Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (YPSÖ) Psikometrik Özellikleri: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Gökmen Arslan

doi:10.12984/eed.45159

Research Article

Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (YPSÖ) Psikometrik Özellikleri: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Year 2015, Volume: 16 Issue: 2, 344 - 357, 31.12.2015

Gökmen Arslan

https://doi.org/10.12984/eed.45159

Cited By: 20

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin psikometrik özelliklerini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Isparta’da yaşayan yaşları 21 ile 48 arasında değişen 470 katılımcıdan oluşturmaktadır. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi için veriler iki gruba ayrılmış ve birinci grupta yer alan katılımcılar açımlayıcı faktör analizi, ikinci grupta yer alan katılımcılar doğrulayıcı faktör analizi için kullanılmıştır. Analiz sonuçları 21 yaş ve üzeri bireylerde ölçeğin iyi düzeyde psikometrik özelliklere sahip olduğunu göstermiştir. Ölçeğin dört faktörlük yapısının toplam varyansın %65’ini açıkladığı görülmüştür. Ölçeğin toplam iç tutarlık katsayısı .94 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin test-tekrar test katsayısı .85 olarak bulunmuştur. Ayrıca doğrulayıcı faktör analizi sonuçları ölçeğin iyi düzeyde uyum değerleri ürettiğini göstermiştir. Sonuç olarak araştırma sonuçları Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve alt ölçeklerinin yetişkinlerde psikolojik sağlamlığı ölçmede kullanılabileceğini göstermiştir.

Keywords

Psikolojik sağlamlık, yetişkinlik, güvenirlik, geçerlilik

References

Arslan, G. (2014). Psikolojik Sağlamlık Ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması, 3rd World Conference On Educational and Instructional Studies- Wceıs, Antalya, Türkiye.
Arslan, G. (2015). Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (ÇGPSÖ-12) psikometrik özellikleri: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 16 (1): 1-12.
Basim, H. N., & Cetin, F. (2011). The reliability and validity of the Resilience Scale for Adults-Turkish Version. Turkish Journal of Psychiatry, 22(2).
Cohn, M. A., Fredrickson, B. L., Brown, S. L., Mikels, J. A., & Conway, A. M. (2009). Happiness unpacked: positive emotions increase life satisfaction by building resilience. Emotion, 9(3), 361.
Çuhadaroğlu, F. (1986). Adolesanlarda benlik saygısı. Yayımlanmamış uzmanlık tezi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fak, Psikiyatri ABD, Ankara.
Duckworth, A. L., Steen, T. A. ve Seligman, M.E.P. (2005). Posıtıve Psychology in clinical practıce, Annual Rev. Clin. Psychol, 1:629–51.
Dumont, M., & Provost, M. A. (1999). Resilience in adolescents: Protective role of social support, coping strategies, self-esteem, and social activities on experience of stress and depression. Journal of youth and adolescence, 28(3), 343-363.
Fergus, S., & Zimmerman, M. A. (2005). Adolescent resilience: A framework for understanding healthy development in the face of risk. Annu. Rev. Public Health, 26, 399-419.
Gizir, C. A. (2007). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler üzerinde bir derleme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28),113-128.
Hefferon, K., ve Boniwell, I. (2011). Positive psychology: theory, research and applications. Mcgraw-Hill International.
Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
Iwaniec, D. (2006). The emotionally abused and neglected child: identification, assessment and intervention a practice handbook, England: JohnwileyveSon, Ltd.
Karaırmak, Ö. (2007). Investigation of personal qualities contributing to psychological resilience among earthquake survivors: A model testing study. Unpublished doctoral dissertation, Middle East Technical University, Ankara.
Karaırmak, Ö. (2010). Establishing the psychometric qualities of the Connor–Davidson Resilience Scale (CD-RISC) using exploratory and confirmatory factor analysis in a trauma survivor sample. Psychiatry Research, 179(3), 350-356.
Karaırmak, Ö., & Çetinkaya, R. S. (2011). Benlik Saygısının ve Denetim Odağının Psikolojik Sağlamlık Üzerine Etkisi: Duyguların Aracı Rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(35), 30-41.
Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling. New York: The Guil-Ford Press.
Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu üzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara.
Liebenberg, L., Ungar, M., & LeBlanc, J. C. (2013). The CYRM-12: A brief measure of resilience. Can J Public Health, 104(2), e131-e135.
Masten, A. S., ve Reed, M. G. (2002). Resilience İn Development. S. R. Snyder ve S. J. Lopez (Ed.).The handbook of positive psychology. England: Oxford University Press.
Meredith, L. S., Sherbourne, C. D., Gaillot, S., Hansell, L., Ristchard, H., Parker, A. M. ve Wrenn, G. (2011). Promoting psychological resilience in the U.S. Military, RAND Corporation, Santa Monica.
Nasvytienė, D., Lazdauskas, T., & Leonavičienė, T. (2012). Child’s resilience in face of maltreatment: A meta-analysis of empirical studies. Psichologija/Psychology, 46, 7-26.
Press.Stewart, M., Reid, G., & Mangham, C. (1997). Fostering children's resilience. Journal of Pediatric Nursing, 12(1), 21-31.
Raykov, T. ve Marcoulides, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Ass.
Schoon, I. (2006). Risk and resilience: Adaptations in changing times. Cambridge University Press.
Seligman, M. E. P. (2002). Positive psychology, positive prevention, and positive therapy. C. R. Snyder ve S. J. Lopez (Ed.), Handbook of positive psychology (pp. 3–9). New York: Oxford University
Ungar, M. & Lienbenberg, L. (2011). Assessing resilience across cultures using mixed methods: Construction of the Child and Youth Resilience Measure. Journal of Mixed Methods Research,5(2): 126-149..
Ungar, M. (2008). Resilience across cultures. British journal of social work, 38(2), 218-235.
Ülker T., G., & Recepoğlu, E. (2013). Üniversite akademik personelinin psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 205-213.
Windle, G., Bennett, K. M., & Noyes, J. (2011). A methodological review of resilience measurement scales. Health and quality of life outcomes, 9(8), 1-18.

Psychometric Properties of Adult Resilience Measure (ARM): The Study of Reliability and Validity

Year 2015, Volume: 16 Issue: 2, 344 - 357, 31.12.2015

Gökmen Arslan

https://doi.org/10.12984/eed.45159

Cited By: 20

Abstract

The purpose of this study is to investigate psychometric properties Adult Resilience Measure (ARM). The total sample consisted of 470 participants, ranging of age from 21 to 48 years old, residing in Isparta. The sample was randomly split into two subsamples, first sample was used for exploratory factor analysis, and confirmatory factor analysis was conducted on second sample. The analysis results indicated that the measure has satisfactory psychometric properties and a high level of reliability and validity in adults who age are 21 and older. Four factors accounted for a total of 65% the variance. The Cronbach alpha coefficient of the measure was .94. Test-retest reliability coefficient of the measure was .85. Also confirmatory factor analysis indicated that the model was a good fit to the data. Consequently, results of the study indicated that the Adult Resilience Measure and its subscales can be used to assess resilience in adults.

Keywords

Resilience, adulthood, validity, reliability

References

Arslan, G. (2014). Psikolojik Sağlamlık Ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması, 3rd World Conference On Educational and Instructional Studies- Wceıs, Antalya, Türkiye.
Arslan, G. (2015). Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (ÇGPSÖ-12) psikometrik özellikleri: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 16 (1): 1-12.
Basim, H. N., & Cetin, F. (2011). The reliability and validity of the Resilience Scale for Adults-Turkish Version. Turkish Journal of Psychiatry, 22(2).
Cohn, M. A., Fredrickson, B. L., Brown, S. L., Mikels, J. A., & Conway, A. M. (2009). Happiness unpacked: positive emotions increase life satisfaction by building resilience. Emotion, 9(3), 361.
Çuhadaroğlu, F. (1986). Adolesanlarda benlik saygısı. Yayımlanmamış uzmanlık tezi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fak, Psikiyatri ABD, Ankara.
Duckworth, A. L., Steen, T. A. ve Seligman, M.E.P. (2005). Posıtıve Psychology in clinical practıce, Annual Rev. Clin. Psychol, 1:629–51.
Dumont, M., & Provost, M. A. (1999). Resilience in adolescents: Protective role of social support, coping strategies, self-esteem, and social activities on experience of stress and depression. Journal of youth and adolescence, 28(3), 343-363.
Fergus, S., & Zimmerman, M. A. (2005). Adolescent resilience: A framework for understanding healthy development in the face of risk. Annu. Rev. Public Health, 26, 399-419.
Gizir, C. A. (2007). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler üzerinde bir derleme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28),113-128.
Hefferon, K., ve Boniwell, I. (2011). Positive psychology: theory, research and applications. Mcgraw-Hill International.
Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
Iwaniec, D. (2006). The emotionally abused and neglected child: identification, assessment and intervention a practice handbook, England: JohnwileyveSon, Ltd.
Karaırmak, Ö. (2007). Investigation of personal qualities contributing to psychological resilience among earthquake survivors: A model testing study. Unpublished doctoral dissertation, Middle East Technical University, Ankara.
Karaırmak, Ö. (2010). Establishing the psychometric qualities of the Connor–Davidson Resilience Scale (CD-RISC) using exploratory and confirmatory factor analysis in a trauma survivor sample. Psychiatry Research, 179(3), 350-356.
Karaırmak, Ö., & Çetinkaya, R. S. (2011). Benlik Saygısının ve Denetim Odağının Psikolojik Sağlamlık Üzerine Etkisi: Duyguların Aracı Rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(35), 30-41.
Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling. New York: The Guil-Ford Press.
Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu üzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara.
Liebenberg, L., Ungar, M., & LeBlanc, J. C. (2013). The CYRM-12: A brief measure of resilience. Can J Public Health, 104(2), e131-e135.
Masten, A. S., ve Reed, M. G. (2002). Resilience İn Development. S. R. Snyder ve S. J. Lopez (Ed.).The handbook of positive psychology. England: Oxford University Press.
Meredith, L. S., Sherbourne, C. D., Gaillot, S., Hansell, L., Ristchard, H., Parker, A. M. ve Wrenn, G. (2011). Promoting psychological resilience in the U.S. Military, RAND Corporation, Santa Monica.
Nasvytienė, D., Lazdauskas, T., & Leonavičienė, T. (2012). Child’s resilience in face of maltreatment: A meta-analysis of empirical studies. Psichologija/Psychology, 46, 7-26.
Press.Stewart, M., Reid, G., & Mangham, C. (1997). Fostering children's resilience. Journal of Pediatric Nursing, 12(1), 21-31.
Raykov, T. ve Marcoulides, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Ass.
Schoon, I. (2006). Risk and resilience: Adaptations in changing times. Cambridge University Press.
Seligman, M. E. P. (2002). Positive psychology, positive prevention, and positive therapy. C. R. Snyder ve S. J. Lopez (Ed.), Handbook of positive psychology (pp. 3–9). New York: Oxford University
Ungar, M. & Lienbenberg, L. (2011). Assessing resilience across cultures using mixed methods: Construction of the Child and Youth Resilience Measure. Journal of Mixed Methods Research,5(2): 126-149..
Ungar, M. (2008). Resilience across cultures. British journal of social work, 38(2), 218-235.
Ülker T., G., & Recepoğlu, E. (2013). Üniversite akademik personelinin psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 205-213.
Windle, G., Bennett, K. M., & Noyes, J. (2011). A methodological review of resilience measurement scales. Health and quality of life outcomes, 9(8), 1-18.

There are 29 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Other Fields of Education
Journal Section	Articles
Authors	Gökmen Arslan
Publication Date	December 31, 2015
Published in Issue	Year 2015 Volume: 16 Issue: 2

Cite

APA	Arslan, G. (2015). Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (YPSÖ) Psikometrik Özellikleri: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 16(2), 344-357. https://doi.org/10.12984/eed.45159