Abstract
Bu araştırmanın amacı, eğitim sisteminde 4+4+4 olarak bilinen yeni düzenlemenin etkililiği hakkında yönetici ve öğretmenlerin görüşünü belirlemektir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde bir çalışma olup, veriler okul müdürlerine ve öğretmenlere anket uygulanarak elde edilmiştir. Araştırmanın evrenini, Amasya İli Merkezinde bulunan ilkokul ve ortaokullarda görev yapan yönetici ve öğretmenler, örneklemini ise on ilkokul ve on ortaokulda görev yapan ve amaçlı örneklem yöntemine göre seçilen yönetici ve öğretmenler oluşturmaktadır. Uygulama yapılırken, farklı sosyo-ekonomik yapıya, öğrenci sayısına, yerleşim yerlerine ve farklı okul tipine sahip okul müdürleri ve farklı branşlardan öğretmenler bir arada bulunarak çalışılmıştır. Bu çalışmada 4+4+4 Eğitim Sistemine Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, yönetici ve öğretmenlerin 4+4+4 eğitim sistemine yönelik tutumlarında cinsiyete, yaşa ve kıdeme göre farklılıklar olduğu, kadınların ve mesleki kıdemi az yönetici ve öğretmenlerin tereddütlerinin olduğu ve geleceğe yönelik olumlu beklentiye sahip olmadıkları sonucuna ulaşılmıştır
References
- Akçay, C. R. (2003). Küreselleşme, eğitimsel yoksunluk ve yetişkin eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 159.
- Arslan, S. & Özpınar, İ. (2008). Öğretmen nitelikleri: İlköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2 (1), 34-39
- Aydın, S. (2006). Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye’de zorunlu eğitim. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
- Aydın, S. & Dönmez, B. (2012). İlköğretim öğretmen ve velilerinin 4+4+4 eğitim modeline ilişkin algıları. 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi. EYEDDER & İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 24-26 Mayıs 2012. Malatya.
- Bucuka, Y. (2009). Eğitim sosyologlarının Türk eğitim sistemi ile ilgili görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
- Erginer, A. (2004). Türkiye’de on iki yıllık zorunlu eğitim için bir model önerisi ve uygulanabilirliği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gökçe, F. (2009). Devlet ve eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Hesapçıoğlu, M. (2003). Okul, new public management ve toplam kalite yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (1), 159-165.
- İnal, K. (2004). Eğitim ve iktidar. Ankara: Ütopya Yayıncılık.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Karip, E. (1997). Eğitimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 63-82.
- Koçak, S. & Oyman, N. (2012). 12 yıllık zorunlu eğitim (4+4+4) tasarısına yönelik uzman görüşlerinin değerlendirilmesi. 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi. EYEDDER & İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 24-26 Mayıs 2012. Malatya.
- Oktay, A. (2010). 21. yüzyılda eğitim ve Türk eğitim sistemi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Toprak, G. N. (2008). Cumhuriyetin ilk döneminde Türk eğitim sistemi ve köy enstitüleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
- Determining the Attitudes of School Administrators and Teachers on 4+4+4 Education System6 P5F6
- Ahmet ÜSTÜN7, Ali DURAN8, Hasan Burak ALTINSOY9 & Duygu Gizem SARAL10 P6F7P P7F8P P8F9P P9F10 Introduction
- An earlier version of this paper was presented at the IV. Educational Administration Forum (3-5 October 2013, Balıkesir, Turkey)
Abstract
Education, a term that is always defined from different perspectives, has taken place
throughout human history. While the definition of education through the duration of ancient
history has typically been abstract and pedagogic, in the modern ages, including social
movements and chaos, it has an important role in terms of designing politics and society. As
a system, education not only transfers basic information from older to younger generations,
but also offers a suitable environment for developing logical reasoning for the young. The
teachers, students, school councils and parents are the shareholders of this system. The
running process of the systems differs either from country to country or the throughout
country in its own right. The period of lesson hours, the content of the lessons, the layout of
the classes, code of conduct at the school, and many other practices can be changed
throughout the country or are already different from country to country. Almost all nations
reform their implementations for the sake of growing productivity and keeping up with
latest developments in the world. It is a reality that these deliberate and progressive
improvements are very important for educational systems.
References
- Akçay, C. R. (2003). Küreselleşme, eğitimsel yoksunluk ve yetişkin eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 159.
- Arslan, S. & Özpınar, İ. (2008). Öğretmen nitelikleri: İlköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2 (1), 34-39
- Aydın, S. (2006). Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye’de zorunlu eğitim. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
- Aydın, S. & Dönmez, B. (2012). İlköğretim öğretmen ve velilerinin 4+4+4 eğitim modeline ilişkin algıları. 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi. EYEDDER & İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 24-26 Mayıs 2012. Malatya.
- Bucuka, Y. (2009). Eğitim sosyologlarının Türk eğitim sistemi ile ilgili görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
- Erginer, A. (2004). Türkiye’de on iki yıllık zorunlu eğitim için bir model önerisi ve uygulanabilirliği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gökçe, F. (2009). Devlet ve eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Hesapçıoğlu, M. (2003). Okul, new public management ve toplam kalite yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (1), 159-165.
- İnal, K. (2004). Eğitim ve iktidar. Ankara: Ütopya Yayıncılık.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Karip, E. (1997). Eğitimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 63-82.
- Koçak, S. & Oyman, N. (2012). 12 yıllık zorunlu eğitim (4+4+4) tasarısına yönelik uzman görüşlerinin değerlendirilmesi. 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi. EYEDDER & İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 24-26 Mayıs 2012. Malatya.
- Oktay, A. (2010). 21. yüzyılda eğitim ve Türk eğitim sistemi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Toprak, G. N. (2008). Cumhuriyetin ilk döneminde Türk eğitim sistemi ve köy enstitüleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
- Determining the Attitudes of School Administrators and Teachers on 4+4+4 Education System6 P5F6
- Ahmet ÜSTÜN7, Ali DURAN8, Hasan Burak ALTINSOY9 & Duygu Gizem SARAL10 P6F7P P7F8P P8F9P P9F10 Introduction
- An earlier version of this paper was presented at the IV. Educational Administration Forum (3-5 October 2013, Balıkesir, Turkey)
Details
| Other ID | JA47TJ73JK |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | April 1, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014 Özel Sayı |