladığı, gerek makale gerekse tez çalışmalarında 2019 yılından itibaren ciddi bir artış olduğu gözlemlenmiştir. Konu olarak “web 2.0 araçlarının kullanımı ve hakkındaki görüşleri” ifade eden çalışmaların ön plana çıktığı, yöntem olarak en fazla nitel araştırmaların tercih edildiği tespit edilmiştir. Görüşme ve anket yöntemi en çok tercih edilen veri toplama aracı olup, verilerin daha çok içerik ve betimsel analiz kullanılarak çözüme ulaştırıldığı, örneklem grupları arasında ortaokul öğrencileri, öğretmenler ve öğretmen adaylarının ilk sırada yer aldığı görülmüştür.

Keywords

Eğitim teknolojisi, Eğitim araçları, Web 2.0 araçları

References

Abramovich, S. ve Brouwer, P. (2008). Task stream as a web 2.0 tool for interactive communication in teacher education. International Journal of Technology in Teaching and Learning, 4(2), 97-108.
Alper, A. ve Gulbahar, Y. (2009). Trends and issues in educational technologies: A review of recent research in TOJET. Online Submission, 8(2), 124-135.
Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi. Akademik Bilişim, 10, 10-12.
Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 231-274.
Baran, B. ve Ata, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin web 2.0 teknolojileri kullanma durumları, beceri düzeyleri ve eğitsel olarak faydalanma durumları. Eğitim ve Bilim, 38(169), 192-208. http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/1937 sayfasından erişilmiştir.
Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe dersinde motivasyona ve başarıya etkisi: Kahoot örneği. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bicen, H. ve Çavuş, N. (2011). Social network sites usage habits of undergraduate students: Case study of Facebook. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 28, 943-947.
Buluç, B. (2012). Eğitim bilimleri enstitüsünde yaşanan sorunlar ve yeniden yapılandırma ihtiyacı. Eğitime Bakış Dergisi, 8 (23), 135-139.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Çavuş, N. ve Kanbul, S. (2010). Designation of Web 2.0 tools expected by the students on technology-based learning environment. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 5824-5829.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2017). Research methods in education. New York: Routledge.
Deperlioğlu, Ö. ve Köse, U. (2010). Web 2.0 teknolojilerinin eğitim üzerindeki etkileri ve örnek bir öğrenme yaşantısı. Akademik Bilişim, 10, 10-12.
Dohn, N. B. (2009). Web 2.0: Inherent tensions and evident challenges for education. International Journal of Computer-Supported Collaborative Learning, 4(3), 343-363.
Drexler, W., Baralt, A. ve Dawson, K. (2008). The teach Web 2.0 consortium: A tool to promote educational social networking and Web 2.0 use among educators. Educational Media International, 45(4), 271-283.
Fırat, M., Kabakçı-Yurdakul, I. ve Ersoy, A. (2014). Bir eğitim teknolojisi araştırmasına dayalı olarak karma yöntem araştırması deneyimi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 2(1), 65-86.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2000). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
Genç, Z. (2010). Web 2.0 yeniliklerinin eğitimde kullanımı: Bir Facebook eğitim uygulama örneği. Akademik Bilişim, 10, 10-12.
Göktaş, Y., Küçük, S., Aydemir, M., Telli, E., Arpacık, Ö., Yıldırım, G. ve Reisoğlu, İ. (2012). Türkiye’de eğitim teknolojileri araştırmalarındaki eğilimler: 2000-2009 dönemi makalelerinin içerik analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(1), 177-199.
Greenhow, C., Robelia, B. ve Hughes, J. E. (2009). Learning, teaching, and scholarship in a digital age: Web 2.0 and classroom research: What path should we take now? Educational Researcher, 38(4), 246-259.
Grosseck, G. (2009). To use or not to use web 2.0 in higher education? Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 478-482.
Herner-Patnode, L. M. ve Lee, H. J. (2009). A capstone experience for preservice teachers: Building a web-based portfolio. Journal of Educational Technology & Society, 12(2), 101-110.
Hew, K. F. ve Cheung, W. S. (2013). Use of Web 2.0 technologies in K-12 and higher education: The search for evidence-based practice. Educational research review, 9, 47-64.
Hew, K. F., Kale, U. ve Kim, N. (2007). Past research in instructional technology: Results of a content analysis of empirical studies published in three prominent instructional technology journals from the year 2000 through 2004. Journal of Educational Computing Research, 36(3), 269-300.
Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
Hrastinski, S. ve Keller, C. (2007). An examination of research approaches that underlie research on educational technology: A review from 2000 to 2004. Journal of Educational Computing Research, 36(2), 175-190.
İşman, A. ve Hamutoğlu, N. B. (2013). Sosyal ağların eğitim-öğretim sürecinde kullanılması ile ilgili karma öğrenme öğrencilerinin görüşleri: Sakarya Üniversitesi örneği. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education (IJTASE) ISSN: 2146-9466, 2(3).
Karaman, S., Yıldırım, S. ve Kaban, A. (2008). Öğrenme 2.0 yaygınlaşıyor: Web 2.0 uygulamalarının eğitimde kullanımına ilişkin araştırmalar ve sonuçları. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, 35-40.
Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
Kılıç-Çakmak, E. , Kukul, V. , Çetin, E. , Berikan, B. , Kandemir, B. , Pamukçu, B., ... & Marangoz, M. (2015). 2013 yılı eğitim teknolojileri araştırmalarının incelenmesi: AJET, BJET, C&E, ETRD, ETS ve L&I Dergileri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 126-160.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170-189.
Kıyıcı, F. B. (2010). The definitions and preferences of science teacher candidates concerning Web 2.0 tools: A phenomenological research study. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2), 185-195.
Korucu, A. T. ve Gündoğdu, M. M. (2017). Eğitim teknolojilerinde web 2.0 kullanımı 2007–2015 dönemi makalelerin içerik analizi. Journal of Turkish Science Education, 11(1), 3-23.
Korucu, A. T. ve Karalar, H. (2017). Sınıf eğitimi öğretim elemanlarının web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 456-474.
Köse, U. (2010). A blended learning model supported with Web 2.0 technologies. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2794-2802.
Mete, F. ve Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
Ross, S. M., Morrison, G. R. ve Lowther, D. L. (2010). Educational technology research past and present: Balancing rigor and relevance to impact school learning. Contemporary Educational Technology, 1(1), 17-35.
Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M. ve Dündar, H. (2014). Eğitim ve bilim dergisinde yayınlanan araştırmaların eğilimleri: içerik analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173), 428-449.
Sözbilir, M. ve Kutu, H. (2008). Development and current status of science education research in Turkey. Essays in Education, 24(1), 3.
Şahin, Ç. ve Karakuş, G. (2019). Katılımcıları seçme: Evren ve örneklem. G. Ocak (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (s. 180-214). Ankara: A Pegem Akademi.
Şengür, S. (2020). Sınıf öğretmenlerinin bilişim teknolojilerini kullanım düzeyleri ve eğitimde web 2.0 uygulamalarının kullanımına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Teclehaimanot, B. ve Hickman, T. (2011). Student-teacher interaction on Facebook: What students find appropriate. TechTrends, 55(3), 19.
Topuz, A. C., Yıldırım, Ö., Topu, F. B. ve Göktaş, Y. ( 2015). Öğrenme teorileri üzerine inşa edilen web 2.0 uygulamaları: Science direct veri tabanı incelenmesi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 8(2), 59-69.
Winn, W. (2002). Research into practice: Current trends in educational technology research: The study of learning environments. Educational Psychology Review, 14(3), 331-351.

There are 43 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Other Fields of Education
Journal Section	Review Article
Authors	Sibel Yazıcı 0000-0002-1238-0720 İjlal Ocak 0000-0001-6976-5747 Münevvere Bozkurt This is me 0000-0002-7722-8578
Publication Date	December 29, 2021
Submission Date	October 13, 2021
Published in Issue	Year 2021 Volume: 8 Issue: 2

Cite

APA	Yazıcı, S., Ocak, İ., & Bozkurt, M. (2021). Web 2.0 Araçları ile İlgili Eğitim Çalışmalarının İncelenmesi. Eğitim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(2), 474-487. https://doi.org/10.51725/etad.1009299